Aan Angst Ontsnappen

Escaping Fear

Zoals geopenbaard aan
Marshall Vian Summers
op 4 juni 1988
te Los Angeles, CA, Verenigde Staten

Over deze tekst


Wat je in deze tekst leest is de transcriptie van de originele stem van de Engelenschare zoals zij door de Boodschapper Marshall Vian Summers sprak.

Hier wordt de originele communicatie van God, die voorbij woorden bestaat, vertaald naar menselijke taal en begrip door middel van de Engelenschare die over de wereld waakt. De Engelenschare levert vervolgens Gods Boodschap aan de Boodschapper, waarna het wordt getranscribeerd en beschikbaar gemaakt aan jou en aan alle mensen.

In dit opmerkelijke proces spreekt de Stem van de Openbaring opnieuw. Het Woord en het Geluid zijn in de wereld. Moge jij de ontvanger zijn van dit geschenk van de Openbaring en moge jij open staan om deze unieke Boodschap in ontvangst te nemen voor jou en voor jouw leven.



Noot voor de lezer:
Deze vertaling werd voor de Society verzorgd door een student van de Nieuwe Boodschap die aangeboden heeft om de originele Engelse tekst te vertalen. Wij stellen deze vertaling in haar vroege vorm beschikbaar voor de wereld om mensen de mogelijkheid te geven in hun eigen taal kennis te maken met een deel van de Nieuwe Boodschap.

We willen het graag hebben over het ontsnappen aan angst, omdat angst zo zeer deel uitmaakt van je ervaring. Er is een manier om aan angst te ontsnappen zodat je veel effectiever en meer aanwezig kunt zijn in het leven. Het is geen loze belofte om te zeggen dat je aan angst kunt ontsnappen, maar je moet een andere geestesgesteldheid binnengaan. Je moet de staat van Kennis binnengaan, een staat van diepgaand weten. Je kunt niet ontsnappen aan angst als je leeft in je persoonlijke kant, of persoonlijke geest. Veel pogingen worden ondernomen om dit te doen, en uiteindelijk zijn ze uiterst moeilijk, vergen ze grote hoeveelheden energie met weinig succes.

Om te begrijpen hoe je aan angst kunt ontsnappen, moet je iets begrijpen over de angst zelf – waar hij vandaan komt en hoezeer hij je denken, handelen en ervaringen beheerst en bepaalt. Het is heel moeilijk om angst te definiëren, hoewel er veel definities zijn. Definities zijn beperkt. Je kunt niet zomaar een verklaring hebben waar je echt iets aan hebt, want dit is iets wat je in je ervaring moet herkennen. Wanneer je erg overstuur, erg van streek of erg boos bent, stop dan en zeg: “Ah! Op dit moment ben ik bang.” Het is deze herkenning die belangrijk is. “Ik ben bang.” Vaak is dit voldoende om je los te maken van je verdriet of om je een groter perspectief te geven terwijl je van streek bent. Je herkent dat je bang bent. “Op dit moment ben ik bang.” Deze herkenning brengt je in je ervaring. Anders zul je gewoon de gevolgen van je angst demonstreren, want angst is heel pakkend.

Waarom kun je angst niet opgeven in een normale geestestoestand? Lijkt dat geen waardig doel? Wanneer je in een normale gemoedsgesteldheid verkeert, identificeer je je met tijdelijke dingen die gemakkelijk verloren gaan of vernietigd worden. Je wilt beschermen wat je hebt en meer verwerven en tegelijkertijd alle ongemak opgeven dat dit met zich meebrengt. Bescherm dit lichaam. Bescherm deze geest. Bescherm deze ideeën. Bescherm deze overtuigingen. Bescherm deze bezittingen. Bescherm deze banden. Bescherm deze rijkdom. En bescherm alle dingen die zullen leiden tot meer veiligheid op deze gebieden. Kun je dit bereiken zonder angst? Is dat mogelijk? Je bent geen monnik. Je geeft niet alles op en gaat in een klooster leven. Er zijn maar heel weinig mensen die dat kunnen. Je bent een persoon in de wereld. Hoe kun je aan angst ontsnappen? Daar zullen we het over hebben.

Hoe zit het met de angst zelf? Die is zo overheersend, maakt zo’n groot deel uit van je denken en je gedrag. Je prioriteit is angst. Hij is zo fundamenteel voor je ervaring hier dat je alleen door jezelf te observeren kunt beginnen te beseffen wat een overheersende kracht dat is. Dus zelfs mijn woorden kunnen angst opwekken. Iets nieuws? Angst! Je eerste reactie? Angst! Mijn woorden, als ze kloppen, wat zullen ze dan uitlokken? Deze reactie is heel belangrijk om te begrijpen, want als je begint met het terugwinnen van Kennis – de essentie van alle ware individuele ontwikkeling – zul je een nieuwe relatie met angst beginnen te krijgen. Als gevolg daarvan zul je de impact van angst op je leven in de wereld beginnen te begrijpen.

Dit is niet iets dat alleen bereikt kan worden met definities of uitleg. Angst is te overheersend. Hij ligt ten grondslag aan het grootste deel van je denken, zelfs aan je verlangen naar een betere wereld en je verlangen naar vrede. Veel van je pogingen om de situatie of omstandigheden van de mensheid te verbeteren worden beheerst door angst. Je verlangen naar relatie, je angst voor de dood – het is allemaal angst! Dus wanneer je hier echt tegenaan begint te lopen, wordt het onheilspellend. Het lijkt te veel.

Wanneer mensen beginnen met het bestuderen van Stappen naar Kennis, leren ze objectief te worden over deze dingen en zijn ze daardoor in staat ze grondiger te zien. Dit is belangrijk omdat het hen in staat stelt hun ware aard te ervaren. Ze worden waakzaam in hun leven. Alle ware religies moeten dit onderwijzen, want je kunt geen grotere vaardigheid of kunde bereiken of toegang hebben tot grotere intelligentie als je je volledig identificeert met je emoties of je ideeën.

Je hebt je ervaringen met angst en als je goed naar jezelf hebt gekeken, zul je zien hoezeer angst je belemmert en hoezeer het je tegenhoudt. Je begint te zien wat mogelijk en nodig is en je zegt: “Ah, dat zou ik kunnen doen, maar ik ben te bang.” Het is echter niet toereikend om te zeggen dat je angst het enige is dat tussen jou en je doel in staat.

Mensen denken vaak dat ze zonder angst fantastisch kunnen zijn. Dit is niet waar! Het is een overheersend idee in veel leringen over persoonlijke groei dat je zonder de demon die angst heet, zonder herinneringen uit je vroege kindertijd of zonder de programmering door de maatschappij, zo’n groots en prachtig wezen zou zijn, dat je alles zou kunnen doen en alles zou kunnen hebben. Dit is een zeer overheersend idee en erg dom. Het is niet gebaseerd op Wijsheid maar op idealisme. Dus proberen mensen hun obstakels aan te vallen als grote krijgers en de draak te doden die op de brug staat. En natuurlijk voeren ze oorlog tegen zichzelf. Dit is niet de manier.

Angst is eigen aan je persoonlijke kant. Het is alsof je probeert een lichaam te hebben zonder pijn, kneuzingen of snijwonden. Je moet mededogen hebben zodat je geen onmogelijke eisen aan jezelf of aan andere mensen stelt. Dit is heel belangrijk als je leraar wilt worden. Mensen kunnen erg betrokken raken bij het verbeteren van hun persoonlijke kant, maar dit is niet de manier.

Je ontsnapt aan angst doordat je Kennis cultiveert. Er is geen plaats voor angst in Kennis. Kennis moet dan je middelpunt worden. Hier ben je niet in oorlog met de wereld of met jezelf. Je cultiveert iets groters. Zie je, je geest en lichaam zijn als het huis en Kennis is als de tuin. Dus, je gaat naar buiten de tuin in om voedsel te verbouwen en je brengt het terug in het huis. Je kunt niet in huis zitten en zeggen: “Waar is het eten? Waar is het eten?” Er komt geen eten aan. Dus, je doorzoekt het hele huis en je besluit, “Laten we het huis veranderen.” Maar de tuin is buiten. Je moet het eten naar binnen brengen.

Net als het dienen van de wereld. Mensen zijn erg verbolgen over het feit dat de wereld is zoals hij is. Maar hoe kan het ook anders? De wereld is precies zoals hij is, omdat hij het product is van waar mensen zich in hun leven bevinden. Dus om te zeggen: “De wereld zou heel anders moeten zijn dan hij is”, betekent dat je van plan bent de wereld de oorlog te verklaren. Dit is niet de manier, want vroeg of laat zul je een tegenstrever in de wereld worden en zul je gewelddadig worden, geregeerd door angst en niet door Kennis. “Als de wereld niet snel verandert, zal hij ontploffen!” Kun je vrede onderwijzen als dat je motivatie is? Kun je een kracht voor vrede of verzoening zijn als je motiverende kracht diepe angst is? Kun je een kind opvoeden met de gedachte: “Ik moet voorkomen dat dit kind een crimineel wordt”? Kun je een kind effectief opvoeden met dat standpunt? Je kunt de wereld niet bedienen met dit standpunt en hopen dat je werkelijk iets goeds bijdraagt. Bovendien is de wereld veranderen, frustrerend. Mensen hebben zich ingegraven.

Er is één manier om aan angst te ontsnappen en dat is door Kennis te cultiveren. Op deze manier verklaar je jezelf niet de oorlog. Je ontleedt jezelf niet met een mes. Je wordt niet wreed tegen je persoonlijke kant. Je verstoot je gevoelens of je gewone gedachten niet. Je hebt mededogen voor wat zwak is en respect voor wat sterk is.

Hier bekijken we een complexe situatie en geven we er een eenvoudige richting aan. Toch, om Kennis te cultiveren, zul je door veel angst gaan en door er doorheen te gaan, zul je die verzwakken. Angst is een meester. Hij is de meester van de wereldse geest. Ik noem hem geen entiteit omdat hij dan een betekenis krijgt die hij niet heeft. Toch is het een kracht die mensen delen en genereren. Wanneer mensen daarmee ophouden, verdwijnt natuurlijk de angst. Je kunt niet hetzelfde zeggen van liefde, want jij bent niet de bron van liefde. Maar je bent wel de bron van angst. Als iedereen zou stoppen met liefhebben, zou liefde nog steeds de wereld doordringen. Daarom zijn mensen niet in staat geweest haar kwijt te raken.

We bevelen dan ook geen recept aan om angst te verwijderen door simpelweg te zeggen: “Ik zal de angst kwijtraken en alles wat er zal zijn is liefde, geluk en gemoedsrust.” Weet je wat? Dat werkt niet! Angst is te sterk. Je kunt niet zeggen dat angst niets is als de wereld erdoor wordt gedomineerd. In een Grotere Realiteit is angst niets, maar in jouw realiteit domineert hij de wereld. Het is dus heel verstandig om respect op te brengen voor de kracht van iets dat je onder ogen moet zien. Als ik zeg dat je door enige angst moet gaan om Kennis te bereiken, nou, dan is dat zo. Maar door dit te doen zul je ontdekken wat de bron van angst is, omdat Kennis je rechtstreeks naar God brengt. Dan zul je beginnen te begrijpen waarom mensen vasthouden aan hun angst, hoe pijnlijk die ook is. Maar dit is een mysterie dat je individueel voor jezelf moet ontdekken. Definities en verklaringen zullen je er niet doorheen helpen.

Bij het terugwinnen van Kennis zul je je angst steeds weer moeten overwinnen. Je voert hier geen oorlog. Je kiest gewoon een andere weg. “Ik kies ervoor om deze weg te gaan, bang of niet. Ik volg Kennis in deze situatie, wat er ook gebeurt.” Dan passeer je angst alsof je door een grote zwarte wolk gaat. Om dit te doen, moet je beseffen dat jij niet je angst bent. Er moet hier enige objectiviteit zijn. “Deze angst – is niet kwaadaardig, is niet slecht, maar ik ben dat niet. Ik zal er aandacht aan schenken, maar ik ben dat niet.”

Nu moeten we hier een heel belangrijk onderscheid maken dat veel mensen vergeten: Behoedzaamheid is iets anders dan angst. Behoedzaamheid kan voortkomen uit Kennis. Behoedzaamheid betekent dat je heel aandachtig bent omdat er een mogelijkheid bestaat dat er iets misgaat, of dat je een belangrijke beslissing moet nemen, zelfs als er niets misgaat. Je bent dus heel aandachtig, zoals een bergbeklimmer, heel aandachtig. Bergbeklimmers letten goed op waar ze hun handen en voeten neerzetten. Zou jij dat angst noemen? Bergbeklimmers zouden heel bang worden als ze eraan dachten om van de berg te vallen. Ze zouden in paniek raken; ze zouden slechte beslissingen nemen. Daarom beklimmen mensen graag bergen – ze worden heel onbevreesd en kunnen tijdelijk Kennis ervaren.

Dus je moet het verschil leren tussen behoedzaamheid en angst. Ze zijn heel verschillend, maar je moet de ervaring opdoen. Om behoedzaamheid in zijn ware betekenis te kunnen ervaren, moet je je losmaken van angst in jezelf. Je moet de angst steeds beter kunnen identificeren, want angst is erg verblindend. Hij domineert je waarneming. Je moet zien dat de werkelijkheid niet gebaseerd is op jouw waarneming.

Nu hoef je geen therapeut te worden met jezelf om dit te doen, want de nadruk ligt hier op het in de gaten houden van je Kennis, niet van de obstakels voor Kennis. Hier moet ik nog een heel belangrijk punt maken: als je je bezighoudt met angst of een van zijn manifestaties, zal dit je overheersen. Als je het kwaad bestudeert, zal het je opeisen. Waarom? Omdat het zonder Kennis machtiger is dan jij.

Daarom moet de nadruk liggen op Kennis. Het begint met herkennen wat je werkelijk weet over je leven en over de beslissingen die je moet nemen. Het vereist dat je door oefening het vermogen ontwikkelt om innerlijk stil te zijn. Dit is belangrijk omdat je met een zekere mate van stilte in staat bent om opmerkzaam te worden. Je kunt niet opmerkzaam zijn als je geest altijd in beweging is, van het een naar het ander rent en van gedachte naar gedachte gaat. Hoe kun je dan aandachtig zijn? Hoe kun je iets zien? Het terugwinnen van Kennis vereist stilte van geest, het vereist samenwerking met anderen en het vereist de ontwikkeling van waar onderscheidingsvermogen. Dit is allemaal uiterst praktisch en zal een directe invloed hebben op alles wat je in je leven doet. Omdat er zo weinig mensen zijn die Kennis in het leven kunnen demonstreren, ben je een enorme aanwinst als je ook maar een klein beetje capaciteit hebt.

Je kunt dingen kwijtraken waarvan je denkt dat ze echt van jou zijn. Er is zoveel met betrekking tot je sociale en fysieke overleving. Ik kan zeggen: “Nou, geef het allemaal maar op! Het is toch niets waard! Over een paar jaar ben je de wereld uit en wat is het dan nog waard?” Maar het is voor mij niet voldoende om dat te zeggen, het is de bedoeling dat je in de wereld bent. Je hebt een doel om hier te zijn, een doel dat je noch in je persoonlijke geest, noch in je angst kunt vinden.

Kennis is in je geplant als een zaadje. Als je het begint te cultiveren, zal het beginnen te groeien en zijn eigen vorm aannemen. Het heeft zijn eigen leven, zoals een zaadje in de grond. Je hoeft het niet te vertellen hoe het moet groeien. Zorg gewoon voor de noodzakelijke omgeving, voedingsstoffen en omstandigheden en het zal groeien. Terwijl dit gebeurt, ben je een persoon in de wereld die zich nog steeds zorgen maakt over fysieke, mentale en sociale overleving, maar er is nu iets anders in je leven en je geeft het steeds meer aandacht. Je kunt de wereld niet verwaarlozen omdat je hier moet leven en verantwoording moet nemen. Je kunt de wereld niet verwaarlozen om een student van Kennis te worden. “Ik wil alleen maar de hele dag oefenen en geweldige ervaringen opdoen!” Dat is geen goed idee. Het zal veel leed veroorzaken. Dus moet je verantwoordelijk zijn als persoon in de wereld en bovendien je vermogen tot Kennis ontwikkelen. Kennis ontwikkelt zich erg langzaam omdat mensen erg bang zijn voor Kennis. Ze zijn erg bang voor dat ene ding dat hen voorbij de pijn zal brengen.

Sommige mensen zullen vragen: “Nou, dat is allemaal heel goed, maar wat doe je aan de wereld in zijn netelige staat? Ik voel dat ik iets moet doen.” Wat doe je aan de wereld? Nou, er zijn twee drijfveren om de wereld te dienen: de ene is wanneer je bewogen wordt door Kennis en de andere is wanneer je bewogen wordt door angst. Om deze reden moeten veel studenten van Kennis zich tijdelijk terugtrekken uit politieke of sociale betrokkenheid omdat angst hen nog steeds in de ban houdt, hun geest in de ban houdt. Ze trekken zich niet permanent terug; ze hebben alleen tijd nodig omdat ze moeten leren opmerkzaam en onderscheidend te worden. Ze moeten enkele zeer fundamentele en nuttige vermogens ontwikkelen.

Soms lijken mijn antwoorden logisch en zeggen mensen: “Oh, dit is heel goed.” En soms zijn ze niet logisch en zeggen mensen: “Dit begrijp ik niet.” Maar antwoorden zijn tijdelijke middelen. Niet iedereen wil een persoon van Kennis worden. Zeer weinigen willen dat. Toch is de persoon van Kennis, die je misschien nooit zult ontmoeten, de persoon die je zal helpen om je leven heilzaam te maken.

Waarom is de wereld ondanks alle beproevingen door blijven draaien? Twintig jaar geleden zeiden de mensen: “Mijn God! We staan op de rand van de totale vernietiging.” Vandaag zeggen de mensen dat we op de rand van de totale vernietiging staan. Over twintig jaar zullen de mensen zeggen: “We staan echt op de rand van de totale vernietiging! We moeten snel iets doen!” Wie houdt ons allemaal gaande? De dierlijke natuur in mensen is heel goed in staat om het ras te vernietigen, toch? Ieder van jullie kan een moordenaar of crimineel zijn! Dus, wie houdt het allemaal bij elkaar? Waarom hebben mensen het volgehouden? Er moet een kracht zijn. Iets veroorzaakt dit.

Je hebt maar relatief weinig mensen met Kennis nodig om het leven hier in stand te houden. Iedereen drinkt uit haar bron, maar slechts enkelen weten waar het water vandaan komt en wie het hierheen heeft gebracht. Daarom gaan de Wijzen ongezien. Als iemand met ware capaciteiten zich uitspreekt, veroorzaakt dat veel problemen. Daarom moeten gevorderde studenten van Kennis alle ambities opgeven, zelfs om de wereld te redden, zelfs om hun nieuwverworven vaardigheden te gebruiken om goede tijding te brengen naar een lijdende wereld. Een paar individuen zullen een voordracht moeten houden om de loop van de religie of de geschiedenis te veranderen of om een verandering in het menselijk denken te bewerkstelligen, maar voor het grootste deel blijven de werkelijk bedreven individuen in de wereld verborgen. Op deze manier zal hun werk niet gehinderd worden.

Wat wij hier doen, wordt al duizenden jaren gedaan, zie je. Het is geen nieuw fenomeen. Maar duizenden jaren lang werd het in het diepste geheim gedaan. Jullie hebben nu zulke vrijheden! Natuurlijk is het nadeel van jullie tijd dat mensen reageren zonder veel bedoelingen. In vroegere tijden riskeerde je je leven om een lering als deze te ontvangen. Daardoor zou het heel belangrijk voor je zijn geweest en geen toevallige nieuwsgierigheid. In jullie huidige wereld hebben jullie dus grotere vrijheden, zulke grote vrijheden. Maar weinig van de ontwikkelde werelden in dit deel van de Melkweg hebben zulke vrijheden. Maar samen met zulke vrijheden lijden mensen aan een zeer slechte motivatie. Mensen hebben geen richting.

Iedereen wil natuurlijk zo min mogelijk moeilijkheden en conflicten in zijn leven. “Ik wil geen problemen! Ik wil niet zonder geld komen te zitten of dat er iets ergs gebeurt!” Je wilt welgesteld zijn zodat je de vrijheid hebt om zoveel mogelijk van je persoonlijke bezigheden te genieten, toch? Maar het zijn meestal de ongewone en zelfs extreme omstandigheden die Kennis bij mensen aanwakkeren. Niet dat pijn een voorwaarde zou moeten zijn voor Kennis, maar soms als er dingen gebeuren die echt anders zijn, doen mensen nieuwe ervaringen op.

Soms moet ik het hebben over het “huis in brand”. Als het huis waarin je woont in brand zou staan, zou iedereen zijn persoonlijke redenen om hier te zijn vergeten en bijspringen en doen wat nodig is. Deze situatie zou je in een andere geestesgesteldheid brengen. En weet je, als dit soort dingen gebeuren, reageren mensen soms zonder angst. Maar als alles voorbij is, worden ze heel bang. “Oh, mijn God! Wat had er kunnen gebeuren! Oh, ik ben maar net ontsnapt!” Maar op dat moment waren ze zonder angst.

Dus, terwijl mensen hun uiterste best doen om al hun omstandigheden heel aangenaam te maken, proberen ze tegelijkertijd de omstandigheden heel zwaar te maken om zichzelf de kans te geven Kennis te ervaren en wakker te worden. Is dat niet interessant? Ik denk dat het heel interessant is. Waarom doen mensen zulke domme dingen? Om zichzelf wakker te schudden. Als alles prachtig zou zijn, als je nu de Hemel op aarde zou hebben, zou dat dan niet geweldig zijn? Zou het niet prachtig zijn als iedereen van elkaar hield en niemand hoefde te werken, tenzij ze dat zelf wilden? Maar hoelang zou het duren? Als je niet naar Kennis zou terugkeren, zou het maar kort duren.

Je kunt geen stilte in je omgeving hebben als je niet stil kunt zijn in jezelf. Je zou het niet kunnen verdragen. Hoeveel van jullie zouden acht uur stil kunnen zitten en niet bewegen? Hoeveel van jullie kunnen twintig minuten stilzitten en niet bewegen? Stil zijn. Iedereen wil een wereld die stil en mooi is, maar wie zou dat kunnen verdragen? Dat zou het meest beangstigende van alles zijn. Daarom is de Hemel niet gewild. Wie wil de Hemel? Mensen willen weten dat er een Hemel is, voor het geval de wereld niet werkt, maar wie wil dat nu?

Ik zeg dit niet om je te frustreren, maar om je te laten meeleven met de wereld. De wereld doet het behoorlijk goed, als je bedenkt dat de mensen nog maar een paar jaar verwijderd zijn van het bestaan van een tribale bevolking en dat jullie zoveel nieuwe vaardigheden en vermogens hebben. Jullie doen het vrij goed, voor zover samenlevingen in dit stadium van ontwikkeling dat kunnen.

Nu zijn de man en vrouw van Kennis bezig met Kennis, maar ze zijn ook bezig met wat Kennis hen ingeeft om te doen. Daar begint je roeping in het leven te ontstaan. Mensen willen natuurlijk hun roeping vinden zonder Kennis, wat betekent dat ze gewoon een nieuwe definitie voor zichzelf willen. Je roeping in het leven komt voort uit je Kennis. Hier voel je dat je bepaalde dingen moet doen. Het is geen kwestie van persoonlijke voorkeur. Het wordt zelfs niet gedreven door angst. “Ik moet dit gewoon doen!” Je bent in staat om deze taken uit te voeren met zo’n kracht en overtuiging, zo’n doelgerichtheid. Je zult geen zuiver en smetteloos iemand zijn, maar je moet dit ene ding doen. Dan lukt het je om dingen in de wereld heel effectief te doen, zonder angst. Je zult zorgen hebben en je persoonlijke kant, wat ervan over is, zal zijn gebruikelijke soorten zorgen hebben, maar nu is er iets belangrijkers.

Je bent aan angst ontsnapt omdat er iets belangrijkers is! Als het huis in brand zou staan, wie zou er dan zitten piekeren over wanneer ze een relatie zullen vinden? Iets is nu belangrijker. Er is nu een doel, voor een tijdje, om in een gevaarlijke situatie in leven te blijven. Angst wordt ontlopen omdat er iets belangrijkers is dan angst dat je uit de angst haalt.

Je hebt geen barre omstandigheden nodig als de bron van je Wijsheid wordt aangesproken. Het zal langzaam groeien, en het zal een geleidelijke verandering in je leven teweegbrengen, omdat het voor de overgrote meerderheid van de mensen heel langzaam moet gaan. Sommige mensen willen dat het heel snel gaat en daarom doen ze extreme en moeilijke spirituele oefeningen, de moeilijkste die ze kunnen vinden – het “pad van vuur” noemen ze het. Maar zij die de langzame, methodische weg volgen gaan sneller.

Een van de belangrijkste kwaliteiten is stilte. Door stilte te ontwikkelen, ben je in staat om dingen te zien die je anders niet had kunnen zien met betrekking tot jezelf en vervolgens de wereld. Je bent steeds beter in staat om naar situaties, individuen en zelfs objecten te kijken en te zien wat er werkelijk is, niet wat je interpreteert als wat er is. Alle studenten van Kennis moeten een zekere mate van stilte ontwikkelen zodat ze dingen kunnen gaan zien. Dit ontwikkelt ook hun verlangen naar vrede, want vrede is heel stil. Vrede is niet simpelweg de afwezigheid van conflicten in de wereld. Vrede is stilte. Zolang stilte erg gevreesd wordt, zal er oorlog zijn omdat de strijd om prikkeling conflicten zal voortbrengen.

Wanneer je Kennis cultiveert, word je altijd geconfronteerd met angst en moet je kiezen of je met Kennis meegaat of niet. Wanneer je met Kennis meegaat, gebeurt er iets prachtigs. Maar als je niet voor Kennis kiest – tja, dan kom je erachter dat het een beter idee was geweest om voor Kennis te kiezen.

Door stilte te ontwikkelen ontwikkel je ook geduld, omdat Kennis zich niet op commando openbaart. Als je het gevoel hebt dat je een beslissing moet nemen en Kennis zwijgt, nou ja, misschien hoef je dan geen beslissing te nemen. Misschien kun je geen beslissing nemen. Misschien zal elke beslissing die je neemt geen ware kracht bezitten. Dus, geduld moet op natuurlijke wijze ontstaan. Met geduld komen verdraagzaamheid, geloof en vertrouwen – allemaal heel fundamentele dingen. Wanneer je stil bent, is de Aanwezigheid bij je, zijn je Leraren bij je en begint de kracht van je Spirituele Familie door je heen te stralen. Wanneer je stil bent, word je meer een spiegel of een venster dan een muur.

Je moet op dit punt inzien dat ik het over jou heb, niet over je man of vrouw of vriend of klant. Jij bent het onderwerp. Het idee is dus niet: “Hoe kan ik die andere persoon deze kwaliteiten geven?” of “Wat kan ik voor die persoon doen?”. Het gaat om jou.

Een ander aspect van het ontsnappen aan angst dat ik wil noemen is dat je moet beginnen na te denken over je leven buiten de wereld. Ik kan zeggen dat ik zonder angst ben omdat mijn basis niet in de wereld ligt. Dat betekent niet dat ik mijn rol in de wereld niet serieus neem. Ik ben niet helemaal vrij van de wereld. Ik moet hier werken. Er zijn betere plekken om te werken! Maar ik word gevoed door mijn leven daarbuiten. Ik ben een rijk persoon. Ik heb relaties. De wereld kan me geen pijn doen. Dus jij moet een basis hebben buiten de wereld.

Vanwege hun vroege religieuze training kunnen sommige mensen het woord God niet uitspreken. Dus welk woord je ook moet gebruiken om jezelf toestemming te geven om na te denken over je leven buiten de wereld, gebruik het alsjeblieft, want je rol in de wereld is afhankelijk van waar je vandaan komt. Mensen kijken naar de wereld en zeggen: “Geef me betekenis. Geef me een doel. Geef me richting. Ik ben op zoek naar de waarheid van mijn leven.” Maar de wereld kan dat niet. Dat is net als een dokter die de kamer van een patiënt binnenloopt en zegt: “Wie ben ik, alsjeblieft? Vertel het me!” De wereld heeft de waarheid nodig die jij in jezelf bezit. De wereld kan je die niet geven. Maar als je haar eenmaal geeft, zal de wereld getuigen van Kennis omdat Kennis overal is. Een geest zonder angst kan dit zien. Een geest met angst kan alleen zijn eigen gedachten en interpretaties zien. Hij is niet vrij om te zien of te weten. Hij staat niet in relatie met het leven. Je leven moet voorbij deze wereld liggen om dit te kunnen ervaren, want je bent hier nog maar zo kort. Het is dus heel belangrijk om na te denken over je leven voorbij de wereld.

Het is heel belangrijk om om te gaan met mensen die zich hebben toegelegd op Kennis. Kennis is goed. Je kunt haar niet vinden en misbruiken. Zodra je haar voor jezelf opeist, verlies je haar omdat ze door jou heen werkt. Als je stil en open kunt worden, zul je beginnen te schijnen als een baken. Je zult je bewogen voelen om bij bepaalde mensen te zijn en bepaalde dingen te doen. Je leven zal heel eenvoudig zijn. Daarom zeggen we dat je de tijd moet nemen om stil te worden, anders zul je net zo hectisch zijn als de wereld en net zo ongelukkig. In toenemende mate zullen je geluk en je relatie met anderen voortkomen uit Kennis.

Daarom kun je aan angst ontsnappen. En je zult je angst zien, oh zeker! Hij zal je in de weg staan en zeggen: “Je kunt hier niet naar binnen.” Angst kan geïdentificeerd worden omdat hij geen diepte heeft. Hij is heel oppervlakkig, hoewel hij heel sterk kan zijn in zijn aansporingen. Hij heeft geen substantie. Hierin verschilt hij sterk van Kennis. Kennis is stil maar heeft een enorme Aanwezigheid. Ze is uiterst intelligent, maar denkt niet de hele tijd na. Het is een andere geestesgesteldheid. De wereld wordt draaiende gehouden omdat er voldoende mannen en vrouwen van Kennis in de wereld zijn, en Kennis beweegt andere mensen die niets van haar weten.