Luister naar de origineel gesproken openbaring in de Engelse taal:
Download (rechtsklik om te downloaden)
Zoals geopenbaard aan
Marshall Vian Summers
op 26 juni 2017
te Boulder, CO, Verenigde Staten
Noot voor de lezer:
Deze vertaling werd voor de Society verzorgd door een student van de Nieuwe Boodschap die aangeboden heeft om de originele Engelse tekst te vertalen. Wij stellen deze vertaling in haar vroege vorm beschikbaar voor de wereld om mensen de mogelijkheid te geven in hun eigen taal kennis te maken met een deel van de Nieuwe Boodschap.
Vandaag zullen Wij spreken over wat werkelijk belangrijk is in het leven – wat werkelijk belangrijk is voor jou. Wat zijn de essentiële dingen waarvoor je hier bent om ze te begrijpen, de mensen waarvoor je hier bent om ze te ontmoeten, de dingen waarvoor je hier bent om ze te doen – de essentiële dingen die jou met een hoger doel in de wereld hebben gebracht, en niet alleen om hier te overleven en te proberen jezelf gelukkig en het jezelf gemakkelijk te maken, waarbij je onderweg compromissen sluit en jezelf eindeloos frustreert.
Op een bepaald moment in je leven, als je eerlijk tegen jezelf bent, zul je je beginnen af te vragen waarom je hier eigenlijk bent – als dingen je teleurstellen, als grote romances zuur en bitter worden, als persoonlijke doelen leeg worden naarmate je er meer in investeert, als je zoektocht naar persoonlijke vervulling en comfort je dermate in de steek begint te laten dat je werkelijk geen idee meer hebt wie je bent, waarom je hier bent en waar je heen gaat in het leven, alsof je stuurloos in deze grote oceaan ronddobbert, terwijl je in Afscheiding in deze wereld leeft.
Dit is inderdaad het begin van wat een groot keerpunt zou kunnen zijn, het begin van het vestigen van een nieuw leven dat authentiek is, dat gebaseerd is op wat er werkelijk toe doet. Het is niet slechts een nieuwe versie van je oude leven, of een poging om een andere werkelijkheid te creëren op basis van je persoonlijke voorkeuren en verlangens.
We hebben het hier over iets dat het allerbelangrijkste is in het leven – belangrijker dan je doelen en je comfort en veiligheid; belangrijker dan je geluk, je voorkeuren, je ideeën, je overtuigingen, je religie, je filosofie, als je die hebt – belangrijker omdat [het] essentieel [is] voor wie je bent, essentieel voor hen die je gezonden hebben, essentieel voor wat je hier in deze wereld te doen en te begrijpen hebt, zodat je in staat bent dat te doen waarvoor je hier gekomen bent.
Het is een grote verandering, zie je, een grote overgang van proberen gelukkig te zijn door te leven in Afzondering van je Bron en van degenen die jou naar de wereld hebben gezonden, naar opnieuw verbonden te worden met je Bron en degenen die je naar de wereld hebben gezonden, om opnieuw verbonden te worden via een diepere Kennis binnenin jezelf – een diepere Intelligentie, een diepere Intelligentie die is wie je werkelijk bent, wie je was voordat je in deze wereld kwam en wie je zult zijn nadat je deze verlaat, het eeuwige deel van jou, niet slechts een product van de cultuur, een product van ambitie, of wrok of politieke of religieuze overtuigingen.
Op dit keerpunt, moet je serieus worden over je leven. Geen zijwegen meer, zie je, dit proberen, dat proberen, nieuwe relatie, nieuwe carrière, nieuwe plaats om te wonen – als je je dit soort zaken kunt veroorloven, wat de meeste mensen in de wereld niet kunnen. De Hemel wacht op je tot je dit keerpunt in je leven bereikt. Hiervoor, is alles toeval.
In deze vroege fasen van je leven is het je doel om te ontdekken dat niets je zal bevredigen behalve de dingen die er echt toe doen. Natuurlijk zullen sommige mensen hun hele leven doorbrengen zonder deze dingen te leren, en als ze ouder worden leven in bitterheid en spijt [vanwege] al de dingen die ze gemist hebben, op de een of andere manier met een onvoldaan gevoel dat ze echt niet gedaan hebben waarvoor ze hier gekomen zijn. Ze hebben niet het leven geleefd dat ze bedoeld waren te leven. Ze raakten verdwaald in de wereld, en konden de weg terug niet vinden.
Rijk of arm, dit is de ervaring die veel mensen tegen het einde van hun leven hebben. Welke comfort of privileges ze ook hebben, ze betekenen steeds minder in het aangezicht van deze dingen.
Wat Wij je hier vandaag geven, is de bron van je prestaties, de bron van je vervulling, een dieper geluk, een gevoel dat je leven klopt, een ontkomen aan ambivalentie, een ontkomen aan eindeloze verwarring, een ontkomen aan veroordeling van jezelf en anderen.
Het is een groot keerpunt, met vele stadia, en vele stappen die gezet moeten worden. Maar vandaag zullen Wij spreken over die dingen die er werkelijk toe doen, en je kunt zien of je echt bereid bent om je daarmee bezig te houden, en wat je bereid bent te geven en te doen om deze dingen te vinden, de stappen die je zult moeten zetten, waarvan er vele zijn, zie je.
Het is niet alleen maar een ander stel ideeën of een ander perspectief of een ander concept over je leven. Beslist niet. Dit is veranderen op het diepste niveau in jou, en het is de meest natuurlijke verandering die je ooit zult proberen te ondernemen, omdat deze dingen in jou erop wachten om ontdekt te worden, wachten tot jij ze wilt, ze nodig hebt, en bereid bent om je erop voor te bereiden…wachtend. Misschien denk je dat je wacht op God totdat Hij dingen voor je doet, maar Wij kunnen je verzekeren dat God wacht totdat jij eerlijk genoeg wordt tegenover jezelf om de dingen te overwegen waarover Wij hier vandaag zullen spreken.
Wat werkelijk belangrijk is, kan heel eenvoudig onder woorden worden gebracht. En als Wij over deze dingen spreken, kun je zien hoe sterk ze afsteken tegen de complexiteit van je ideeën, tegen de verwarring van je geest waarmee je elke dag leeft. Want wat werkelijk belangrijk is, is de Kennis vinden die God binnenin je heeft geplaatst om je te begeleiden, om je voor te bereiden en om je te leiden in de ware richting van je leven.
Wat werkelijk belangrijk is, is die mensen vinden die deel zullen uitmaken van deze ontdekking.
Wat werkelijk belangrijk is, is dat je je voorbereidt en deze Stappen naar Kennis neemt en Kennis volgt terwijl zij je leven opnieuw vormgeeft, en je bevrijdt van zoveel dat je vroeger belemmerde, of je vroeger frustreerde, je vroeger in gevaar bracht en vroeger lijden voor je creëerde.
Wat uiteindelijk werkelijk belangrijk is, is dat je kunt geven waarvoor je hier gekomen bent, gebaseerd op je aard en niet op je wensen, gebaseerd op je diepere natuur en niet op je voorkeuren of op wat je denkt dat jou gelukkig zal maken. Want mensen die zichzelf proberen te vervullen door te bedenken wat hen gelukkig zal maken, is de grote misvatting van deze wereld.
Teleurstelling biedt hierbij de mogelijkheid om je naar een diepere plek binnenin jezelf te brengen. Teleurstelling biedt de mogelijkheid om je geest te bevrijden, eindelijk, ten slotte.
Wat werkelijk belangrijk is, komt dan in contrast te staan met alles waarvan jij denkt dat het belangrijk is – het belang van je ideeën en overtuigingen, het belang van wat je probeert te doen in het leven, waarvan je denkt dat het zelfs noodzakelijk of persoonlijk vervullend is – en komt in contrast te staan tot alle ideeën en overtuigingen van de wereld, die mensen als een doolhof in eindeloze richtingen leiden, met weinig belofte op succes of werkelijke verwezenlijking hier.
Iedereen die in de wereld leeft, werd geconditioneerd door de wereld, met zekerheid – door familie en cultuur, religie, politiek misschien, overleven, moeilijkheden, gezwoeg, en voor heel weinigen, plezier en genoegens, totdat zij niet het geringste idee hebben wie ze zijn of waar ze heen gaan in het leven.
Wat werkelijk belangrijk is, is dat je terugkeert naar het doel dat jou hier heeft gebracht. Je kunt dat niet met je intellect achterhalen, want je intellect is een product van de wereld. [Je doel] is binnenin jou bekend, voor jou bewaard door de diepere Kennis binnenin je, bewaard in zuiverheid, onbezoedeld door de wereld. Maar om dit te benaderen, en het geleidelijk beginnen te begrijpen, moet je onaangetast raken door de wereld.
Het is niet zomaar een idee of een realisatie of een inzicht. Het is een geleidelijke ontdekking, zie je. En het is geleidelijk omdat het tijd vergt om onaangetast te raken en [niet beïnvloed] te worden door de wereld en om als gevolg daarvan weer in balans te komen omdat je je evenwicht in de wereld moet bewaren. Je bent gezonden om hier te zijn, dus dit opnieuw in evenwicht brengen is een heel belangrijk aspect van je voorbereiding.
Je zult perioden doormaken waarin je niet echt begrijpt wat je aan het doen bent, omdat je niet je vroegere levenstraject volgt. Maar je bent nog niet diep genoeg je nieuwe traject ingegaan om het heel diepgaand te begrijpen, dus ga je door perioden van onzekerheid. Je weet niet zeker wat je aan het doen bent, maar iets binnenin je blijft je voorwaarts bewegen en je aanmoedigen om door te gaan.
Dit is het essentiële. Begrijpen is niet essentieel, want echt begrijpen komt later. Het is het product van een ware reis in het leven, en je leven te laten herstellen en vernieuwen en te baseren op de dingen die er werkelijk toe doen.
[Met] wie je omgaat is werkelijk belangrijk, want je moet met mensen zijn die deze grote ommekeer in je leven kunnen ondersteunen en er deel van uitmaken, indien mogelijk, maar op zijn minst om hem te ondersteunen, ook al volgen ze hem zelf niet. Dit sluit zoveel mensen uit, dat het de keuze met wie je moet zijn veel eenvoudiger maakt, maar je zult merken dat er slechts heel weinig mensen in je leven zijn die gehoor geven aan deze grotere drijfveer, deze grotere roeping.
Dus je zult dit binnenin jezelf moeten oppakken. Je zult hier geen menigte volgen. Je kunt niet met anderen meelopen. Maar je zult geleid worden door een grotere kracht binnenin jezelf, die je niet echt kunt begrijpen, maar die volkomen natuurlijk en intrinsiek binnenin je voelt. Dit is werkelijk belangrijk.
Je religieuze ideeën, je spirituele opvattingen moet je misschien terzijde schuiven als je verder gaat, want de werkelijke beweging van God in je leven en in de wereld gaat het menselijk bevattingsvermogen te boven.
Je zult mensen, plaatsen en dingen moeten verlaten wanneer ze een belemmering worden. Want omdat ze nergens meer een plaats kunnen krijgen in je leven, bereik je deze kruispunten waar ze jou alleen maar tegenhouden. En je zult ze moeten laten gaan, zachtjes, zonder vijandigheid. Wij hebben het hier over een natuurlijk proces.
Je kunt niet alles met je meenemen. Net als bij het beklimmen van een berg, kun je niet alles wat je leuk vindt meenemen die berg op. Absoluut niet. En deze reis de berg op maak je niet op een achternamiddag. Het is iets wat je de rest van je leven zult blijven volgen, want het is een zeer grote berg. En terwijl je die beklimt, zul je een begrip van jezelf en de wereld om je heen krijgen dat je nooit eerder had kunnen hebben. En je zult ideeën, overtuigingen, gehechtheden en verplichtingen moeten loslaten die niet langer kloppen, of die misschien wel nooit hebben geklopt.
Je zult je kinderen tot ze volwassen zijn moeten opvoeden, en misschien moet je voor een bejaarde ouder zorgen. Maar buiten dit, is het je plicht om te volgen wat er werkelijk toe doet. De beweging van Kennis binnenin jou is werkelijk belangrijk. Alles wat je daarbuiten of voorbij doet, zal er uiteindelijk niet echt toe doen en kan zeker een grote beperking en belemmering voor je worden, afhankelijk van hoeveel je jezelf daarin investeert.
Kijk naar de wereld om je heen en je zult mensen zien die gevangen zitten in hun omstandigheden, gevangen zitten in hun overtuigingen, gevangen zitten in hun associaties, gevangen zitten in hun gewoonten. Kijk naar het gevolg hiervan, met mededogen, maar objectief. Zie je daar echte gezondheid? Zie je daar echte vervulling? Zie je daar echt geluk? Zie je daar echte dienstbaarheid? Zie je daar een evenwichtig leven? Dit is niet alleen maar een tragedie voor de armen en de onderdrukten. Het is een tragedie voor iedereen die in Afscheiding leeft.
Hier, terwijl je leert de kracht van Kennis te volgen, moet je ook je autoriteit in je leven uitoefenen en zeer kritisch zijn over waar je bent en met wie je bent en over wat er om je heen gebeurt. Dit is geen passieve houding. Je zult alerter moeten zijn, gewetensvoller, onafhankelijker dan je ooit eerder bent geweest, alleen maar om de werkelijke beweging van je leven bij te houden.
Na verloop van tijd vallen dingen die er niet toe doen weg of blijken een last en een belemmering te zijn. Mensen, plaatsen, dingen doen er niet echt toe, tenzij ze deel uitmaken hiervan, deel uitmaken van dit Werk van God dat binnenin je gaande is om je leven te herstellen, voor een doel dat je niet voor jezelf hebt bedacht, maar dat binnenin je leeft en altijd binnenin je heeft geleefd.
Je religieuze overtuigingen, als je die hebt, betekenen niets voor God. Want God beroert je alleen door deze diepere kracht en beweging waarover Wij hier vandaag spreken. Begrijp dit, en religieus geweld eindigt in jou. Als de wereld dit zou kunnen begrijpen, zou het religieuze geweld in de wereld ophouden – geweld van welke aard dan ook zou ophouden in de wereld.
Dit is de kracht van datgene waarover Wij hier vandaag spreken, maar het moet binnenin ieder mens gebeuren. Het is een omslagpunt van persoonlijke openbaring dat dit tot stand brengt, een geleidelijke openbaring die je steeds verder uit de mist van verwarring en de beperkingen van je vroegere leven haalt – de mentale beperkingen en, in sommige gevallen, de fysieke beperkingen.
Je begint een grotere zekerheid in jezelf te ervaren, als dingen wegvallen, als het troebele water begint op te klaren, als je helderder ziet, als je je leven en het verleden helderder en objectiever begrijpt. Het is alsof je wakker wordt uit een lange en onrustige slaap, en je de beweging van je leven begint te voelen die je in een bepaalde richting beweegt.
Dingen om je heen veranderen. Je hebt goede ervaringen en slechte ervaringen. Dingen komen samen. Dingen vallen uit elkaar. Dat is de wereld waarin je leeft, zie je. Maar je bevindt je op een ander soort traject dat zich kan aanpassen aan deze veranderende omstandigheden, als [het] geleid wordt door Kennis.
God hoeft je dilemma niet te begrijpen. God roept je gewoon, en je dilemma begint uit elkaar te vallen, langzaam, geleidelijk, naarmate je in staat bent om deze uitdaging aan te gaan en deze beslissingen te nemen en deze helderheid van geest te krijgen. Het is alsof de dingen in de loop van de tijd condenseren.
Veel mensen hebben aan het eind van hun leven een dergelijke nuchterheid bereikt, maar zij bevinden zich nu in een toestand waarin zij niets kunnen doen om een nieuwe koers en richting voor zichzelf uit te stippelen. Ja, onbelangrijke dingen doen er niet meer toe voor hen. Ja, de bezigheden van hun jeugd zijn al lang voorbij en liggen achter hen. Ja, ze beginnen helderder te zien. Maar het is te laat om er nog iets aan te doen.
Want zie je, je bent niet naar de wereld gezonden om alleen maar een groter inzicht of hoger bewustzijn te verwerven. Je bent in de wereld om bepaalde dingen gedaan te krijgen in dienst van anderen en van de wereld. En hoewel je dienstbaarheid heel specifiek en heel plaatselijk kan zijn en slechts een paar mensen kan betreffen, is dat de richting die het uitgaat, zie je.
Denk niet dat dit alleen maar innerlijk is. Mensen denken dat omdat ze niet bereid zijn een wezenlijke verandering in hun leven aan te brengen. Ze willen alleen maar gelukkig zijn in hun oude leven, maar er is geen geluk in hun oude leven, in werkelijkheid, dat kan worden volgehouden. Maar ze zijn niet bereid deze waarheid onder ogen te zien en dus blijven ze proberen de bittere smaak van hun leven te verzachten – de leegte, het gebrek aan richting en dat voortdurende gevoel dat ze niet echt gedaan krijgen wat ze hier kwamen doen. Geen enkele hoeveelheid plezier of therapie kan dit gevoel uitwissen als je niet in de ware richting van je leven beweegt.
Dit is een echte belofte dat, als je eenmaal aan deze reis begint, je een kans hebt om echt verder te gaan, want er is geen weg terug. Je terugtrekken in veiligheid en zekerheid of voor de goedkeuring van anderen, er is geen weg terug. Je moet voorwaarts gaan.
De overgang naar een nieuw leven duurt een hele tijd omdat het zo’n grote overgang is. Het is een overgang binnenin jezelf en om je heen. Het is een nieuw leven. Niet een paar aardigheidjes toegevoegd aan een oud leven. Niet een oud leven met een nieuw stel kleren. Niet een oud leven met een nieuwe façade voor de wereld. Het is een nieuw leven, gebouwd op wat intact kon blijven van het oude leven.
Zo redt God, zie je. Niet door religieus geloof, niet door te geloven in de redder of de imam of de profeet. God red je omdat je tot leven kwam, eindelijk. Je was bereid om een voorbereiding te ondergaan die je niet zelf had gemaakt, om het leven echt te ervaren zoals het bedoeld was – om te doen wat er echt toe doet, om te worden wat werkelijk belangrijk is, om te geven wat werkelijk belangrijk is.
Mensen kunnen hier eindeloos over redetwisten, proberen hun ideeën of hun investeringen te beschermen, maar het is een onveranderlijke waarheid, zie je. Je kunt haar niet veranderen. Het is iets veel groters. Het komt van je Bron. Het is je eindelijk beginnen te herinneren waarom je hier kwam, wat je hier te doen hebt, en je ontdekt dit in fases om het waar te laten zijn en onbedorven en onvervalst en niet gerelateerd aan je vroegere doelen en ambities.
Hier wordt je leven eenvoudig. Het wordt krachtig. Het wordt vastberaden. Het wordt sterk. Het wordt volhardend. Het wordt genadig.
Nu kun je het plezier van het moment beleven terwijl je je voorbereidt op de toekomst. Nu heb je de ogen om te zien en de oren om te horen, eindelijk. Nu kun je met mededogen kijken naar mensen die lijden of in dwaling leven, in het besef dat ze nog steeds verdwaald zijn en in Afscheiding leven. En je zult medelijden met hen hebben omdat je ziet wat nodig is om te beginnen je daarvan los te maken, omdat je de reis zelf lang genoeg hebt ondernomen om deze dingen duidelijk te zien.
Hier wordt je innerlijk geleid en niet slechts iemand die wordt meegesleept en getrokken door al die krachten van cultuur en overreding, van familie en vrienden of groepen. Je bent niet langer alleen maar een product van de cultuur, gevormd om op een bepaalde manier te handelen, om op een bepaalde manier te denken, om op een bepaalde manier te zijn. Of je nu een rebel bent of een conformist, in die hoedanigheid ben je nog steeds verdwaald.
Dit is de uitweg uit een hopeloze situatie. Het is terugkeren naar datgene wat werkelijk belangrijk is. Het is terugkeren naar waarom je in de wereld kwam, een diepere herinnering, diep onder de oppervlakte van je geest, voor je bewaard door Kennis binnenin jezelf. Onaangetast door de wereld, is zij. Onveranderd door de wereld, is zij. Alleen de uitdrukking ervan wordt beïnvloed door de omstandigheden om je heen, maar wat het is leeft binnenin jou als een vuur.
Het is nooit gedoofd. Maar het kan door zoveel dingen overschaduwd worden dat je het uit het oog verliest en het in de loop van je leven misschien nooit meer kunt vinden. Dit is de tragedie voor veel mensen. Zelfs voor hen die in vrije landen leven en rijkdom en sociale mobiliteit hebben, het is een tragedie voor hen, vooral omdat zij eigenlijk zoveel mogelijkheden hebben om hun leven opnieuw op te bouwen, een vrijheid die de meeste mensen die vandaag in de wereld leven, wordt ontzegd.
Voor degenen die in armoede of in onderdrukking leven of sterk beperkt worden door familie en religie, wordt deze revolutie meer intern, maar ze is nog steeds zeer wezenlijk in de manier waarop zij zichzelf ervaren en hoe zij omgaan met de mensen om hen heen.
Dit is niet alleen voor iemand die tot de elite behoort, iemand die alles in de wereld heeft gekregen en nu spirituele vervulling wil hebben. Nee. Dit is een geschenk voor iedereen die bereid is, en in staat is, om diep in hun leven te kijken en objectief te worden over de wereld om hen heen, in plaats van te proberen geluk en vervulling te zoeken in een wereld die lijdt en achteruitgaat.
Je kwam hier voor een groter doel dan dit. En je kunt het niet definiëren. En je kunt het niet bedenken. En je kunt het niet aanpassen aan je wensen of het in overeenstemming brengen met je ideeën of je sociale conditionering. Je moet een uitweg uit deze dingen vinden om het te kunnen volgen en je erop voor te bereiden.
Want een grote waarheid komt niet in één keer. Zij komt in fasen, naarmate de ontvanger het vermogen ontwikkelt om deze dingen te ontvangen en er effectief naar te handelen. Dit is niet zomaar een herdefinitie van je leven. Het is niet iets wat je aan je vrienden gaat vertellen.
De wereld van morgen zal steeds instabieler worden naarmate de planeet verder opwarmt, naarmate het milieu verder degradeert en verandert. Er is nu werkelijk nergens een plek meer om te schuilen en weg te lopen, geen mooie plek om te leven waar je bevrijdt bent van de toestand van de wereld, de degradatie van de planeet, de sociale crisis van de mensen, de economische crisis. Er is nergens een plek waar je daar veilig voor bent. En als je niet het leven leeft dat je bedoeld bent te leven, dan ben je nooit vrij van je eigen innerlijke ergernis en frustratie.
Hier kan je lijden je helpen, om je helder te maken, om je nuchter te maken, zolang je jezelf en anderen niet veroordeelt. In plaats van te proberen aan het lijden te ontkomen, begin je ernaar te kijken, het te onderzoeken. Het is een indicatie van iets belangrijkers dat in je leven gebeurt, en van iets dat niet in je leven gebeurt.
Zie dit onder ogen. Bekijk het zo objectief als je kunt. Kijk naar je verleden, je recente geschiedenis, de geschiedenis van je relaties, de geschiedenis van je werk, de geschiedenis van je betrokkenheid bij anderen. Zit daar een diepere samenhang in je, een dieper gevoel? Als je bereid bent om naar deze dingen te kijken op de manier die Wij beschrijven, kun je een grotere ervaring hebben van waar Wij hier vandaag over spreken – een diepe nuchterheid, een diepe helderheid. Je zou dit hier en daar voor een moment kunnen ervaren.
Misschien kijk je naar mensen die doen alsof ze gelukkig zijn en zie je dat ze niet echt gelukkig zijn. Je kijkt naar mensen die welvarend zijn maar in werkelijkheid leven alsof ze in armoede leven. Je kijkt naar mooie plaatsen als plaatsen die mensen in de val lokken, die daar tegen hoge kosten gaan wonen om ook daar onvervuld te blijven. Je begint de dingen niet negatief te bekijken, maar helder, in het licht van de vraag of ze wel echt zijn en echt waar.
Hier kun je niet vluchten in romantiek, of vluchten in een leven op een mooie plek, geen vluchten in kunst en cultuur en politiek, want vluchten kost alleen maar je kostbare tijd. En tijd is jouw probleem. Je hebt niet veel tijd. En hoe je die gebruikt of niet gebruikt maakt heel veel uit.
Op dit niveau van begrip is er alleen Kennis en de behoefte aan Kennis. Alleen echte eerlijkheid en echt mededogen, of huichelarij op verschillende niveaus.
Het beeld wordt nu veel duidelijker als je zonder veroordeling kunt kijken. Je bent in staat dingen te zien die je nooit eerder hebt kunnen zien, dingen te weten die je nooit eerder hebt kunnen weten, dingen te horen die je nooit eerder hebt kunnen horen. En je begint de echte crisis te ervaren van leven in Afscheiding – dat zonder het leven te leiden dat je bedoeld was te leven, zonder je te richten op wat werkelijk belangrijk is, mensen in een eindeloze staat van verwarring, lijden en conflict verkeren met zichzelf en met anderen zijn.
Hiervoor bestaat geen remedie, niet echt, behalve wat Wij hier vandaag zeggen. Je kunt mensen troosten. Je kunt zeker mensen in nood helpen, en dat is waardevol, maar het echte herstel gebeurt op een dieper niveau.
God heeft een Plan voor iedereen in de wereld. Hoe zou de God van een universum van een miljard miljard miljard rassen en meer een Plan kunnen hebben voor iedereen, zou je kunnen vragen? Nou, je kunt dat natuurlijk vragen, maar het antwoord zou je begrip al zeer snel te boven gaan.
Wat belangrijk is, is niet het begrijpen. Wat belangrijk is participeren – deel uitmaken van dit herstel, dit terugwinnen van je ware leven. Dat is hier werkelijk belangrijk. Wat heb je aan begrip als je dat niet kunt, alleen maar jezelf iets wijsmaakt om jezelf beter te voelen, of nog belangrijker, om twijfels en zelfverwijt tijdelijk af te wenden?
De Hemel kijkt met deze helderheid naar de wereld. En zij die deze helderheid kunnen verwerven zullen met de Hemel resoneren, of zij nu gelovig zijn of niet, een geloofstraditie aanhangen of niet. Zij maken deel uit van een Grotere Coördinatie.
Om de koers van de mensheid te veranderen, moeten er voldoende mensen in de wereld naar dit niveau worden teruggebracht. Want alleen mensen die dit niveau van toewijding kennen, alleen mensen die gegrond zijn in wat echt en waar is, alleen mensen die met mededogen naar de wereld kunnen kijken en met een grotere geest voor de wereld werken en anderen dienen, kunnen deze grote verandering in de wereld teweegbrengen.
Zij zal niet het gevolg zijn van plezier of winst nastreven, of oorlog voeren met anderen, andere landen vernietigen, of het verwoesten van de planeet.
Moge je de ogen hebben om te zien en de oren om te horen wat Wij je hier vandaag vertellen. Want als je hierover kunt beginnen na te denken, en erover kunt blijven nadenken, en het op de voorgrond van je geest kunt houden, begint zich een grotere waarheid voor je te openbaren – over je leven, allereerst en vooral.
Je hoeft niet verlicht te zijn, maar je moet wel voorbereid zijn. Je hoeft niet perfect te zijn, maar je moet wel in staat zijn op een hoger niveau te functioneren. Je zult niet alle problemen uit het verleden oplossen, maar je zult er geleidelijk aan wel immuun voor worden. Je zult niet alles kunnen hebben wat je wilt, maar je zult hebben wat je werkelijk nodig hebt. En dat zal meer dan genoeg zijn.
Want de zegen leeft in jou, wachtend om ontdekt te worden, en God heeft een Nieuwe Boodschap de wereld in gezonden om te openbaren waar Wij hier vandaag over spreken. God heeft de Stappen naar Kennis aangereikt, gegeven door de Aanwezigheid der Engelen die over deze wereld waakt. Zij is perfect voor deze tijd, voor deze plaats, voor dit tijdperk.
Niets anders in de wereld kan het herstel brengen waarover wij hier vandaag spreken en je voorbereiden op je ontmoeting met een wereld in verval of met rassen van buiten de wereld, de twee grote drempels waarmee de menselijke familie op dit moment wordt geconfronteerd.