Όπως αποκαλύφθηκε στον
Μάρσαλ Βίαν Σάμμερς
στης 23 Φεβρουαρίου 2008
στο Μπόλντερ, Κολοράντο, ΗΠΑ.
Όλοι θέλουν ελευθερία, την ελευθερία να επιβιώσουν, την ελευθερία να είναι ασφαλείς, την ελευθερία ν’ αντεπεξέλθουν στις βασικές ανάγκες της ζωής – τροφή, νερό, ρούχα και στέγη. Όλοι θέλουν την ελευθερία να επιδιώξουν τους στόχους και τα ενδιαφέροντά τους. Όλοι θέλουν την ελευθερία ν’ αναπτύξουν σημαντικές σχέσεις με άλλους. Όποια μορφή κι αν πάρει η επιθυμία για ελευθερία, είναι συμπαντική, και μέσα σε αυτόν τον κόσμο και μέσα στην Ευρύτερη Κοινότητα κόσμων στο Σύμπαν γύρω σας. Πέραν της ικανοποίησης ορισμένων βασικών αναγκών της ζωής, η ελευθερία αντιπροσωπεύει μια βαθύτερη ανάγκη της ψυχής, και αυτή η βαθύτερη ανάγκη εκφράζεται μέσω της αντίληψης κάποιου – μέσω των ιδεών και των συνειρμών του. Όμως η αγνή ώθηση έρχεται από πιο βαθιά μέσα του, πέρα από το βασίλειο της διάνοιας ή της νοητικής κατανόησης.
Ενώ όλοι θέλουν ελευθερία και όλοι χρειάζονται ελευθερία, πολύ λίγοι άνθρωποι στον κόσμο σήμερα καταλαβαίνουν τι είναι η ελευθερία και ποιον σκοπό η ελευθερία εξυπηρετεί πραγματικά. Σίγουρα όλοι θέλουν ν’ απελευθερωθούν από πράγματα. Θέλουν ν’ απελευθερωθούν από στερήσεις. Θέλουν ν’ απελευθερωθούν από πλήγματα. Θέλουν ν’ απελευθερωθούν από τις προκλήσεις και τις δυσκολίες του βίου στην υλική πραγματικότητα. Θέλουν ν’ απελευθερωθούν από την καταπίεση. Θέλουν ν’ απελευθερωθούν από αρρώστιες. Θέλουν ν’ απελευθερωθούν από τόσα πολλά πράγματα. Οι κατάλογοι παρατείνονται και παρατείνονται, και σ’ ένα πολύ θεμελιώδες επίπεδο, οι άνθρωποι θέλουν ελευθερία για πράγματα, για ν’ αντεπεξέλθουν στις βασικές ανάγκες της ζωής και τα λοιπά.
Όμως, πράγματι, ποιον σκοπό εξυπηρετεί η ελευθερία αφού ικανοποιηθούν αυτές οι ανάγκες, αφού η σταθερότητα και η ασφάλεια έχουν αναπτυχθεί κατά κάποιον βαθμό, οι οποίες σήμερα δεν έχουν αναπτυχθεί για τόσους πολλούς ανθρώπους – ωστόσο αφού αυτές έχουν αναπτυχθεί, τότε η επιθυμία για ελευθερία παραμένει. Δεν ικανοποιείται όταν έχεις αρκετά για να φας και να πιεις, όταν έχεις στέγη και κατάλληλα ρούχα. Μέχρι και όταν έχεις σχέσεις με νόημα και συμπαράσταση, μέχρι και όταν έχεις κατάλληλη εργασία, μέχρι και όταν έχεις αντεπεξέλθει σε όλες τις βασικές ανάγκες, οι οποίες παραμένουν ανεκπλήρωτες για τόσα πολλά άτομα στον κόσμο σήμερα, η λαχτάρα για ελευθερία παραμένει. Η επιθυμία για ελευθερία παραμένει. Δεν έχει πλήρως ικανοποιηθεί.
Μέχρι κι αν αποκτήσεις πλούτο και άνεση και φαινομενική μόνωση από τις μεγάλες δυσκολίες της ζωής, η λαχτάρα για ελευθερία παραμένει. Είναι σαν μια βαθιά δίψα που μόνο μπορεί να σβηστεί με κάτι πολύ μοναδικό, με κάτι πολύ ιδιαίτερο, με κάτι που πάει πέρα από εκείνα για τα οποία κραυγάζουν οι άνθρωποι, πέρα απ’ όσα επιθυμούν, όσα προσπαθούν ν’ αποκτήσουν για τον εαυτό τους. Έτσι όλοι θέλουν ελευθερία, όμως δεν ξέρουν ποιον σκοπό εξυπηρετεί.
Τελικά, η ελευθερία έχει να κάνει με τον λόγο για τον οποίον είσαι στον κόσμο και τι σ’ έφερε στον κόσμο. Δεν είσαι εδώ κατά σύμπτωση. Δεν εξέβρασες στην ακτή απλώς μια μέρα. Δεν είσαι απλώς ένα προϊόν των μηχανισμών της φύσης. Έχεις έρθει εδώ για έναν ευρύτερο σκοπό. Έχεις έρθει εδώ για να κάνεις κάτι το μοναδικό και ιδιαίτερο. Στάλθηκες στον κόσμο για να κάνεις μια εισφορά στον κόσμο, στην ποιότητα ζωής και σε τελευταία ανάλυση η ελευθερία σου σχετίζεται με αυτό.
Αν αποκτήσεις όλα όσα οι περισσότεροι άνθρωποι νομίζουν ότι θέλουν για τον εαυτό τους, πολύ πέραν της ικανοποίησης των βασικών αναγκών και απαιτήσεών σου, η λαχτάρα γι’ αυτήν την ελευθερία θα παραμείνει. Και άτομα που έχουν αποκτήσει πλούτο και φαινομενική ασφάλεια, συχνά παθαίνουν κατάθλιψη επειδή έχουν ικανοποιήσει τις επιθυμίες του νου, αλλά η ανάγκη τους δεν έχει ακόμα ικανοποιηθεί. Η βαθύτερη ανάγκη της ψυχής παραμένει ανικανοποίητη. Ο ευρύτερος σκοπός και το κάλεσμα για τον ερχομό του στον κόσμο δεν έχουν βρει πραγματικά ανταπάντηση. Ψάχνει την ελευθερία για κάτι, αλλά δεν την έχει βρει ακόμα. Διότι αυτή η ανάγκη λειτουργεί σ’ένα βαθύτερο επίπεδο – πέραν των επιθυμιών, των φόβων και των βλέψεων του νου σου. Αντιπροσωπεύει την ανάγκη της ψυχής να εκτελέσει την αποστολή της, να βρει εκείνα τα άτομα που είναι κρίσιμα στον βίο και την ανακάλυψη και έκφραση αυτής της αποστολής. Και τόσοι λίγοι άνθρωποι στον κόσμο σήμερα έχουν βρει την αποστολή τους. Όντως, τόσοι λίγοι άνθρωποι έχουν καν αντεπεξέλθει στις βασικές ανάγκες της ζωής. Τόσοι λίγοι άνθρωποι ξέρουν ότι έχουν μια αποστολή στη ζωή, παρόλο που υφίσταται μια φευγαλέα επίγνωση τούτου στον νου πολλών.
Αναζητάς την ελευθερία ακατάπαυστα επειδή είσαι εδώ για μια αποστολή, κι αν η αποστολή δεν έχει αναγνωριστεί, αν ακόμη και η ανάγκη για την αποστολή δεν έχει αναγνωριστεί, τότε αισθάνεσαι την επιθυμία για ελευθερία χωρίς να ξέρεις τι σημαίνει, ποιον σκοπό εξυπηρετεί ή πώς μπορεί να ικανοποιηθεί. Αυτή η ελευθερία είναι για κάτι πολύ θεμελιώδες. Η επιθυμία για απελευθέρωση από πράγματα θα συνεχίσει σίγουρα, διότι ο κόσμος είναι ένα ριψοκίνδυνο μέρος, και οτιδήποτε μπορεί να σου συμβεί. Είναι απρόβλεπτος. Και έτσι θα συνεχίσει να υφίσταται η επιθυμία για απελευθέρωση από πράγματα – από χάσιμο και στέρηση, από μοναξιά και απομόνωση, από φτώχια, από αρρώστια, από τον ίδιο τον θάνατο. Όμως η αληθινή ώθηση για την ελευθερία είναι η ελευθερία για κάτι, διότι αυτό είναι κάτι διαφορετικό που απευθύνεται σ’ ένα βαθύτερο μέρος σου, αντιπροσωπεύοντας ένα βαθύτερο μέρος σου, όχι απλώς έναν μηχανισμό για να εγκαταστήσεις τον εαυτό σου στον κόσμο και να εξασφαλίσεις τη θέση σου. Πρόκειται για κάτι άλλο.
Αν δεν το έχεις ακόμα αισθανθεί, είναι επειδή δεν έχεις πάει αρκετά βαθιά μέσα στον εαυτό σου. Λειτουργείς ακόμα στην επιφάνεια του νου σου, στο επίπεδο σκέψεων και επιθυμιών και φόβων και πεποιθήσεων. Βέβαια, πολλοί άνθρωποι είναι παγιδευμένοι στην επιφάνεια με όλους τους τρόμους της και όλα τα μεγάλα θέλγητρά της. Όμως αυτή είναι μόνο η επιφάνεια του νου σου, και μόνο η επιφάνεια της ζωής σου, διότι η ζωή σου υφίσταται για κάτι πιο βαθύ, πιο ουσιώδες και πιο μόνιμο.
Οι άνθρωποι είναι συνεχώς απασχολημένοι. Είναι συνεχώς απορροφημένοι. Ζουν σ’έναν θορυβώδη κόσμο γύρω από ανθρώπους που είναι συνεχώς απορροφημένοι. Τόσοι πολλοί άνθρωποι δεν είχαν την ευκαιρία ή δεν έχουν πάρει το ρίσκο ν’ ακούσουν πιο βαθιά μέσα στον εαυτό τους. Εδώ χρειάζεται καμιά φορά μια μεγάλη απογοήτευση ή το χάσιμο πραγμάτων που επιθυμούνται για να σπαστεί η καθήλωση στη ζωή στην επιφάνεια, για να πας βαθύτερα μέσα στον εαυτό σου, εκεί όπου υπάρχει ένα βαθύτερο ρεύμα της ζωής σου – ένα ρεύμα που δεν καθοδηγείται και δεν καθορίζεται από τον κόσμο, ένα ρεύμα που δεν διέπεται ούτε υπαγορεύεται από τις άμεσες περιστάσεις σου, μια βαθύτερη κατεύθυνση, σαν τα βαθύτερα ρεύματα του ωκεανού που δεν επηρεάζονται από τους ανέμους του κόσμου. Τα βαθύτερα ρεύματα που κινούν τα ύδατα σε όλον τον πλανήτη – αυτά δεν επηρεάζονται από τις καθημερινές μετεωρολογικές συνθήκες, έτσι είναι και με σένα.
Υπάρχει ένα βαθύτερο ρεύμα στη ζωή σου. Δεν μπορείς να το καταλάβεις διανοητικά, όμως μπορείς να το νιώσεις και ν’ αρχίσεις ν’ αναγνωρίζεις ότι κάτι υφίσταται μέσα σου που είναι πιο εμβριθές και πιο μυστηριώδες από τον κατάλογο σκέψεων και πεποιθήσεών σου, των επιθυμιών σου και των φόβων σου. Άπαξ κι αρχίσεις να το ανακαλύπτεις αυτό, έχεις αρχίσει τα πρώτα στάδια ενός μακριού και βαθιού και θεμελιώδους ταξιδιού στη ζωή. Ως που να νιώσεις αυτήν τη βαθύτερη ανάγκη, ε λοιπόν, μόνο χαζολογάς κάπως στην επιφάνεια. Στέκεσαι απλώς γύρω από τον ναό. Δεν έχεις εισέλθει. Ακούς τον κόσμο και όχι μια βαθύτερη φωνή μέσα στον εαυτό σου.
Ώσπου να κάνεις επαφή με αυτό το βαθύτερο ρεύμα στη ζωή σου που αντιπροσωπεύει μια βαθύτερη Γνώση – έναν βαθύτερο νου μέσα σου, έναν νου που δημιουργήθηκε από τον Θεό για να σε καθοδηγεί, να σε προστατεύει και να σε καθιστά ικανό να εκτελέσεις την αποστολή σου στον κόσμο – ώσπου να μπορέσεις ν’ αρχίσεις να το βιώνεις αυτό και να το αναγνωρίζεις και να το ακολουθείς, είσαι δούλος των δυνάμεων του κόσμου και των ίδιων σου των φόβων ή φιλοδοξιών. Δεν υπάρχει ελευθερία εκεί.
Μέχρι κι αν ζεις σε μια χώρα που σου δίνει ορισμένες πολιτικές ελευθερίες, μέχρι κι αν ζεις στην πιο ελεύθερη χώρα, δεν είσαι ελεύθερος. Είσαι αιχμάλωτος. Ο νους σου κυριαρχείται από τις απασχολήσεις του κόσμου, από το νοητικό περιβάλλον μέσα στο οποίο ζεις, απ’ όλες τις δυνάμεις εντός του νοητικού περιβάλλοντος που καθορίζουν τι σκέφτεσαι, τι θα επιλέξεις, πώς συμπεριφέρεσαι, τι θα κάνεις για να βρεις επιδοκιμασία, τι είναι σωστό, τι είναι λάθος, τι είναι καλό, τι δεν είναι καλό, τι είναι κατάλληλο, τι δεν είναι κατάλληλο. Όλα αυτά θα ρυθμιστούν μέσα σου, και παρόλο που μπορείς να νομίζεις ότι είσαι ελεύθερος και μπορείς να επικυρώσεις ή να τονίσεις την ατομικότητά σου, οι σκέψεις σου δεν είναι ελεύθερες. Τα συναισθήματά σου δεν είναι ελεύθερα. Οι ιδέες σου δεν είναι ελεύθερες. Τα κίνητρά σου συχνά δεν είναι δικά σου. Είσαι υπόδουλος σε άλλες δυνάμεις. Είσαι υποδουλωμένος στην ανάγκη σου για την επιδοκιμασία των άλλων, στην επιθυμία σου για σχέσεις και ειδύλλιο, στην αναζήτησή σου για εργασία με νόημα, στην ανάγκη σου για την επικύρωση των άλλων, στον φόβο σου των άλλων. Θα συναγελαστείς σαν να ήσουν μέλος μιας αγέλης βοδιών, χωρίς να ξέρεις τι κάνεις, γιατί είσαι εδώ, τι σημαίνει αυτό – απλώς συμβαδίζοντας στη ζωή κάθε μέρα, απλώς συμβαδίζοντας, παραμένοντας απασχολημένος, προσπαθώντας να μένεις ευχάριστα ωθημένος, όμως πάντα φοβούμενος τις σκιές, φοβούμενος μέχρι και τον εαυτό σου, φοβούμενος τις βαθύτερες αισθήσεις σου, φοβούμενος την βαθύτερη συνείδησή σου, φοβούμενος το μυστήριο της ζωής σου, φοβούμενος τον κόσμο· οποιοδήποτε από τα αμέτρητα πράγματα που θα μπορούσαν να σε στερήσουν, να σε βλάψουν ή να σε καταστρέψουν, φοβούμενος το μέλλον, φοβούμενος το παρελθόν, βάζοντάς το στα πόδια πλέον, προσπαθώντας ν’ αναζητήσεις κάτι που δεν καταλαβαίνεις, βάζοντάς το στα πόδια από τον εαυτό σου, ανίκανος να είσαι ήσυχος στη στιγμή, ανίκανος να κατασταλάξεις, ανίκανος ν’ αντιμετωπίσεις τα πράγματα.
Έτσι δεν είναι η κατάσταση όλων γύρω σου; Και όταν συναντάς κάποιον που δεν διέπεται από αυτές τις δυνάμεις, δεν είναι ασυνήθιστος; Δεν ξεχωρίζεται από όλους τους άλλους, δεν είναι σε αντιπαραβολή με όλους τους άλλους; Τόσοι λίγοι άνθρωποι έχουν συνείδηση του εαυτού τους σε αυτό το βαθύτερο επίπεδο, αυτοί που μένουν παράμερα από την τρεχάλα της ανθρώπινης φιλοδοξίας, από τη μεγάλη τρεχάλα των ανθρώπων που αναζητούν πλούτο, προσωπικά πλεονεκτήματα, και βεβαίως, εκείνοι είναι οι τυχεροί. Όλοι οι άλλοι παλεύουν να επιβιώσουν, παλεύουν ν’ αντεπεξέλθουν στις βασικές ανάγκες τους, υπομένοντας, επιμένοντας.
Εξωθημένοι από τον φόβο φτώχειας και στέρησης, οι άνθρωποι οδηγούνται να επιζητούν ατελείωτες ποσότητες πλούτου και επιβεβαίωσης για τον εαυτό τους. Αυτό είναι διάχυτο στον κόσμο. Έτσι είναι η ύπαρξη της ανθρώπινης οικογένειας. Αυτή είναι η «κατάσταση της ένωσης» για την ανθρώπινη οικογένεια.
Και όλοι οι εθισμοί, όλη η κατάθλιψη, όλη η κακιά νοητική και σωματική υγεία που βλέπεις γύρω σου είναι προϊόν αυτής της απελπισίας και αυτής της αποσύνδεσης που οι άνθρωποι έχουν με τον εαυτό τους και με τον ευρύτερο σκοπό που τους έφερε στον κόσμο.
Πρέπει να γίνει μια θεμελιώδη μεταβολή στην αντίληψή σου της ελευθερίας. Στα πιο απλά λόγια, η ελευθερία σου εδώ είναι να βρεις τον σκοπό σου και να τον πραγματοποιήσεις. Όλες οι άλλες ελευθερίες που αναζητάς – η ελευθερία για σταθερότητα, η ελευθερία για σιγουριά, η ελευθερία ν’ ανακαλύψεις την αλήθεια για τη ζωή σου, η ελευθερία νόησης, η ελευθερία αίσθησης, η ελευθερία γνώσης, η ελευθερία να εκφράσεις τον εαυτό σου, η ελευθερία να πας εκεί που χρειάζεσαι να πας, η ελευθερία να μορφωθείς, και μέχρι και η ελευθερία να επιβιώσεις, είναι γι’ αυτόν τον ευρύτερο σκοπό. Αν πας την επιθυμία για ελευθερία στην πλήρη έκφρασή της, αν τη φέρεις στο απόλυτο θεμέλιό της, τότε πρόκειται γι’ αυτό.
Φτάνοντας σε αυτήν τη συνειδητοποίηση αφού έχεις γευτεί τις απολαύσεις και τα βάσανα αυτού του κόσμου, αφού έχεις προσπαθήσει να πραγματοποιήσεις τον εαυτό σου με άτομα και μέρη και δραστηριότητες και διακοπές και χόμπι και αθλητικά και οποιαδήποτε άλλη μορφή ψυχαγωγίας που μπορεί να σου είναι διαθέσιμη – όταν επανέλθεις επιτέλους στον εαυτό σου, είτε είναι δια μέσου μιας μεγάλης απογοήτευσης ή μιας ξαφνικής συνειδητοποίησης ή μιας στιγμής νηφαλιότητας στην πολυτάραχη ζωή σου, όταν φτάσεις επιτέλους σε αυτό, θα συνειδητοποιήσεις ότι υπάρχει μια βαθύτερη ανάγκη μέσα σου και δεν μπορεί να ικανοποιηθεί απ’ όλες τις απελπισμένες προσπάθειες για ευτυχία που όλοι γύρω σου κάνουν και στις οποίες δεσμεύονται.
Η αντίληψή σου της ελευθερίας πρέπει ν’ αλλάξει αν πρόκειται να τη βιώσεις και να την εκφράσεις και να γνωρίσεις το βαθύτερο και πραγματικό νόημά της. Αυτό δεν σημαίνει ότι το να θέλεις άλλα πράγματα είναι λάθος. Χρειάζεσαι ορισμένα πράγματα στη ζωή, βέβαια. Χρειάζεσαι συντροφιά με νόημα, βέβαια. Χρειάζεσαι σταθερότητα και ασφάλεια. Χρειάζεσαι ορισμένα πράγματα, ορισμένες ανάγκες που δεν έχουν ικανοποιηθεί για τόσα πολλά άτομα. Μην κολλήσεις σε αυτό το σημείο. Η έμφαση είναι στην εύρεση του νήματος της αλήθειας στη ζωή σου.
Ο Θεός έχει τοποθετήσει έναν βαθύτερο νου μέσα σου, τον νου της Γνώσης. Διότι ο Θεός ξέρει ότι δεν θα βρεις ποτέ τον σκοπό σου στον κόσμο χωρίς αυτήν τη βαθύτερη Γνώση. Θα κατέληγες χαμένος στον κόσμο, αιχμαλωτισμένος από τον κόσμο, κατακλυσμένος από τον κόσμο, από τις επιρροές στο υλικό και το νοητικό περιβάλλον. Αυτά θα διαμορφώνανε τη ζωή σου, τις σκέψεις σου, τα συναισθήματά σου, τα ενδιαφέροντά σου, τις βλέψεις σου – όλα. Δεν θα είχες αίσθηση του που πας, γιατί είσαι εδώ, τι κάνεις. Δεν θα είχες καμία σιγουριά για τη ζωή σου, και δεν θα είχες ικανοποίηση για τη βαθύτερη ανάγκη της ψυχής μέσα σου, χαμένος πλέον στον κόσμο σαν να ήσουν χαμένος σε κάποια απόμακρη αγριάδα. Ο Θεός ξέρει ότι δεν θα έκανες τις σωστές πράξεις, ότι δεν θα γινόσουν ένα πρόσωπο πραγματικής ακεραιότητας, ότι δεν θ’ αντεπεξερχόσουν καν στις προσδοκίες που ο Θεός έχει στείλει στον κόσμο δια μέσου των μεγάλων Αγγελιοφόρων. Δεν θα μπορούσες να το κάνεις αυτό χωρίς τη Γνώση. Και γι’ αυτό όταν ο Αποχωρισμός άρχισε, όταν η μεγάλη αποσύνδεση άρχισε στην αρχή του χρόνου, δημιουργήθηκε η Γνώση.
Διότι παρόλο που μπορείς να νομίζεις ότι είσαι ένα ανθρώπινο ον, παρόλο που μπορείς να νομίζεις ότι είσαι ένα μέλος της οικογένειας και του πολιτισμού σου, παρόλο που μπορείς να πιστεύεις ένθερμα στην ταυτότητά σου στον κόσμο, είσαι ακόμα μέρος του Θεού. Ο αποχωρισμός, παρόλο που είναι εμφανής και προφανώς πραγματικός, δεν έχει πλήρως λάβει χώρα. Και γι’ αυτόν τον λόγο υπάρχει ελπίδα στη ζωή σου, υπάρχει υπόσχεση στη ζωή σου, υπάρχει νόημα στη ζωή σου και υπάρχει σκοπός στη ζωή σου.
Μπορείς να σκέφτεσαι ο,τι θέλεις, να πάρεις όποια θέση θέλεις, να προστατέψεις τις ιδέες σου, να προστατέψεις τους στόχους σου, να κρυφτείς από τον κόσμο, να κρυφτείς από τον Θεό, να κρυφτείς από τον εαυτό σου, να τρέχεις πάνω-κάτω σαν τον τρελό όλη την ημέρα, όμως είσαι ακόμα συνδεδεμένος με τον Θεό. Έχεις ακόμα έρθει στον κόσμο για έναν σκοπό και μια αποστολή. Κοίτα, δεν μπορείς να το αλλάξεις αυτό, επειδή δεν μπορείς ν’ αλλάξεις την αλήθεια, και υπάρχει μια αλήθεια που ξεπερνά την άποψή σου, τη θέση σου. Υπάρχει μια αλήθεια που είναι πιο εμβριθής και θεμελιώδης από μόνο την εκδοχή σου, την ερμηνεία σου.
Είναι σαν ένα μεγάλο βουνό που υψώνεται από τις πεδιάδες. Ε λοιπόν, όπου κι αν κοιτάξεις το βουνό φαίνεται ελαφρός διαφορετικό, αναλόγως απ’ όπου κοιτάς. Αν είσαι κοντά του, αν είσαι μακριά του, αν είσαι προς τον βορρά, τον νότο, την ανατολή, τη δύση, όλα φαίνονται διαφορετικά, όμως κοίτα, είναι το ίδιο βουνό. Δεν έχει αλλάξει με την άποψή σου. Μπορείς να συζητήσεις με άλλους την εμφάνιση του βουνού. Εσύ κοιτάς από τον βορρά. Ο άλλος κοιτά από τον νότο. Αχ, το βουνό φαίνεται τόσο διαφορετικό. Μπορείτε να λογομαχείτε για τα χαρακτηριστικά του, τις εκδηλώσεις του. Για κάποιον άλλον, είναι τεράστιο και μνημειώδες. Για κάποιον σε απόσταση, ε λοιπόν, είναι απλώς κάτι εκεί στον ορίζοντα. Η εμπειρία είναι διαφορετική. Οι απόψεις είναι διαφορετικές. Όμως το βουνό δεν έχει αλλάξει. Δεν έχει προσαρμόσει τον εαυτό του στην άποψη των ανθρώπων ή στη θέση των ανθρώπων γύρω του.
Αυτό λοιπόν είναι σαν την αλήθεια για τη ζωή σου. Μπορείς να πάρεις οποιαδήποτε θέση. Φαίνεται διαφορετική από διαφορετικές απόψεις. Μπορείς να γυρίσεις και να κοιτάξεις προς την άλλη κατεύθυνση. «Λοιπόν τώρα δεν βλέπω κανένα βουνό», διότι έχεις την πλάτη προς αυτό. Μπορείς να πεις ότι είναι σημαντικό. Μπορείς να πεις ότι είναι ασήμαντο. Μπορείς να πεις ότι είναι πραγματικό. Μπορείς να πεις ότι δεν είναι πραγματικό. Μπορείς να πεις ότι είναι μέρος της θρησκείας σου ή ότι δεν είναι μέρος της θρησκείας σου. Όμως υπάρχει το βουνό, ένα μεγάλο γεγονός της ζωής. Υπάρχει ο σκοπός μέσα σου, το μεγάλο βουνό μέσα σου – αναμένοντας την ανακάλυψή του, αναμένοντας την αναρρίχησή του, περιμένοντας εσένα να κάνεις το ταξίδι ίσαμε αυτό και να μάθεις πώς να το ανεβαίνεις και να ζεις στα ανώτερα ύψη του.
Εδώ αρχίζεις να συνειδητοποιείς ότι αυτός που είσαι δεν είναι ο νους σου, ότι ο νους σου και το σώμα σου είναι οχήματα έκφρασης στη ζωή. Δεν αποτελούν την πραγματική σου ταυτότητα, και αυτό είναι μια πολύ εμβριθής ανακάλυψη. Είναι ένα εμβριθές βήμα προς την ελευθερία. Αν νομίζεις ότι είσαι ο νους σου, αν ταυτίζεσαι με τις σκέψεις σου, τότε είσαι τελείως έρμαιο του νοητικού περιβάλλοντος. Μπορείς να νομίζεις ότι δημιουργείς την πραγματικότητά σου, όμως ζεις πραγματικά στην πραγματικότητα που όλοι οι άλλοι δημιουργούν. Αν νομίζεις ότι είσαι το σώμα σου, θα αισθάνεσαι αδύναμος και ανίκανος και τρωτός. Θα είσαι υποδουλωμένος στην εξυπηρέτηση των αναγκών του, των απολαύσεών του. Θα ζεις πάντα με φόβο και τρόμο για πληγές και τον τελικό θάνατό του. Δεν υπάρχει ελευθερία, δεν υπάρχει ειρήνη, δεν υπάρχει πραγματοποίηση εκεί.
Το βουνό μέσα σου δημιουργήθηκε από τον Θεό. Ο σκοπός σου, ο πραγματικός σκοπός σου, δημιουργήθηκε από τον Θεό. Στάλθηκες στον κόσμο από την Πνευματική σου Οικογένεια, εκείνοι που συναθροίστηκαν για να σε βοηθήσουν, εκείνοι με τους οποίους είσαι ήδη συνδεδεμένος.
Σε κάποιο σημείο, ας ελπίσουμε, θα σοβαρέψεις για τη ζωή σου. Και αντί να χαζολογάς στην επιφάνεια, αντί να προσπαθείς απελπισμένα να ικανοποιήσεις τον εαυτό σου με προσωρινά πράγματα – με απολαύσεις και ανέσεις και φυγή – αρχίζεις ν’ αντιλαμβάνεσαι ότι υπάρχει ένα βαθύτερο ρεύμα, μια βαθύτερη ανάγκη, μια βαθύτερη πραγματικότητα μέσα σου, και το αντιλαμβάνεσαι στους άλλους, και αρχίζεις να το αντιλαμβάνεσαι παντού. Και συνειδητοποιείς ότι οι σκέψεις σου είναι μόνο προσεγγίσεις, ότι οι πεποιθήσεις σου, μέχρι κι αν σε βοηθούν να κάνεις αυτήν την ανακάλυψη, είναι μόνο προσωρινά πράγματα, και η μόνη τους αξία είναι να σε φέρουν σε αυτό το βουνό και να σε καταστήσουν ικανό ν’ αρχίσεις την ανάβαση.
Αν οι ιδέες και οι πεποιθήσεις σου σε φέρνουν κοντύτερα σε αυτήν την ανακάλυψη, στο βίωμα του πραγματικού σου σκοπού στον κόσμο, τότε είναι χρήσιμες. Αν δεν το κάνουν, τότε δεν είναι χρήσιμες. Δεν υπάρχουν ουδέτερες σκέψεις. Δεν υπάρχουν ουδέτερες πεποιθήσεις. Δεν υπάρχουν ουδέτερες θέσεις. Οτιδήποτε κάνεις σήμερα είτε σε βοηθά είτε σε παρεμποδίζει σε αυτήν τη μεγάλη ανακάλυψη. Δεν υπάρχουν ουδέτερες σχέσεις. Τα άτομα με τα οποία συναναστρέφεσαι είτε σε βοηθούν είτε σε παρεμποδίζουν σε αυτήν τη μεγάλη ανακάλυψη. Μέχρι κι αν είναι θαυμάσιοι, στοργικοί άνθρωποι, είτε σε παρεμποδίζουν είτε σε βοηθούν σε αυτήν τη μεγάλη ανακάλυψη.
Διότι ο Θεός ξέρει ότι δεν μπορείς να κάνεις αυτήν την ανακάλυψη μόνος. Θα χρειαστείς σχέσεις που συσχετίζονται με τον ανώτερο σκοπό σου. Θα χρειαστείς να είσαι με ανθρώπους που κάνουν αυτοί οι ίδιοι τις ίδιες ανακαλύψεις. Θα χρειαστείς αυτήν την ενίσχυση. Θα χρειαστείς αυτήν τη συντροφιά. Θα το χρειαστείς για ν’ αρχίσεις να πιστεύεις στον ευρύτερο σκοπό που σ’ έφερε εδώ, στην Ευρύτερη Πραγματικότητα που κείται μέσα σου. Θα χρειαστείς σχέσεις για να το μαρτυρήσουν αυτό. Πρέπει να είσαι ελεύθερος να βρεις αυτές τις σχέσεις. Πρέπει να είσαι ελεύθερος να βιώσεις αυτόν τον σκοπό. Πρέπει να είσαι ελεύθερος να εκφράσεις αυτόν τον σκοπό. Πρέπει να είσαι ελεύθερος ν’ αλλάξεις τη ζωή σου και την εστίασή σου, τις αξίες σου και τις προτεραιότητές σου για ν’ ανταποκριθείς σε αυτόν τον ευρύτερο σκοπό. Πρέπει να έχεις απελευθερωθεί από τις ίδιες σου τις έμμονες ιδέες, μέχρι και τις έμμονες ιδέες σου για θρησκεία και Θεό, νόημα και σκοπό. Μέχρι κι αυτές μπορούν να σε κατακρατήσουν.
Στη βάση του βουνού υπάρχουν πολλοί πιστοί, όμως εκείνοι που αρχίζουν το ταξίδι ανάβασης του βουνού, οι οποίοι μαθαίνουν να βιώνουν και να εκφράζουν έναν ευρύτερο σκοπό στη ζωή – αυτοί δεν είναι πλέον απλοί πιστοί. Έχουν βρει κάτι πιο εμβριθές από τις πεποιθήσεις τους. Υποχρεώνονται ν’ αλλάξουν τις πεποιθήσεις τους. Οι πεποιθήσεις τους είναι τώρα σαν τα γυαλιά που φοράνε για να βοηθήσουν την όρασή τους. Και με τον χρόνο η συνταγή γι’ αυτά τα γυαλιά αλλάζει. Όμως οι πιστοί στη βάση του βουνού δεν μπορούν ν’ αλλάξουν τις πεποιθήσεις τους. Νομίζουν ότι οι πεποιθήσεις τους είναι η αλήθεια. Νομίζουν ότι οι ιδέες τους καθορίζουν το ποιοι είναι. Νομίζουν ότι καταλαβαίνουν τον νου του Θεού, το νόημα της ζωής. Τα έχουν κατανοήσει όλα. Είναι όλα κάπου στο βιβλίο. Είναι αυτό που τους δίδαξαν. Είναι πιστοί. Δεν είναι ελεύθεροι. Νομίζουν ότι τους απελευθερώνει η πίστη τους, ότι η αλήθεια τους απελευθερώνει, όμως η πραγματική αλήθεια τους απελευθερώνει πέραν των πεποιθήσεών τους.
Ο Θεός δεν είναι προϊόν των πεποιθήσεών σου. Οι πεποιθήσεις σχετίζονται με την άποψη και την εμβέλεια εμπειρίας που έχει κανείς, με τη διαμόρφωσή του και τον βαθμό στον οποίον έχει αρχίσει ν’ ανταποκρίνεται στη βαθύτερη κίνηση της ζωής του, το βαθύτερο ρεύμα της ζωής του. Δεν πρόκειται για πεποίθηση. Η αλήθεια είναι πέραν της πεποίθησης. Πρέπει να έχεις εμπιστοσύνη σε μια Μεγαλύτερη Εξουσία στη ζωή σου, όχι απλώς στις ιδέες σου, ούτε καν στις ιδέες του πολιτισμού σου. Παλαιές ιδέες μπορούν να μην είναι περισσότερο αληθινές από καινούργιες ιδέες. Απλώς κατέχουν περισσότερη συμφωνία, περισσότερη στερεότητα.
Η αληθινή έννοια της ελευθερίας σου – σε κάθε βήμα, απ’ οποιαδήποτε άποψη κι αν την κοιτάς – σχετίζεται με το να σε καθιστά ικανό να βρεις και να πραγματοποιήσεις έναν ευρύτερο σκοπό. Από τη θέση του πραγματικού σου Όντος, αυτό είναι ολοφάνερο, βεβαίως. Πώς θα μπορούσε να ήταν αλλιώς; Αλλά από τη θέση της νόησής σου και των πεποιθήσεών σου, ε λοιπόν, φαίνεται απίστευτο ή ίσως πλασματικό ή αδιανόητο ή ίσως το σκέφτεσαι ανάλογα με όσα υπαγορεύουν οι πεποιθήσεις σου: «Αχ ναι, πρέπει να γίνεις ένα ενάρετο πρόσωπο. Πρέπει να εκπληρώσεις τα καθήκοντά σου». Όμως αυτή είναι η δική σου ερμηνεία του βουνού. Δεν είναι το ίδιο το βουνό.
Το βουνό θα σου διδάξει ο,τι χρειάζεται. Θα σου μάθει ποιον δρόμο πρέπει να πάρεις. Θα σου διδάξει σοφία που ο κόσμος δεν μπορεί να σου διδάξει. Θα σου μάθει ένα βαθύτερο επίπεδο εμπιστοσύνης. Θα σου μάθει ένα βαθύτερο επίπεδο διάκρισης. Θα σου μάθει τη διαφορά ανάμεσα τις εμφανίσεις και την πραγματική υπόσταση. Θα σου μάθει τη διαφορά ανάμεσα ο,τι φαίνεται καλό και ο,τι είναι καλό. Είναι μυστήριο. Δεν μπορείς να το ελέγξεις. Υπερβαίνει τις πεποιθήσεις σου, τις ιδέες σου, τον έλεγχό σου. Δεν έχεις την αποστολή υπό έλεγχο τώρα, και έτσι πρέπει να μάθεις να έχεις τον εαυτό σου υπό έλεγχο αν κάνεις ένα τέτοιο ταξίδι.
Βλέπεις όλα με όσα σχετίζεσαι – άτομα, μέρη, πράγματα, εργασία, γεγονότα, περιστάσεις, μέχρι και η σχέση σου με τον νου σου και το σώμα σου –με διαφορετικό τρόπο τώρα. Αν ο νους σου πρόκειται να υπηρετήσει το Πνεύμα, τότε πρέπει να μάθει να ενδίδει στο Πνεύμα. Πρέπει τώρα να μάθει να κάνει το ταξίδι αντί να μένει παράμερα και να κρίνει την κατάσταση. Το σώμα σου πρέπει τώρα να γίνει υγειές και εύκαμπτο ώστε να είναι ένα όχημα για σένα για να κάνεις αυτό το ταξίδι, να εκτελέσεις αυτήν την αποστολή στον κόσμο. Η σχέση σου με το μέρος όπου κατοικείς, τον τρόπο με τον οποίον ζεις, με τα υπάρχοντά σου· οι σχέσεις με τους άλλους ανθρώπους, η σχέση σου με τη δουλειά σου, η σχέση σου με την πόλη σου, την κοινότητά σου, το έθνος σου, η σχέση σου με τον ίδιο τον χρόνο, η σχέση σου με τη φύση – κοίτα, η λίστα είναι πολύ μακριά επειδή όλα μπορούμε να τα δούμε από την άποψη σχέσης. Και όλες αυτές οι σχέσεις στο κάτω κάτω της γραφής σχετίζονται τελικά με το αν μπορούν να σε υποστηρίξουν και να σε καταστήσουν ικανό να βρεις και να πραγματοποιήσεις τον σκοπό σου. Κοίτα, έτσι αντικρίζει ο Θεός τη ζωή σου.
Πριν κάνεις αυτήν την ανακάλυψη, νομίζεις ότι ο σκοπός σου είναι αυτό που θα σε καταστήσει ικανό να έχεις αυτό που θέλεις – περισσότερη απόλαυση, λιγότερο πόνο, περισσότερη ασφάλεια, λιγότερη ανασφάλεια, περισσότερο πλούτο, λιγότερη φτώχεια, περισσότερα πλεονεκτήματα, λιγότερα μειονεκτήματα. Νομίζεις ότι ο σκοπός σου, μέχρι και η πνευματικότητά σου, είναι εκεί για να σου δώσει ο,τι θέλεις. Αυτό είναι σαν να λες ότι το Πνεύμα σου είναι εδώ για να υπηρετεί τον νου σου, ενώ στην αλήθεια συμβαίνει το αντίθετο.
Οι άνθρωποι ξεκινούν, όλα βρίσκονται ανάποδα. Νομίζουν ότι ο Θεός είναι εκεί για να υπηρετεί τις επιθυμίες τους σαν ο Θεός να είναι ένας μικρός για όλες τις δουλειές που θα πραγματοποιήσει τις επιθυμίες τους. «Ο Θεός είναι εκεί για να μου δώσει αυτό που θέλω. Ο Θεός είναι εκεί για να με σιγουρεύει και ώστε εγώ να έχω αυτό που θέλω. Ο Θεός είναι εκεί για να με ενισχύει. Ο Θεός είναι στη διάθεσή μου.» Έτσι σκέφτονται πολλοί άνθρωποι. «Ο Θεός είναι εκεί για να κυρώνει τις πεποιθήσεις μου. Ο Θεός είναι εκεί για να κυρώνει τη θρησκεία μου. Ο Θεός είναι αυτό που ονομάζω εγώ ο Θεός. Η βούληση του Θεού είναι αυτό λέω εγώ βούληση του Θεού.» Ανόητοι και αλαζόνες βέβαια, όμως έτσι σκέφτονται πολλοί άνθρωποι, διότι δεν συνειδητοποιούν ότι ο νους τους δεν είναι ο εαυτός τους. Δεν συνειδητοποιούν ότι είναι υποδουλωμένοι στο νοητικό περιβάλλον μέσα στο οποίο ζουν. Δεν συνειδητοποιούν ακόμα ότι έχουν έναν ευρύτερο σκοπό και ότι το βουνό είναι πραγματικό και κείται πέραν της εκτίμησής τους, ότι ο σκοπός τους δημιουργείται από τον Θεό και όχι από τον εαυτό τους, ότι η θρησκεία υφίσταται ως ένα μονοπάτι για να καταλάβει κανείς το Μυστήριο και όχι σαν ένας αντικαταστάτης του Μυστηρίου.
Ρώτα τον εαυτό σου: «Τι πρέπει να κάνω για να μάθω περί του πραγματικού μου σκοπού;» Άκου όσα το Νέο Μήνυμα του Θεού είναι εδώ να συνηγορήσει και να αποκαλύψει, διότι είναι μια μεγάλη υπενθύμιση ότι έχεις έρθει στον κόσμο για να υπηρετήσεις έναν κόσμο σε μετάβαση, για να υπηρετήσεις έναν κόσμο μπροστά σε μεγάλες αλλαγές, τα Μεγάλα Κύματα αλλαγής, ότι είσαι εδώ μ’ έναν σκοπό και αυτός ο σκοπός παραμένει μυστήριος. Δεν ξέρεις ακόμα ποιος είναι, αλλά ξέρεις ο,τι τον χρειάζεσαι. Ξέρεις ότι είναι σημαντικός και θεμελιώδης για σένα.
Και αυτό θα σου δώσει την ελευθερία ν’ ανταποκρίνεσαι σε μια Μεγαλύτερη Εξουσία μέσα σου – μεγαλύτερη από τον νου σου, μεγαλύτερη ακόμα και από τις πεποιθήσεις της ανθρωπότητας, μεγαλύτερη από τις εκδηλώσεις της ζωής γύρω σου. Κι αυτή η βαθύτερη Γνώση είναι σοφή. Είναι πρακτική. Είναι το αντίδοτο στην ανοησία σου. Είναι το αντίδοτο στην υποτέλειά σου στους άλλους και στις ιδέες που επικρατούν στις κουλτούρες σας. Αυτό είναι το αντίδοτο στο κακό του κόσμου. Είναι το γιατροσόφι που ο Θεός δημιούργησε. Πραγματοποιεί τον σκοπό σου. Απαντά τις ερωτήσεις σου. Καθιστά την αμφισβήτηση περιττή.
Με τον χρόνο, αυτό θα γίνει βίωμά σου, αλλά πρέπει να κάνεις το ταξίδι, και το ταξίδι είναι πολύ μακρύ και έχει πολλές στροφές και πολλά κατώφλια. Το να κάνεις αυτό το ταξίδι αποτελεί το πιο φυσιολογικό πράγμα στη ζωή για σένα. Είναι σαν να επιστρέφεις σπίτι και να προχωράς ταυτόχρονα. Είναι σαν να επιστρέφεις σε κάτι εγγενές και οικείο ενώ εισέρχεσαι σε νέα εδάφη ταυτόχρονα. Και θα δεις, από την έναρξη μέχρι, τι σε κατακρατά, πώς δεν είσαι ελεύθερος στην νόησή σου ή στις περιστάσεις σου ή μέχρι και στις σχέσεις σου για ν’ αρχίσεις καν να ρωτάς και να κοιτάς και ν’ ακούς. Και θα δεις πόσοι λίγοι άνθρωποι μπορούν να έρθουν μαζί σου. Μέχρι και οι πιο στενοί σου φίλοι πλέον δεν ενδιαφέρονται καθόλου σε ο,τι σε προσελκύει. Αναρωτιούνται για σένα. Νομίζουν ότι το παρακάνεις. Αναρωτιούνται γιατί δεν θέλεις να κάνεις τα πράγματα που έκανες πριν, γιατί δεν κάνεις τα πράγματα που αυτοί σε θέλουν να κάνεις, γιατί συμπεριφέρεσαι διαφορετικά, γιατί κάνεις ερωτήσεις, γιατί είσαι τόσο σοβαρός. Δεν καταλαβαίνουν επειδή δεν έχουν πάρει αυτοί οι ίδιοι αυτήν τη στροφή. Αποστρέφουν το βλέμμα τους από το βουνό ενώ εσύ το αντικρίζεις, νιώθοντας το τράβηγμά του, νιώθοντας τη μεγάλη έλξη του, τη μεγάλη έλξη του Θεού.
Μέχρι κι από την έναρξη θ’ αντιληφθείς ότι δεν είσαι ελεύθερος. Δεν είσαι ελεύθερος να διανοείσαι. Δεν είσαι ελεύθερος ν’ ανταποκριθείς. Δεν είσαι ελεύθερος να σκεφτείς ν’ αλλάξεις τη ζωή σου για κάτι πιο σημαντικό. Είσαι δεμένος σε άλλους. Είσαι δεμένος στις ιδέες σου. Είσαι δεμένος σους φόβους σου. Είσαι δεμένος στις περιστάσεις σου. Είσαι δεμένος στις προσδοκίες άλλων. Είσαι δεμένος στις δεσμεύσεις σου. Είσαι δεμένος στα καθήκοντά σου. Είσαι δεμένος στην οικογένειά σου, την κουλτούρα σου, το έθνος σου. Είναι σαν η ζωή σου να έχει ήδη παραδοθεί. Έχει ήδη δεσμευτεί αλλού, ωστόσο το μεγάλο τράβηγμα του Θεού είναι μέσα σου. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να γίνεις ένας ασκητικός ή ένας μοναχός ή μια μοναχή. Μόνο ορισμένα άτομα προορίζονται γι’ αυτό. Πρόκειται για ένα κάλεσμα από τον Θεό για να υφίστασαι στον κόσμο αλλά με μια μεγαλύτερη κατανόηση, μια μεγαλύτερη συσχέτιση, για έναν ευρύτερο σκοπό.
Θα φοβάσαι στην έναρξη. Θα νομίζεις ότι ασχολείσαι ερασιτεχνικά με κάτι επικίνδυνο ή παράξενο ή μυστήριο. Και οι άλλοι άνθρωποι θα σε αποθαρρύνουν, θα σου κάνουν ερωτήσεις, θα σε αμφισβητούν. Όταν καλείσαι από τον Θεό, καλείσαι να εξέλθεις από τις πρωτύτερες περιστάσεις σου, καλείσαι έξω από τη μεγάλη σειρά ανθρώπων σε δεσμά που σέρνονται, είτε είναι πλούσιοι είτε φτωχοί. Καλείσαι να φύγεις από τη σειρά με όλους τους άλλους. Καλείσαι ν’ αφυπνίσεις, να πάρεις είδηση ότι υπάρχει κάτι άλλο στη ζωή σου που περίμενε εσένα για τόσο πολύ καιρό, και ότι τώρα είναι ώρα ν’ ανταποκριθείς. Οι ανάγκες του κόσμου το απαιτούν. Οι σχέσεις που προτίθεσαι να συναντήσεις απαιτούν τώρα να βγεις από τη σειρά, ν’ ανταποκριθείς σ’ ένα μεγαλύτερο κάλεσμα, ν’ αρχίσεις να λαμβάνεις τα σήματα και τα σύμβολα ότι η ζωή σου πρέπει να πάρει μια μεγάλη στροφή και να καθορίσει μια νέα κατεύθυνση – μια κατεύθυνση που δεν επινοείσαι εσύ, που δεν κυριαρχείται από τους στόχους σου ή τους φόβους σου, ή τις πολιτικές ή θρησκευτικές πεποιθήσεις σου, αλλά από στόχους που θέτονται από τον Θεό, διότι ο Θεός είναι η μεγάλη έλξη, και πρέπει να γίνεις ο μεγάλος αποκρινόμενος.
Αυτό είναι ελευθερία. Αυτόν τον σκοπό εξυπηρετεί η ελευθερία. Από αυτό προέρχεται τελικά η ελευθερία. Αυτό είναι που απελευθερώνει το πνεύμα σου ώστε να εκτελέσει την αποστολή σου στον κόσμο. Αυτό είναι που σε απελευθερώνει από την κυριαρχία των σκέψεών σου. Αυτό είναι που σε απελευθερώνει από τους τρόμους και τους δελεασμούς αυτού του κόσμου. Αυτό είναι που σου δίνει ανάπαυση από τόσους πολλούς εκνευρισμούς της ζωής. Αυτό είναι που σου δίνει συμπόνια για τους άλλους, διότι αντιλαμβάνεσαι ότι οι άλλοι είναι παγιδευμένοι από περιστάσεις, από πεποιθήσεις, από φτώχεια, από πλούτο, από πόνο, από απολαύσεις – παγιδευμένοι, αλυσοδεμένοι στον τοίχο της ίδιας τους της υποταγής.
Εδώ πρέπει να είσαι πρόθυμος να πας μπροστά μέχρι κι αν κανένας δεν έρχεται μαζί σου. Πρέπει να έχεις αυτήν τη δύναμη και αυτήν την ακεραιότητα. Δεν θα είσαι μόνος μακρόχρονα σε αυτό το ταξίδι, αλλά πρέπει ν’ αναλάβεις το ταξίδι μόνος. Η αιτιολόγηση πρέπει να έρθει από μέσα σου. Θα υποστηριχτεί από τα σήματα γύρω σου, αλλά εσύ πρέπει να έχεις τη δύναμη να το κάνεις αυτό.
Και θα δεις όταν το κάνεις αυτό πόση δύναμη έχεις παραχωρήσει σε άλλους, πόσο χρειάζεσαι την επιδοκιμασία των άλλων, πόσο φοβάσαι την αποδοκιμασία των άλλων, πόση ανασφάλεια αισθάνεσαι πραγματικά, πόσα έχεις παραδώσει για να αισθάνεσαι ασφαλής και σίγουρος. Η προσέγγιση της αλήθειας αποκαλύπτει την πραγματική φύση των περιορισμών σου, την πραγματική φύση των δεσμών σου και το πραγματικό μπλέξιμο για όλη την ανθρωπότητα.
Το μονοπάτι προς την ελευθερία μπορεί να βρεθεί σε όλες τις μεγάλες θρησκείες. Δεν έχει καταστραφεί από την ανθρώπινη χειραγώγηση, όμως πολλοί άνθρωποι το έχει χάσει από την όψη, και ο κόσμος αλλάζει τώρα. Η ανθρωπότητα αντιμετωπίζει κατώφλια που δεν έχει αντιμετωπίσει πρωτύτερα – τα Μεγάλα Κύματα αλλαγής και το Ευρύτερο Σκότος που είναι στον κόσμο. Γι’ αυτό στάλθηκε ένα Νέο Μήνυμα του Θεού και το κάλεσμα εκπέμπεται. Το κάλεσμα είναι δυνατό. Η ανάγκη είναι μεγάλη. Οι συνθήκες που προτίθεσαι να υπηρετήσεις προκύπτουν, και πρέπει να είσαι προετοιμασμένος. Δεν έχεις πολύ χρόνο. Δεν μπορείς να μένεις αμέτοχος για χρόνια και χρόνια, αναρωτώμενος και αμφισβητώντας, κάνοντας μπροστά, κάνοντας πίσω, αποδεχόμενος, αρνούμενος, δρώντας, αντιδρώντας. Πρέπει να γίνεις τολμηρός τώρα, διότι η ώρα για την έκφρασή σου, η ώρα για την επικοινωνία και την ανακάλυψη του σκοπού σου έρχεται. Προκύπτει. Διότι ο κόσμος πρέπει να σου επιστρατεύσει τον ευρύτερο σκοπό σου, και οι ανάγκες του κόσμου εμφανίζονται και θα εντείνονται όλο και περισσότερο στο μέλλον.
Το τι είσαι εδώ να κάνεις δεν εξαρτάται μόνο από σένα. Σχετίζεται με άλλους. Σχετίζεται με περιστάσεις. Σχετίζεται με μια αναδυόμενη πραγματικότητα στον κόσμο. Είσαι μέρος από κάτι πολύ μεγαλύτερο, μέρος από κάτι που σχετίζεται με το μέλλον και την ευεξία της ανθρωπότητας, κάτι που σχετίζεται με το Θείο Σχέδιο, το οποίο δεν διοικείται από τη θρησκεία ή την ανθρώπινη κατανόηση. Πρέπει ν’ ακούσεις αυτές τις λέξεις με την καρδιά σου, διότι υπάρχει μια βαθύτερη απήχηση μέσα σου, και υπάρχει μια βαθύτερη δύναμη μέσα σου. Υπάρχει μια μεγαλύτερη ελευθερία να βιώσεις. Και υπάρχει μια μεγαλύτερη αποστολή να εκτελέσεις.