Spirituele Gemeenschap

Wij willen het graag hebben over Spirituele Gemeenschap en dit idee verder uitwerken, zodat je de aard en het doel van relaties op een veel dieper niveau kunt begrijpen.

Gemeenschap is een essentieel fundament voor ware persoonlijke ontwikkeling en een perfecte omgeving om een volledige bijdrage te leveren. Zij is iets dat door veel speculeren en veel oordelen en ideeën wordt omgeven. De wereld is een zeer slecht voorbeeld van ware gemeenschap. Er zijn heel weinig goede voorbeelden om uit te putten, dus het is moeilijk om daar een gezond idee van te hebben zonder veel gebrekkige associaties.

Wij behandelen ware gemeenschap als een huwelijk omdat het een huwelijk is. Als je trouwt, is dat niet slechts een persoonlijke associatie waarbij je zegt: “Ik ga met jou om als jij met mij omgaat, want ik voel me erg tot je aangetrokken en we hebben veel dingen gemeen.” Het is veel meer dan dat.

Als het huwelijk alleen gebaseerd is op persoonlijke aantrekkingskracht, zal het opdrogen. Het moet iets groters opleveren en een gemeenschap voortbrengen – kinderen of een kring van mensen, een gezin. Daar is het huwelijk voor bedoeld, voor gemeenschap. Dan heeft het huwelijk een grotere context waarin het kan groeien en waarin je ontsnapt aan persoonlijke dilemma’s die je anders kunnen overheersen.

Laten we de Spirituele Gemeenschap dus beschouwen als een huwelijk, want een huwelijk gedijt bij herkenning, ware participatie en toewijding. Het heeft een fundament nodig. Gemeenschap als een verbintenis die verder reikt dan twee personen vereist dezelfde dingen. Je moet de juiste motivatie voor participatie hebben, een begrip van participatie en een bereidheid tot participatie.

Kennelijk worden hier heel wat huwelijken gesloten zonder veel succes, dus dit is zeer relevant. Als ik spreek over gemeenschap, denk dan ook aan het huwelijk, want je moet je ergens mee verbinden in het leven. Je kunt niet door het leven gaan als een toeschouwer met een groots standpunt en een meer spirituele kijk op alles wat er gebeurt. Dan ben je nog steeds geïsoleerd. Zolang dat isolement niet is doorbroken, is je probleem niet opgelost.

Nu is er in het leven veel om je bij aan te sluiten – politieke bewegingen en sociale bewegingen en sociale clubs en fanclubs en allerlei clubs, maar dat is niet de gemeenschap waar ik het over heb. Gemeenschap is een omgeving waar je jezelf volledig kunt inzetten en kunt ontkomen aan je eigen geest. Wat anders is vrijheid voor iemand van jullie dan bevrijding van je eigen geest? Wat anders scheid je van God dan je eigen geest? Dat is je onderdrukker; hij moet je dienaar zijn. Maar je hebt mensen nodig om je daarbij te helpen. Je hebt krachten nodig die je kunt herkennen en ook krachten die ongezien zijn, want je leven hier is een voorbereiding op het leven aan gene zijde, dus de krachten van gene zijde spelen een rol.

Dit leven is een overgang naar een ander leven. Om in deze wereld te komen, word je vanuit een leven geboren. Je doorloopt dit leven en gaat een ander leven binnen. Mensen denken bij levens alleen aan bezoekrecht op deze planeet, maar je gaat van leven naar leven, van context naar context. Waarom is de toekomst hier relevant? Waarom zijn deze spirituele dingen zo belangrijk? Dit leven is een voorbereiding, zoals de kindertijd een voorbereiding is op volwassenheid. Volwassenheid is een voorbereiding op je Spirituele Familie, die op je wacht als je arriveert en door het dunne membraan gaat dat deze twee bestaanswerelden scheidt.

Nu wil iedereen gemeenschap, omdat de mens niet gemaakt is om afgescheiden te zijn. Het is een groots idee dat mensen volledig onafhankelijk kunnen zijn, een groots ideaal voor mensen. “Ik heb niemand nodig.” Het is een teken van zwakte om iemand nodig te hebben, ja? Dus, persoonlijke vervulling is het grote streven: een kleine god zijn in de wereld.

Dat is niet wat de mensen willen. Het is noch hun wil, noch hun Kennis om zo te zijn. Je zult onafhankelijk moeten zijn om je eigen Kennis te begrijpen en te volgen. Wij verzekeren je dat dit alle persoonlijke groei zal opleveren die je ooit zou kunnen wensen, omdat je persoonlijke kant zal moeten groeien om je bij te houden. Hij zal hoe dan ook niet langer de overheersende factor zijn.

Je bent hier in deze wereld, alleen. Je bent op zoek naar je Spirituele Familie. Waarom? Omdat dat is waar je vandaan komt, en dat is waarnaar je zult terugkeren. Dus je zoekt haar ook hier, omdat dit natuurlijk is. En je komt in deze wereld in een heel moeilijke leersituatie terecht, omdat individualiteit en gemeenschap zulke vreemde associaties hebben. Je zoekt naar gemeenschap met anderen, en toch streef je ernaar de ander te gebruiken zodat je meer een individu kunt zijn. Dat is tegenstrijdig, want hoe meer je je bij anderen aansluit, hoe minder individueel je bent en hoe meer je een functie bent van die relatie.

Je moet dus goed opletten waar en bij wie je je aansluit, maar de neiging is er nog steeds. Je kunt je niet bij het leven aansluiten als je in je gedachten leeft, en er zijn anderen nodig om je uit je gedachten te halen. Je bent hier gekomen om bepaalde personen te vinden die jouw Kennis naar voren zullen halen. Je hebt dit gedaan opdat je je ware bijdrage in het leven zou mogen ontdekken en onderscheiden, en je je voldoende zou ontwikkelen om die te kunnen herkennen en aan de wereld over te dragen. Dit is het begin van gemeenschap.

Ware gemeenschap begint omdat een individu in hoge mate Spirituele Aanwezigheid ervaart. Zij worden door iets geroepen; iets in hen roept hen. Als zij zich daarvoor openstellen en de richting ervan volgen, zullen andere mensen tot hen worden aangetrokken, en zullen zij het zaad zijn voor een gemeenschap. Dit is een gemeenschap in de ware zin van het woord. Zij is het product van één persoon die reageert op God. De persoon die reageert hoeft niet zuiver, verheven of voorbeeldig te zijn. Er zijn zeer grote schurken geweest die geantwoord hebben – beruchte, controversiële mensen – hoewel zij mettertijd gelouterd moesten worden. Je hoeft geen perfect iemand te zijn.

Dit genereert gemeenschap. Het is volkomen natuurlijk. Wanneer mensen proberen een gemeenschap te creëren, komen ze in de problemen. “Laten we een gemeenschap maken!” De wereld zit er vol mee. “We zullen allemaal samenwerken om dit resultaat in het leven te bereiken.” Dat levert geen gemeenschap op van het soort waarover ik spreek. Gemeenschap is een natuurlijk aantrekkingsproces omdat een individu andere individuen om zich heen naar zich toe zal trekken en samenbrengen. Dat is absoluut noodzakelijk voor hun ontwikkeling en expressie.

Een van de belangrijkste dingen die mensen, die deze grote Aanwezigheid voelen, moeten leren is die Aanwezigheid te volgen. Hun vermogen om te volgen zal bepalend zijn voor hun vermogen om te leiden. Als zij proberen die Aanwezigheid te gebruiken om hun eigen ambities te verwezenlijken, zullen er problemen ontstaan en zal de Aanwezigheid hen verlaten. Als zij denken dat de mensen hén volgen, zullen er grote moeilijkheden ontstaan. Je volgt niet de persoon; het is de Aanwezigheid bij die persoon, de Aanwezigheid die hij of zij volgt. Dat is de ware Aanwezigheid. Ze is onverklaarbaar. Je kunt altijd beweren dat ze er niet is omdat je haar niet kunt zien, en toch zal ze de grootste toewijding opwekken waartoe een mens in staat is – de grootste bekrachtiging en de grootste richting. Wat is zij dan? Ze is als damp. Niemand kan haar vangen en bestuderen.

Daarom is gemeenschap een natuurlijke creatie. Zij wordt niet gecreëerd door ambitie of filosofie, want die genereren geen toewijding. Gemeenschappen gecreëerd door ambitie of filosofie kunnen alleen bijeengehouden worden door onderwerping, en zij vereisen tegenstanders. Anders gezegd: “We zullen de samenleving organiseren omdat we een gemeenschappelijke vijand hebben.” Dit kom je veel tegen in de wereld. Dat is participeren door onderwerping. Dat brengt geen Kennis voort. Jouw kennis kan niet in jou alleen ontstaan. Ze moet ontstaan binnen de context van relaties. Jij alleen kunt er absoluut niet achter komen waarom je hier bent. Je kunt prachtige definities hebben, maar je bent nog steeds een slaaf van je geest.

Als je je openstelt voorbij je eigen gedachten, zul je de Aanwezigheid begrijpen die je roept en aantrekt. Je zult merken dat die krachtiger is dan alles wat je in dit leven kunt zien of onderscheiden. Een man of vrouw van Kennis is krachtiger dan de wereld, want wat kan de wereld van hen claimen? Ja, zij kan hun bezittingen afnemen en hun lichaam doden, maar zij kan hen niet beroven van hun Erfgoed. Deze mensen zullen van nature een gemeenschap vormen en zich bij een gemeenschap aansluiten, omdat een afzonderlijk leven voor hen onbegrijpelijk is.

Daarom zeggen wij: cultiveer Kennis en Kennis zal je alle relaties brengen die je werkelijk nodig hebt. Die die je niet werkelijk nodig hebt, zullen hier geen doel vinden, en dus zal je leven niet gehinderd en afgeremd worden door ongepaste verbintenissen. Het is heel goed mogelijk om ongepast betrokken te zijn, ja? Het is heel verleidelijk om alle verbintenissen te rechtvaardigen, maar dat doe je ten koste van Kennis. Je hoeft iets niet goed te maken om het niet verkeerd te maken. Het hoeft niet goed te zijn om niet slecht te zijn.

Wanneer je werkelijk betrokken bent bij die individuen die je hebt gezocht, zal er iets heel belangrijks in je gebeuren. Je zult je energieker voelen, en je zult je meer thuis voelen dan ooit tevoren. Het is een onbeschrijfelijk gevoel van thuiskomen in de wereld.

De reden dat bepaalde individuen het zaad van de gemeenschap zijn, is dat zij gemeenschap in zichzelf ervaren. Hun lichaam is niet langer een schuilplaats voor één wezen. Het is nu een ontmoetingsplaats. Er gebeurt iets. Het lichaam is geen heiligdom voor een individu, maar een tempel voor velen. Wij noemen deze gemeenschap Spirituele Familie. We gebruiken het woord “familie” omdat familie de intrinsieke relatie die je in dit leven hebt het dichtst benadert.

Nu moet ware gemeenschap in de wereld zeer klein zijn, of zij kan geen Gemeenschap van Kennis zijn. De wereld moet een gemeenschap vormen, maar het zal geen Gemeenschap van Kennis zijn, omdat Kennis hier niet de voorkeur geniet. De resultaten van Kennis zijn echter hard nodig, omdat de resultaten van Kennis voor mensen zorgen.

De doorsnee persoon hier is niet geïnteresseerd in Kennis omdat het ras niet zo ver geëvolueerd is. Het is dus niet verstandig om te proberen mensen te veranderen, omdat je ze pijn zult doen als je dat probeert. Als je een samenleving van mensen neemt en probeert het leven voor hen te verbeteren, zul je uiteindelijk de helft van hen doden. Dit is geen negatieve gedachte. Het is de realiteit.

Zie je, God verwacht niet dat iedereen nu zijn of haar leven op orde heeft. Alles gaat zijn gangetje. Toch voel je het vuur van de bijdrage. Er moet iets gebeuren; jij moet degene zijn die het doet, en je moet anderen bijeenroepen om je te helpen. Dit vuur van de bijdrage is geenszins in tegenspraak met het aanvaarden van de wereld zoals ze is. Het is alleen tegenstrijdig in termen van ambities. De man en vrouw van Kennis gaan door met hun werk, ongeacht de omstandigheden, en als de wereld in algemene zin niet beter is aan het eind van hun leven, wat maakt het dan uit? Zij hebben alles gegeven. Zij veroordelen mensen niet omdat ze niet verbeteren.

De gemeenschap moet dus heel klein zijn, omdat zij uiterst intiem is, maar zij zal leven geven aan de gemeenschap in haar geheel, wat de samenleving is. Het zijn deze kleine sintels die het vuur gaande houden. Wat heeft Kennis levend gehouden in de wereld? Wat anders dan kleine verborgen enclaves van individuen, die zich inzetten, hebben de mensheid in staat gesteld om als ras vooruitgang te boeken. Af en toe komt er een individu naar voren die een publieke vertoning of demonstratie geeft. Dit houdt de sintels brandende.

Denk niet dat God je gaat vragen om de wereld te verbeteren. Zo is het niet. Iets in je binnenste zal je overnemen. Iets groter dan je geest zal je overnemen en je naar bepaalde mensen leiden. Het zal je leiden om op bepaalde manieren te geven en daaruit zal het goede aan de wereld worden gegeven, hoewel het niet noodzakelijkerwijs het goede is dat jij zou willen geven.

Het is net als in een huwelijk. Het huwelijk vertelt je wat je moet geven, en het vraagt meestal veel meer dan je persoonlijk van plan was bij te dragen, wat goed is. Het biedt een omgeving die veel van je vraagt en je uit jezelf haalt.

De Gemeenschap van Kennis moet dus klein zijn, en vanuit haar eigen innerlijke samenhang iets heel belangrijks opleveren voor de mensheid. Het komt zelden voor dat de deelnemers binnen dat intieme groepje zien hoe dit gebeurt. Voor degenen onder jullie die in hun leven een innerlijke opening hebben gevoeld; kunnen jullie nagaan hoe die tot stand is gekomen? Zou je zonder wild te speculeren een verklaring kunnen geven voor de krachten die jou hebben voorbereid? Het is diep mysterieus.

We hebben gesproken over God als een grote aantrekkingskracht, als een kracht die mensen aantrekt en beweegt. Dat is een goede analogie omdat ze God zo groot en zo mysterieus laat zijn als God is. Dat is erkennen dat God in de wereld een kracht in beweging is. Die is er om iets te doen. Ze beweegt mensen om mee te gaan in haar tempo. Zij laat mensen ontbranden, zet mensen in beweging en zorgt voor mensen.

Maar mensen die deze beweging beginnen aan te voelen, kunnen zeer gevaarlijke fouten maken. Daarom hebben zij een gemeenschap nodig, want het is heel moeilijk voor de hele gemeenschap om een fout te maken, als het een gemeenschap van Kennis is. Op elk moment is er iemand die werkelijk kijkt, en dat vrijwaart de leden tegen vergissingen. Wanneer je ware richting begint te voelen in het leven, zijn de fouten die je maakt zeer ingrijpend, omdat je macht krijgt over andere mensen. Je hebt anderen nodig die wijs genoeg zijn om jouw fouten, die zich zeker zullen voordoen, tegen te gaan.

Het Plan houdt rekening met fouten. Daarom wordt de gave die aan jou wordt gegeven ook aan anderen gegeven. We geven een bepaald geschenk aan tien mensen, en als het bij twee mensen ontkiemt en uitloopt, hebben we het goed gedaan. Dan kunnen de andere acht hun leven leiden en niet het vreselijke gevoel hebben dat ze gefaald hebben.

Je moet dus een gemeenschap vinden, en dat kan een gemeenschap met één iemand zijn, want dat is het begin. Als je je bij een grotere groep moet aansluiten, zal jouw Kennis dit aangeven. De ware waarde van gemeenschap is dat je het leven niet noodzakelijkerwijs op je eigen voorwaarden begint te leven.

Je hebt drie persoonlijke ontwikkelingsstadia: Je krijgt niet wat je wilt en bent er boos over. Je krijgt wat je wilt en bent er boos over. En dan heb je het volgen van iets waarvan je niet zeker weet of je het wilt en ontdekken dat het geluk oplevert.

Nu zitten de meeste mensen in het eerste stadium, dus kunnen ze de andere twee helemaal niet waarderen. Als je in het tweede stadium zit, ben je er zo op gebrand om te krijgen wat je wilt en verdedig je je zo tegen iedereen die je dat afneemt, dat het heel moeilijk is om te waarderen wat er daarna komt. Maar het feit dat krijgen wat je wilt zo volstrekt teleurstellend is, is wat je voortdrijft. Het leidt je terug naar “Ik weet het niet.” Bij “Ik weet het niet” openen de dingen zich. Dan houdt het innerlijke streven even op, en begin je te voelen dat er een Aanwezigheid bij je is.

Ik zeg je, dit werk gebeurt overal in het universum. Wanneer ik spreek over gemeenschap, spreek ik over iets dat uiterst universeel is. Zie je, als een gemeenschap van Kennis in het fysieke leven wil bestaan, moet zij zeer gesloten zijn. Waarom? Omdat Kennis en onwetendheid niet goed samengaan. Wil een gemeenschap zinvol zijn, dan moet zij zeer, zeer zuiver zijn, omdat iedereen die zich aangetrokken voelt tot ware gemeenschap eveneens andere bedoelingen heeft. Dus moeten we heel nuchter zijn over deze dingen. Dan kun je zonder veel teleurstelling participeren.

Waarom zou iemand gewelddadig worden in het leven, behalve dat zijn idealisme door iets in duigen is gevallen? De man en vrouw van Kennis verwachten niet veel van de wereld omdat ze hier niet zijn gekomen om dingen te nemen. Zij zijn hier gekomen om dingen te geven. Zij beseffen dat de wereld in diepe nood en diepe ellende verkeert, en daarom verlangen zij niet dat de wereld veel produceert. Je loopt geen ziekenhuis binnen met de woorden: “Oké. Iedereen opstaan. Attentie!”

Leren geven is dus heel belangrijk. De manier waarop je Leraren aan je geven zal je ervan overtuigen dat echt geven levend is in de wereld. Het is een relatie van zo’n diepte, kracht en genade dat je intimiteitsproblemen met andere mensen kunt oplossen als je je daarvoor openstelt. Waarom? Omdat het een grotere intimiteit is. De ander is nog steeds daar. Jij bent nog steeds hier. Je kunt je terugtrekken. Maar je Leraren komen tot je in jezelf, in het heiligste van je heiligdommen. Ze laten zien dat je leven uiterst open is door binnen te komen via een achterdeur waarvan je je niet bewust bent. Door hun genade en hun onderricht leer je inzien dat je in zo’n situatie veilig bent. Alleen als mensen roekeloos en ambitieus zijn, komen ze in de problemen.

Je bent op zoek naar gemeenschap en Kennis omdat ze bezielen. Gemeenschap hoeft niet per se een bepaald uiterlijk te hebben. De kracht die haar drijft is het belangrijkste. Weet je wat er gebeurt met mensen die God alleen willen vinden? Ze raken extreem geïsoleerd in hun gedachten. God verbind je volledig met andere mensen door betrokkenheid. Wil je je voorbereiden op een groter leven buiten deze wereld? Dan moet je leren hoe je betrokken moet raken, want als je dit leven verlaat, ga je terug naar je enclave waar betrokkenheid wordt gegeven. Het is zo fundamenteel.

Je zult dan geen persoonlijke geest hebben om je te ergeren, maar je bent nog niet compleet. Je Groep is nog niet volledig gevorderd, want je Groep moet zich verenigen met andere Groepen. Je bent hier niet alleen voor je persoonlijke ontwikkeling of vervulling. Je bent hier voor je Groep en je bent verantwoording verschuldigd aan deze Groep. Sommigen van hen zijn in deze wereld met jou. Hoe studeer je af van het leven in de wereld? Wanneer je bijdrage volledig is gegeven, dan ben je hier klaar. Maar je blijft hier totdat je hele Groep klaar is, en dan ga je over naar een heel andere dimensie van het leven. Dus, zie je, het is groepsonderwijs, de hele weg, gemeenschap, de hele weg. Wat is spirituele gemeenschap in dit leven anders dan een uitbreiding van je spirituele familie? Het leven buiten deze wereld moet hier weerspiegeld worden en toch slechts in een zeer kleine context om voltooid te zijn.

Wanneer Kennis sterk in je wordt, zul je bewogen worden om bepaalde dingen te doen, en zullen andere ambities wegvallen. Je moet ze loslaten omdat je nu een onderdeel bent van iets dat zo groot en zo uitgestrekt is dat je het nauwelijks kunt beschrijven of definiëren, maar het beweegt je.

Laten we het nu over het huwelijk hebben. Ik wil je deze suggestie meegeven, en het zal een hele uitdaging zijn om het ook echt te doen: Probeer met niemand een huwelijk tot stand te brengen; het huwelijk zal je overkomen. Dat zou de wind uit het zeil moeten nemen!

Je bent geen oorzaak in het universum. Je bent alleen oorzaak in je persoonlijke universum, dat niet het universum is. Laat het huwelijk je overkomen. Het zal je overvallen, alsof iemand je achtervolgt en je uiteindelijk omverrijdt – waarschijnlijk omdat je stopt. Zo begrijp je hoe dingen gaan, hoe ze bewegen. Dan zal het huwelijk, als het tot je komt, zo natuurlijk zijn. Het zal niet die grote roes van emoties zijn die mensen liefde noemen. Je wordt er niet door verbijsterd. Het zal je van binnen kalmeren. Dat is trouwen met iets heel bijzonders.

Je hoeft niet op zoek te gaan naar een huwelijk; je moet op zoek gaan naar Kennis, want dat zal je huwelijk naar je toe brengen. Je bent vrij om tussentijds huwelijken te sluiten zoveel je wilt, maar tegen hoge kosten. God weet wat je wilt. Jouw Kennis weet wat zij wil.

Er zijn mensen in het leven die een huwelijk met iemand anders eisen terwijl dat niet voor hen bestemd is, dus zij veroordelen hun leven tot teleurstelling. Wat kunnen wij doen? “Ik zal niet gelukkig zijn totdat ik een huwelijk heb!” Wat als het huwelijk niet tot hen kan komen? Ze hebben een zeer moeilijke leersituatie gecreëerd die alleen hun teleurstelling kan onthullen. Dus, zoek niet naar het huwelijk. Het huwelijk zal gebeuren. Je zult aangetrokken worden en het zal niet zo moeilijk zijn.

In ware gemeenschappen zijn er regels, beperkingen en restricties omdat een gemeenschap van mensen deze dingen nodig heeft om hun energie constructief te bundelen. De enige manier waarop dit echt mogelijk is, is als Kennis de bindende kracht is. Dan verwelkom je regels omdat ze je helpen een effectievere bijdrage te leveren en een manier bieden om dingen voor elkaar te krijgen. Als je niet deelneemt met de kracht van Kennis, dan reageer je op de regels en niet op de onderlinge samenhang zelf.

Spirituele Gemeenschap verschilt duidelijk van de maatschappij. Verwar die twee niet. Ze zijn totaal verschillend. De ene dient om te overleven, en de andere om een heel speciaal soort vooruitgang te boeken. Je hebt geen Spirituele Gemeenschap nodig om te overleven. Je hebt Spirituele Gemeenschap nodig omdat jouw Kennis aan je trekt om haar naar buiten te laten komen. Kennis komt op als een zwangerschap, een levenslange zwangerschap. Ze werkt en levert, en ze werkt en levert. Ze heeft weeën, en je moet je openstellen om haar naar buiten te laten. Soms is het moeilijk, maar het brengt leven in de wereld.