Geloof en Angst

Nu zal ik het hebben over geloof en angst, wat bijzonder relevant is omdat velen van jullie op het punt staan grote stappen voorwaarts te zetten. Wanneer je een echte verandering te verwerken krijgt, is dat een zeer belangrijke kans. In feite is het een kans die lang wordt verwacht door degenen die jou van gene zijde gadeslaan. De mensen zijn sterk gekant tegen echte verandering omdat het hen diep raakt. Het is niet alleen maar dat zij zich in nieuwe omstandigheden bevinden of nieuwe activiteiten ontplooien en oude activiteiten staken. Iets heel diep van binnen wordt geraakt.

Om echte verandering in een individu teweeg te brengen zijn ongewone omstandigheden nodig. Wanneer mensen proberen hun omstandigheden stabiel of hetzelfde te houden, is dat moeilijker. Dus, hoe meer je probeert je omgeving te controleren, hoe moeilijker het voor je is om jezelf te vinden. Het leven wil je vooruithelpen. Daarom ben je hier naartoe gekomen.

Daarom is het belangrijk je persoonlijke zaken te regelen, maar een grote deur open te laten voor iets nieuws. Zoals ik al zei, zal de belangrijke verandering je heel diep raken. Ze zal je ervaring van jezelf veranderen. Het komt zelden voor dat je je dat specifieke moment herinnert waarop je ervaring van jezelf veranderde, maar die verandering is de werkelijk belangrijke. Weet je, mensen gaan naar vele plaatsen in de wereld, hebben vele nieuwe ervaringen, nieuwe relaties enzovoort, maar niets heeft hen diep geraakt. Ze doen veel moeite om een nieuwe ervaring op te doen, maar nog niets heeft hen diep geraakt. Toch is dat, wanneer dat gebeurt, een heel belangrijk moment om de betekenis van geloof te begrijpen.

Welnu, in gewone zin geloof je dat het leven goed is en dat er ergens een God is – niet te dichtbij, maar ergens. God is er zeker als je een God nodig hebt, toch? Maar niet een zodanige God dat je plannen in de war raken. Een soort handige God. Zoals een levensverzekering. Voor het geval de dingen buiten je controle raken, is er misschien iemand die je kan helpen.

Dus het gebruikelijke idee van geloof is dat als je gelooft, alles goed gaat, toch? Maar dat is alleen in de gewone zin. Ik zal het hebben over geloof in een diepere betekenis, een echte betekenis. Dit is belangrijk, want als je gelooft in God, of in een Grotere Macht, of in het leven of hoe je het ook wilt noemen, en alles gaat goed, nou, dat is goed; je gelooft. Maar als het niet zo goed gaat, wordt je geloof misschien een beetje aan het wankelen gebracht. Het is nu moeilijker om te geloven, en het kost meer moeite om je geloof weer te herstellen. Maar als je heel diep in jezelf geraakt wordt, wat op een gegeven moment zal gebeuren, dan vraagt dat een heel nieuw soort geloof, en dat wil ik graag een beetje uitleggen zodat je het kunt begrijpen.

Wat is het meest dierbare dat iemand in de wereld heeft? Wat is datgene dat mensen zullen verdedigen tegen alle tegenslagen, de bron van hun overlevingsinstinct? Wat is dit? Is het het behoud van het fysieke lichaam? In gewone zin zou je ja zeggen. Dat is een fundamenteel motief voor zelfbescherming. Maar er is iets groters dan dit. Het is iets waar je zelden aan zult denken. Het is iets dat zo fundamenteel is dat het niet eens deel uitmaakt van het bewustzijn.

Waar mensen het meest bang voor zijn is dat hun idee van zichzelf zal veranderen – het idee van zichzelf. Het is overduidelijk dat mensen fysiek zelfmoord zullen plegen om een idee van zichzelf in stand te houden. Mensen beschermen hun idee van zichzelf heel erg omdat dat hun identiteit in de wereld is. Dus wanneer echte verandering plaatsvindt, wordt het idee van zichzelf aangetast.

Welnu, dit idee van het zelf gaat veel verder dan je wens om de negatieve aspecten van jezelf te minimaliseren of te elimineren en de positieve aspecten te versterken. Dat is nog steeds aan de oppervlakte. Maar als je fundamentele idee van jezelf wordt aangetast, verandert je leven echt. Dat is echte verandering. Dat is belangrijke verandering. Daar verlangen mensen het meest naar en verzetten ze zich het meest tegen. Al je gewoonten en dwangmatigheden houden je idee van jezelf in stand. Ik gebruik deze uitdrukking “idee van het zelf” om je te laten begrijpen dat je werkelijk bang bent om iets heel kwetsbaars te veranderen – je idee van jezelf.

Wanneer je ware verandering, ware ontwikkeling en ware vooruitgang ervaart, nou, dan ondergaat het idee van het zelf een enorme verandering. En terwijl het verandert, ga je door perioden waarin je niet weet wie je bent of wat je doet – je lijkt geen controle te hebben. Dit zijn de belangrijkste tijden. Dan gebeurt er iets heel belangrijks. Dan wordt een nieuwe richting herkend en worden nieuwe vermogens ontdekt. Zie je, daarvoor is al deze ontwikkeling en persoonlijke groei bedoeld – om je hiertoe te brengen. En wanneer je deze verandering werkelijk doormaakt, begin je iets heel belangrijks te begrijpen over andere mensen en over jezelf. Vooruitgang boeken betekent dat je het onbekende ingaat, en het onbekende is eigenlijk een toestand waarin je niet zo zeker weet wie je bent.

Het klinkt allemaal heel eenvoudig. Maar waarom is er zoveel angst? Er is zoveel angst! Als je je bewust begint te worden van jezelf, besef je dat je meestal in een staat van angst verkeert – een soort ondertoon van angst en af en toe een heftige angst zoals paniek. Dit is onnodig.

Wat je werkelijk wilt is Kennis ontdekken, want dat houdt de belofte in voor je leven, en dat gaat je idee van zelf te boven. Je moet voorbij het idee van zelf gaan om dit te vinden, om haar werkelijk te vinden. Dit is veel groter dan gewoon wat intuïtieve ervaringen. Dit leidt je naar de realiteit van het Grotere Zelf in jezelf.

Hier moet je erop vertrouwen dat er iets in jou zit dat de moeite waard is. En je moet er ook in geloven dat je hulp hebt onder de mensen binnen de wereld en ook hulp van voorbij de wereld. Dit moet je fundament zijn. Je kunt het onbekende niet ingaan zonder begeleiding en hulp. Het is geen individueel streven. Zie je, de gedachte van het zelf is hoe je een afzonderlijke identiteit blijft in een universum dat een verenigde identiteit vertegenwoordigt. Met andere woorden, op deze manier houd je je idee van jezelf individueel in stand. Dus wanneer twee mensen samenkomen in een relatie, wordt er veel onderhandeld over “Hoeveel van mijn individualiteit zal ik opgeven?” en wordt veel moeite gedaan om ieders individualiteit uit te drukken en te bekrachtigen.

Waarom zijn mensen bang om in verlegenheid gebracht of afgekeurd te worden? Dit is allemaal om het idee van het zelf te beschermen. Als je alleen bent, heb je alleen je idee van jezelf. Je hebt je Ware Zelf nog niet. Het volgen van Kennis brengt je direct terug naar je Ware Zelf. Hier moet je door perioden heen waarin je idee van het zelf zoek is en je niet zo zeker weet wie je bent. Hier heb je geloof nodig. Dit is een veel groter geloof, belangrijker dan alleen maar hopen dat er iets goeds bestaat om ervoor te zorgen dat je je geld niet verliest of dat je geen slechte tijd hebt.

Wanneer je de kracht van Kennis in jezelf begint te ontdekken, zul je ook zien waar alle angst vandaan komt. Je zult dit in jezelf zien omdat het je altijd in de weg staat en je vertelt terug te gaan, terug te gaan naar het bekende, terug te gaan naar het vertrouwde, te blijven waar je bent, niets te doen, niet vooruit te gaan. “Hou je in, bescherm wat je hebt, neem geen risico!” Ik pleit er nu niet voor dat mensen datgene wat ze hebben zomaar op het spel zetten. Dat is belachelijk. Wat ik wil zeggen is dat wanneer echte verandering in het leven op je afkomt, het essentieel is dat je daarop kunt reageren. Dit gebeurt niet elke dag. Maar er zijn momenten in je leven waarop echte verandering niet alleen mogelijk, maar ook noodzakelijk wordt. Dit zijn de grote kansen.

Jij bent niet de bron van deze verandering. Dat is heel belangrijk om te begrijpen. Zij is het gevolg van de samenwerking tussen je eigen diepere wil en de Grotere Wil van al het leven. Met andere woorden, het is het gevolg van de waarheid. Er bestaat geen individuele waarheid en niemand kan een totaal begrip van de waarheid hebben – alleen een gedeeltelijk en misschien kortstondig begrip. Er is iets groters dat deze verandering in jou teweegbrengt. Jij reageert. En als jij kunt reageren, zullen anderen op jou reageren. Je zult ook iets in anderen losmaken. Daarom zullen, wanneer iemand werkelijk Kennis begint te ervaren en elke stap naar Kennis volgt, anderen op dezelfde manier gemotiveerd worden. Hier begin je les te geven als een natuurlijk onderdeel van je leven.

Dus, waar geloof je in? Dat is belangrijk. Je kunt niet volledig vertrouwen op een idee van jezelf als je eerlijk naar jezelf hebt gekeken omdat je niet consequent bent in je denken of je gedrag. Wat vertrouwen verdiend, moet consequent zijn. Moet sterk zijn. Moet goed zijn. Moet er altijd zijn.

Er zijn maar twee dingen in het leven die hiervoor in aanmerking komen – twee dingen. Het ene is Kennis, dat is het deel van jou dat deel uitmaakt van God. Het andere is God, of alle Kennis in het universum, als je het zo wilt zeggen. Sommige mensen houden niet van het woord God; het roept herinneringen op aan de kindertijd of zo, maar we praten toch over God.

Er zijn dus maar twee dingen die je vertrouwen waard zijn. Geloven in je Kennis herstelt je eigen waarde voor jezelf. Als je haar kunt volgen, zal ze je haar realiteit tonen. Dat kan alleen als je haar volgt. Geloven in God herstelt je relatie met het leven en met het universum. Je hebt dus een deel van God in jezelf dat je moet terugvorderen en je hebt een relatie met het leven die je moet terugvorderen. Hier begin je een fundament te leggen voor waar geluk. Hier krijgt je leven zin en realiseer je je waarom je bent zoals je bent. Je bent specifiek gemaakt voor iets dat je nog niet ontdekt hebt. Totdat je beseft dat dit waar is, probeer je altijd zoals andere mensen te zijn en ben je daar boos over, en die mensen op wie je probeert te lijken zullen altijd grote invloed op je hebben, wat veel conflicten zal veroorzaken. Je zult je nooit op je gemak voelen bij mensen die jij imiteert. Dit alles veroorzaakt conflicten. Dit maakt relaties erg onevenwichtig.

Je ontdekt Kennis niet ineens. Zij komt tot je in stappen. Elk deel moet geaccepteerd worden. Waarom? Omdat ze je idee over jezelf langzaam verandert. Mensen hebben vaak grote ervaringen. Deze ervaringen veroorzaken slechts een kleine verandering in hun zelfbeeld, en mensen denken dat ze een soort metamorfose hebben ondergaan. Slechts een kleine verandering in henzelf lijkt zo groot voor ze. Ze beginnen de dingen misschien een beetje anders te ervaren, maar dit is slechts het begin van de verandering, want wie je bent is niet je idee van jezelf. Wie je bent gebruikt alleen je idee van het zelf, maar je moet voorbij het idee van het zelf gaan om dit te zien en te weten dat dit waar is.

Waarom ben ik hier bij jou? Omdat je in de wereld bent gekomen om jezelf terug te winnen in de wereld. Dit is niet het pad van persoonlijke vervulling. Je voldoet niet aan alle criteria om een geweldig, perfect, prachtig iemand te zijn. Het is meer een ongedaan maken dan een doen. Het is meer loslaten dan op je nemen. Wanneer je jezelf directer begint te ervaren, dan ben je in staat echte verantwoordelijkheid in het leven op je te nemen. Ik heb het hier dus over het idee van het zelf, maar dat is slechts een tijdelijk hulpmiddel, want om mij te ervaren moet je mij op een heel diepe plaats in jezelf kennen, anders ben ik slechts een verschijnsel dat je leuk vindt of niet, waar je het mee eens bent of niet. Het doet er niet toe. Alles zit alleen aan de oppervlakte. Diep in jou, waar echte ervaring naar boven komt, is er ware relatie. Dat is ook het geval tussen jezelf en anderen. Misschien ben je al vele jaren samen, intiem, en heb je elkaar nog niet aangeraakt – echt aangeraakt, echt de relatie heel diep ervaren, voorbij begrip van de relatie, voorbij gedrag en gedeelde interesses.

Zie je, waar ik het over heb is waar al het lekkers zit! Al het andere is gewoon stimulering, iets om je even bezig te houden om onzekerheid af te wenden. Dat is niet slecht. Het is alleen niet zo belangrijk. In ieder mens zit de uitdrukking van zijn ware Kennis. Het doel van ons samenzijn is dit naar voren te brengen te midden van alle andere ideeën, invloeden en neigingen.

Je kunt alleen geloven in Kennis en in God. Kennis is God in jou. God is Kennis in het universum. Waarom angst? Omdat je bang bent dat je niet weet wie je bent. Mensen springen van een brug en zeggen: “Ik doe dit om jullie te vertellen wie ik ben! Om jullie mijn idee van mezelf te laten herinneren.” Als een idee van jezelf te beschadigd is of vernietigd wordt en je hebt geen Kennis, kun je gek worden en proberen jezelf te doden omdat je idee van jezelf te klein is om je te passen. Daarom moeten mensen die zich beginnen open te stellen voor grotere ervaringen, echte steun en hulp hebben, want soms zullen ze niet weten wie ze zijn als ze hun idee van zelf overschaduwen om het Ware Zelf te vinden. Daarom hebben wij mensen altijd afgeraden dit in hun eentje te proberen. Je kunt dit niet alleen. Dit brengt je buiten jezelf. Dit brengt je in ware relatie met andere mensen.

Als ik zeg dat ik geloof in God, bedoel ik geloof in Kennis in anderen want dat is de meest reële demonstratie van God in de wereld. Iemand doet iets wat zijn eigen persoonlijke belang te boven gaat. Dat is grootsheid in de wereld.

Maar mensen worden bang. “Wat moet ik opgeven?” Het gaat niet om iets opgeven. Het gaat erom iets te vinden. Je kunt behouden wat je nu hebt, als je er echt in geïnteresseerd bent. Dat is prima. Als je niet geïnteresseerd bent, ook goed. Het is allemaal prima. Maar je moet je Ware Zelf liefhebben en vertrouwen om te weten dat je jezelf niet aan ontberingen zult blootstellen.

De man en vrouw van Kennis hebben niet veel nodig van de wereld, tenzij zij een zeer grote rol moeten spelen, en dan hebben zij slechts tijdelijk dingen nodig. Het wordt allemaal gebruikt om iets groters tot uitdrukking te brengen. Muzikant zijn? Dat dient om iets groters tot uitdrukking te brengen. Een atleet zijn? Dat dient om iets groters tot uitdrukking te brengen. Een leider zijn onder de mensen? Dat dient om iets groters tot uitdrukking te brengen. Deze ervaring wil je hebben. Dat geeft alles betekenis.

Een van de moeilijke dingen die de student van Kennis nauwkeurig moet leren doen, is angst kunnen onderscheiden, weten wanneer hij of zij bang is en zeggen: “O, ik ben bang!” Wanneer je dat zegt, is de helft van je last op dat moment verdwenen. Mensen zijn bang en denken dat het iets anders is, dat het iemand anders is of dat er iets aan de hand is. Maar ze zijn alleen maar bang. Als je bang bent, ben je zonder Kennis. Als je gek doet, kun je niet reageren. Als je gesloten bent, kan niemand je bereiken. Ik heb het hier niet over de angst die je ervaart wanneer je duidelijk ergens erg bang voor bent. Ik heb het over jouw normale gemoedstoestand. Ik zeg dit alleen om je een aanwijzing te geven dat er iets veel groters op je wacht.

Zie je, ik zal je een groot geheim verklappen van voorbij de wereld. Het kan God niet schelen of je een “aardig iemand” bent. Dat is niet belangrijk. Het kan God niet schelen of je er goed uitziet. Niet belangrijk. Er is alleen waarachtig zijn. Als je waarachtig bent en het is belangrijk om er goed uit te zien, nou, dan zul je er goed uitzien! Het is geen probleem. Het is gewoon een hulpmiddel om met anderen te communiceren.

Je hebt maar twee dingen in het leven – ik maak alles simpel. Ik zou een boek kunnen schrijven met slechts twee zinnen: “Er zijn maar twee dingen in het leven. Je hebt Kennis en je hebt er goed uitzien.” Dat is waar. Er goed uitzien! Waarom er goed uitzien? Om een idee van jezelf te beschermen. Als je denkt dat ik een grapje maak, ga dan op een dag naar buiten, volledig ongeschikt gekleed voor wie je denkt te zijn en kijk hoe je je voelt. Je zult bang zijn. Ga naar buiten gekleed als mensen die je niet mag. Je zult bang zijn. Je hoeft dit niet echt te doen, maar sommigen van jullie zijn erg avontuurlijk en willen alles uitproberen. Een leven lang probeer je alles uit wat de wereld te bieden heeft. Een zeer opwindende plek, nietwaar? Dan besef je dat alles wat de wereld te bieden heeft allemaal hetzelfde is, en dat alleen je verlangen naar Kennis overblijft.

Je kunt naar je auto lopen, de deur openen en Kennis ervaren. De meest alledaagse handeling. Dit kan veel groter zijn dan naar de piramides te gaan overal in de wereld. Weet je waarom? Omdat de piramides niets betekenen. Het enige in de piramides dat iets betekent, is de Kennis die werd ervaren toen ze werden gebouwd. Verder zijn het gewoon meer “spullen” in een interessante vorm. Hetzelfde geldt voor alle plaatsen die als heilig worden beschouwd. Hun enige waarde is de Kennis die daar werd ervaren. Je gaat dus naar die plaatsen en de Kennis die daar werd ervaren blijft daar, want elke plaats waar Kennis werd ervaren is een heilige plaats. Je kunt Kennis ervaren in een badkuip. Dan wordt het een even heilig heiligdom als de grote kathedraal! Mensen hebben vaak een ervaring van Kennis onder de meest alledaagse omstandigheden, omdat ze even niet proberen iets te zijn. Dus zijn ze zichzelf. Ze vallen terug in zichzelf. Prachtige momenten! Maar dan moeten ze terugkeren naar het beschermen van een idee van zichzelf.

Ja hebt twee soorten angst. Ik wil hier een onderscheid maken. Je hebt de angst om te overleven, die ongeveer negenennegentig procent uitmaakt van de angst die je ooit zult ervaren. Dan heb je nog een andere soort angst, die eigenlijk helemaal geen angst is. Het is meer een behoedzame waarneming, zoals het beklimmen van een berg. Geen angst, maar behoedzame waarneming. Je bent nu heel aandachtig. Je bent behoedzaam. Dat is goed. Om echt behoedzaam te zijn, moet je alert en opmerkzaam zijn. Opmerkzaam en alert zijn is een diepgaande staat. Het is zeer zeldzaam. Het is zo gemakkelijk voor iemand die alert is om succesvol te zijn in het leven, omdat er zo weinig alerte mensen zijn. Alert betekent dat je niet met jezelf bezig bent. Je observeert de dingen om je heen objectief zonder te proberen dingen te definiëren of te beoordelen. Als je ijskoud water in een snelle rivier zou oversteken, zou je de rivier niet beoordelen, maar er gewoon naar kijken om te weten waar je je voeten moet zetten. Dit is een zeer alerte toestand. Behoedzaamheid is hetzelfde. Sommige mensen denken misschien dat dit angstig is, maar dat is het niet.

De rest van de angst zal in toenemende mate overbodig worden en herkend worden als slechts een geestelijke kwelling als je begint te vertrouwen op Kennis in jezelf en daarbuiten. Dit is een relevant onderwerp, vooral als je voor een echte verandering in je leven staat. Kennis is het fundament. Zij zal je overgang veel gemakkelijker maken, en je zult in staat zijn werkelijke waarde te ontlenen aan verandering. Anders is het niet belangrijk dat je van deze plaats naar een andere plaats gaat of dat je omstandigheden veranderen. Het wordt toch allemaal vergeten. Het enige wat je van deze wereld meeneemt is de Kennis die je hier hebt ontdekt en de relaties die je waarlijk hebt opgebouwd. Die zijn blijvend. Dat is werkelijk betekenisvol. Daarom, hoe minder onderscheid je maakt, hoe duidelijker je kunt zien. Maar het moeten zeer belangrijke verschillen zijn, en ze zullen veel openheid van geest vereisen.

Nu wil ik het even hebben over dienstbaarheid. Hoe meer je ervaart dat je leven in dienst staat van iets groters, hoe minder bang je zult zijn. Het is geen offeren aan iets groters. Dat is een verkeerde gedachte. Het is dienstbaarheid aan iets groters. Als je dient, kun je niet verliezen. Maar als je dingen voor jezelf probeert te verwerven, is er altijd een groot risico op mislukking en verlies. Je kunt verliezen wat je hier al hebt, en je kunt niet slagen in wat je probeert te verwerven. Dit betekent niet dat je geen dingen moet verwerven, maar ik heb het over een andere geestesgesteldheid. Wanneer je ergens dienstbaar aan bent, erken je al een inherente relatie en verkeer je in de positie om van die relatie te ontvangen. Het bereiken van een staat van totale dienstbaarheid is een diepgaande staat van geven en ontvangen. Hier heerst weinig angst. Je zult nog steeds een idee van jezelf hebben, maar dat zal niet in strijd zijn met je ware aard. Iedereen hier heeft een individuele natuur om te gebruiken terwijl je deze wereld bezoekt, en je hebt een ware natuur, die permanent is. Je permanente natuur is niet belangrijk om over te discussiëren. Die is er gewoon als je geen andere dingen meer te doen hebt. Maar je individuele natuur is heel belangrijk, omdat hier de basis voor eigenliefde moet worden gelegd.

Ik zal je iets heel interessants vertellen dat de moeite waard is om over na te denken. Mensen zijn bang om stil te zijn, en ze zijn bang om vastberaden te handelen. Deze twee ervaringen zijn zeer complementair. Wanneer je stilte leert, leer je te handelen met grote vastberadenheid, en je leert ook te wachten op wat grote vastberadenheid stimuleert. Dus, wanneer je verward bent en twijfelt, word dan stil. Je kunt niet stil zijn en vragen: “Waar is het antwoord? Ik ben stil. Waar is het antwoord? Ik ben stil. Ik ben al vijf minuten stil!” Zie je, het antwoord ligt niet in je vragende geest.

Je kunt God in het leven niet volgen. Kennis in jezelf en in anderen kun je wel volgen. Ga daarom met hen om die illustreren waar ik het over heb. Als je wilt weten wat belangrijk is om te doen in het leven, ga dan om met iemand die iets belangrijks doet. Ga niet om met mensen die net zo verward zijn als jij. Jullie zullen elkaars verwarring versterken en er zullen eindeloze discussies ontstaan over hoe het allemaal zou moeten zijn of zou kunnen zijn. Zoek in plaats daarvan iemand die iets belangrijks doet en breng tijd door met die persoon. Dit is niet ingewikkeld.

Kennis uit zich in deze wereld op twee manieren. Je hebt stilte en je hebt vastberaden actie. Daarin ervaren mensen Kennis. Sommige mensen moeten stil worden om iets te weten. Andere mensen moeten iets doen om iets te weten. Maar jullie moeten allemaal een beetje stil zijn. Dat is de eerste stap.