Moed en de Wil om voor te bereiden

De geest is zwak. Overtuigingen worden gemakkelijk aangevochten. Emoties worden gemakkelijk opgewekt. In het aangezicht van de beproeving kan men de moed verliezen en gemakkelijk mismoedig worden. Daarom lopen mensen weg voor de waarheid, niet omdat hetgeen ze onder ogen zien niet waar is, maar omdat ze niet de kracht hebben om erbij te blijven.

Hun plannen, hun doelen, hun voorkeuren, hun betrokkenheid, hun eerdere investeringen, alles kan zo gemakkelijk onder druk komen te staan in de nieuwe wereld – een wereld van milieuverandering en sociale, politieke en economische onrust; een moeilijkere wereld waarin de mensheid de schade die zij de wereld heeft berokkend onder ogen moet zien evenals haar vermogen om de mensheid te ondersteunen. Dit is een enorme uitdaging en er zijn maar heel weinig mensen, zelfs onder de deskundigen, die dit echt aankunnen.

Mensen gaan of helemaal weg van dit alles, of ze hopen dat het niet waar is. Ze verzekeren zich ervan dat alles goed komt of dat de mensheid alles kan oplossen. Daarmee bedoelen ze dat iemand anders het voor hen kan oplossen.

Mensen kunnen de realiteit niet onder ogen zien omdat ze zwak zijn. Ze worden geregeerd door hun gedachten, hun gevoelens, hun overtuigingen en de goedkeuring van anderen. Dus volgen mensen elkaar blindelings, gaan lange en betekenisloze gesprekken aan en geven zich over aan fantasieën, hobby’s en interesses zonder ooit dieper in zichzelf of in elkaar te reiken.

Je kunt zien wat echt is, want God heeft je dit vermogen gegeven. Je kunt in zijn algemeenheid zien wat er over de horizon aankomt, omdat God je dit vermogen heeft gegeven. Je kunt je diepere ervaring onderscheiden van je hoop, wensen en angsten, omdat God je dit vermogen heeft gegeven. Het zijn deze diepere vermogens die verbonden zijn met de diepere Geest in je, de Geest die we Kennis noemen.

Kennis is niet bang voor de wereld. Kennis is blijvend, ze is er altijd en eeuwig. Ze was bij je voordat je hier kwam en ze zal bij je zijn na je vertrek. Ze wordt niet bedreigd door de wereld. Maar ze is hier op een missie. En om die missie te vervullen moet ze de rest van jullie – jullie geest en jullie lichaam – voorbereiden op een grotere dienstbaarheid en participatie in de wereld.

Dit vereist dat je de realiteit onder ogen ziet, zowel in jezelf als om je heen in de wereld. Dit vereist natuurlijk een diepere eerlijkheid, dieper dan waar je op dit moment aan denkt, een eerlijke beschouwing van je diepere ervaring en wat Kennis je echt vertelt dat er in de wereld om je heen gebeurt.

Mensen kijken naar moeilijke situaties en ze hopen het beste en verzekeren zich ervan dat iemand ze op de een of andere manier zal aanpakken, alsof zij slechts omstanders in het leven zijn. Maar de man of vrouw van Kennis kijkt en ziet wat er aankomt en ziet of mensen de moed en de wil hebben om zich voor te bereiden.

Hier zie je het leven duidelijk, objectief, met meer nuchterheid, maar ook met meer kracht en medeleven onder ogen. Terwijl je leert om de Stappen naar Kennis te zetten, naar de diepere Geest in je, begin je zijn gevoel van eeuwigheid en kracht, zekerheid en vastberadenheid te krijgen. Je ziet dat dit ontbreekt bij anderen, en daarom leven ze zo’n onbevredigend leven – het najagen van pleziertjes en dromen en fantasieën, het weglopen voor alles wat hen bang maakt of wat hun ideeën of opvattingen op de proef stelt.

Maar de roeping is voor jou bedoeld. De wereld is voor jou een proefterrein. Ongeacht wat andere mensen wel of niet doen of zeggen of niet zeggen, de uitdaging is voor jou bedoeld. Je moet dit begrijpen, of je zal je verantwoordelijkheid op anderen afschuiven. “Nou,” zeg je, “wat gaan de mensen doen? Hoe kan ik dit met mensen delen? En hoe gaan de mensen veranderen?” Dat is proberen de verantwoordelijkheid op iemand anders af te schuiven.

Als je aan het grote publiek denkt, zul je zeer zeker ontmoedigd raken. Maar daar hoeft je je niet op te richten. Want je moet je voorbereiden op de Grote Golven van Verandering die naar de wereld komen. Je moet je voorbereiden op het opkomen van de mensheid in een Grotere Gemeenschap van het leven in het universum. Je moet je voorbereiden op de grote gebeurtenissen in je leven, niet alleen op de dagelijkse gang van zaken.

Je moet je voorbereiden om de Vier Pijlers van je leven te ontwikkelen – de Pijler van je Relaties, de Pijler van je Werk en Kostwinnerschap, de Pijler van je Gezondheid en de Pijler van je Spirituele Ontwikkeling. Net als de vier poten van een tafel ondersteunt dit je en bepaalt het in hoeverre je een volwaardig leven kunt leiden en hoeveel verantwoordelijkheid en wijsheid je werkelijk kunt dragen.

Om de Nieuwe Openbaring te kunnen ontvangen, moet je de moed en de wil hebben om je voor te bereiden. Dit is geen ideologie; dit is geen geloofssysteem; dit is niet gewoon een heleboel ideeën die je leuk vindt of niet leuk vindt, waar je het mee eens bent of waar je het niet mee eens bent. Zo denken is dwaas denken en niet de kracht en de betekenis van de Openbaring herkennen en wat ze van je vraagt.

Dit heeft zo veel te maken met eerlijkheid en wat je jezelf vertelt. Hier realiseren mensen zich niet hoeveel hun leven is gebouwd op oneerlijkheid en de leugens die ze zichzelf vertellen. Ze zijn niet eerlijk tegen zichzelf, echt waar en daarom communiceren ze dat met iedereen en de wereld om hen heen. En ze denken dat ze eerlijk zijn omdat ze hun gedachten en gevoelens uitdrukken. Maar ze maken zich in werkelijkheid schuldig aan leugens.

Mensen baseren hun relaties op onwaarheden en verkeerde veronderstellingen. Dit gebeurt de hele tijd. Mensen bouwen levens en carrières op en investeren zwaar in dingen die nooit echt de moeite waard waren om mee te beginnen en die niet hun grotere roeping om hier te zijn vertegenwoordigen. Dat gebeurt de hele tijd, overal om je heen: een grote investering in romantiek, de grote investering in het bedrijfsleven, de grote investering die mensen doen in dingen die werkelijk heel weinig te maken hebben met wie ze zijn en waarom ze hier zijn en hoeveel ze echt kunnen geven en begrijpen.

De geest is zwak. Je ideeën en overtuigingen mogen dan wel heel overtuigend zijn, en je kunt ze blindelings verdedigen, maar hij is nog steeds zwak. Het is een zwakte om gefixeerd te zijn in je overtuigingen. Het betekent dat je niet alleen dwaas bent, maar bovendien arrogant.

Je weet niet wie je bent, je weet niet waarom je in de wereld bent, je weet niet wie je gezonden heeft of wat je hier werkelijk moet doen. Al dat uiterlijk vertoon, al dat vermanen, al die verklaringen die de mensen afleggen kunnen niet verhullen dat ze zich niet bewust zijn van wie ze zijn, waarom ze hier zijn en wat ze werkelijk doen.

Mensen creëren zeer veeleisende levens en nemen enorme verantwoordelijkheden op zich voordat ze enige notie hebben van deze grotere zaken. En dan vinden ze dat ze aan deze verantwoordelijkheden moeten voldoen, wat natuurlijk een enorme inspanning vergt, groot lijden en veel geworstel. Maar ze hoeven nooit echt na te denken over de grotere vragen omdat ze het te druk hebben met het vervullen van hun verantwoordelijkheden.

Maar hun verantwoordelijkheden zijn niet echt authentiek. Ze zijn ontstaan zonder kennis en begrip van hun diepere natuur, hun diepere roeping en hun diepere verantwoordelijkheid naar de Bron van hun leven.

Daarom zijn de mensen zo doodernstig, zo onvervuld, zo in tweestrijd, zo verward. Oh, zeker, ze hebben grote verantwoordelijkheden, en ze zijn zeer verantwoordelijk, en de maatschappij bewondert dat. Maar op de een of andere manier hebben ze hun roeping in het leven gemist, en nu zijn ze een slaaf van hun verantwoordelijkheden en verwachtingen en de verwachtingen van anderen.

En zo verdwijnt al de verwondering uit hen. Spontaneïteit verdwijnt uit hen. De creativiteit verdwijnt uit hen. Ze lijken wel hol vanbinnen, lopen door het leven, voldoen aan hun verantwoordelijkheden, bekleden misschien een positie in de maatschappij, misschien leiden ze zelfs wel een natie. Maar ze zijn hol vanbinnen, leeg, ze zijn niet aanwezig.

Kennis is voor hen zo ver weg dat ze op hun schreden moeten terugkeren om haar te vinden. Ze zouden diep onder het oppervlak van hun geest moeten tasten om haar te vinden. Maar ze zijn zo toegewijd aan de buitenkant dat ze niet het risico durven nemen hun prioriteiten en hun verantwoordelijkheden in twijfel te trekken.

Dus willen ze niet weten. En ze willen niets weten dat hun plannen, doelen of activiteiten in twijfel trekt of bedreigt. En dus leven ze op de tast en maken ze geen gebruik van de grotere Intelligentie die God hen heeft gegeven om hen te leiden, om hen te beschermen en om hen voor te bereiden op een groter leven.

Dus ze zijn afgescheiden van zichzelf. Ze zijn afgescheiden van God. Ze zijn afgescheiden van de waarheid. Voor hen gaat het bij de waarheid om het perspectief en de ideeën, die gemakkelijk ter discussie gesteld en verworpen kunnen worden. Ze zijn te bang om met de waarheid om te gaan die niet kan worden verworpen, die niets met perspectief heeft te maken. Ze heeft alleen te maken met eerlijkheid.

Je moet je realiseren dat je roeping een roeping is om je voor te bereiden, want je bent niet klaar voor een groter leven. Je bent niet klaar om Kennis in jezelf te begrijpen en te volgen. Je weet nog niet eens wat het is. Ze is nog steeds een klein en verafgelegen stemmetje in je. Je bent niet in voldoende mate in haar nabijheid gekomen om haar grotere kracht en werkzaamheid te begrijpen.

Je ziet dat het duizend keer krachtiger is dan je intellect. Toch zul je denken dat het een hulpmiddel van het intellect is, een hulpmiddel om je te helpen krijgen wat je wilt en om moeilijkheden te vermijden.

In het begin is dit misverstand er voor bijna iedereen. Ze denken dat God hun dienaar is. God gaat hen geven wat ze willen. God gaat hen helpen met al hun problemen. God gaat hen in staat stellen om hun dromen en doelen te vervullen, denkend dat [dit] van God komt.

Het duurt zo ontzettend lang om deze dingen af te leren en om de eerlijkheid en de moed te hebben om ze in twijfel te trekken, er omheen te lopen en ze objectief te bekijken, te zien of ze echt waar zijn, of er überhaupt een waarheid is en om te ontsnappen aan de sociale conditionering die je tot een slaaf maakt van de goedkeuring en de verwachtingen van andere mensen.

Daarom is het eerste doel van God om je te ontlasten, want je bent belast met het overbodige. Je worstelt met dingen die nooit kunnen en weinig hoopvol zijn. Je bent een slaaf van je cultuur, van je familie, van je religie, van ideeën en overtuigingen die niet gebaseerd zijn op Kennis. En datgene wat op Kennis is gebaseerd, kun je niet gemakkelijk onderscheiden.

Het is als de naald in de hooiberg, zoals men zegt. Nou, je moet veel hooi verwijderen om die naald te vinden. Daar gaat je voorbereiding grotendeels over – om datgene te verwijderen wat onjuist is, datgene wat onwerkelijk is, datgene waaraan je gebonden bent waarnaar je verlangt, dat je niet echt nodig hebt. Het is niet nodig en daarom is het een afleiding en een obsessie voor je.

Mensen worden verliefd op andere mensen op basis van beelden en persoonlijkheid en verleiding – mensen die nooit de grotere reis met hen zouden kunnen maken, niet in een miljoen jaar. En toch zijn ze o zo toegewijd dat ze hun leven weggeven. Ze zijn geobsedeerd – persoonlijkheidsobsessie. Ze zijn geobsedeerd en dat noemen ze liefde. Alsof liefde een soort drug is waar je verslaafd aan raakt en vervolgens moet je door de ontwenningsverschijnselen heen, wat enorm moeilijk is. Je hebt drugsverslaving en persoonlijkheidsverslaving. Het is geen liefde. Het is obsessie.

Kennis zal je leiden naar de mensen, de individuen, die echt iets voor je leven kunnen betekenen, die werkelijk de mogelijkheid hebben om belangrijke en betekenisvolle relaties voor je te worden. We zeggen “mogelijkheid” omdat ook zij zich moeten voorbereiden, want niemand is echt klaar voor de grotere realiteit van het leven. Dat is net zoiets als kinderen vragen om klaar te zijn om in de wereld te gaan werken zoals hun ouders. Daar zijn ze niet klaar voor.

Op dezelfde manier ben je niet klaar om een leven met een groter doel te leiden. En dus ligt de nadruk op de voorbereiding; ligt de nadruk op je eerlijkheid; ligt de nadruk op je geduld en je vastberadenheid.

Want, zie je, alleen Kennis brengt je tot Kennis. Al je andere redenen – rijkdom, plezier, vrede, liefde, romantiek – moeten allemaal terzijde worden geschoven. Je kunt ze niet meenemen de berg op. Ze zijn veel te zwaar en onnodig.

Dus bevindt de student zich in een proces waarin hij dingen die hij al in gang heeft gezet ongedaan maakt en zich losmaakt van verkeerde verwachtingen, doelen, plannen en verlangens. Hij wordt hierbij niet ascetisch; hij wordt gewoon eerlijk – fundementele, eenvoudige, diepgaande eerlijkheid. Het is geen levensstijl. Je geeft niet alle pleziertjes op; je trekt je niet terug uit de wereld; je leeft geen leven van extreme onthouding. Je wordt gewoon eerlijk, tot het punt waarop je niet langer tegen jezelf en andere mensen liegt, en tot het punt waarop je je neiging om dit te doen kunt zien en kunt corrigeren en objectiveren binnen je eigen ervaring.

Voorbereiden vraagt moed. Je moet dingen onder ogen zien die je nog niet eerder hebt aangedurfd. Je moet dingen overwegen die je nog niet eerder hebt overwogen. Je moet je overtuigingen en veronderstellingen in twijfel trekken, en de overtuigingen en veronderstellingen van je cultuur, je familie en indien nodig zelfs je religie.

Je vindt deze moed omdat hij afkomstig is van een diepere plaats binnenin je – onder het oppervlak van de geest; onder het turbulente, verwarde en chaotische oppervlak van je geest in een diepere plaats waar zekerheid, wijsheid en Kennis aanwezig zijn.

Mensen zijn zo bang en gedreven en zo dwangmatig dat ze geen vijf seconden stil kunnen zijn. Ze sluiten hun ogen om te beginnen met mediteren en hun geest is als een wild dier – hij gaat overal heen, zoals alle kanalen van je televisie die gelijktijdig aan staan, van hier naar daar naar overal.

Je moet je hiervan distantiëren en je er niet mee identificeren. Het is gewoon de geest die probeert alle indrukken, informatie en problemen te verwerken – hetzij redelijk en logisch, hetzij op een fantastische manier, alsof je in een droom zit.

De moed vloeit voort uit het herkennen en voelen van een diepere behoefte in jezelf. Het is echt reageren op Kennis, misschien in het begin heel zwak en met tussenpozen, maar Kennis roept je op om te reageren. Zo spreekt God tot je, zie je. De wolken gaan niet uit elkaar en een grote stem spreekt, donderend door de bergen, die je naam roept. Nee, zelfs voor de heiligen en de grote Boodschappers is het proces hetzelfde. Al het andere is alleen maar vertelkunst, om je aan te zetten tot geloof en onderdanigheid.

Je voelt de diepere behoefte om te reageren. Je voelt de behoefte om te begrijpen waar je naartoe moet in het leven. Je wilt niet dat je leven eindigt zoals bij alle mensen die je om je heen ziet. Je wilt geen slaaf worden van je geest of van je cultuur. Je wilt geen lege relaties hebben. Je wilt niet werken, slaafs, om rijkdom te vergaren.

Dus moet je echt naar je leven kijken. Wat is er voor jou beschikbaar? Wat beperkt je, aan de buitenkant? En dan, nog belangrijker, wat beperkt je vanbinnen? Wat niets meer is dan je overtuigingen, veronderstellingen, verlangens en angsten – al die dingen die vluchtig zijn en in werkelijkheid weinig inhoud hebben.

De maan komt nog steeds op, de zon schijnt nog steeds, de seizoenen gaan voorbij, het gras groeit, de vogels vliegen, de vissen zwemmen, dus wat voor verschil maken je gedachten, behalve om je waarneming te vertroebelen of te verduidelijken?

Het gaat er niet om je eigen werkelijkheid te creëren, want mensen gebruiken die om een betere fantasie te creëren, denken ze, om de ellendige fantasie waarin ze nu leven te vervangen. Maar fantasieën zijn ellendig als je ze probeert te leven omdat ze niet overeenstemmen met de werkelijkheid of met Kennis in jezelf. En hoe meer je investeert, hoe riskanter je leven wordt en hoe banger je bent voor de wereld. Je bent bang voor verandering; je bent bang voor verlies; je bent bang voor eerlijkheid.

God vraagt je om eerlijk te zijn. Van hieruit kun je beginnen met het onderscheiden van een grotere weg voor jezelf, een grotere roeping in je leven, een grotere associatie buiten het zichtbare domein en een nieuwe basis om met anderen te participeren op een manier die prachtig en productief is.

De wil om zich voor te bereiden en moed…Moed is het aangaan van moeilijke dingen zonder een vaststaand resultaat te kennen. Het is niet het gemakkelijke pad bewandelen, waar alles voor je is uitgestippeld: Je gaat in het bedrijf van je vader werken, zodat je nooit hoeft na te denken over wat je hier echt moet doen. Je hebt kinderen voordat je zover bent, zodat ze de verantwoordelijkheden van je leven bepalen. Je gaat trouwen voordat je enig idee hebt wat je doet en welke richting je op moet. Daarom bepaalt je huwelijk je leven en ziet het er uiteindelijk uit zoals bij iedereen.

De wereld is zoals ze is gebaseerd op hoeveel mensen reageren op hun grotere roeping en het doel van hun leven. Als het percentage klein is, tja, dan verkeert de wereld altijd in een staat van beproeving en conflict, op het randje van conflict, op het randje van instorting.

Mensen worden slaafs, als kuddedieren – aangezet tot oorlog, aangezet tot onnodige consumptie, aangezet tot politieke overtuigingen, aangezet tot religieuze overtuigingen als ze geen echt gevoel hebben van wie ze zijn of wat ze doen.

Mensen leven aan het oppervlak van de geest, dat is als het oppervlak van de oceaan – woelig, meegesleurd door de winden van de wereld, de ene dag rustig, de volgende dag opgewonden, zelfs gewelddadig. Als je vanaf de zijkant van een schip naar het oppervlak zou kijken, zou de oceaan je niet veel zeggen. Je zou de grotere bewegingen niet kunnen onderscheiden. Je zou niet kunnen zien dat het water zich onder het oppervlak als een transportband over de hele wereld beweegt.

Je zou het leven dat in die oceaan leeft niet begrijpen. Je zou niet begrijpen hoe georganiseerd, hoewel complex, het systeem van de oceanen en het klimaat en de Aarde werkelijk zijn. Je zou gewoon turbulentie zien en proberen je daaraan aan te passen, zoals degenen die een schip besturen. Ze hebben in de loop van de tijd geleerd om stromingen en windpatronen te begrijpen, dus ze hebben een groter begrip omdat ze de behoefte en de moed hebben gehad om zich daarop voor te bereiden.

De winden van de wereld geselen je geest – ze nemen je in beslag, ze maken je van streek, ze overweldigen je, ze intrigeren je, ze maken je bang. Hoe kun je hier ooit jezelf vinden? Hoe kun je hier ooit de grotere richting van je leven zien?

Je moet je distancieren van deze dingen, in grote mate, om de mogelijkheid te hebben in de nabijheid van Kennis in jezelf te komen. Zo voel je de natuurlijke neiging om je terug te trekken uit sociale activiteiten, uit de media, uit vele dingen, voor een bepaalde periode, zodat je de mogelijkheid krijgt om je diepere ervaring te onderscheiden.

De Heer der Universa heeft de Stappen naar Kennis beschikbaar gesteld, een krachtige voorbereiding die je niet zelf kon verzorgen. Die volg je, en terwijl je dat doet, wordt dat wat waar is sterker en dat wat niet waar is, zwakker. Als je dit volgt, wordt je omzichtiger met je leven en je beslissingen, voorzichtiger met je tijd en je betrokkenheid bij anderen, kan je de wereld om je heen beter onderscheiden.

Naarmate de geest stiller wordt, begin je dingen waar te nemen die je voorheen niet zag. Je hoort dingen die je voorheen niet hoorde. Je begint steeds meer te reageren op Kennis in jezelf en op Kennis in anderen. En je ziet in hoe je het verschil kunt zien tussen Kennis en al het andere.

De Aanwezigheid der Engelen kijkt toe om te zien wie de roeping kan beantwoorden en vervolgens te zien of ze de wil hebben om zich voor te bereiden en de moed hebben om de Stappen naar Kennis te nemen, om deze berg te beklimmen, een berg die ze niet kunnen waarnemen en niet begrijpen; [om te zien] wie een echte reis in het leven kan maken, een substantiële en krachtige reis. De Aanwezigheid der Engelen kijkt toe om te zien wie kan reageren op Kennis en wie zich kan voorbereiden.

De voorbereiding wordt dan het proefterrein. Het maakt niet uit of je een belangrijke bestemming hebt om iets te doen in de wereld als je je daar niet op kunt voorbereiden. En de voorbereiding vereist meer afleren dan leren – loskomen, door periodes van diepe verwarring en onzekerheid gaan terwijl je je oude ideeën loslaat en een groter inzicht tegemoet gaat.

Net als de man op de trapeze – hij moet de ene stang loslaten om de volgende te bereiken. En dus kunnen die tussenposen erg leeg zijn voor mensen. Je bent niet wie je vroeger was, maar je bent nog niet geworden wie je moet worden, dus je gaat door periodes van leegte en onzekerheid. Maar dat is natuurlijk en vormt een onderdeel van het leerproces. Dat is een integraal onderdeel van de voorbereiding.

Wat je hier doorheen brengt is Kennis en je geloof in Kennis en het bewijs van Kennis dat je begint te leven en tot dusver hebt verworven en het bewijs van Kennis in het leven van mensen die je inspireren.

Je moet deze voorbereiding doorlopen. Je bent nog niet waar je moet zijn in jezelf of zelfs in je positie in het leven om echt een grotere roeping te begrijpen en dan te beantwoorden.

Dus de roeping is om je voor te bereiden en om je voor te bereiden moet je diepere moed hebben. En die diepere moed komt van je eerlijkheid. Je ontwikkelt een diepere eerlijkheid. En de motivatie voor al deze dingen komt van Kennis.

Kennis brengt je naar Kennis. Kennis zal je door perioden van onzekerheid heen helpen. Kennis is permanent. Je ervaring met Kennis kan variëren naarmate je nabijheid varieert, maar zij verandert niet. Ze is niet verward. Zij is de meester, jij bent de leerling.

Maar hier heb je ook andere leraren nodig, studenten die verder zijn dan jij in het leren en toepassen van de Nieuwe Openbaring. Je zult, als je kunt, moeten leren van de Boodschapper zelf, die nu in de wereld is. Het is een grote zegen dat hij hier is en dat je van hem kunt leren. Want als hij weg is, dan zal de Boodschapper weg zijn.

De mensen zullen dan moeten vertrouwen op hun begrip, wat heel gevaarlijk is als de mensen niet echt goed voorbereid zijn. Fouten kunnen gemakkelijk worden gemaakt en de Boodschap kan worden veranderd, in de war gebracht en afgezwakt. Anderen kunnen machts- en leiderschapsposities innemen die hiervoor nooit echt gemachtigd waren door de Grotere Krachten.

Leven in de tijd van de Openbaring, leven in de tijd van de Boodschapper, is enorm belangrijk. Je zult geen persoonlijke relatie met hem hebben – hij heeft geen tijd om persoonlijke relaties met honderden en duizenden mensen te onderhouden – maar je kunt wel van hem leren. Wees dankbaar dat je leeft in een tijd dat hij hier bij je is. Hij is een oudere man. Hij zal hier niet voor altijd zijn.

Je hebt krachtige invloeden van buitenaf en van binnenuit nodig om je door de verwarring, de complexiteit en zelfs het bedrog binnenin je te loodsen en zeker om je door een veranderende en steeds instabielere wereld te loodsen.

Je hebt de kracht van Kennis nodig. Je hebt ook sterke metgezellen nodig. En je hebt krachtige voorbeelden van anderen nodig die je inspireren en je helpen om te zien of je een fout maakt in je begrip of ijver.

Sommige mensen komen naar de Nieuwe Openbaring en willen er gewoon door gezegend worden en denken dat vanaf nu de zegen gewoon alles voor hen zal regelen. Ze willen spirituele zorg genieten en denken dat God alleen maar zal leveren en leveren en leveren en ze hoeven alleen maar de wonderen te accepteren waarvan ze denken dat die naar hen toe zullen komen. Maar, zie je, dit is oneerlijk.

Voor een oprechte relatie is echte participatie nodig. Ze vergt voorbereiding. Ze vergt inspanning. Ze vereist een investering van tijd en energie. Ze gaat gepaard met verandering en aanpassing.

Je kunt niet zomaar met iemand trouwen en denken dat ze gewoon gaan doen wat jij denkt dat ze moeten doen terwijl jij niets voor ze gaat doen; jij hoeft niet te veranderen om bij ze te zijn. Mensen gaan werkelijk trouwen met deze houding. Het is verbazingwekkend. Het is zo emorm onwetend, maar het is helaas waar.

De roeping is om te antwoorden. Dan is de roeping om voor te bereiden. En de voorbereiding is significant. Maar zelfs tijdens de voorbereiding heb je de mogelijkheid om een bijdrage te leveren aan anderen. Die bijdrage zal voortkomen uit elke vooruitgang die je kunt boeken in je voorbereiding. Zelfs je demonstratie van het beantwoorden van Kennis is een krachtige les voor anderen. Zelfs je onwil om bepaalde compromissen met jezelf en anderen te sluiten is een krachtige demonstratie.

Hier onderwijs je, automatisch, terwijl je leert, mits je leren authentiek is. In feite onderwijs je sowieso omdat je altijd laat zien wat je belangrijk vindt en waar je in gelooft. Dus als je iets waardeert dat veel groter en belangrijker is, dan wordt dat een deel van je demonstratie voor anderen.

Hier veranderen je relaties. Oude relaties kunnen wegvallen, want ze kunnen die reis niet samen met jou maken en nieuwe relaties verschijnen aan de horizon.

Dit maakt deel uit van het wonder van je leven, het wonder van Kennis – het wonder van Gods verlossings- en herstelPlan dat zich achter de schermen afspeelt en verder gaat dan het domein van menselijke activiteit, speculatie, bedrog en geloof.

Je bent naar de wereld gekomen om een grotere verantwoordelijkheid op je te nemen, een groter doel, om iets specifieks te geven aan bepaalde mensen in bepaalde situaties. Je hebt geen idee wat dit is en dus moet je je voorbereiden. Kennis moet je voorbereiden en Kennis moet onthullen waar je heen moet en wat je moet doen om deze dingen te volbrengen.

Je moet je eigen geest besturen en zorgen dat hij je blijft steunen. Je moet autoriteit uitoefenen over je gedachten en je gedrag. Maar je kunt het grotere doel van je leven niet bepalen. Daarvoor moet je een grotere kracht volgen, en de grotere kracht bevindt zich in Kennis binnenin je en in de Openbaring zelf.

Het zit in alle grote religies van de wereld als het kan worden onderscheiden. Maar de grote religies van de wereld zijn zo overtrokken met gebruiken en overtuigingen en veronderstellingen en associaties dat je een zeer bekwame leraar nodig zou hebben om door dit alles heen te komen, om de essentie van wat deze religies werkelijk betekenen en aangeven te bereiken. Het zijn allemaal paden naar Kennis, zie je. Maar dit is vanaf de buitenkant niet echt duidelijk.

Dit is een deel van de reden dat de Nieuwe Openbaring hier is en dat Wij nu weer zijn gekomen om met jullie te spreken en ook met de Boodschapper. Wij spreken tot jullie door de Openbaring, en Onze boodschap voor jullie is zeer groot. En de tijd en de behoefte is zeer groot. En de verandering die de wereld doormaakt is zeer groot.

Het is tijd om sterk en moedig, eerlijk, medelevend en vastberaden te worden. Dan ben je echt in leven en niet als een wandelende dode. Dan ben je echt creatief. Dan is je geest verbonden met Kennis, en de Afscheiding in je begint te eindigen. Dan word je leven een demonstratie van Gods Aanwezigheid en Kracht in de wereld, niet alleen door grote dingen die je misschien doet, maar door je eenvoudige activiteiten en gewoon door de manier waarop je bent, wat je doet en wat je niet doet.

God red je van binnenuit. God herwint de afgescheidenen door Kennis. Naties en werelden worden sterker, stabieler, creatiever op basis van hoeveel Kennis tot uitdrukking wordt gebracht en gedemonstreerd binnen hun eigen bevolking.

Dat geldt hier en in het hele universum. Het gaat het menselijke begrip en het domein en het bereik van het intellect te boven. Maar je intellect speelt haar rol. Het is een kritisch communicatie -en navigatiemiddel in de wereld. Maar het moet een grotere gids en kracht hebben of het probeert God zelf te worden, met tragische gevolgen.

Je bent geroepen. Nu moet je je voorbereiden. De voorbereiding zit in je en wordt verzorgd door de Heer van het universum. Nu moet je de moed vinden om de Stappen naar Kennis te nemen en met deze moed het geduld en het doorzettingsvermogen en de discretie en het onderscheidingsvermogen terwijl je na verloop van tijd leert te onderscheiden wat waar is van wat niet waar is, wat echt goed is van wat er alleen maar goed uitziet.

Dit is de reis. Het is de meest natuurlijke en essentiële reis in het leven. En je bent gezegend om van haar en haar geschenken aan jou te leren.