Το Νέο Μήνυμα από τον Θεό

Προορίζεσαι να συναντήσεις ορισμένα άτομα στη ζωή. Έχεις ένα ραντεβού με αυτά. Θα καθοδηγηθούν να σε συναντήσουν όπως και εσύ καθοδηγείσαι να τα συναντήσεις.

Αυτές οι σχέσεις πραγματικά δεν βασίζονται σε πρότερο εγκόσμιο βίο, αλλά αποτελούν μέρος ενός Σχεδίου που εγκαθιδρύθηκε πριν έρθεις στον κόσμο, ένα Σχέδιο που δημιουργήθηκε για να σου καταστήσει δυνατόν ν’ ανακαλύψεις τον ανώτερο σκοπό στη ζωή σου.

Ο Θεός ξέρει ότι δεν μπορείς ν’ αναγνωρίσεις και να επιτελέσεις αυτόν τον σκοπό μόνος, διότι είναι αξιόλογος και ξεχωριστός απ’ οτιδήποτε άλλο στον κόσμο. Θ’ αψηφήσει ορισμούς και συγκρίσεις, διότι καθοδηγείται από μια Μεγαλύτερη Δύναμη και μια μεγαλύτερη σοφία.

Δεν μπορείς να βρεις αυτόν τον σκοπό μόνος σου. Μόνο μπορείς να ετοιμάσεις μια οδό γι’ αυτόν. Μόνο μπορείς να προετοιμάσεις τον νου σου και τις περιστάσεις σου για την ανάδυση αυτού του ευρύτερου σκοπού. Καθώς αρχίζει ν’ αναδύεται, θ’ αλλάξει τον τρόπο με τον οποίον βλέπεις τον εαυτό σου και τον κόσμο γύρω σου.

Οι σχέσεις είναι το μέσο, όμως είναι και η αμοιβή. Διότι δεν γίνεται να κάνεις τίποτα πραγματικά μόνος σου στον κόσμο. Μέχρι κι αν εργάζεσαι μόνος και ζεις μόνος και απομονωμένος, οτιδήποτε θα μπορούσες να δημιουργήσεις είναι ακόμα μια συλλογική διαδικασία. Είναι η διαδικασία της ένωσης του νου σου με άλλους νόες – σε αυτήν την περίπτωση, νόες που βρίσκονται πέραν του πεδίου όρασης – για να παραχθεί κάτι μεγαλύτερου νοήματος και σημασίας.

Αυτό είναι που επιδιώκει ο αθλητής αποκτώντας περισσότερη δύναμη και ικανότητα. Αυτό είναι που επιδιώκει ο μουσικός επιτρέποντας στη δημιουργική διαδικασία να ρεύσει διαμέσου του. Αυτό είναι που όλοι επιδιώκουν στην αναζήτησή τους για νόημα στον κόσμο, μια αναζήτηση που μόνο μπορεί να εκπληρωθεί πραγματικά μέσω του ευρύτερου σκοπού που τους έστειλε κατ’ αρχάς εδώ.

Δεν μπορείς ν’ αναλάβεις ούτε καν την προετοιμασία για τον ευρύτερο σκοπό σου μόνος, διότι θα χρειαστείς άλλους που μπορούν να τον υποστηρίξουν και ν’ αναγνωρίσουν την αξία του μέσα σου.

Αυτές είναι μοναδικές σχέσεις. Δεν χτίζονται για καλοβολιά. Δεν χτίζονται για να πραγματοποιήσουν τις φιλοδοξίες σου ή τις φαντασίες σου. Έχουν να παίξουν έναν μεγαλύτερο ρόλο, έναν ρόλο που είναι ουσιαστικός για να βρεις τη δύναμη να τιμήσεις όσα ξέρεις βαθύτατα. Προνοούνται σχέσεις που είναι και προσωρινής και μόνιμης φύσης.

Εδώ οι προσωρινές σχέσεις είναι σαν πινακίδες, δείχνοντας τον δρόμο, υπενθυμίζοντάς σου πως έχεις μια μεγαλύτερη ευθύνη στη ζωή. Εδώ οι άνθρωποι εισέρχονται στη ζωή σου προσωρινά για να παρακινήσουν τη Γνώση μέσα σου, ή για να παράσχουν ένα ουσιώδες κομμάτι σοφίας που χρειάζεσαι για να συνεχίσεις. Μπορεί να έχεις πολλές από αυτές τις σχέσεις με τον χρόνο, και η κάθε μια θα παίξει έναν ρόλο για να σε βοηθήσει να διακρίνεις τον δρόμο σου και να βρεις τη δύναμη να ταξιδεύσεις προς εκείνη την κατεύθυνση, κάτι το οποίο συνιστά ένα μονοπάτι που αποκλίνει απ’ όσα κάνουν όλοι οι άλλοι.

Μετά θα έχεις σχέσεις που είναι πιο μόνιμες, ιδίως καθώς προχωράς και αποκτάς περισσότερη διαύγεια και δύναμη, και καθίστασαι ικανός ν’ απελευθερωθείς από τις πρωτύτερες δεσμεύσεις και υποχρεώσεις σου και καθώς καθίστασαι ικανός ν’ αναγνωρίσεις τις ίδιες σου τις φαντασιώσεις και προδιαθέσεις για σχέσεις. Εδώ αρχίζεις να πλησιάζεις σημεία συνάντησης με άτομα που θα παίξουν έναν ακόμα μεγαλύτερο ρόλο στη ζωή σου.

Μόνο το ότι έχετε ένα πεπρωμένο μαζί δεν σημαίνει ότι θα βρείτε ο ένας τον άλλον. Διότι υπάρχουν πολλά πράγματα στη ζωή που μπορούν να σε κατακρατήσουν. Υπάρχουν πολλοί κίνδυνοι που μπορούν να σ’ εμποδίσουν να καταφέρεις να φτάσεις στο ραντεβού σου. Υπάρχουν πολλές αποφάσεις που μπορούν να στρίψουν τη ζωή σου προς μια άλλη κατεύθυνση.

Έτσι μπορεί στο τέλος να φτάσεις στο σημείο συνάντησης και ν’ ανακαλύψεις ότι υπάρχουν άλλοι που δεν το κατάφεραν. Παραχώρησαν τη ζωή τους κάπου πίσω πρωτύτερα, και σε μερικές περιπτώσεις, μέχρι και έχασαν τη ζωή τους. Κοίτα, αυτό είναι ένα πραγματικό πρόβλημα, επειδή αυτοί κατέχουν ένα μέρος της αποστολής, η αποστολή της οποίας εσύ είσαι μέρος. Κι αν δεν φτάσουν αρκετοί από αυτούς, η αποστολή σου θα τεθεί σε κίνδυνο.

Εδώ μπορείς μόνο να κάνεις όσο πιο πλήρως δυνατόν το κομμάτι σου και να προσεύχεσαι για εκείνους που προορίζεσαι να συναντήσεις, μέχρι και για εκείνους που δεν είναι έτοιμοι να κάνουν το κομμάτι τους, ν’ ακολουθήσουν τη δύναμη της Γνώσης μέσα τους, τη βαθύτερη νοημοσύνη που ο Θεός έχει τοποθετήσει μέσα τους για να τους καθοδηγεί, να τους προστατεύει και να τους οδηγήσει σε αυτό το ιερό ραντεβού.

Οι άνθρωποι αναλογίζονται τον ευρύτερο σκοπό τους ως κάτι που θα δημιουργήσουν για τον εαυτό τους, το οποίο θ’ ανταποκριθεί σε όσα νομίζουν ότι θα τους φέρουν ευτυχία και όσα πιστεύουν ότι θα τους πραγματοποιήσουν. Όμως χωρίς τη Γνώση ως τον οδηγό και σύμβουλό σου, αυτές οι εκτιμήσεις θα είναι εσφαλμένες και στις περισσότερες περιπτώσεις θα πάνε τη ζωή σου σε μια πολύ διαφορετική κατεύθυνση, μακριά απ’ όπου χρειάζεσαι να πας και μακριά από τα ιερά ραντεβού που προτίθεσαι να έχεις με εκείνους που είναι εδώ για να μοιραστούν τον ευρύτερο σκοπό σου μαζί σου.

Οι άνθρωποι παντρεύονται και παραχωρούν τη ζωή τους τόσο συχνά προτού ξέρουν τι κάνουν, πριν έχουν οποιαδήποτε πραγματική αίσθηση ότι προτίθενται ν’ ακολουθήσουν μια ανώτερη κατεύθυνση και ένα ανώτερο μονοπάτι. Και όσο πλησιάζει το ραντεβού τους, γίνονται όλο και πιο αναστατωμένοι, αγχωμένοι και άβολοι, καθώς διαισθάνονται ότι χρειάζονται να είναι κάπου αλλού, σ’ ένα διαφορετικό μέρος απ’ όπου βρίσκονται.

Αν δεν ακολουθείς το πραγματικό μονοπάτι σου στη ζωή, θα είσαι πάντα άβολος, και αυτή η αναστάτωση και αβεβαιότητα θα σε στοιχειώνει επειδή στην καρδιά σου ξέρεις ότι δεν πας εκεί που χρειάζεσαι να πας, δεν κάνεις αυτό που χρειάζεσαι να κάνεις, και η ζωή σου δεν κινείται προς εκεί που χρειάζεται να κινείται.

Εδώ καμία ποσότητα απόλαυσης ή διασκέδασης ή θεραπείας μπορεί να καταπραΰνει αυτήν τη δυσφορία. Διότι είναι ένα σήμα ότι η ζωή σου έχει ένα πεπρωμένο και πρέπει ν’ ακολουθήσεις αυτό το πεπρωμένο. Η δέσμευσή σου σε αυτό πρέπει να είναι μεγαλύτερη απ’ ότι στην αγάπη ή τα λεφτά. Πρέπει να είναι μεγαλύτερη από την επιθυμία για πλούτο και ασφάλεια, και μέχρι για επιτυχία, έτσι όπως την ορίζει ο κόσμος.

Όλοι καλούνται, όμως λίγοι ανταποκρίνονται. Αν δεν ανταποκριθείς, απλώς θα καταλήξεις χαμένος στον κόσμο, και είτε πλούσιος είτε φτωχός η ζωή σου θα έχει μια απελπιστική ποιότητα – ένα αίσθημα αποτυχίας, μια βαθιά και διαρκή ματαίωση. Αν σου ξεφύγουν πάρα πολλά σήματα και συνθήματα, αν θέσεις υπό αμφισβήτηση αυτό που αρχίζει ν’ αναδύεται μέσα σου, θα καταλήξεις να αισθάνεσαι χαμένος, και μέχρι και ο πλούτος σου θ’ αποτελεί ένα είδος δράματος για σένα. Αυτό που υποτίθεται θα σου αγόραζε την ευτυχία, την ευχαρίστηση και την ελευθερία δεν μπορεί να σου παράσχει κανένα από αυτά τα πράγματα.

Πέραν από τις ανάγκες του σώματος και τις ανάγκες της διάνοιας, υπάρχει η ανάγκη της ψυχής. Η ανάγκη της ψυχής σου μόνο μπορεί να ικανοποιηθεί με το να επιτελέσεις τον ευρύτερο σκοπό σου στη ζωή και με το να καταφέρεις να φτάσεις στα ραντεβού σου με εκείνα τα άτομα που μοιράζονται αυτόν τον σκοπό και που θα παίξουν έναν ρόλο στην ανακάλυψη και την έκφρασή του.

Δεν υπάρχει εγγύηση ότι όλοι θα φτάσουν. Και είναι θαύμα για εκείνους που όντος φτάνουν επειδή έπρεπε ν’ ακολουθήσουν κάτι το ανεξήγητο για να βρουν τον δρόμο τους. Έπρεπε να ξεπεράσουν την αυτό-αμφισβήτησή τους και την πειθώ άλλων για να καταφέρουν να φτάσουν σε αυτό το ραντεβού. Έπρεπε να εμπιστευτούν κάτι που ίσως κανείς άλλος στη ζωή τους δεν εμπιστευόταν ή εκτιμούσε. Έπρεπε να υποστηρίξουν την ίδια τους την ακεραιότητα και την ίδια τους την αίσθηση του τι είναι πραγματικά ορθό και σωστό γι’ αυτούς.

Ο κόσμος πάντα προσπαθεί να σε πείσει να θέλεις κάτι, να χρειάζεσαι κάτι και να είσαι κάτι το οποίο δεν αντιπροσωπεύει τη βαθύτερη φύση σου. Αυτή η διαστρεβλωτική επιρροή επιδρά σε όλους σε διαφορετικούς βαθμούς. Μέχρι και οι άνθρωποι που επαναστατούν κατά των αξιών της κουλτούρας τους κυβερνούνται παρόλο από αυτές τις αξίες. Δεν αρκεί να είσαι απλώς ένας επαναστάτης, διότι έως ότου ανακαλύψεις μια ανώτερη κατεύθυνση και μια βαθύτερη φωνή μέσα σου, ελέγχεσαι ακόμα από την κοινωνική διαμόρφωσή σου είτε την ασπάζεσαι είτε την απορρίπτεις. Δεν υπάρχει ελευθερία εδώ.

Σε αυτό το σημείο, εισέρχεσαι στον αγριότοπο. Αφήνεις την καλά πεπατημένη πάνω στην οποίαν ταξιδεύουν όλοι οι άλλοι, και ξεκινάς μια διαφορετική και πιο μυστηριώδης πορεία στη ζωή σου.

Αυτό είναι το μονοπάτι που όλοι οι μεγάλοι άγιοι και συνεισφέροντες στην ανθρωπότητα έπρεπε να ταξιδέψουν, και έπρεπε να ταξιδέψουν χωρίς τη γενική επιδοκιμασία της οικογένειας και των φίλων τους. Έπρεπε να ταξιδέψουν χωρίς τη γενική συναίνεση του κόσμου γύρω τους. Έπρεπε να ταξιδέψουν χωρίς εχθρότητα, χωρίς να κατακρίνουν τους άλλους και χωρίς ν’ απορρίπτουν τον κόσμο γενικά. Διότι αυτός είναι ο κόσμος που θα πρέπει να υπηρετήσεις στον μέλλον, άρα αν τον απορρίψεις τυφλά, τότε δεν θα είσαι σε θέση να τον υπηρετήσεις ολόκαρδα.

Το Ραντεβού είναι αυτό που όλοι ψάχνουν υποσυνείδητα στην επιθυμία τους για συντροφιά, για αγάπη και για σχέση. Σε αυτό, οι ανάγκες του νου, εκ των οποίων πολλές δεν είναι πραγματικά αυθεντικές κατ’ αρχάς, ανταγωνίζονται και συσκοτίζουν τη βαθύτερη ανάγκη της ψυχής. Οι άνθρωποι δεν συνειδητοποιούν ότι αυτή η ανάγκη είναι γνήσια και αυθεντική. Σ’ ένα βαθύτερο επίπεδο, είναι θεμελιώδης για την επιτυχία σου και στην αξία της ζωής σου και της πραγματοποίησης σου εδώ.

Όμως οι άνθρωποι είναι ανυπόμονοι. Θέλουν τη συντροφιά τώρα. Θέλουν ερωτική ικανοποίηση τώρα. Θέλουν να ικανοποιήσουν τις προσδοκίες της κοινωνίας με το να κάνουν οικογένεια τώρα. Είναι απρόθυμοι να περιμένουν. Φοβούνται ότι αν περιμένουν, τότε το ραντεβού δεν θα λάβει χώρα ποτέ.

Έτσι οι άνθρωποι ενεργούν πρόωρα. Παντρεύονται πριν είναι έτοιμοι. Κάνουν παιδιά πριν είναι έτοιμοι. Δεσμεύουν τη ζωή τους σε καριέρα πριν είναι έτοιμοι. Ο χρόνος που έχουν νωρίτερα στη ζωή για να εξερευνήσουν και να βιώσουν το βαθύτερο ρεύμα της ζωής τους χάνεται συχνά σε άλλες επιδιώξεις, επικαλυμμένος με φιλοδοξίες ή συντομεύεται εντελώς από τις απαιτήσεις και τις προσδοκίες άλλων και από την ίδια τους την ανυπομονησία.

Εδώ, άτομα που έχουν μια μεγάλη εισφορά να κάνουν στον κόσμο καταλήγουν να ζουν ζωές που είναι πάρα πολύ ανεπαρκείς για την πραγματική φύση τους. Και βεβαίως, οι δικαιολογίες είναι απανταχού παρούσες και οι αιτιολογήσεις είναι απανταχού παρούσες. Όμως όταν οι άνθρωποι αναλαμβάνουν ζωές που δεν αντιπροσωπεύουν την πραγματική φύση τους και τον πραγματικό σκοπό τους, θα δοκιμάσουν πάντα απογοήτευση σε αυτές. Αν δεν αρχίσουν το ταξίδι τους προς τη Γνώση, η συμπεριφορά τους θα γίνεται όλο και πιο αποκλίνουσα, και μέχρι και αυτοκαταστροφική σε ακραίες περιπτώσεις. Και το ταίρι τους δεν θα καταλαβαίνει τη συμπεριφορά τους ή τον λόγο της δυσαρέσκειάς τους.

Έτσι οι άνθρωποι προσπαθούν να το αντισταθμίσουν αυτό με χόμπι, αθλητικά και πολύ μονομανείς συμπεριφορές. Ή το ρίχνουν στα ναρκωτικά και το αλκοόλ, προσπαθώντας ν’ απομακρύνουν την αίσθηση που εντείνεται με τον χρόνο ότι δεν είναι πραγματικά εκεί που χρειάζονται να είναι, κάνοντας αυτό που χρειάζονται να κάνουν. Έχουν δεσμεύσει τον εαυτό τους υπερβολικά, εξαρτιούνται άλλοι από αυτούς και πρέπει να διατηρούν την τρέχουσα εστίαση και συμπεριφορά τους. Έτσι η εσωτερική διαμάχη εντείνεται. Αν ένα πρόσωπο άρχιζε το ταξίδι του αναζητώντας πραγματικά το βαθύτερο ρεύμα της ζωής του, αυτά τα λάθη θα γινόντουσαν πάρα πολύ σπανιότερα και θα ήταν πάρα πολύ δυσκολότερο να τα κάνει.

Στο τέλος οι άνθρωποι χάνουν το ραντεβού τους. Μέχρι κι αν είναι πολύ επιτυχημένοι στη ζωή και έχουν καταφέρει ο,τι εκτιμά η κουλτούρα τους, θα αισθάνονται ανεπαρκείς. Θα έχουν ένα αίσθημα αποτυχίας, ένα αίσθημα μεταμέλειας. Δεν μπορείς να το αλλάξεις αυτό διαμέσου διαλόγου ή διαμέσου θεραπείας ή με όσα λες στον εαυτό σου επειδή η βαθύτερη φύση σου είναι η βαθύτερη φύση σου. Επειδή έχεις έναν ευρύτερο σκοπό στη ζωή που σου είναι έμφυτος και εγγενής, δεν μπορείς πραγματικά να το αλλάξεις αυτό. Ο βαθύτερος προσανατολισμός που αυτό δημιουργεί μέσα σου είναι κάτι που δεν μπορείς να εξηγήσεις ικανοποιητικά ή ν’ αρνηθείς χωρίς να προκαλέσεις αυξανόμενη διαμάχη και σύγχυση μέσα στον εαυτό σου.

Δεν αρκεί να πιστεύεις στον Θεό ή να λατρεύεις τον Θεό. Διότι αν δεν μπορείς ν’ ακολουθήσεις αυτό που ο Θεός σου έδωσε ν’ ακολουθήσεις, αν δεν μπορείς ν’ ακολουθήσεις τη βαθύτερη Γνώση που ο Θεός έχει τοποθετήσει μέσα σου για να σε καθοδηγεί, τότε οι προσευχές σου και τα προσκυνήματά σου δεν είναι αληθινά αυθεντικά.

Μπορείς να ζητάς χάρες από τον Θεό, μπορείς να ζητάς από τον Θεό να σε διασώσει από τα μεγάλα και μικρά διλήμματά σου, όμως κατά κάποιον τρόπο δεν κατάφερες ποτέ να φτάσεις στο ραντεβού σου με τον Θεό. Το ραντεβού σου με τον Θεό είναι το ραντεβού σου με τη Γνώση μέσα σου, διότι εκεί είναι που ο Θεός σου μιλά. Εκεί είναι που επανασυνδέεσαι με την Πηγή της ζωής σου.

Το πρόβλημα υφίσταται είτε είσαι θρήσκος είτε όχι. Σε αυτό, η ίδια η θρησκεία μπορεί ν’ αποκρύβει μια βαθύτερη ματαίωση και έλλειψη πραγματοποίησης. Η πεποίθηση σε θρησκευτικά διδάγματα, θρησκευτικές αρχές ή θρησκευτικές πεποιθήσεις μπορεί ν’ αποκρύβει και φαινομενικά να εκτοπίζει τη θεμελιώδη ευθύνη που έχεις ν’ ανταποκριθείς στη δύναμη και την παρουσία της Γνώσης μέσα στον εαυτό σου. Αν δεν ανταποκριθείς σε αυτήν τη δύναμη και παρουσία, θα υποδουλωθείς σε άλλες δυνάμεις, και η αίσθησή σου ελευθερίας και η αίσθησή σου ευεξίας και πραγματοποίησης, όλες θα παραπαίουν και σιγά-σιγά θα χάνονται.

Βασικά αυτό είναι ένα ερώτημα για τον ίδιο τον Αποχωρισμό. Όσοι πιστεύουν ότι ο Αποχωρισμός είναι πραγματικός και πως μπορούν αληθινά να πραγματοποιήσουν τον εαυτό τους μέσω των ιδεών τους, των πεποιθήσεών τους και των φιλοδοξιών τους, δεν αναγνωρίζουν ότι έχουν ακόμα μια θεμελιώδης σχέση με τον Θεό, με τον Δημιουργό όλης της ζωής.

Μπορείς να λογοφέρνεις ατελείωτα κατά αυτής της σχέσης και αυτής της αίσθησης σκοπού, αλλά δεν μπορείς να την εξαλείψεις. Θα πάει μαζί σου όπου κι αν πας. Δεν μπορείς ποτέ να την ξεφορτωθείς επειδή δεν μπορείς ποτέ πραγματικά ν’ αποχωρίσεις τον εαυτό σου από τον Θεό. Δεν μπορείς ποτέ πραγματικά ν’ αποχωρίσεις τον εαυτό από τη ζωή.

Όσο πιο ισχυρογνώμων είσαι, τόσο περισσότερο θα προσπαθείς να ικανοποιήσεις τις εσωτερικές ανάγκες σου διαμέσου εξωτερικών δραστηριοτήτων. Όσο περισσότερο θα δίνεις τον εαυτό σου στις επιδιώξεις σου, τα χόμπι σου και τις φιλοδοξίες σου, τόσο περισσότερο θα οχυρώνεσαι κατά αυτού του θεμελιώδους ραντεβού που έχεις με τη Γνώση μέσα στον εαυτό σου.

Εδώ δεν μπορείς να κάνεις μια συμφωνία. Δεν μπορείς να παζαρέψεις με τον Θεό και να πεις: “Ε λοιπόν, θα δώσω λίγο από τη ζωή μου γι’ αυτό που θέλεις, αν μπορώ να πάρω αυτό που θέλω εγώ”. Δεν υφίσταται παζάρεμα εδώ.

Δεν μπορείς να παζαρέψεις με τον Άρχοντα του Σύμπαντος. Δεν μπορείς να παζαρέψεις με τη δύναμη της Γνώσης μέσα στον εαυτό σου. Οι άνθρωποι που σκέφτονται έτσι νομίζουν ότι και ο Θεός και η Γνώση είναι κατά κάποιον τρόπο πόροι για την προσωπική τους χρήση, για να τους επιστρατεύουν όταν τους χρειάζονται, για να τους χρησιμοποιούν όταν τους χρειάζονται, όπως θα καλούσε κανείς το αστυνομικό τμήμα ή την πυροσβεστική υπηρεσία όταν υφίσταται ένα πρόβλημα.

Αυτό αποτελεί έναν τόσο λανθασμένο υπολογισμό. Έχει τραγικές επιπτώσεις επειδή οι άνθρωποι καταλήγουν να εκτιμούν ο,τι έχει λίγη ή καμία αξία, και να τους διαφεύγει αυτό που έχει την απόλυτη αξία. Επιλέγουν άτομα που δυναμώνουν τις πεποιθήσεις τους και που φαίνονται να τεκμηριώνουν τις πεποιθήσεις τους. Μέχρι και εδώ, οι σχέσεις τους λειτουργούν εναντίον τους.

Δεν μπορείς να ξεκάνεις το γεγονός ότι στάλθηκες εδώ για έναν ευρύτερο σκοπό. Μπορείς να νομίζεις ότι είναι μια παραβίαση της ελεύθερης βούλησής σου, όμως η ελεύθερη βούληση είναι μόνο ένα δώρο που σου δόθηκε ώστε να μπορείς ν’ ανακαλύψεις ο,τι είναι πραγματικά αληθινό και σημαντικό μέσα στον εαυτό σου, και ώστε να μπορείς να κάνεις αυτήν την ανακάλυψη από μοναχού σου χωρίς να σου επιβάλλεται από κάποια μεγαλύτερη εξωτερική δύναμη.

Οι άνθρωποι που πιστεύουν στον Αποχωρισμό το βρίσκουν αυτό απωθητικό. Νομίζουν ότι παραβιάζει την ελευθερία τους. Νομίζουν ότι αποτελεί ένα είδος θείας δικτατορίας στο σύμπαν. Το αντιλαμβάνονται ως μια επιβολή και όχι ως το δώρο της εξιλέωσης που είναι στην πραγματικότητα.

Έτσι υπάρχουν θεμελιώδη προβλήματα στην προσεγγίσεις των ανθρώπων. Όμως, το ζήτημα είναι τελικά: μπορείς να φτάσεις στο αληθινό ραντεβού σου με τη Γνώση και με εκείνους που είναι εδώ για ν’ αποτελέσουν μέρος ενός ευρύτερου σκοπού που αναδύεται στη ζωή σου;

Αυτό είναι που θ’ αναλογίζεσαι αφού φύγεις από αυτήν τη ζωή και επιστρέψεις στην πνευματική οικογένειά σου, την ομάδα σου μόρφωσης. Δεν θα ενδιαφέρονται για τα χόμπι σου και για όσα σε συναρπάζουν. Δεν θα ενδιαφέρονται για τα δράματά σου ή τα λάθη σου, τα χαμένα ειδύλλιά σου ή τις αποτυχημένες οικονομικές περιπέτειές σου. Δεν θα ενδιαφέρονται για την ψυχοπαθολογία σου, ή για τα μοναδικά χαρακτηριστικά της προηγούμενης προσωπικότητάς σου. Θα ενδιαφέρονται μόνο για το αν κατάφερες να φτάσεις στο ιερό ραντεβού με τη Γνώση και με τους άλλους που στάλθηκαν να σε συναντήσουν. Θα σε κοιτάξουν και θα πουν: “Πέτυχες;” Και θα είσαι ανίκανος να παραποιήσεις την αλήθεια προς αυτούς, διότι πέραν του κόσμου, η απάτη στις σχέσεις είναι περίπου αδύνατη. Αυτό είναι το μόνο που θα έχει σημασία.

Η συντριπτική πλειονότητα των πραγμάτων που είναι σημαντικά για σένα τώρα ή που σε απασχολούν τώρα, δεν θα έχουν σημασία στο τέλος. Θα σε ρωτήσουν: “Κατάφερες να φτάσεις στο ραντεβού σου; Κατόρθωσες όσα στάλθηκες στον κόσμο να κατορθώσεις;” Και θα πρέπει να τους πεις την αλήθεια επειδή είναι θα αυταπόδεικτη σε όλους. Από εκείνη τη θέση, θα είσαι ικανός να δεις καθαρά, χωρίς διαστρεβλώσεις.

Τι μπορείς να κάνεις λοιπόν, παρά να επιστρέψεις για να ξαναπροσπαθήσεις. Δεν υπάρχει “Ημέρα της Κρίσης” όπου αν αποτύχεις σε μια ζωή θα πας αιωνίως στην κόλαση. Αυτό είναι καθαρά μια ανθρώπινη επινόηση. Όμως οι επιπτώσεις του να μην βρεις τον σκοπό σου και να προσπαθείς να ζήσεις χωρίς αυτόν είναι πολύ πραγματικές και είναι φανερές κάθε μέρα στις σκέψεις σου, στη διαγωγή σου, τη συμπεριφορά σου και την εμπειρία σου. Χωρίς αυτόν τον σκοπό, ζεις σε κάποιο είδος κόλασης – μια κόλαση που είναι όμορφη, όμως μια κόλαση όπου δεν μπορείς ποτέ να είσαι ευτυχισμένος, όπου δεν μπορείς ποτέ να είσαι πραγματικά άνετος με τον εαυτό σου επειδή δεν έχεις τιμήσει τη βαθύτερη φύση σου.

Η Γνώση είναι εδώ για να κινήσει τη ζωή σου σε μια συγκεκριμένη κατεύθυνση, όμως αν δεν πηγαίνεις προς αυτήν την κατεύθυνση, ή δεν έχεις πάει προς αυτήν την κατεύθυνση, υπάρχει μια δυσφορία. Όμως αυτή η δυσφορία δεν απαιτεί άρνηση ή αποφυγή. Απαιτεί αναγνώριση και επίλυση.

Γι’ αυτό ο Θεός δεν κατακρίνει. Ο Θεός μόνο προσελκύει και μεταχειρίζεται. Όλη η ιδέα της Κόλασης είναι η προσπάθεια της ανθρωπότητας να τιμωρήσει εκείνους που δεν μπορεί ν’ αποδεχτεί, και να χρησιμοποιήσει τον Θεό ως τον τιμωρό. Το κάνει για ν’ αποσπάσει εκδίκηση. Είναι ένα εργαλείο της διάνοιας για να τιμωρεί άλλες διάνοιες, ή για να τις εξαναγκάζει να πιστέψουν, να τις εκβιάζει να πιστέψουν στην αποδοχή και την ομοφωνία.

Έχεις ένα ιερό ραντεβού με τη Γνώση διαμέσου μιας σειράς συναντήσεων που θ’ αλλάξουν την πορεία της ζωής σου και θα σου αποκαλύψουν μια βαθύτερη φύση και μια βαθύτερη πραγματικότητα που πάει πέραν των ιδεών σου για τον εαυτό σου, την προσωπικότητά σου και την προσωπική ιστορία σου – μια αναγνώριση που είναι πέραν του βασιλείου και της εμβέλειας της διάνοιας.

Έχεις ραντεβού με άλλα άτομα. Μερικά από αυτά θα είναι πολύ σύντομα, μ’ εκείνους που θα έρθουν στη ζωή σου για μια στιγμή για να σου υπενθυμίσουν κάτι, να σου διδάξουν κάτι ή ν’ απευθυνθούν σε κάτι βαθιά μέσα σου που χρειάζεται ν’ αναζωογονηθεί και ν’ ανανεωθεί.

Μετά έχεις ραντεβού μ’ εκείνους που θ’ αναλάβουν μια μεγαλύτερη θέση στη ζωή σου, οι οποίοι είναι εδώ για να υπηρετήσουν υπό μια μεγαλύτερη ιδιότητα που μόλις αρχίζουν ν’ αναγνωρίζουν μέσα στον εαυτό τους. Εκείνοι που καταφέρνουν να φτάσουν σε αυτό το ραντεβού θα παίξουν ένα μεγάλο ρόλο στη ζωή σου και θα βρίσκονται σε αντιπαραβολή με κάθε άλλη σχέση που έχεις προσπαθήσει να χτίσεις για τον εαυτό σου.

Αν μπορέσεις να συναντήσεις αυτά τα άτομα, αυτό θα κάνει όλη τη διαφορά για σένα, και θα συνειδητοποιήσεις ότι αυτό που προσπαθούσες ν’ ακολουθήσεις είναι πολύ πραγματικό και ότι δεν πρόκειται να κάνεις αυτό το ταξίδι μόνος σου.

Για ν’ ανέβεις αυτό το βουνό – κυρίως όταν φτάσεις στα πιο απόκρημνα μέρη του – θα χρειαστείς μεγάλη συντροφιά. Ίσως ένα από αυτά τα άτομα θα είναι ο άντρας ή η γυναίκα σου. Ίσως θα είναι ένα πρόσωπο που μοιράζεται το μεγαλύτερο έργο σου. Ίσως θα είναι ένας δάσκαλος που είναι εδώ για να σ’ ενθαρρύνει να προχωρήσεις και να εξακολουθήσεις να προχωράς. Μπορεί μέχρι και να είναι ένα από τα παιδιά σου, που κατά κάποιον τρόπο αναγνωρίζει τη βαθύτερη φύση σου και του οποίου η ζωή είναι ενωμένη με τη δική σου για να εκφράσετε κάτι το μοναδικό και σημαντικό στον κόσμο.

Αυτή η σχέση μπορεί να πάρει πολλές διαφορετικές μορφές. Όμως αν καταφέρεις να φτάσεις σε αυτό το ραντεβού, θα είναι φανερό ότι η σχέση σας αφορά πραγματικά κάτι άλλο, κάτι πέρα από τους κανονικούς παραμέτρους των ανθρώπινων σχέσεων. Απευθύνεται σε κάτι βαθύτερο και μεγαλύτερο. Είναι μυστηριώδης. Έχει ένα πιο ιερό και εμβριθές περιεχόμενο. Είναι κάτι που υφίσταται πέραν του βασιλείου της διάνοιας, και έτσι αψηφά τους ορισμούς. Οι λέξεις σου και οι απόπειρές σου να την περιγράψεις μπορούν μόνο να είναι προσεγγίσεις. Πρόκειται για ιερές σχέσεις, ιερές στον σκοπό τους και στη βαθύτερη φύση τους.

Αυτό δεν σημαίνει ότι στο ραντεβού όλοι θα καταλαβαίνουν γιατί βρίσκονται μαζί. Ίσως αυτή η κατανόηση θα είναι πολύ μερική. Όμως θα υπάρχει η αίσθηση μιας μεγαλύτερης σύνδεσης. Και αυτή η μεγαλύτερη σύνδεση δεν αφορά πραγματικά τόσο το παρελθόν όσο αφορά το παρόν και το μέλλον.

Άπαξ και το ραντεβού έχει λάβει χώρα σε αυτό το επίπεδο, δεν είναι σίγουρο ότι θα υπάρξει επιτυχία επειδή θα πρέπει ακόμα να παλέψεις με την ίδιά σου την κοινωνική διαμόρφωση, την ίδιά σου την εγκόσμια φύση και όλα τα προβλήματα που ενέχονται στο να εγκαταστήσεις και να διατηρήσεις τον εαυτό σου στη ζωή.

Το ραντεβού δεν είναι το καταληκτικό σημείο, αλλά η αρχή και η μύηση του επόμενου σταδίου της ζωής σου. Εδώ, το μεγάλο φορτίο που έχεις κουβαλήσει για τόσο πολύ καιρό αρχίζει να βρίσκει έκφραση στη ζωή σου και ιδιαίτερα σε αυτές τις σχέσεις, και αισθάνεσαι ευγνώμων και ανακουφισμένος. Αισθάνεσαι ανανεωμένος και διαβεβαιωμένος ότι πραγματικά ακολουθείς κάτι σημαντικό, ότι δεν εξαπατάς τον εαυτό σου και ότι αληθινά υπάρχει μια μεγαλύτερη δύναμη και μια μεγαλύτερη πραγματικότητα στη ζωή σου.

Αυτές οι σχέσεις θα το μαρτυρήσουν αυτό. Θα το βεβαιώσουν αυτό. Το Μυστήριο θα είναι μαζί σας και ανάμεσά σας – ένα Μυστήριο που δεν μπορείς να ορίσεις, αλλά το οποίο πρέπει να μάθεις να εμπιστεύεσαι και να εκτιμάς πάνω απ’ όλα.

Η σχέση σου με τον Θεό θα είναι πάντα μυστήρια. Δεν μπορείς ποτέ να την περιορίσεις σε μια σειρά πεποιθήσεων, αρχών ή μια διδασκαλία. Έτσι τη βάζεις σε μια τύμβο. Αυτή είναι πάντα ζωντανή και δυναμική. Πάντα διαφωτίζει τη ζωή σου και σε ελκύει προς ορισμένα πράγματα ενώ σε απωθεί από άλλα πράγματα, σαν ένας μεγάλος φάρος που σε ελκύει προς το σπίτι – έξω από τον Αποχωρισμό, έξω από την κόλαση της απομόνωσής σου, έξω από τις ανεπίλυτες διαμάχες του παρελθόντος, έξω από τους εθισμούς, έξω από τις φαντασιώσεις, έξω από τους δελεασμούς, έξω από την ενοχή και έξω από την αποτυχία.

Είναι ενδιαφέρον ότι εκείνοι που ανταποκρίνονται σε αυτό και που καταφέρνουν να φτάσουν στο ιερό ραντεβού είναι άνθρωποι που δεν κατόρθωσαν να πραγματοποιήσουν τον εαυτό τους στον κόσμο. Ίσως αισθάνονται ότι είναι αποτυχημένοι. Απέτυχαν ν’ αποκτήσουν αρκετό ειδύλλιο ή πλούτο. Ή έχουν αποκτήσει αυτά τα πράγματα, αλλά τα βρήκαν ελλιπή και ανεπαρκή για τις ανάγκες τους.

Έτσι υπάρχει ένα αίσθημα αποτυχίας και διάψευσης των ψευδαισθήσεων. Όμως αυτή η αποτυχία και αυτή η διάψευση των ψευδαισθήσεων είναι σημαντικές. Ενώ μπορεί όλοι οι άλλοι ν’ αποφεύγουν την αποτυχία και τη διάψευση των ψευδαισθήσεων, αυτά τα δύο πράγματα προετοιμάζουν το άτομο ν’ αναγνωρίσει μια βαθύτερη πραγματικότητα μέσα του.

Αν δεν έχεις καταφέρει να φτάσεις στο ραντεβού σου, υπάρχει μια δεύτερη εξιλέωση αργότερα στη ζωή αν κάνεις αυτήν την ανακάλυψη. Και αυτή αποτελείται από το δόσιμο σε άλλους – να μοιραστείς τον πλούτο σου, να μοιραστείς τον χρόνο σου και να μοιραστείς οτιδήποτε μπορείς, υπηρετώντας για ν’ αντεπεξέλθεις στις πραγματικές ανάγκες και των ανθρώπων και της φύσης γύρω σου.

Αυτή είναι η δεύτερη εξιλέωση. Δεν είναι όσο δυνατή και ικανοποιητική όσο η πρώτη, όμως είναι αξιόλογη και θα είναι αποτελεσματική. Εκείνοι που έχουν διασχίσει όλη τη ζωή τους μπορούν να βρουν στο τέλος την ευκαιρία να δώσουν, να είναι ευεργέτες – ευεργέτες με πλούτο, αν έχουν πλούτο· δωρητές χρόνου, αν έχουν χρόνο· δωρητές φροντίδας, αν έχουν τις δυνάμεις να το κάνουν αυτό. Έτσι υπάρχει μια δεύτερη εξιλέωση.

Αυτό που είναι σημαντικό, ιδίως για ανθρώπους νέας ή μέσης ηλικίας, είναι να εστιαστούν στα μεγάλα ιερά ραντεβού – να προσευχηθούν γι’ αυτά, να τα ζητήσουν, να πουν στο σύμπαν: “Ο,τι κι αν χρειάζεται για να καταφέρω να φτάσω στα ραντεβού, πρέπει να καταφέρω να φτάσω στα ραντεβού. Πρέπει να γνωρίσω αυτόν τον ευρύτερο σκοπό που ζει μέσα μου”.

Αν έχεις αμφιβολίες γι’ αυτό, αν το φοβάσαι πάρα πολύ, αν σου προκαλεί πάρα πολύ διαμάχη, δεν θα φτάσεις στο ραντεβού. Έτσι πρέπει να επιλέξεις τι εκτιμάς. Αν έχεις αποκτήσει αρκετή σοφία στη ζωή – μέσω επιτυχιών και μέσω αποτυχιών, μέσω επιτεύξεων και μέσω απογοητεύσεων – θα ξέρεις πώς να κάνεις τη σωστή επιλογή. Θα δεις ότι ο κόσμος μπορεί να σου προσφέρει ευχαρίστηση και λύπη, αλλά όχι πραγματοποίηση. Αυτό πρέπει να έρθει από κάπου αλλού, από μια Ευρύτερη Πραγματικότητα στο σύμπαν και μια ευρύτερη πραγματικότητα που ζει μέσα σου, μέσα στη Γνώση σου.

Υπάρχει ένας λόγος για τον οποίον αναζητάς σχέσεις, όμως δεν είναι για ευχαρίστηση, πλούτο ή φιλοδοξία. Είναι για έναν βαθύτερο λόγο. Και παρόλο που μπορεί να έχεις πολλές αποτυχίες στις σχέσεις, δεν θα τα παρατήσεις ποτέ, επειδή προσπαθείς να φτάσεις στα ραντεβού που σε αναμένουν και που είναι απαραίτητα για σένα και για την πραγματοποίηση και επιτυχία της ζωής σου.