Jouw doel en bestemming

Er is een groter doel voor je in de wereld, een groter doel dat je in de wereld heeft gebracht, een groter doel dat bedoeld is om de wereld en de toekomstige wereld die je ziet te dienen. De realiteit van dit doel – de betekenis en de expressie ervan – bevind zich buiten het begripsvermogen van je intellect. Het is iets dat diep in je woont. God heeft het diep in je geplaatst, een diepere Intelligentie in jou, een Intelligentie die Kennis wordt genoemd.

Je zult altijd tekortschieten in jouw poging om dit doel met jouw intellect te begrijpen, want het intellect was niet ontworpen om dingen van deze omvang te begrijpen. Proberen de diepere geest van Kennis te begrijpen is als proberen de geest van God te begrijpen. Het is beter om het niet te proberen.

Wat belangrijk is, is om je leven in verbinding te brengen met deze diepere Intelligentie, in verbondenheid met deze diepere relatie. Dit bied je geest, je intellect, al het werk dat het mogelijk zou kunnen aannemen.

Mensen hebben hun verbinding met God verloren. Zelfs mensen die beweren een religie te hebben, hebben nu een begrip van God gecreëerd of overgenomen uit hun culturen, uit hun tradities, dat niet de ware essentie vastlegt. Het vangt niet het mysterie en de kracht en het potentieel van wat jouw grotere doel werkelijk is. Het vertegenwoordigt de geest die probeert de werkelijkheid van de Geest te begrijpen. Deze poging en dit begrip zal altijd onvolledig zijn, zal altijd slechts een benadering zijn.

Het is belangrijk dat je dit begrijpt, want je zult proberen het te begrijpen, en misschien heb je al veel ideeën overgenomen. Misschien geloof je vurig in dingen met betrekking tot de realiteit van jouw dieper leven, jouw verbinding met God en jouw grotere doel in de wereld. Maar de realiteit zal hier altijd buiten je bereik liggen.

Maar zij valt niet buiten je ervaring, want ze spreekt tot je via je ervaring. Ze wordt tot uitdrukking gebracht via je ervaring. En in veel gevallen zal dit soort ervaring onverklaarbaar zijn, voorbij het bevattingsvermogen, voorbij definitie.

Daarom is het noodzakelijk om altijd een deel van je leven mysterieus te laten zijn en dit met eerbied en met verwondering, met verwachting, te behandelen. Je voelt misschien dat je een stevige greep hebt op je zaken, je interacties met mensen, je werk in de wereld, je plichten, je activiteiten, je verplichtingen, enzovoort. Maar je moet altijd verwondert blijven over het mysterie van je leven. Als je dit gevoel van verwondering verliest, dan heb je je verbinding verloren, je meest vitale verbinding, je levenslijn met God en tijdelijk althans, de mogelijkheid om een groter doel in je leven te ervaren en tot uitdrukking te brengen.

De wereld die je ziet zal dit doel in je oproepen als je er klaar voor bent. Het is niet zomaar iets in de wereld. Het zal iets heel specifieks zijn. Een situatie, een reeks omstandigheden, een heel unieke relatie, een grote moeilijkheid, een grote en dringende behoefte in de wereld zullen je het meest diepgaand, het meest direct aanspreken. En elke keer dat je erover nadenkt, elke keer dat je het opnieuw beleeft, heb je er dezelfde diepere resonantie mee.

Het is alsof je iets hebt gevonden met je naam erop, iets dat je rechtstreeks aanspreekt, iets dat een groter gevoel van toewijding in je opwekt. Nogmaals, je kunt je voorstellen en geloven dat je een doel hebt, en misschien zal dit nog vele malen veranderen. Maar het is niet hetzelfde, begrijp je.

Veel mensen hebben hun ideeën alle geloofwaardigheid gegeven en zijn de waarde en de betekenis van hun eigen ervaring vergeten. Ze proberen nu gewoon hun ideeën te ervaren. Ze willen hun ervaring om hun ideeën te bevestigen, om hun ideeën te valideren, om de waarheid en de doeltreffendheid van hun ideeën te demonstreren. Maar dit is het niet, zie je.

Het is de fundamentele onzekerheid van mensen die hen ertoe brengt zich in deze mate te identificeren met hun gedachten, waardoor ze hun leven baseren op overtuigingen en veronderstellingen, terwijl ze ondertussen het gevoel van mysterie en onzekerheid en verwachting verliezen dat ontstaat door dicht bij het leven te leven.

Hier moet je zonder vaststaande feiten zijn. Je leven moet open zijn. De mogelijkheden moeten blijven bestaan. Hier herken je dat jouw ideeën en overtuigingen alleen maar behulpzaam zijn. Ze zijn niet het absolute. Ze zijn er alleen om je te helpen om door de wereld te navigeren. Ze zijn er niet om de wereld te definiëren. Ze zijn er alleen om je te helpen het leven te begrijpen, niet om het leven te definiëren.

Hier moet je gevoel van veiligheid dieper reiken, buiten het bereik van je overtuigingen en veronderstellingen en ideeën tot iets dat in jou veel evenwichtiger en elementair is.

Je gelooft misschien vurig in God geloven. Je gelooft misschien vurig in de dictaten van je religie, maar dit betekent nog niet dat je dit dieperliggende fundament hebt gevonden. Dit fundament wordt gedemonstreerd en vertegenwoordigd door Kennis in jou – de diepere Intelligentie die de Schepper van al het leven daar heeft geplaatst om je te begeleiden, om je te beschermen en om je naar een groter leven en een groter doel in de wereld te leiden.

Als je beperkt wordt door je overtuigingen, hoe kan God je dan bewegen om iets te doen? Zodra je denken of je activiteiten de grenzen beginnen te overschrijden die je voor jezelf hebt bepaald, zul je bang zijn; je zult je angstig voelen; je zult je onzeker voelen. Je identiteitsgevoel zal door elkaar worden geschud.

Je zult niet zeker weten waar je mee bezig bent. En je zult je waarschijnlijk terugtrekken in de veiligheid, terug in de beperking van je overtuigingen en veronderstellingen.

Het is pure arrogantie om te denken dat je God begrijpt, dat je begrijpt wat gerechtigheid is, dat je aanneemt dat je Gods Wil en Doel kent voor jou en voor de hele mensheid. Toch maken veel mensen deze veronderstellingen en verdedigen ze deze veronderstellingen en veroordelen ze anderen omdat zij het niet met hen eens zijn.

Als je enige hoop wilt hebben om je groter doel in de wereld te vinden en om de grenzen en de beperking van je eigen overtuigingen en veronderstellingen te overschrijden, dan moet je de deur naar het leven openen. Je kunt niet in een kamer van je eigen definities leven. Want deze kamer wordt als een gevangenis – een gevangenis zonder ramen waar je niet naar buiten kunt kijken.

De deur moet open staan. De ramen moeten open staan. De kamer geeft je leven een afbakening en stabiliteit, maar zij moet open staan voor het leven. Je begrip van God moet evolueren, moet zich ontwikkelen. Om dit te doen, moet je bereid zijn om periodes van diepe twijfel en onzekerheid door te maken als je van de ene reeks ideeën of het ene begripsniveau naar het andere gaat.

Het is als de man op de trapeze. Om van de ene trapezestok naar de andere te gaan, moet hij loslaten. Even zal hij zich nergens aan vasthouden, zie je. Maar hij heeft vertrouwt erop dat hij de volgende stok die op hem wacht, kan bereiken.

Zo is het ook met je ontwikkelend begripsvermogen. Om een student te zijn, kun je niet aannemen dat je de meester bent. Om student te zijn, moet je bereid zijn om te leren wat je niet al weet en om je eigen veronderstellingen in twijfel te trekken.

Maar veel mensen willen dit niet doen, want zij denken dat hun overtuigingen de waarheid zijn. Ze denken dat hun overtuigingen zijn wie ze zijn en hun leven bepalen en ze zekerheid en stabiliteit geven in een onzekere wereld.

God heeft een groter doel en een grotere intelligentie in jou geplaatst. Als je dit wilt ervaren, als je de boodschappen die zij je stuurt wilt begrijpen, de tekenen die ze je geeft, en als je het pad kunt volgen dat zij voor je uitstippelt, dan moet je bereid zijn om verder te gaan dan je begripsgrenzen, voorbij de conventies van je cultuur of religie, verder dan de verwachtingen van anderen.

Als je overeenstemming zoekt voor je opvattingen, zul je altijd te weinig verwachten. Je zult altijd lage eisen stellen aan jezelf. Dit is niet jouw bestemming, zie je – om de wereld binnen te gaan en vast komen te zitten in de wereld en in de overtuigingen en verwachtingen van de wereld, enzovoort.

Je bent hier om een fundament te leggen voor dit grotere doel dat je moet ervaren, volgen en tot uitdrukking moet brengen. Dit is je basisverantwoordelijkheid en het zal je basisgevoel van vervulling zijn. Want niets anders zal de diepere behoefte van je ziel vervullen. Rijkdom, plezier, genot, romantiek, prestatie, erkenning – geen van deze dingen zal de diepere behoefte van de ziel vervullen, want dit is de diepere behoefte van je leven.

Zelfs als je erin slaagt de rijkdom en de lofbetuigingen van de wereld te vergaren, zal je ziel hongerig blijven, zijn behoefte onvervuld, en je zult rusteloos en angstig zijn. Jouw successen en prestaties zullen zeer tijdelijk en vluchtig zijn. Je rusteloosheid zal toenemen. Je gevoel van teleurstelling zal groeien. En je zult de oppervlakkigheid van deze successen zien. Je zult zien dat ze je niet vervullen. Ze beantwoorden niet aan je diepere behoefte, je diepere vragen.

Deze kunnen alleen worden beantwoord door de kracht en de aanwezigheid die God in je heeft geplaatst, een kracht en aanwezigheid die je niet kunt beheersen, die je niet volledig kunt definiëren, die je niet kunt gebruiken om uit het leven te halen wat jij wilt.

In je hart weet je waar Wij het hier over hebben. Het is als een deur die je niet durft te openen. Het is als een stilte in je die je bang bent te ervaren. Het is als de Aanwezigheid die achter je staat en waarvoor je bang bent je naar toe te keren en haar tegemoet te treden – nu volledig verstrikt in de wereld met al haar conflicten en problemen en campagnes, verstrikt in je werk en je relaties met nauwelijks een moment om na te denken.

Dit wacht allemaal op jou. Of je nu conservatief of progressief bent, wat je politieke ideeën en positie ook moge zijn, wat je grieven en aansporingen tegen anderen ook moge zijn, dit mysterie, deze roeping, wacht op je.

Misschien denk je op dit moment: “Nou, dit is niet het probleem. Ik kan dit onder ogen zien. Ik weet wat dit is. Ik kan hier bij zijn. “Maar als je echt begint te reageren, zul je zien hoeveel weerstand je hebt. Je hebt zo lang geen contact met jezelf gehad dat je er nu bang voor bent. Jij verzet je ertegen. Het creëert een gevoel van angst voor jou.

God, of je nu in God gelooft of niet, brengt je nog steeds enorm in de war. Als een ervaring in plaats van alleen maar een idee, brengt God je nog steeds enorm in de war – in de war voor je plannen, voor je doelen, voor je creaties, voor je vriendschappen.

Er is schande omdat je dingen hebt gedaan waarvan je weet dat ze niet kloppen. Je hebt spijt. Je hebt dingen waarvan je niet wilt dat God ze ziet, dingen die je niet in deze primaire relatie wilt brengen. En daarom is er weerstand.

Je kunt jezelf hechten aan het idee van God, maar aan de ervaring, nou ja, dat is echt een andere zaak. Je bid misschien tot God om wat je wilt of voor je te beschermen of ter bescherming van degenen die je liefhebt, maar kun je echt bij de relatie, de ervaring zelf zijn, zonder weg te rennen, zonder ergens heen te gaan en je te verstoppen?

Mensen aanbidden. Ze bidden tot God. Ze vallen op hun knieën. Maar ze zijn bang voor de ervaring, de verbinding, de Aanwezigheid, de Genade.
Je komt tot God met je handen open. Je komt tot God zonder veronderstellingen, zonder vermaningen, zonder verklaringen. In je gebeden, in je meditaties, wat je spirituele oefening ook is, breng je jezelf daarheen zoals je bent – met spijt, met angst, met onzekerheid, met frustratie – zoals je bent, breng je jezelf daarheen.

Je bent bij de stilte. Je leert om bij die stilte te zijn. Het is in deze stilte dat Kennis tot je verstand zal spreken, dat God met je zal communiceren via de Intelligentie die God diep in je heeft geplaatst. Hier leer je geduldig en oplettend te zijn in plaats van nerveus en veeleisend.

Mensen willen het antwoord op hun leven: “Vertel me gewoon wat mijn leven is. Laat me gewoon zien wat ik moet doen. “Maar ze zijn bang voor de relatie en de verbinding die dit echt, mogelijk en effectief zal maken in de toekomst. Zonder de verbinding functioneer je nog steeds op het niveau van ideeën en veronderstellingen.

Je moet wachten en ontvangen, niet noodzakelijkerwijs alle dingen ontvangen die je wilt, maar de aanwezigheid en de verbinding ontvangen – om je leven langzaam te hervormen, je prioriteiten te heroriënteren, je waarden in jou tot een soort samenhang en eenheid te brengen.

Want je kunt geen groter leven leiden op basis van je leven van dit moment. Je kunt niet van waar je bent naar een andere gemoedstoestand en bewustzijn en participatie in de wereld springen. Er moet een diepe verschuiving in je gebeuren, en dit vertegenwoordigt het innerlijke werk dat moet plaatsvinden – innerlijk werk dat echt mysterieus is, zie je.

Misschien heb je er een idee over. Je zult het misschien waarderen. Je zult het misschien als noodzakelijk zien. Maar hoe het echt gebeurt, is volledig buiten het bevattingsvermogen van het intellect. Het is het werk van God in jou.

Je kunt niet zomaar een programma of een idee adopteren en zeggen: “Dit is mijn hogere doel.” Want je bent nog steeds dezelfde oude persoon met dezelfde oude ideeën, verwachtingen, gewoonten en percepties. Deze dingen zullen je niet toestaan om een groter leven te leiden. Deze dingen zorgen ervoor dat je steeds opnieuw dezelfde fouten maakt. Deze dingen houden je precies waar je bent.

Je kunt niet gewoon je garderobe aanpassen of iets cosmetisch doen en beweren dat je leven is veranderd, dat jij bent veranderd, hoewel mensen dit voortdurend proberen te doen. Een nieuwe reeks ideeën, een nieuwe reeks omstandigheden, misschien nieuwe relaties, en zij denken dat hun leven is getransformeerd. Maar van binnen is er nog niet echt iets gebeurd.

Dus in het begin is het heel mysterieus om de Stappen naar Kennis te nemen – om je reis naar een hoger doel in het leven te beginnen. In het begin ziet er niet noodzakelijkerwijs naar uit dat er iets gebeurt, en je bent ongeduldig. Je wilt resultaten. Je wilt jouw activiteiten laten valideren. Je wilt je doelen vandaag, morgen bereiken.

Maar iets beweegt aan de binnenkant van je – onmerkbaar van uur tot uur, zelfs van dag tot dag, maar van week tot week en van maand tot maand, oh ja, is iets echt iets aan het veranderen. En het verandert op een niveau dat je niet echt kunt begrijpen. Heb je het geduld en het doorzettingsvermogen om hiermee te leven en deze verandering te laten gebeuren?

Zie je, het is alsof je brood in de oven bakt. Nou, als je het elke tien minuten eruit haalt om te zien of het klaar is, wordt het niet gaar. Het zal haar transformatie ondergaan. Het zal niet iets eetbaars, nuttigs en moois worden.

Zo is het met jou. Je moet God de verandering in jezelf laten creëren – de bekering, de verandering van geest, de verandering van waarden en prioriteiten, de bereidheid om je omstandigheden te veranderen, zelfs je relaties. En je doet dit omdat je een diepe behoefte hebt, een grote behoefte – een behoefte om te weten wie je bent en waarom je hier bent, waar je leven voor dient en waar je leven over gaat.

Het meeste werk aan het begin is dus van binnen. Het is het leggen van een fundament in jezelf, het creëren van een verschuiving in jou. Anders is de aanvaarding van een hoger doel gewoonweg cosmetisch. Het is net als het behangen van je kamer. Het creëert alleen een ander uiterlijk.

Een groter doel in je leven hebben, betekent dat je het fundament van Kennis in jezelf gelegd hebt, of je zult de wereld in rennen met je grote ideeën over wie je bent en waarom je hier bent. En God zal je niet kunnen helpen. Alleen teleurstelling en ontgoocheling zullen je weer tot bezinning brengen, je terugbrengen naar je nederigheid, je terugbrengen naar God.

Wanneer je het bewijs begint te ervaren dat er een groter doel voor je is, zul je zien dat er aldoor tekens waren – dingen die je tegenhielden, dingen die je ontmoedigden, dingen die je verhinderden onmiddellijke bevredigd te raken of onmiddellijk relaties met anderen te hebben, tekenen die bepaalde dingen aangaven over jouw die relevant zijn voor je grotere doel: oriëntaties in je leven, unieke en zelfs eigenaardige soorten interesses.

Je resoneert diepgaand met bepaalde dingen, zelfs op een onlogische manier, want dit zijn de tekenen. En ze zijn altijd bij je geweest, helemaal terug tot in je kindertijd, zie je, wijzend op iets van jou – een natuurlijke oriëntatie, een natuurlijke interesse of resonantie die spreekt over je toekomstige prestaties en de mogelijkheid om een groter leven te leiden.

Om hier te reageren, om in een ware richting te gaan en om je leven te laten hervormen en opnieuw te richten door Kennis binnenin je geeft je grote vreugde en bevestiging. Eindelijk begin je het gevoel te krijgen dat je één persoon bent in plaats van een groep van verdeelde en twistzieke partijen – die verschillende dingen willen, in verschillende richtingen gaan, meegesleurd worden door verschillende krachten.

Je begint het gevoel te krijgen dat je een soort fundament hebt in jezelf, een centrum van je Wezen, dat je ergens echt bent verankerd, in plaats van alleen maar gehecht aan omstandigheden, aan mensen en aan plaatsen. En dit geeft een geweldig gevoel van kracht en permanentie.

Want het gevoel van zin van je leven is puur een ervaring. Misschien pas later, achteraf, zult je het echt begrijpen, maar op dit moment is het een ervaring. En dit stelt je in staat om je thuis te voelen in jezelf. Dit staat je toe stil en innerlijk opmerkzaam te worden. Dit leert je de waarde van geduld. Het leert je de betekenis van wachten tot dingen gebeuren, om het brood in de oven laten bakken, zodat de dingen hun gang kunnen gaan.

In de loop van de tijd zul je begrijpen hoe verandering echt plaatsvindt binnen mensen, hoe deze grotere verschuiving plaatsvindt. Wat zijn haar tekenen? Wat zijn de gevaren die kunnen voorkomen dat het gebeurt? Je zult deze dingen zien omdat je ze zelf voldoende hebt ervaren, zodat je een echt begrip kunt krijgen.

Hier moet je af van het idee van perfectie en meesterschap, want dat zijn obsessies. Dat zijn ideeën in de geest. Als je echt reageert op de kracht en aanwezigheid van Kennis in je, dan zul je je realiseren dat je van deze dingen moet afzien. Je weet niet wat meesterschap is. Je weet niet wat perfectie is. Deze dingen moeten je in de loop van de tijd worden getoond.

De veronderstellingen die je hebt gemaakt op basis van de waarden van je cultuur of je religie, nou, God zal je hier voorbij brengen naar een groter begrip. Maar je moet bereid zijn om daarheen te gaan. En als je gaat, besef je dat je het echt niet begrijpt. Wat je dacht dat je wist, wat je dacht dat correct was, daar ben je nu niet meer zeker van.

Veel mensen zullen hier de oever niet verlaten. Ze zullen zich niet het open water in wagen. Ze willen stevig geplant blijven op de grond van hun geloof en begrip. Om op de boot te stappen die drijft, nou, dat is te beangstigend voor ze. Ze zullen hun vlag op het land poten. Ze zullen niet het open water in durven. En de wereld buiten hun oevers zal hen onbekend blijven. En de reis die voor hen is, zullen ze niet ondernemen.

Want wanneer je die kust verlaat, heb je geen stevige basis, zo lijkt het, voor een tijdje. Jij bent afhankelijk van het vlot dat je naar de overkant brengt en jij kunt de overkant niet zien. Ze is te ver weg.

Je moet het leven dat je kent voor een nieuw leven verlaten. Maar om daar te komen, zul je op het open water zijn en Kennis zal jouw vlot zijn.

En die relaties die sterk zijn met Kennis, die je herinneren aan Kennis, zullen je gezelschap en je zekerheid zijn.

Hoewel je misschien grote twijfels hebt en misschien terug wilt naar de kust waar je vandaan bent gekomen, zal er iets in je zijn dat je blijft aansporen: “Blijf doorgaan. Stop niet. Blijf naar buiten gaan. Ga niet terug.”

En je zult bang zijn: “Oh, ik heb zoveel dingen achtergelaten. Misschien heb ik een vreselijke fout gemaakt. En ik heb deze dingen opgegeven. Oh mijn God, ik zou ze terug moeten hebben. Wat ben ik aan het doen? “Maar iets in jou zegt:” Blijf vooruitgaan. Ga niet terug. Je kunt niet teruggaan. ”

God probeert je ergens naartoe te brengen, zie je, van binnenuit. Er is stem uit de hemel die je nu beveelt. Het is de zekerheid die God in je heeft geplaatst – een zekerheid dat je niet kunt veranderen, waarmee je niet kunt onderhandelen, waar je niet tegen kunt argumenteren, die je niet kunt veranderen luidens je angsten en voorkeuren.

Sommige mensen denken dat hun hogere doel het volledig betrokken raken is bij wat ze echt willen. Maar dit is zelden het geval, begrijp je, want wat ze denken dat ze willen is in werkelijkheid een vervanging voor iets anders, en ze willen dat God hun vervanging valideert. Ze willen religie en spiritualiteit gebruiken om te bevestigen dat hetgeen ze willen werkelijk dat is wat ze moeten hebben en voor hen de waarheid is.

Maar, weet je, je kunt de richting die God jou in het leven heeft gegeven niet veranderen. Je kunt je reactie hierop alleen veranderen. Je zult je expressie ervan moeten veranderen, gezien de omstandigheden van de wereld en haar uitdrukkingvorm tot op zekere hoogte aanpassen, maar je kunt niet veranderen wat het in werkelijkheid is, zie je. Dit geeft je vrijheid – de vrijheid om eindelijk te zijn wie en wat je bent, om het leven te volgen dat je moest leven.

Mensen denken dat dit een verlies aan vrijheid is wanneer ze hun leven niet voor zichzelf kunnen bedenken – zijn wat ze willen, hebben wat ze willen en doen wat ze willen, zonder enig verantwoordelijkheidsgevoel. En hoewel ze duizend dingen kunnen proberen, zijn ze nog steeds verdwaald en gefrustreerd en onvervuld.

Je doel is iets dat wacht om ontdekt te worden. De tekenen zijn er. Je moet het toestaan om je leven te veranderen, zelfs om dingen in twijfel te trekken waarvan je heilig overtuigd bent dat je ze echt wilt of moet hebben. Zelfs deze dingen moeten in twijfel worden getrokken, want er is iets groters dat je roept – iets dat groter is dan de bevrediging van je verlangens.

Als je de moed en integriteit hebt om hierop te reageren, dan begin je een echte basis in je leven te hebben – iets dat niet door de wereld kan worden verleid, iets dat niet kan worden beheerst door de eisen of verwachtingen van anderen, iets dat niet wordt weggegeven voor het gemak of voor persoonlijke aanwinst, iets waar je niet mee onderhandelt, zie je.

Dit geeft jou je kracht, macht en integriteit. Hierdoor zullen anderen geïnspireerd raken. Dit maakt het geven van jouw ware geschenken mogelijk, zinvol en effectief.

Sommige mensen denken dat ze er al zijn: “Dit is mijn doel. Ik verricht mijn doel, “terwijl ze in feite maar voor een kwart de berg op zijn gegaan, misschien in de goede richting, maar ze hebben nog een lange weg te gaan. Ze denken dat ze er zijn, maar in werkelijkheid hebben ze maar een van de vele bochten genomen. Ze moeten doorgaan. Kennis laat ze niet zelfingenomen of zelfvoldaan worden.

Want er is nog veel te gaan en je omstandigheden en het tot uitdrukking brengen van wat je doet kan veranderen. Dus zelfs als je denkt dat je er bent, ben je nog maar net begonnen.

Deze reis is wat je ziel vernieuwt en nieuw leven inblaast – de diepere vreugde en het gevoel van bevestiging over je leven, het gevoel ergens thuis te horen in plaats van simpelweg iemand te zijn die in de wereld ronddoolt – doelloos, zonder richting, als een stuurloos schip op de oceaan rondgeblazen worden door de wind en stroming die er op dat moment is, stranden op de kusten, onbestuurbaar.

Kennis is jouw roer. Kennis is wat je in de juiste richting beweegt – de stormen van de wereld doorstaan, onzekerheid doorstaan, gebrek aan zelfvertrouwen doorstaan, teleurstelling van anderen in jou doorstaan.

Dus, zie je, in plaats van te praten over een hoger doel in termen van het eindresultaat, praten We over het ontdekkingsproces en de reis die je moet volgen, omdat dit is waar het op aankomt.

Je moet bereid zijn om te gaan zonder te weten hoe de andere oever er uit gaat zien, hoe het gaat zijn voor jou. Als je deze moed en deze betrokkenheid niet hebt, zul je niet op de boot stappen. Je komt niet op dat schip naar de Nieuwe Wereld. Je zult aarzelen. Je zult terugvallen.

Het schip vertrekt. Je komt er niet op. Je zult in je kleine leven blijven met je kleine ideeën. Je blijft in je cel, ook al is de deur open. Je sluit de deuren en de ramen omdat je niet naar buiten wilt kijken. Je zult worden als een persoon die in een klein omhulsel leeft, ingepakt in zijn eigen ideeën, geïdentificeerd met het verleden, geïdentificeerd met wat je gewend bent. En in jou zullen je hart en ziel verhongeren en onvervuld blijven.

Dit is niet wat God voor jou bedoelde, maar het is een risico. Het is het risico gefascineerd te zijn door de wereld. Het is het risico om verloren te raken in jezelf. Het is het risico om te worden losgekoppeld van de Bron van je leven en van de betekenis en richting van je leven. Deze risico’s zijn reëel en diepgaand. Kijk om je heen en je zult zien dat dit het geval is.

Hier kun je niet naar overeenstemming zoeken, want als je echt reageert, ben je misschien de enige persoon die je kent die reageert. Hier moet je toewijding aan de waarheid groter zijn dan je verplichting tegenover anderen of je behoefte aan bevestiging of goedkeuring van anderen.

Gods roeping zal je eruit roepen, je uit het gelid halen met andere mensen. En je zult een pad nemen dat anderen niet lijken te nemen. En je angst voor eenzaamheid kan groot zijn, maar je zult niet lang alleen zijn op deze reis. Je zult dat risico moeten nemen. Hier geef je de gebondenheid en onderwerping aan anderen op voor iets geweldigs. Maar op dit moment ziet het er helemaal niet zo uit, ziet je.

Geroepen worden is uit het gelid met anderen geroepen worden. Natuurlijk kunnen ze niet volgen. Ze worden op dat moment niet geroepen. Zelfs degenen waarvan je denkt dat ze spiritueel onderlegd zijn, kunnen je misschien niet vergezellen, begrijpen misschien zelfs niet wat je doet. Hier begin je het verschil te zien tussen ideologie en inspiratie, tussen zelfdefinitie en een groter doel in het leven.

Grote verandering komt naar de wereld. Je moet er zijn daarvoor. Er komen grote moeilijkheden voor de mensheid. Je moet voorbereid zijn om je dienstbaarheid aan de wereld te leveren. Je kunt niet eeuwig blijven wachten om een beslissing te nemen of om jezelf voort te slepen, want je probeert ergens te komen en het is al laat. Je bijdrage aan de wereld moet tenslotte worden gedaan – op de juiste plaats met de juiste mensen.

Als je niet op die plaats bent of bij die mensen, raak je achterop. Want tijd is hier van wezenlijk belang. Daarom heerst hier altijd een gevoel van urgentie. Je probeert naar een rendez-vouslocatie te komen met anderen die bij je horen te zijn, die voorbestemd zijn om bij je te zijn. Je moet er zelf komen. Als je ronddwaalt of in twijfel en verwarring langs de kant van de weg blijft steken, kom je niet op je afgesproken rendez-vous.

Je hebt een afspraak met de wereld, zie je. Je bent hierheen gezonden voor een afspraak met de wereld. Jij moet die afspraak maken. In je hart en ziel zul je proberen naar die afspraak te komen, en hoewel je alle tekenen hiervan verkeerd kunt interpreteren, is die er toch.

Zoals je kunt zien, zijn er veel gevaren en risico’s. Er zijn veel valkuilen. Er is veel zelfbedrog. Er zijn veel andere krachten in de wereld die je wegtrekken of je tegenhouden. Maar de realiteit van jouw grotere doel is de krachtigste stem die er is.

Maar om dit te weten, dit te ervaren en dit te volgen, moet je deze reis ondernemen, zie je, de reis van vele stappen. De Stappen naar Kennis zetten – Kennis je leven laten veranderen en hervormen; Kennis je laten meenemen naar de toekomst en een nieuw fundament leggen; Je door kennis laten meenemen naar die omstandigheden, naar die plaatsen, naar die mensen waarmee je contact moet maken. Want alleen Kennis weet waar het rendez-vous zal plaatsvinden, wanneer je daar moet komen en hoe de reis kan worden ondernomen.

Hier kun je alleen volgen, maar je moet je verstand gebruiken. Je moet je talenten gebruiken. Je moet je onderscheidingsvermogen en discretie gebruiken. Dit vereist dat je zoveel mogelijk kracht verzamelt, om jezelf te vermannen, jezelf overeind te houden, je focus intact te houden, je zelfvertrouwen intact te houden, om in de goede richting te blijven bewegen.

Hier heerst geen passiviteit. Hier is geen zich laten gaan. Het is een toegewijd leven, en die toewijding bevrijd je – bevrijd je van verslaving; bevrijd je van ambivalentie; bevrijdt je van conflicten; bevrijdt je van zelfbeschadiging; bevrijdt je van gevaar; bevrijdt je van het weggeven van je leven voor schoonheid, rijkdom, charme. Bevrijd je van al deze dingen, zie je. Het bevrijdt je van deze dingen, en het bevrijdt je voor iets groters. Want er is bevrijden van en vrijheid voor. Maar om de vrijheid voor te verkrijgen, moet je de bevrijding van verwerven.

De kracht van Kennis roept je vandaag. Zij roept je altijd. Ongeacht wat je over haar denkt, ongeacht welke positie je over haar inneemt, ze is onaangeroerd. Ze is krachtig. Ze verandert niet. Daarom is zij het enige betrouwbare ding in jou. Ze is het enige dat betrouwbaar is in jou. Ze is het enige dat zeker is in jou.

Vind dat, want, dat is zeker, dat is krachtig, dat heeft richting, dat verhandelt of onderhandelt niet en volg dat – elke dag de Stappen nemen, toestaan dat je leven herordent wordt, toestaan dat je waarden veranderen, toestaan dat je geest duidelijk gedefinieerd wordt, toestaat dat je ware neigingen de overhand nemen over je afleidingen.

Dit is de grote reis. Dit is wat God voor je wil. Hierom God Kennis in jou heeft geplaatst. Dit is wat de wereld in de toekomst van jou nodig zal hebben. Dit is wat je toekomstige relaties naar zullen zoeken in jou: het bewijsmateriaal en de aanwezigheid van Kennis.

Want je hebt een afspraak met de wereld. Je hebt een grotere bestemming in de wereld. En je hebt een groter doel om hier te zijn. Hierdoor zul jezelf kennen en zul je weten dat God in je leven is.