Het mysterieuze pad van Openbaring

Mensen zijn ongeduldig. Ze willen nu antwoorden. Ze willen nu zekerheid. Ze willen nu de eindresultaten. En natuurlijk krijgen ze deze dingen niet, dus zijn ze teleurgesteld en achterdochtig. Ze begrijpen de aard van de voorbereiding niet.

Grote inzichten, betere relaties, opmerkelijke kansen, persoonlijke openbaringen – deze dingen komen als gevolg van de voorbereiding. Ze komen niet zomaar. Ze komen wanneer iemand een bewustzijn en een capaciteit heeft ontwikkeld voor een grotere verantwoordelijkheid die aan hem kan worden gegeven. Ze zijn grotendeels het gevolg van iemands voorbereiding.

Tijdens je voorbereiding is het heel moeilijk om zeker te zijn van de uitkomst. Soms weet je niet eens waar je je op voorbereidt. Je weet alleen dat je je moet voorbereiden. Het vereist dus een groot vertrouwen, een groot geloof in de kracht en aanwezigheid van Kennis in jezelf, de diepere Intelligentie die God in je heeft geplaatst, en een groot geloof in Kennis in anderen.

Dit geloof is nodig, maar het moet met wijsheid worden getemperd. Want er is veel dat jou tegenhoudt. En er is veel dat anderen tegenhoudt, in het bijzonder degenen die voorbestemd zijn om een grotere rol in je leven te spelen.

Dus terwijl je je voorbereidt, lijkt er geen zekerheid te zijn over de uitkomst. Dit geldt voor zoveel dingen die van het grootste belang zijn voor je leven. Het is niet zoals je studie doorlopen. Als je alle verplichte vakken volgt, krijg je aan het eind een certificaat. Zo zit het namelijk niet.

Je ontwikkelt je verbinding met Kennis in het besef dat dit je leven zal versterken en je in staat zal stellen je bewust te worden van wat je werkelijk nodig hebt en wat je tegenhoudt. Maar je weet niet wat Kennis je zal brengen. Je weet niet [hoe] dit eruit gaat zien, of wanneer het moment zal aanbreken, waarop je [klaar] bent om iets van groot belang te ontvangen.

Dus degenen die ongeduldig zijn, willen eerst zekerheid over de uitkomst. En natuurlijk bestaat er geen echte zekerheid over de uitkomst. Dus bereiden ze zich niet voor en cultiveren ze hun vermogens en vaardigheden niet. Ze vertrouwen op de wijsheid en productiviteit van anderen om dit allemaal voor hen te regelen.

Ze zijn ongeduldig. Ze zijn onzeker. Ze begrijpen het proces van openbaring in henzelf niet. En zelfs áls ze zich beginnen voor te bereiden, zijn ze voortdurend op zoek naar de resultaten en proberen ze het proces te versnellen of te veranderen. En natuurlijk, hoe meer ze proberen hun innerlijke ontwikkeling te controleren, hoe meer de grotere kracht ervan hen ontglipt en hoe verder ze zichzelf verwijderen van de echte resultaten die ware innerlijke voorbereiding zal creëren.

Als je iets leert wat je niet weet, als je vaardigheden ontwikkelt die je niet hebt, als je wijsheid en onderscheidingsvermogen en discretie cultiveert, dan zijn dit geen dingen die je leert door gewoon een boek te lezen of ergens een cursus te volgen. Dit zijn vaardigheden die je je hele leven lang cultiveert; je cultiveert ze in elke situatie. Ze leveren je resultaten op die zowel onmiddellijk als langdurig zijn. Maar je doet dit niet voor een eenvoudig definieerbaar doel.

Mensen leren niet om wijs te worden, omdat ze niet eens weten wat wijs zijn werkelijk is, of hoe het zal zijn, of wat het van hen zal vragen, en hoe hard zij ervoor zullen moeten werken, en hoeveel zij opzij zullen moeten zetten om dit te bereiken.

Nu ga je verder dan het domein en het bereik van het intellect door deze diepere vaardigheden te cultiveren. Misschien heb je een idee van wat je wilt bereiken. Misschien herken je de waarde van je inspanningen. Maar hoe dit proces zich zal ontvouwen, wat het zal onthullen en wanneer deze onthulling zal plaatsvinden, ligt buiten je vermogen om dat te kunnen bepalen.

Wanneer We het hebben over iemands openbaring, hebben We het over het in contact komen met krachten ver buiten je eigen bewustzijn en zelfs ver buiten jezelf. Zelfs als je een wijze leraar hebt die jou begeleidt, kan zelfs deze leraar niet zeggen wanneer en hoe deze openbaring zal plaatsvinden.

Dit is van nature mysterieus omdat het in contact komt met krachten binnen en buiten de wereld, binnen en buiten het individu. Je bevindt je in een proces dat een fundamentele verschuiving in het individu teweegbrengt en dit individu niet alleen op één lijn brengt met zijn ideeën, maar ook met Grotere Krachten in het universum.

Daarom kun jij niet echt oordelen over je vooruitgang, want dit is een lange reis en een hoge berg om te beklimmen. Op elk punt van de reis kun je het gevoel hebben dat deze hopeloos is. Je boekt geen vooruitgang. Je bent net als vroeger. En de reis gaat verder, en je verliest de moed, en je denkt: “Nou, is het alles wel beschouwd, echt de moeite waard? Waarom doe ik dit? Ik zou een carrière kunnen opbouwen. Ik zou rijkdom kunnen vergaren. Ik zou een partner kunnen aantrekken. Waarom doe ik dit?”

Je doet dit omdat de Kennis in jou je hiertoe beweegt. En wat is Kennis eigenlijk, deze mysterieuze kracht? “Waarom kan ik die niet in het gareel krijgen en gebruiken om te krijgen wat ik nodig heb en wat ik wil?” Omdat Kennis groter is dan het intellect, en ze is zuiver, en je kunt haar niet gebruiken als hulpmiddel. Nu ben je bezig met Goddelijke Krachten. Nu reik je verder dan menselijke logica en rede. Nu ga je verder dan eenvoudigweg doelen stellen voor jezelf.

Alle grote gebeurtenissen in je leven die echt groots zijn, niet simpelweg persoonlijke prestaties die je voor jezelf uitstippelt, maar de echt grote dingen – de grote relaties die naar je toe zullen komen, de grote inzichten, de grote keerpunten, de grote drempels – die kun je niet voorspellen. Ze zijn niet slechts het product van wilskracht. Ze zijn een gevolg van een diepere eenheid in jezelf, een diepere verbinding met je doel en je bestemming, met degenen die je de wereld in hebben gezonden en met degenen die je zullen opwachten om je te ontvangen wanneer je deze plek verlaat.

Hier moet je zowel praktisch zijn in de buitenwereld als van binnen het Mysterie kunnen volgen. Je moet zorgen voor je zaken, je financiën, je verantwoordelijkheden, je noodzakelijke verplichtingen terwijl je iets volgt dat onverklaarbaar is en dat je niet kunt voorspellen of controleren.

Je kunt jezelf niet overgeven aan het Mysterie omdat je jezelf nog steeds moet zien te redden in de wereld. Je hebt verantwoordelijkheden. Je hebt planningen. Je hebt behoeften. Je hebt afspraken gemaakt met anderen, waarvan sommige nagekomen moeten worden.

Je leeft nu in twee werkelijkheden – de realiteit van manifestatie en de realiteit van het Mysterie – en je doet dit allemaal tegelijkertijd. Dus terwijl je hard werkt en aan de buitenkant verantwoordelijk bent om stabiliteit in je leven te behouden en te voorkomen dat de buitenwereld je overrompelt of je vooruitgang ondermijnt, volg je een pad dat in wezen mysterieus is.

Je participeert omdat je weet dat je moet participeren. En je geeft jezelf aan je voorbereiding omdat het duidelijk voor je is dat je dit moet doen. Dat is de enige echte rechtvaardiging die je hebt of die je echt nodig hebt.

Als je hier het gevoel hebt dat je dit moet doen of dat moet gaan doen, moet je opletten. Dit is belangrijk. Kennis begeleid je op je weg. Zij weerhoudt je ervan om van het pad af te dwalen. Ze weerhoud je ervan om moeilijke en kostbare fouten te maken. Ze weerhoud je ervan je leven weg te geven aan mensen of activiteiten die geen deel uitmaken van je grotere missie en doel hier.

Denk niet dat je dit filosofisch of metafysisch kunt begrijpen, dat je werkelijk alle niveaus begrijpt waar je doorheen zult moeten gaan. Dit misleidt mensen. Mensen denken dat ze kunnen begrijpen wat ze in werkelijkheid niet kunnen begrijpen.

Dit vereist een soort participatie die geleid wordt door Kennis, niet door je ideologie. Hier herken je dat er grotere krachten in je leven zijn en grotere verantwoordelijkheden om op je te nemen. Dit zal je altijd nederig houden omdat je beseft dat dit hele proces voor jou is gecreëerd door Krachten buiten jou, voorbij de wereld, voorbij het universum.

Ze leiden je door een doolhof – terwijl ze je bevrijden van je eigen beperkingen; je bevrijden van je eigen zwakheden; je onderweg bevrijden van je gevaarlijke en ongerechtvaardigde participatie met anderen – terwijl je aan kracht wint, inzicht verwerft, wijsheid ontwikkelt, je ervaring met Kennis versterkt, haar aanmoedigingen en beteugeling beantwoordt, gehoor geeft aan haar waarschuwingen en leiding.

Je leert dit te doen om dit te scheiden van de machinaties van je eigen geest, de misleidingen van je geest – je sociale conditionering, je verdedigingsmechanismen en je eigen zelfbedrog.

Je zou geen plan kunnen maken dat al deze dingen zou kunnen doen. Je zou geen proces kunnen bedenken dat je tegelijkertijd zou kunnen bevrijden en verlichten. Je hebt niet het scala aan ervaring. Je weet niet waar je naartoe gaat. Het is onbekend terrein. Het is geen rationeel proces. Het is geen filosofisch streven.

Wanneer je begint met de studie van Stappen naar Kennis, heb je een idee waarom zij belangrijk is. Misschien heb je het idee dat een grotere Geest in je zit en dat je je daarmee gaat verbinden en dat dat je leven zoveel beter gaat maken dan het tot nu toe is geweest. Dat is prima en misschien zelfs noodzakelijk, maar verder gaat je vermogen om deel te nemen, je motivatie en het proces zelf je begrip te boven.

Stappen naar Kennis leert je hoe je moet denken in resonantie en afstemming met Kennis. Maar meer nog, het is het opbouwen van de verbinding met Kennis zelf, die begint met het openen van innerlijke deuren in je geest. Het zet verschillende veranderingsprocessen in gang die je innerlijke en uiterlijke leven zullen beïnvloeden.

Je kunt deze dingen niet voorspellen en voorzien. Je kunt niet de leiding hebben omdat je het gebied dat je betreedt niet kent. Je bezit niet de vaardigheden die dit je zal brengen. Je weet niet hoe dit leren en afleren zal plaatsvinden.

Hier moet je heel geduldig en volhardend zijn. Wanneer je een hoge berg beklimt, stop je niet om de tien stappen met de vraag: “Ben ik er al?” Je gaat gewoon door, elke stap brengt je hoger, elke stap brengt je verder.

Het is een reis die je nog nooit hebt gemaakt, dus je weet niet wat hiervoor nodig is, hoeveel bochten en wendingen je tegenkomt, en hoeveel verleidingen en attracties er onderweg zullen zijn om je van dit pad af te trekken.

Je zult financiële zekerheid willen. Je zult liefde en romantiek willen. Je zult sociale erkenning willen. Er zullen onderweg zoveel dingen zijn die je wegroepen, je wegtrekken. En dat maakt deel uit van de reis, zie je.

Als je deze bekoringen herkent en er niet aan toegeeft, zal Kennis sterker in je worden. Het zal zo’n sterke kracht worden dat het je beslissingen zal overstemmen, en het zal heel duidelijk voor je zijn wat je moet doen. Deze helderheid zal je niet worden opgedrongen. Ze zal uit het diepst van je wezen komen.

Als je deze reis gaat ondernemen, is het zo belangrijk om door te gaan en de hele weg te gaan, want terwijl je verder reist, zullen er bruggen achter je verbranden. Je waarden zullen veranderen. Je prioriteiten zullen verschuiven. Nu ben je meer op zoek naar rust dan naar stimulans. Je bent meer op zoek naar eerlijkheid met anderen dan naar schoonheid en aantrekkingskracht. Je bent op zoek naar ware eenheid met anderen in plaats van simpelweg recreatieve ervaringen met hen te hebben. Je streven wordt eerlijker, oprechter, authentieker en meer in overeenstemming met je ware aard.

Op een gegeven moment zul je zien dat je niet meer terug kunt naar een triviaal leven met triviale bezigheden, met triviale interesses, met triviale gesprekken met andere mensen. Daarom moet je verder gaan, in het onbekende, verder dan waar je geweest bent.

Je kunt niet teruggaan omdat er niets meer achter je is dat echt waardevol is. Je kunt niet teruggaan en een oud leven weer tot leven wekken en proberen daar gelukkig en veilig in te zijn omdat je dan beter weet. Je kunt de wijsheid die je hebt gecreëerd niet ongedaan maken. Je kunt nu niet de waarheid verbergen die zich gaandeweg aan je heeft geopenbaard.

Er is geen weg terug, echt niet, zonder jezelf in ongelofelijke conflicten en lijden te storten. Je moet doorgaan. Je moet dat doel bereiken, wat het ook is. Je moet deze berg beklimmen, wat het ook is. Je moet deze leiding volgen naar waar ze bedoeld is om je te brengen.

Alle grote heiligen, alle grote bijdragers aan de mensheid, hebben zo’n reis moeten maken, een reis die niet werd uitgestippeld in jullie onderwijsinstellingen of universiteiten, een vorming die mysterieus en diepgaand en essentieel is.

Vroeg of laat zal iedereen bij zinnen komen en zich beginnen te realiseren dat ze lijden en dat ze de oorzaken van hun lijden ongedaan moeten maken. Maar deze beslissing kan ver in de toekomst liggen.

Voor jou geldt dat je deze beslissing nu moet honoreren, anders zou je deze woorden niet lezen of deze boodschap niet horen. Je zou nog steeds verdwaald zijn in de wereld – rondrennend, constant bezig, constant geprikkeld, waarbij je jezelf vermijdt, anderen vermijdt, je diepere ervaring vermijdt, je diepere gevoelens vermijdt, slaafs rondrennend, gedreven.

Maar nu ben jij dat niet, want je bent bezig een ander pad te kiezen – een pad dat je niet zelf hebt gemaakt, een werkelijkheid die je niet voor jezelf probeert te creëren, maar een groot pad, het grootste van allemaal, het hart van elke religie, het streven van de ziel, de meest essentiële scholing.

Je moet aan de buitenkant slim en praktisch zijn, anders zal de wereld om je heen je reis ondermijnen en je van je pad af trekken. Je regelt je uiterlijke zaken zodat de innerlijke openbaring door kan gaan.

Kennis brengt je ergens naartoe. Zij neemt je mee van het ene leven naar het andere. Ze legt je zwakheden bloot en geeft je de kracht om opnieuw te kiezen. Ze bouwt je sterktes op en geeft je alle gelegenheid om ze uit te oefenen voor jezelf en voor het welzijn van anderen. Je doorloopt dit proces, leert onderweg, zonder iets te veronderstellen.

Vergeet je ideeën over verlichting. Vergeet je ideeën om een heilige te worden. Vergeet al die romantische idealen die je hebt over spiritualiteit. Want zo zal deze reis helemaal niet zijn.

Denk niet dat alles wat je meemaakt prachtig en belangrijk is. Als je een hoge berg beklimt, zet je alleen maar de stappen. Het pad gaat verder. Je kunt op elk moment stoppen. Maar wil je op een gegeven moment, halverwege de berg, echt terug naar beneden en al je vooruitgang ongedaan maken?

Je kunt een tijdje blijven waar je bent, maar de reis staat je nog steeds te wachten en je hebt je bestemming nog niet bereikt. Je geest is nog steeds troebel en vol wolken en duisternis. En je bent nog steeds geneigd om je over te geven aan allerlei overredingen en verleidingen. Je wordt nog steeds gedreven door angst en onzekerheid. En je verliest nog steeds kracht aan anderen en aan je eigen compromissen.

Dus halverwege stoppen levert geen vrede of oplossing op. Ook al verbetert je leven, je kunt niet zeggen: “Nou, nu ben ik aangekomen. Dit is goed genoeg voor mij.” Het is misschien goed genoeg voor je onzekere intellect, maar het zal niet goed genoeg zijn voor je ziel. Je bent niet gemaakt om maar tot halverwege te komen. Je bent gemaakt om de hele weg te gaan.

Iedereen kreeg een groter doel en een specifieke reeks taken om te ontdekken en te volbrengen voordat ze op de wereld kwamen. Deze werden in Kennis in elke persoon geplaatst, in afwachting van de tijd dat ze vrij genoeg, volwassen genoeg en ontvankelijk genoeg zouden zijn om dit grotere pad in het leven te beginnen. Misschien begonnen ze jong. Misschien begonnen ze op middelbare leeftijd. Misschien begonnen ze later in hun leven. Maar ze bereikten het punt waarop ze moesten beginnen.

De reis is niet gemakkelijk, niet omdat hij zo inspannend is, maar omdat hij buiten je definities en controle ligt. Mensen vinden dat erg moeilijk om mee om te gaan. In wezen is het niet zo moeilijk om het lange kronkelende pad naar de top van deze berg te bewandelen. Je moet gewoon stappen blijven zetten en ervoor zorgen dat je de benodigde voorraden hebt en dat je je uiterlijke zaken voldoende regelt om zo’n reis te kunnen maken.

Het is moeilijk, maar niet inspannend. Wat het inspannend maakt, is dat mensen voortdurend met zichzelf in gevecht zijn, proberen hun zelfbeheersing te handhaven en te herbevestigen, vechten met hun gebrek aan zelfvertrouwen, aangetrokken worden door wat gemakkelijk en aangenaam lijkt – een gemakkelijk leven, een veilig leven, dat slechts een leven van compromissen en slavernij is.

Zoveel andere mensen kiezen voor dat leven. Waarom kies jij dan niet voor dat leven? Waarom doe je jezelf dit hele proces aan dat zo mysterieus en verwarrend is?

Je doet dit omdat het moet, omdat je het moet doen en omdat je weet dat je het moet doen. En die Kennis is je motivatie. Het is je rechtvaardiging. Het is je confirmatie.

Maar mensen huilen en schreeuwen en klagen de hele weg. Ze krijgen niet wat ze willen. Ze begrijpen niet wat ze doen. Ze geven schijnbaar prachtige dingen op voor iets groots, onbekends in de toekomst. En ze vragen zich voortdurend af waarom ze dat doen.

Ondertussen ontneemt Kennis hen niets dat waardevol is, maar ze haalt hen weg van waar ze anders heen zouden gaan, waar de cultuur hen anders heen zou brengen en waar hun sociale conditionering hen anders heen zou brengen. Er is dus veel stoppen en starten, twijfels over zichzelf, omkeren, vraagtekens bij zichzelf plaatsen. En dus lijkt het heel moeilijk.

Toch is de reis zelf niet zo moeilijk. Het is leven zonder Kennis – zonder zekerheid, zonder helder doel en zonder echte inspiratie – dat moeilijk is, dat zwaar is. Dat is moeilijk en zwaar, en het levert uiteindelijk niets op. Je werkt voor niets. Je offert je op voor niets. Je kiest voor iets dat zal mislukken. Je kiest dat wat ontoereikend is, of niet voldoet aan je werkelijke behoeften. Je kiest relaties die nooit echt kunnen gaan waar jij moet gaan. Je sluit compromissen die je zullen tegenhouden, uit gebrek aan zelfvertrouwen en onzekerheid. Ze zullen niets anders opleveren dan frustratie en teleurstelling.

Dus je geeft niets op voor alles. Maar onderweg kun je het gevoel hebben dat je alles voor niets opgeeft. Zo verward is je geest. Zo zeer is hij gescheiden van de bron van je sterkte en kracht in het leven. Dit is het probleem van Afscheiding.

People are investing in their intellect so heavily because they are disconnected from their real nature. They are trying to compensate, so they have super-inflated ideas of themselves. They have super-inflated ideas of life. They have super-inflated ideas about spirituality. They have super-inflated ideas about enlightenment or liberation and all these things because they are trying to compensate for their lack of connection to their deeper nature, to the power and presence of Knowledge within themselves.

Mensen investeren zo veel in hun intellect omdat ze afgesneden zijn van hun ware aard. Ze proberen te compenseren, dus hebben ze opgeblazen ideeën over zichzelf. Ze hebben opgeblazen ideeën over het leven. Ze hebben opgeblazen ideeën over spiritualiteit. Ze hebben opgeblazen ideeën over verlichting of bevrijding en al dit soort zaken omdat ze hun gebrek aan verbinding met hun diepere natuur, met de kracht en aanwezigheid van Kennis in henzelf, proberen te compenseren.

Ze proberen het te begrijpen zonder de mysterieuze reis te maken. Maar je kunt de reis en wat die zal onthullen niet vervangen. Je kunt niet vervangen wat de grootste ervaringen van het leven zullen onthullen door simpelweg te proberen een begrip te hebben, terwijl je jezelf compromitteert in je relaties en in je werk om veilig te zijn, om zeker te zijn.

Arm klein ding. Je zit onderaan de berg en denkt dat je het begrijpt, en dat doe je niet. Alles wat je hebt is je over ontwikkelde intellect met al zijn zelfbevredigende ideeën. En de waarheid is dat je de reis niet hebt gemaakt.

Je bent uit de race gevallen om comfortabel aan de kant van de weg te staan. En vanaf hier zul je de reis in je verbeelding maken, of je zult de reis maken op het niveau van ideeën. Je zult theologisch en metafysisch worden en verfijnd; en grote debatten voeren met anderen en diepgaande boeken schrijven; en je bezighouden met speculatieve activiteiten.

Of je weeft gewoon je eigen persoonlijke kosmologie, waarbij je al je uiteenlopende ideeën en gewaarwordingen, grieven en doelen aan elkaar knoopt; in een poging om enige samenhang te creëren tussen al deze dingen die eigenlijk niet bij elkaar passen; in een poging het leven te laten passen in een eenvoudige definitie, een eenvoudige verzameling ideeën.

Je zit langs de kant van de weg te fantaseren, te rechtvaardigen, te compromitteren, terwijl je in werkelijkheid alleen maar de reis hoeft te maken – zonder veronderstelling, zonder conclusies, zonder grote persoonlijke verkondigingen.

Je moet de realiteit onder ogen zien dat de maatschappij dit niet zal honoreren. Je zult hiervoor niet in hoog aanzien staan. Je zult hiervoor niet geprezen worden. En zelfs als je de grotere doelen op deze reis bereikt, als je hier bijval krijgt, zal dat om de verkeerde redenen zijn. Mensen zullen je gewoon proberen te gebruiken om zichzelf te valideren. Ze zullen je prijzen, maar je werkelijke prestaties niet begrijpen.

Er ligt dus geen glorie in glorie. Er ligt geen voldoening in bijval. Het wordt een last en een hinder, een probleem omdat mensen om de verkeerde redenen bij je willen zijn. Mensen waarderen je om allemaal verkeerde redenen. Ze proberen je te gebruiken als hun eigen persoonlijke bron.

Dus de menigten verzamelen zich om de grote leraar te ontmoeten, maar ze kunnen niet ontvangen wat de leraar hen werkelijk te bieden heeft, namelijk de reis zelf. Ze begrijpen de leraar niet. Zijn of haar woorden worden verkeerd geïnterpreteerd of zijn verwarrend. Ze willen de voordelen van de prestaties van de individuele leraar, maar ze kunnen ze zelf niet ontvangen of begrijpen.

Dus wat is persoonlijke openbaring? Is het een vervulling van het individu? Of is het een hereniging met grotere machten en krachten in het leven, een terugkeer naar de Goddelijke Schepping, een terugkeer naar inclusie? Daar ligt de glorie. Daar ligt het geluk en de vervulling.

Maar de afgescheidenen onder aan de berg kunnen deze dingen niet begrijpen. Ze klinken prachtig. Ze klinken glorieus en goddelijk. Maar zij die onderaan staan kunnen ze niet ervaren. Ze kunnen dit voedsel niet eten. Ze kunnen deze wijsheid niet verteren.

Dus de leraar wil iedereen de berg op krijgen en iedereen wil dat de leraar de berg af komt om bij hen te zijn. Er is dus een conflict tussen de doelen. En dus is echte betrokkenheid zeldzaam.

De echte leraar kijkt uit en zegt: “Wie van al deze mensen is een echte leerling, iemand die deze reis zou kunnen maken zonder zichzelf gek te maken, zonder weg te vallen bij het eerste probleem of de eerste grote bekoring? Wie heeft het geduld en het doorzettingsvermogen om echte wijsheid te bereiken en deel te kunnen nemen aan een groter geheel van relaties?

“Wie is klaar voor echte eenheid in relatie met een ander, een eenheid die een hoger doel in het leven vertegenwoordigt en niet slechts een streven naar persoonlijke bevrediging? Wie is bereid om de diepe behoefte van de ziel te volgen en niet alleen de voorbijgaande behoeften van de geest? Wie is bereid om echt verantwoordelijk te zijn voor zijn plichten in de buitenwereld en niet alleen maar te proberen te ontsnappen in zijn spirituele studie? Wie is echt betrouwbaar? Wie is in staat om zich werkelijk zo bewust te worden van zijn sterke en zwakke kanten dat hij de eerste kan opbouwen en de tweede kan beheersen? Wie van deze mensen zal niet falen, wie zal alle grote investeringen doen die de Spirituele Krachten in hen zullen stoppen en hen niet zal teleurstellen? Wie is deze investering waard? Wie is veel belovend? Wie zal uiteindelijk een grote bijdrage leveren aan de wereld?”

Dit is een probleem voor de leraar, dus hier zijn zelfs herkenning en bijval lege zaken. De ogenschijnlijke interesse en toewijding van mensen zijn nu echt problematischer. Er is geen echt gevoel van dankbaarheid hiervoor. Mensen denken dat ze echt vooruitgang boeken terwijl ze helemaal nergens naartoe gaan. Ze proberen nu alles te hebben. Voor hen is het net consumentisme, alsof je gaat winkelen voor spirituele inzichten, spirituele kracht en spirituele herkenning. Iedereen wil een groot leraar zijn, een heilige, een geprezen persoon.

Zo kijken je Innerlijke Leraren, die over je leven waken, naar je vooruitgang en gebrek aan vooruitgang. Dezelfde uitdaging en frustratie zijn enkele dingen die zij ervaren, omdat je voortdurend denkt dat je ideeën alleen voldoende zijn, terwijl je altijd wordt weggetrokken door triviale bezigheden of attracties, terwijl je voortdurend twijfelt aan je werkelijke motivatie.

Ze geven je tekens en aanwijzingen. En je mist negentig procent ervan omdat je geest zo met andere dingen bezig is en niet oplet. Dit is dus de uitdaging en de frustratie van de leraar, de gids.

De reis is echt. Hij is puur. Je creëert hem niet voor jezelf. Je volgt hem of je doet het niet. Hij is groot en mysterieus, maar hij is heel zeker. Als je die stappen de berg op blijft zetten, zul je boven het niveau van de bomen uitstijgen. Je zult het grotere panorama van het leven kunnen zien.

Je zult de onderlinge relatie van alle dingen kunnen zien omdat je een punt hebt bereikt waarop dit duidelijk is, terwijl je deze dingen voorheen niet kon zien en zo’n grote Openbaring dus alleen conceptueel was. Je kon het je alleen maar proberen voor te stellen, maar je verbeelding zal nooit passen bij de werkelijkheid.

Als je doorgaat, zul je je bestemming bereiken – waarbij je jezelf onderweg bevrijdt van zwakheid, bevrijdt van zelfconflicten, bevrijdt van de overheersing en overtuigingen van anderen; je aan kracht wint, moed krijgt, vastberaden wordt, wijsheid verwerft en leert hoe de reis werkelijk is, zodat je op een dag misschien iemand kunt begeleiden omdat je deze reis hebt gemaakt.

Je bent door de wolken van onwetendheid gegaan. Je bent door periodes van grote twijfels en consternatie gegaan. Je hebt onderweg mooie dingen gezien. Je hebt kracht opgedaan. Je bent de boeien en ketenen kwijtgeraakt die je tegenhielden. Je begrijpt het omdat je dit hebt gedaan.

Dus persoonlijke openbaring is niet zomaar op een dag wakker worden, wijs en helder, sterk en vastbesloten. Het is niet zoiets als een pil slikken of God met een toverstokje voor je neus laten zwaaien. Als je dom en lui en indolent en gemakkelijk te misleiden bent, kun je deze krachten en kwaliteiten niet aannemen.

God zwaait niet met een toverstokje en verandert je in iets wat je niet bent. Je wordt niet op een dag geweldig. Je wordt niet op een dag helder. Je wordt niet op een dag wijs. Het is niet zoals winkelen in een winkel waar je je geld uitgeeft en het product of de dienst krijgt. Al het geld in de wereld kan dit niet kopen.

Een reis moet worden ondernomen, een berg moet worden beklommen, een bestemming moet worden bereikt, een proces moet worden ondergaan. Het is echt. Het is echter dan wat dan ook.

Wanneer je dit leven verlaat, zal je Spirituele Familie op je wachten om te zien of je deze reis hebt gemaakt en hoe ver je bent gekomen. Ze zullen niets geven om je successen en je mislukkingen. Ze zullen niets geven om je persoonlijke tragedies. Ze zullen niets geven om je mislukte romances. Ze zullen er niet om geven hoeveel persoonlijke rijkdom je hebt vergaard. Het kan ze niet schelen of je al dan niet sociale erkenning of bijval hebt gekregen. Dat betekent niets voor ze.

Zie je het verschil hier? Dit is het verschil dat voor jou het verschil zal maken. Je ziel verlangt ernaar dat je je grotere doel hier ontdekt en vervult. Om dit te kunnen, moet je deze enorme voorbereiding ondergaan, deze voorbereiding die door God werd gecreëerd en die door grote Krachten wordt geleid – een proces dat voorbij misleiding en manipulatie gaat, een proces dat je niet kunt manipuleren, een proces dat je niet kunt corrumperen. Je slaagt of je faalt. Je gaat dat pad op of je valt weg voor iets anders. Je volgt Kennis of je volgt andere dingen.

Als je ongeduldig bent, zul je proberen om alles nú te hebben: liefde, romantiek, partnerschap, succes, alles. En je zult jezelf overgeven aan gekke bezigheden en gevaarlijke verwikkelingen en dwaze beslissingen en eindigen met niets dan teleurstelling en frustratie. Zelfs als je beroemd en rijk wordt, zal je leven leeg en betekenisloos zijn omdat je de Roeping van Kennis en de diepere behoefte van de ziel niet beantwoord hebt.

Dit is een geschenk van liefde. Het is er om je te redden, om je eindeloze beproevingen te besparen, om je te bevrijden van persoonlijke nederlagen, om je te bevrijden van verslaving en depressie, woede en wrok. Dit is Gods antwoord op je gebed om een doel, betekenis en richting in je leven.

Dit moet je doen in deze wereld om je grotere doel te ontdekken en te vervullen. Want alleen Kennis kan je daar brengen. En om daar te komen moet je De Weg van Kennis volgen, beoefenen en leven. Kennis is nu je gids, niet het intellect of het intellect van anderen, of de geroemde waarden van de maatschappij, of de verwachtingen van anderen, of de eisen van je echtgenoot. Je beantwoordt hier een grotere Roeping. En het Pad wordt gecreëerd door de Roeping zelf.

Mensen zijn ongeduldig omdat ze de leiding willen hebben. Ze willen er zeker van zijn dat ze krijgen wat ze willen. Ze willen dat hun streven in overeenstemming is met hun sociale conditionering en de verwachtingen van hun cultuur en samenleving. Hun motieven zijn dus helemaal verkeerd. Hun motieven vormen allemaal het probleem, niet de oplossing – verkeerde motivatie, verkeerde doelen, verkeerde benadering, verkeerd begrip.

En dus zullen ze zelfs in naam van God, religie en verlossing hun persoonlijke zoektocht beginnen. Maar ze verschillen niet van de koopman die rijkdom en plezier zoekt. Ze zijn niet anders dan alle andere consumenten van goederen en diensten. Het is nu gewoon rijkdom en persoonlijke bijval in een ander jasje.

Dit is niet jouw doel en bestemming. Je bent niet de wereld in gezonden om te verdwalen in de wereld – verdwaald in een wereld van verlangen en angst; verdwaald in een wereld van verwarring, frustratie en teleurstelling.

De wereld is teleurstellend tenzij je je grotere doel kunt vinden waarvoor je hier bent gekomen. De wereld kan je niet geven wat je wilt. Maar jij kunt de wereld iets geven wat ze heel hard nodig heeft.

Hierin verschil je van de dieren en de planten en alle andere levende wezens. Daarom is de reis niet zomaar een attractie. Het is een Roeping. Het roept iets diepers in je op om te reageren. Het spreekt niet tot je verlangens, je ambities, je veroordeling of je angst. Het spreekt tot het grotere deel van jou, je diepere natuur.

Kennis in jou antwoordt. Het is dus deze roep en beantwoording die de hele reis doorgaat en sterker wordt naarmate je vordert, als je er steeds opnieuw voor kiest om het Mysterie te volgen en niet weg te vallen voor andere zaken.

Dit lijkt alleen moeilijk omdat het anders is. Maar het is zoveel gemakkelijker dan te proberen een leven te leiden van misleiding en compromissen, van ontkenning en frustratie. Het is het geschenk van God aan jou die Kennis levend in jezelf heeft.

Zonder Kennis zou je niet kunnen antwoorden en zou je niet de kracht vinden om zo’n reis te maken. Maar Kennis bevindt zich in jou. En ze zal sterker in je worden naarmate je de stappen zet die Kennis je zal geven.

Dan zul je een steun en een zekerheid vinden waar niets ter wereld aan kan tippen. Je zult een diepere relatie met bepaalde mensen vinden die verder gaat dan wat je op andere manieren zou kunnen bereiken. Je zult ontdekken waar je je grootste gaven kunt geven, en deze situaties zullen deze gaven uit je oproepen, terwijl je ze zelf nooit eerder hebt kunnen vinden.

Deze woorden zijn er niet alleen om je aandacht te trekken. Ze zijn er om tot je hart en je diepere natuur te spreken. Je weet nog niet wat dit betekent of hoe de reis zal zijn, maar dat is prima, want niemand kan dat echt weten. Je onderneemt deze reis omdat het moet, niet omdat je denkt dat het je iets zal geven waar je voor jezelf naar verlangt.

Natuurlijk zijn er aanmoedigingen. Maar wat je uiteindelijk op dit pad houdt – wat je in beweging houdt in je leven, wat je ervan weerhoudt om jezelf in gevaar te brengen en je leven weg te geven aan andere dingen – is de kracht en de aanwezigheid van Kennis.

Het is deze Goddelijke relatie tussen God en Kennis die Kennis in staat stelt om geactiveerd te worden, om je voorwaarts te leiden en om je je ware kracht en je grotere relatie met jezelf, met anderen en met al het leven terug te geven.