Verlichting

Het is natuurlijk voor mensen om hun diepere natuur te willen ontdekken en hun grotere doel om op de wereld te komen te ontdekken en te vervullen. Want inderdaad is iedereen hier naartoe gezonden voor een groter doel, ook al hebben maar heel weinig mensen dit ooit ontdekt, of zelfs maar begrepen dat het een realiteit voor hen is.

Als je jezelf eenmaal in de wereld hebt gevestigd en over voldoende voorzieningen beschikt – voedsel en water, onderdak, kleding en veiligheid – begint er een diepere reeks van behoeften: de behoefte aan persoonlijke vrijheid en zelfexpressie, de behoefte aan kansen, de behoefte om je vaardigheden en capaciteiten te ontwikkelen en te cultiveren, de behoefte aan politieke vrijheid en economische kansen. Maar naast de mogelijkheid om deze behoeften te vervullen, is er een grotere en fundamentelere behoefte binnenin het individu. En terwijl veel mensen in de wereld van vandaag de dag de eerste reeks behoeften aan voedsel, onderdak en veiligheid niet eens kunnen vervullen, leeft deze diepere behoefte ook binnenin hen.

Dat is een van de tragedies van armoede: zij ontneemt een groot deel van de mensheid de mogelijkheid om hun bijdrage aan de wereld te leveren. De ontelbare individuen die anders een belangrijke bijdrage zouden leveren aan hun culturen en samenlevingen en aan het welzijn en de vooruitgang van de mensheid, krijgen niet eens de kans om deze grotere expressie van hun leven te verkrijgen. Ze worden overmand door hun omstandigheden, gevangenen van hun omstandigheden.

Anderen die welvarender zijn, worden gevangenen van hun verlangens en hun obsessies. Ze worden gevangenen van hun ambities of hun persoonlijke interesses, hun romances of hun verslavingen. In ieder van deze gevallen, worden mensen ervan weerhouden om toegang te krijgen tot hun diepere natuur, de diepere stroming van hun leven, en daarmee de mogelijkheid om een groter doel, dat hen naar de wereld heeft gebracht, te ervaren en tot uitdrukking te brengen.

Voor sommige mensen, wordt verlichting als het ultieme doel gezien: vrij te worden van gehechtheid; vrij van wereldse beperkingen; vrij om jezelf onder te dompelen in een groter bewustzijn, het bewustzijn van al het leven, misschien het bewustzijn van God; om innerlijk ongehinderd te zijn; om vrij te zijn van woede en wrok en een laag gevoel van eigenwaarde.

Voor sommige mensen wordt verlichting dan hun nieuwe obsessie. Ze denken dat ze daarom hier in de wereld zijn – om te ontsnappen aan de wereld, om te ontsnappen aan de eindeloze cyclus van het bestaan en al het lijden en de strijd en de moeilijkheden die dat met zich meebrengt.

Als het je doel zou zijn om de diepere Kennis, die God binnenin jou heeft geplaatst, te ontdekken en die Kennis te volgen en een voertuig te zijn voor de uitdrukking ervan in de wereld – als dat jouw definitie van verlichting zou zijn, dan zou verlichting volkomen op zijn plaats zijn. Maar verlichting is in de gedachten van veel mensen iets heel anders. Het is een soort persoonlijke verheffing. Het is een vlucht uit het leven. Het is een terugtrekken uit de wereld. Het is een grote ambitie.

Maar als de spirituele praktijken die in de richting van verlichting leiden iemand in contact kunnen brengen met zijn diepere Kennis, zijn diepere natuur, dan zal hij terug moeten komen in de wereld om te dienen. Want als je je diepere natuur ontdekt, als je de diepere geest van Kennis in jezelf ervaart, zul je beseffen dat je een bestemming in de wereld hebt en een dienst om hier te vervullen, een heel specifieke dienst waarbij bepaalde individuen betrokken zijn.

Hoewel je misschien gelukzaligheid en tevredenheid hebt gezocht, ontdek je in werkelijkheid dat je een grote dienst in de wereld hebt, en je moet terugkeren naar de wereld met al zijn moeilijkheden, zijn tragedies en zijn verleidingen, omdat dit de reden is waarom je in de wereld bent gekomen.

Je bent niet naar de wereld gekomen om aan de wereld te ontsnappen. Je bent niet naar de wereld gekomen om persoonlijk geluk en bevrediging na te streven, want dat maakt je alleen maar tot een massaconsument, en dat leidt tot zelfobsessie, wat de bron is van alle geestesziekten.

Als je streven naar verlichting je met Kennis verbindt, dan zul je bereid zijn om naar de wereld terug te keren, en je vorm van dienstbaarheid kan je in zeer moeilijke situaties brengen, waar de nood intens is. Je kunt niet aan deze vorm van dienstbaarheid ontsnappen, want zij vertegenwoordigt in werkelijkheid je bestemming.

Voor sommige mensen heeft verlichting echter niets te maken met Kennis. Het is een persoonlijk doel. Het is de ultieme ervaring van geluk en tevredenheid. En dat is het doel van hun leven: om gelukkig en tevreden te zijn.

Dus zullen ze hun leven verspillen – al hun middelen, al hun zelfbeschikking – om te proberen alle neigingen in zichzelf die hen klein en aan de wereld geketend houden uit te roeien of te overwinnen of te negeren. Maar ze zullen ook de kracht en de aanwezigheid van Kennis negeren en waar die hen toe oproept. En ze zullen geconfronteerd worden met schuld, de schuld dat ze hun diepere natuur en de diepere behoefte van de ziel niet beantwoorden. Maar ze zullen geneigd zijn dit schuldgevoel af te doen als simpelweg onderdeel van de beperkingen die ze moeten overwinnen.

Hier is er sprake van een verwarring, een misverstand, een verkeerd begrip van het doel en de bestemming van je leven. Hoewel vrede en tevredenheid zeker belangrijk zijn, moeten deze het bijproduct of het gevolg zijn van een diepere en diepgaandere betrokkenheid bij de wereld.

De wereld ontvluchten om geluk na te streven is niet anders dan een poging jezelf te verrijken met bezittingen of met het verwerven van een hoge sociale positie. Het is nog steeds een focus op iemands eigen vervulling. Maar jij bent niet naar de wereld gekomen om jezelf te vervullen. Jij bent hier niet gekomen om een massaconsument te zijn, om alles in de wereld te gebruiken voor jouw eigen ontwikkeling, voor jouw eigen voldoening, voor jouw eigen geluk.

Dit is een heel belangrijk punt ter verduidelijking, want als je dit niet ziet, dan zul je verlichting zien als een soort nobele weg, het ultieme streven, het grootste avontuur, de grootste en belangrijkste uitdaging in het leven. Maar je loopt het risico dat je mist wat fundamenteel is voor wie je bent en voor het grotere doel dat jou op de wereld heeft gebracht.

Hoewel het nodig kan zijn om je terug te trekken uit de wereld, zelfs voor langere perioden, om een innerlijke verbinding op te bouwen met deze diepere Kennis die God in je heeft geplaatst, om je leven op een dieper en diepgaander niveau te ervaren en een gevoel van ware richting in het leven te krijgen, moet dit terugtrekken uit de wereld voor de meeste mensen tijdelijk zijn.

De persoon die voorbestemd is om een kloosterling te worden is een zeldzaam individu, en zijn/haar deelname aan een kloosterleven mag niet gedreven worden door het onvermogen of het vermijden van het functioneren in de wereld. Dit is een vals motief. Het komt niet uit het hart.

Je kunt jezelf niet volledig zuiveren voordat je dienstbaar wordt aan anderen. Dit is niet mogelijk omdat de dienstverlening zelf deel uitmaakt van de zuivering. En hoewel het zo is dat je mensen niet eenvoudigweg kunt dienen zonder een innerlijk leven op te bouwen en een fundament in Kennis binnenin jezelf te leggen, is het ook zo dat je dienstbaarheid niet eindeloos kunt uitstellen terwijl je streeft en worstelt om een soort perfectie binnenin jezelf te verwerven.

Het doel van je spirituele beoefening – welke vorm die ook aanneemt, in welke traditie die ook moge bestaan – is om je oppervlakkige geest, je wereldse geest, te verbinden met de geest van Kennis die God binnenin je heeft geplaatst en die Kennis te volgen, hetgeen je zal brengen tot het ervaren en vervolgens tot het tot uitdrukking brengen van je grootsere doel om in de wereld te zijn, wat een specifieke vorm van dienstbaarheid aan het leven is.

Denk niet dat je de wereld uitsluitend geneest door middel van je spirituele beoefening, hoewel je spirituele beoefening een heilzame invloed heeft in de mentale omgeving. Je hebt een grotere taak te verrichten. Zelfs zij die in kloosters leven moeten elkaar dienen en dit doen vanuit een staat van nederigheid en respect.

Want voor een bewust wezen is leven dienstbaarheid. Je bent niet slechts een plant of een dier dat alleen maar hoeft te overleven en zich voort te planten. Je bent hier voor een groter doel. Je bent hier niet om een sprinkhaan op de wereld te zijn die alles wat hij ziet opeet. Je bent hier voor een groter doel.

Het is dit grotere doel dat de vervulling van je ziel en de vervulling van je bestemming vertegenwoordigt. Door dit op adequate wijze te doen, bevrijd je jezelf ervan om naar dit niveau van leven terug te keren. Want dit zal een einde maken aan de afscheiding in jezelf en een verbinding opbouwen die sterk genoeg is met wat God in je heeft geplaatst en met God, zodat je niet opnieuw het fysieke leven hoeft binnen te gaan. Je dienstverlening zal dan op een ander niveau liggen. Het zal een grotere dienstbaarheid en een grotere verantwoordelijkheid zijn.

Zoek niet naar perfectie. Je kunt je persoonlijke geest niet vervolmaken, je kunt je lichaam niet vervolmaken, je kunt geen leven van volmaakte gelijkmoedigheid leiden zonder je af te scheiden van de wereld en zonder je af te scheiden van Kennis in jezelf. Het maakt niet uit hoe lang je spirituele beoefening duurt, je moet terugkeren naar de wereld om te dienen.

Iedereen werd naar de wereld gezonden om te dienen. Maar dienen vereist voorbereiding. Het vereist de juiste houding en het juiste begrip.

Veel mensen doen aan dienstbaarheid als een soort compensatie voor hun eigen gebrek aan integriteit en voor hun eigen onvermogen om eerlijk te zijn over hun leven en om eerlijk en gepast met andere mensen om te gaan. Dus proberen ze het gevoel van schuld en ontoereikendheid dat dit teweegbrengt tegen te gaan door zich in te zetten voor verschillende vormen van dienstbaarheid. Maar hun dienstbaarheid is een soort compensatie voor henzelf. Het houdt verband met hun eigen gecompromitteerde leven en benadering van het leven.

Daarom is het niet compleet. Het is niet authentiek. Het heeft niet de kracht van de Geest in zich. Het is meer een vorm van ontsnappen, een vorm van vermijden, een poging om jezelf te bewijzen wat je waard bent.

Dit is geen echte dienstbaarheid. Daarom moet je de Stappen naar Kennis zetten en een verbinding met Kennis opbouwen voordat je probeert je leven aan dienstbaarheid te wijden. In die zin moet je een fundament leggen, want je kunt de vorm van dienstbaarheid niet bepalen. Je kunt het proberen. Je kunt veel verschillende dingen proberen, je kunt jezelf aan veel verschillende dingen geven, en hoewel dit nuttig kan zijn voor anderen, leidt het nergens toe.

Want je bent geboren met een groter doel. De vorm van de dienstbaarheid die je voorbestemd bent te verlenen leeft in jou, heilig en veilig opgeborgen in Kennis in jou. Je kunt dit niet met je intellect achterhalen. Het is niet gebaseerd op je persoonlijke doelen of ambities.

Je moet je overgeven aan de Kennis in jezelf en leren dit grotere doel te vinden en het te onderscheiden van alle andere dwangmatigheden en verwachtingen in je geest, en de kracht en de innerlijke vrijheid verwerven om jezelf in deze richting te begeven – waardoor je je andere ambities overwint, waardoor je je met je leven moet verzoenen, je leven op orde moet brengen en je moet terugtrekken uit je zelfvernietigende bezigheden en uit je gecompromitteerde relaties, die werkelijk nergens toe leiden en niets van waarde voor de wereld kunnen voortbrengen.

Dit is de loutering van het nemen van de Stappen naar Kennis. Maar het is niet hetzelfde als proberen om volmaakt te worden volgens de eigen opvattingen of idealen, of de idealen van iemand anders, of zelfs de idealen van religie en religieus onderricht.

In plaats van persoonlijke verheffing is het afdalen naar de waarheid in jezelf. Het is een verzoening. Het is geen vlucht uit het leven. Het is een hernieuwd contact met het leven. En dat begint met het opnieuw verbinden met de diepere levensstroom in je leven, de draad van waarheid die elke dag van je leven heeft bestaan.

Hoewel je misschien een bestaan hebt opgebouwd dat geen verband houdt met deze diepere draad van waarheid, blijft hij bestaan. Het is jouw levensader naar God. Het is de kern en het centrum van je echte leven. Zelfs als je een leven hebt gecreëerd vol andere verplichtingen en verbintenissen en gehechtheden, is het deze diepere draad van je leven waarmee je je opnieuw moet verbinden.

Alleen Kennis weet waarom je hier bent en wat je hier moet doen. Dus terwijl je kunt proberen om een aantal andere dingen te doen, proberen om jezelf te vervullen of zelfs proberen om de wereld te dienen, weet alleen Kennis in jou waar je moet gaan en wat je moet doen. En nog belangrijker, Kennis kent het pad dat je moet volgen om jezelf voor te bereiden, om je integriteit en je helderheid van geest terug te krijgen om deze grotere dienstbaarheid te herkennen en te verlenen.

Hier zijn persoonlijke ambitie en ontwijken van zichzelf grote obstakels om weer in contact te komen met Kennis. Mensen hebben zwaar geïnvesteerd in hun persoonlijke bezigheden, in hun persoonlijke relaties. Ze willen blijven proberen te bewijzen dat hun investering wijs en doeltreffend was. Dus blijven ze proberen om het te laten werken. Ze blijven proberen om hun relatie of hun streven in het leven succesvol te laten zijn. En ze blijven proberen en blijven proberen en blijven proberen, maar stellen de dag alleen maar uit waarop ze zich realiseren dat ze niet de goede kant op gaan en dat hun voortdurende investering van zichzelf en hun middelen hun dilemma alleen maar groter en dieper maakt.

Daarom moet je beginnen met de Stappen naar Kennis, want dit zal verheldering in je leven brengen. Dit zal je grotere kracht en een groter gevoel van zekerheid teruggeven. Dit zal je bevrijden van andere verplichtingen of verbintenissen die geen toekomst hebben en die je leven alleen maar verspillen.

Denk in dit opzicht nooit dat je precies bent waar je zou moeten zijn, want in werkelijkheid probeer je een berg te beklimmen. Je probeert voorbij de valleien en de bomen te komen, om te zien en te weten en om de helderheid te hebben om de parameters van je leven en de grotere reis die je moet maken, te begrijpen.

Hier zullen veel dingen terzijde moeten worden geschoven – zelfs verlichting. Persoonlijke doelen, ambities, ultieme prestaties – ze worden allemaal gedreven door persoonlijke onzekerheid en gebrek aan zelfvertrouwen.

Zonder Kennis om je geest te leiden, is je geest als een dolend kind. Hij is als een wees in de wereld, altijd onzeker en angstig, altijd het gevoel ontoereikend te zijn en verlangend naar een soort hereniging of hernieuwde verbinding met een grotere werkelijkheid. Hij drijft je. Hij drijft je onophoudelijk in pogingen om jezelf te vinden in mensen, plaatsen, dingen, of zelfs in verlichting.

Wat het gestelde doel ook is, de drijfveer is hetzelfde. Hij is ontstaan uit Afscheiding. Hij is ontstaan uit het feit dat je niet verbonden bent met Kennis en dat je persoonlijke geest op hol slaat, op zoek naar vervulling, op zoek naar veiligheid, op zoek naar geluk, op zoek naar het ultieme geluk. Hij wordt gedreven door onzekerheid en een diepgaand gevoel van persoonlijk falen.

Terwijl je doorgaat om jezelf te wijden aan deze bezigheden, wat ze ook mogen zijn, neemt je gevoel van persoonlijk falen en angst alleen maar toe, want je bent niet tegemoetgekomen aan de diepere behoefte van je ziel. En hoewel je blijft proberen om je doelen en ambities te vervullen, blijven ze je van je tijd beroven en verminderen ze jouw kans om toegang te krijgen tot Kennis en jezelf, je geest, je bewustzijn opnieuw te verbinden met het grotere doel dat jou naar de wereld heeft gebracht.

Sommige mensen zeggen misschien: “Nou, er bestaat niet echt een groter doel voor mij. Ik ben hier alleen om verlicht te worden zodat ik bevrijd kan worden van de wereld en haar beperkingen.” Maar dit is de soort ultieme uitdrukking van Afscheiding, dat er geen groter doel is voor die persoon. Ze zijn hier enkel om te proberen een ultieme realiteit voor zichzelf te creëren of om in de ultieme realiteit te springen zoals ze die zien.

Maar hun probleem is dat wat hen motiveert, wat angst en bezorgdheid is, en een diep gevoel van tekortkoming in hun eigen leven en aard. Ze proberen het antwoord te creëren en te vervullen, maar het antwoord werd je al gegeven.

Het antwoord werd gegeven aan het begin van de tijd toen de Afscheiding begon. God schiep onmiddellijk Kennis in alle bewuste wezens – een dieper geweten, een dieper gevoel van verbinding en verantwoordelijkheid, een diepere ervaring van vervulling en verwantschap.

Als jouw idee van verlichting gericht is op Kennis, dan is het gepast. Maar je begrip is nog onvolledig. Want je moet inzien dat jouw streven naar helderheid, zekerheid en kracht je zal leiden naar een grotere vorm van dienstbaarheid in de wereld. Het doel is niet gelukzaligheid of tevredenheid of vrede, maar in plaats daarvan betrokkenheid op een hoger niveau.

Als jouw idee van verlichting het bereiken van een soort ontsnappen aan het leven is, dan moet je je doelen heroverwegen en serieus de realiteit overwegen dat God het antwoord al in jou heeft geplaatst en dat je dit antwoord niet alleen door spirituele oefening kunt vinden. Want het antwoord is een beweging. Het is niet slechts een besef. Het is niet één plotseling moment waarop je ogen geopend worden en je geest volkomen helder is.

Je kunt zulke heldere momenten hebben als een product van je spirituele beoefening, maar uiteindelijk ben je hier om te leren leven met de grotere beweging van je leven – een beweging die een richting en een doel in de wereld heeft, een beweging die jou de wereld in zal brengen om met bepaalde mensen in contact te komen voor een groter en specifieker doel.

De afgescheidenen worden overal in het universum door middel van Kennis teruggewonnen. Wat je begrip of oriëntatie ook is, wat de aard van je spirituele beoefening ook is, de waarheid blijft dat je gered wordt door middel van Kennis.

Kennis is geen verre kust. Zij is geen afgelegen plaats. Ze is niet het resultaat van een lange en moeilijke reis. Ze is nu in jou. Ze praat elke dag tegen je, maar je kunt haar niet horen omdat je geest te veel lawaai maakt en te veel bezig is met zijn eigen zaken.

Je bent niet op zoek naar perfectie, maar naar deze diepere betrokkenheid en deze diepere relatie met God. Dit brengt je terug in de wereld om iets bij te dragen aan de stroom en de evolutie van het leven hier, en aan het welzijn van de mensheid en de wereld. Probeer deze ultieme rol niet voor jezelf te definiëren, want dat zal je vooruitgang alleen maar belemmeren.

Hier moet je geest leven met vragen en niet rekenen op antwoorden. Je moet het gevoel van veiligheid en zelfvertrouwen hebben om te weten dat je op de goede weg bent, dat je een grote berg aan het beklimmen bent, dat je niet naar de top kunt springen en dat je niet weet wat de top is of hoe die zal zijn of wat die voor jou zal betekenen. Je weet niet wat je zult zien als je een grotere hoogte op deze berg bereikt. Dus ga je vooruit met een soort geloof, maar het is geen passief geloof, want je bent volledig betrokken bij je voorbereiding.

Je wacht niet tot een bliksemschicht je treft. Je wacht niet op een magische gebeurtenis of een wonder om je ogen te openen. Je maakt de reis. Je gaat de berg op, stap voor stap. Je leert om de Stappen naar Kennis te nemen, om een steeds groter besef en ervaring te krijgen van de diepere stroming van je leven. Dit is meer een proces van dingen loslaten dan van dingen aannemen, meer een proces van jezelf terugbrengen tot wat werkelijk essentieel en echt is in je leven in tegenstelling tot het aannemen van meer ideeën, meer activiteiten, meer verplichtingen, meer relaties.

Het is als een leegmaken, maar het gebeurt geleidelijk omdat je onderweg moet kiezen wat je moet waarderen en wat niet. Je moet onderscheiden wat goed is van wat er alleen maar goed uitziet. Je moet deze wijsheid verwerven door middel van onderscheidingsvermogen, door middel van beslissingen, door middel van het proces van bepaalde verantwoordelijkheden op je nemen en andere te laten gaan.

Daarom betekent plotselinge verlichting helemaal niets; het is slechts een moment. Je moet nog steeds de reis maken. Er is geen geheim vliegend tapijt dat jou deze berg op zal brengen. De aanwezigheid van een groot leraar, zelfs contact met de Aanwezigheid der Engelen, zal jou niet naar boven, deze berg op, brengen. Jij moet de reis maken.

Door deze reis te maken word je sterk, vergaar je wijsheid, word je volwassen als persoon, leer je wijze beslissingen te nemen en met steeds grotere helderheid de waarheid en de valsheid te onderscheiden die in zoveel dingen bestaan, en ze van elkaar te scheiden en waarheid van valsheid te onderscheiden in steeds meer situaties. Je leert dit te doen zonder veroordeling, zonder zelfhaat of haat jegens anderen. Je wordt nuchterder over het leven, duidelijker over het leven, maar steeds verbonden met de belofte van het leven.

Er zijn spirituele leraren, of degenen die beweren spirituele leraren te zijn, die verlichting, bevrijding, volledige vrijheid, volledige tevredenheid, een leven zonder moeilijkheden, een leven zonder conflicten beloven. Maar wat is dit? Het is een vlucht uit het leven. Het is een vermijding. Het is alsof je iemand een drug geeft en hem verslaafd laat raken zodat hij zichzelf of zijn toestand niet meer hoeft te ervaren.

Mensen die zich hiertoe aangetrokken voelen zijn niet bereid om een echt kloosterleven te leiden, met al zijn beperkingen en restricties. Ze willen de wereld hebben, maar wel op hun voorwaarden. Ze willen de wereld die zij wensen. Ze zijn niet bereid om de wereld onder ogen te zien zoals hij is. Ze willen liefde hebben, maar ze kunnen zichzelf of de wereld niet accepteren en dus blijft liefde buiten hun bereik. Ze willen zich goed voelen over zichzelf, maar van binnen voelen ze zich niet goed over zichzelf, omdat ze een soort kernverantwoordelijkheid in het leven verwaarlozen. Ze missen een verbinding.

Dus doen ze meer hun best. Ze worden standvastiger in hun spirituele beoefening. Ze worden kritischer over hun eigen geestestoestand. Ze veroordelen anderen meer, op zoek naar hun idee van perfectie of bevrijding.

Net als iemand die op zoek is naar materiële rijkdom en er alles voor over heeft. Ze verspelen hun relaties. Ze verspelen hun gezondheid. Ze verbeuren hun deelname aan het leven om hun doelen te bereiken. Ze zijn vastbesloten; ze zijn geobsedeerd.

God heeft al een antwoord in jou geplaatst, maar dit antwoord zal alleen tevoorschijn komen als je erop voorbereid bent en als je verlangen ernaar zuiver en duidelijk wordt. Het zal tevoorschijn komen wanneer je leven in grotere orde en harmonie is gebracht, wanneer je je activiteiten op elkaar hebt afgestemd en eerlijk bent geworden over je verbintenissen met andere mensen.

Dan zal de wereld zelf deze Kennis uit jou oproepen, want je kunt haar niet uit jezelf oproepen. De wereld zal jouw grotere doel activeren. Ze zal je vertellen waar je moet dienen, waar je dienstbaarheid het meest van nut kan zijn, aan wie ze moet worden gericht en hoe ze moet worden uitgedrukt.

Hoe dit verschilt van mensen die hun idee van verlichting proberen te vervullen, of in alles aan het ego proberen te ontsnappen. Hier is het het ego dat aan het ego wil ontsnappen. Het ego gaat mee voor de rit. Het wordt bekrachtigd. Zelfs terwijl je aan de beperkingen ervan probeert te ontsnappen, gaat het met je mee.

Het is alsof je probeert geen pijn te voelen. Als je probeert geen emotionele of fysieke pijn te voelen, trek je je terug uit het leven. Het leven is ongemakkelijk. Het leven is uitdagend. Het leven presenteert problemen en hachelijke situaties, waarvan sommige heel moeilijk te begrijpen en op te lossen zijn. Sommige kun je niet oplossen. Als je dit alles niet wilt voelen, dan neem je jezelf ergens anders mee naartoe, verwijder je jezelf van de wereld en verwijder je jezelf van de mogelijkheid om je grotere doel hier te vervullen.

Je eerste verantwoordelijkheid is het nemen van de Stappen naar Kennis. Je tweede verantwoordelijkheid is om je leven op orde te brengen, wat betekent dat alles wat je doet echt is en dat je de kracht hebt opgedaan om verplichtingen, verbintenissen, gedrag en gehechtheden los te laten die deze fundamentele waarheid in jezelf niet vertegenwoordigen. Voor veel mensen duurt dit jaren en jaren, maar het moet gebeuren.

Dan leer je om zonder veroordeling naar de wereld te kijken. Je kijkt om te luisteren, om de behoefte aan Kennis in de wereld te voelen, en om te zien waar Kennis binnenin jou je naartoe brengt.

Hier ga je van een oud leven naar een grootser leven, maar je kunt geen grootser leven bovenop een oud leven plaatsen. Je maakt een reis van de ene realiteit naar de andere, maar je bent in de wereld terwijl je dit doet. En je handhaaft je spirituele oefening in De Weg van Kennis terwijl je dit doet.

Denk niet dat je de wereld gaat ontvluchten, tenzij je voorbestemd bent om monnik te worden, wat een heel unieke rol is met heel specifieke vereisten. Denk niet dat je in de wereld gaat leven maar niet in de wereld. Dat is als het hebben van een relatie maar niet echt een relatie hebben, wat bij zoveel mensen het geval is. Ja, ze hebben wel een relatie, maar niet van harte.

Je moet van ganser harte in de wereld zijn. Je kunt hierover niet ambivalent zijn. Anders wil je alleen de geneugten van de wereld zonder de pijn, en dat is oneerlijk. Dit is onwerkelijk. Dat is als in de oceaan willen zijn zonder nat te worden. Dit is deel willen uitmaken van een relatie zonder moeilijkheden te ondervinden in de communicatie en in het begrijpen van een andere persoon. Dit is alsof je alleen het toetje neemt bij het avondeten en datgene mist wat je werkelijk voedt.

Verlichting is ofwel echt of vals, afhankelijk van waar zij jou naartoe brengt en wat zij accentueert. Als dit een pad naar Kennis is, als het een voorbereiding is op een groter engagement in het leven, dan gaat het in de goede richting. Maar als die richting er niet is, dan brengt het je ergens anders heen. Het verdiept je egocentrisme. Het brengt je verder van de wereld, verder van ware relatie, verder in jezelf, een zelf dat geen werkelijkheid kent in de realiteit.

Je moet dit nu goed begrijpen. Je bent voor een doel de wereld in gezonden, dus je hoeft je doel niet te creëren. God heeft je Kennis gegeven om je te verlossen, dus hoef je jezelf niet te verlossen. God heeft je een grotere richting in het leven gegeven, dus je hoeft deze richting niet te creëren. Maar je moet je wel actief voorbereiden – om Kennis te ontdekken, om je leven op orde te brengen en om de stappen te zetten naar het ervaren en tot uitdrukking brengen van een groter doel in het leven, dat de wereld je meer dan al het andere zal openbaren.

Je verwerft hier een grotere relatie met de wereld, een grotere relatie met jezelf en een grotere relatie met anderen. En het zijn deze grotere relaties die een einde maken aan de Afscheiding in jezelf, die aantonen dat je werkelijk verbonden bent met het leven en met een groter leven voorbij deze wereld. Dit beëindigt de Afscheiding in alle richtingen. Het vestigt tegelijkertijd relaties boven je en onder je en overal om je heen.

Dit is hoe Gods Plan werkt. Het is niet de zuivering van het intellect. Het is niet gewoon het afwerpen van het ego. Want hoe meer aandacht je aan je ego geeft, hoe sterker het wordt. Het houdt van aandacht; het leeft van aandacht en investering. Hier kun je van je ware pad afwijken en je leven doorbrengen met het zoeken naar een doel dat je zelf niet kunt vervullen.

Want er is een grotere overgave voor nodig, niet aan een verre God of een verre kracht, niet aan een spirituele leraar, niet aan een idee of een reeks overtuigingen, maar aan de diepere stroming van je leven, die hier is om je ergens naartoe te brengen en om je voor te bereiden om op een heel andere manier in de wereld te leven.

God heeft een Nieuwe Boodschap de wereld in gezonden om deze dingen te verduidelijken en om te voorzien in Stappen naar Kennis. Er zijn andere wegen naar Kennis die in de loop van de tijd in de wereld tot stand zijn gekomen, en vele daarvan zijn zeer krachtig en authentiek. Maar ze kunnen erg moeilijk te vinden zijn. En degenen die ze onderwijzen bevinden zich niet in de publieke arena en kunnen erg lastig te vinden zijn. Daarom heeft God de Stappen naar Kennis de wereld in gezonden, om een pad te worden voor mensen die geen andere weg kunnen vinden en die nu de zegeningen en de kracht van Kennis in hun leven nodig hebben.

Gods Nieuwe Boodschap onthult ook de bestemming van de mensheid binnen een Grotere Gemeenschap van intelligent leven in het universum, en hoe de mensheid zich moet voorbereiden op de Grote Golven van verandering die naar de wereld komen, terwijl jullie planeet milieuveranderingen ondergaat.

Om je doel te begrijpen, moet je de context begrijpen waarin het zal worden uitgedrukt, en daarom is een permanente terugtrekking uit de wereld zo contraproductief is.

Je moet leren over de opkomst van de mensheid in een Grotere Gemeenschap van leven en de grote bedreiging voor de menselijke vrijheid die vandaag de dag in de wereld bestaat door die mogendheden uit het universum die hier zijn om te profiteren van een zwakke en verdeelde mensheid. En je moet leren over de Grote Golven van verandering die op de wereld afkomen: aantasting van het milieu, uitputting van grondstoffen, extreme weersomstandigheden, veranderend klimaat, groeiende economische en politieke instabiliteit en de dreiging van oorlog en conflict. Je bent hier om deel uit te maken van dit alles, dus moet je leren over de toestand van de wereld en wat er aan de horizon opdoemt, waarin alleen een Openbaring van God kan voorzien.

Om te weten wie je bent en waarom je hier bent, moet je begrijpen waar de wereld staat en waar hij naartoe gaat. Je moet je omgeving begrijpen om te weten wat je moet doen in het leven, op de juiste en verstandige manier. Je bent hier om de wereld te dienen, dus moet je de wereld begrijpen met een grotere helderheid, een grotere objectiviteit en een grotere moed. Je kunt je niet afzijdig houden en tegelijkertijd in relatie zijn.

Kennis zal je in een grotere verbondenheid met het leven en met de wereld en met jezelf brengen. Maar je moet de Stappen naar Kennis zetten, en je moet je leven op orde brengen, en je moet jezelf voorbereiden op een grotere betrokkenheid bij de wereld, want daarvoor ben je gekomen. En dit is waar je over na zult denken als je deze wereld eenmaal hebt verlaten.

De kracht en de aanwezigheid van Kennis is bij je. Zij is altijd bij je geweest. Je moet nu haar diepere stroming beginnen te voelen, haar tekens herkennen, reageren op haar aanmoedigingen en matigingen, je ideeën en overtuigingen overgeven om een grotere kracht te dienen die op dit moment in je leeft en die je verder zal dragen in de grote en onzekere tijden die voor je liggen.