De Nieuwe Boodschap van God

Je bent geboren met twee geesten: een intellect dat grotendeels gevormd is door je cultuur, je familie en je omgeving, en door je eigen oordelen, veronderstellingen en conclusies; maar dieper van binnen bevindt zich een spirituele Geest, een Geest die Kennis wordt genoemd. Hij wordt Kennis genoemd omdat hij verband houdt met je vermogen om diepgaand inzicht te hebben en toegang te krijgen tot informatie die buiten het bereik van je vijf zintuigen ligt.

Kennis is heel anders dan je geest aan de oppervlakte. Ze oordeelt niet. Ze speculeert niet. Ze debatteert niet. Zij is niet actief in het domein van ideeën en mogelijkheden, theorieën en principes. Kennis is de zetel van je kracht en integriteit, en ze bevat voor jou het grotere doel van je komst in de wereld, een groter doel waartoe je geen toegang hebt via je intellect.

Het domein van het geloof is het domein van de oppervlakkige geest, maar Kennis vertegenwoordigt een dieper bewustzijn en een diepere ervaring in jezelf. Dit wordt allemaal erg verwarrend aan de oppervlakte van je geest, want zelfs als je een directe ervaring van Kennis van iets zou hebben, zou je haar omgeven met je ideeën, je veronderstellingen, je conclusies en je poging om haar te associëren met andere ideeën en overtuigingen enzovoort.

Veel mensen hebben de ongelukkige gewoonte om te proberen al hun nieuwe ervaringen te gebruiken om hun oude ideeën te bevestigen. Zij proberen een diepgaande en mysterieuze ervaring te gebruiken om op de een of andere manier hun ideeën, hun overtuigingen en zelfs hun vooroordelen te versterken. Dit is een ongelukkige gewoonte, die op een gegeven moment doorbroken moet worden.

Want Kennis vindt plaats buiten het domein van je ideeën en overtuigingen. Dat maakt haar krachtig. Daardoor is ze betrouwbaar. Zij is niet geconditioneerd door de wereld. Zij is niet onderhevig aan verleiding door de wereld of enigerlei vorm van corruptie.

Mensen hebben natuurlijk overtuigingen over Kennis. Sommige mensen denken dat ze niet bestaat. Anderen denken dat ze wel bestaat, maar alleen overeenkomstig hun opvattingen en ideeën, of misschien de opvattingen van hun godsdienstoefening of geloofstraditie.

Op het niveau van ideeën kun je niets weten. Je kunt alleen maar veronderstellingen poneren en het met anderen eens worden. Hier wordt het heel moeilijk om onderscheid te maken tussen wat je gelooft en wat je werkelijk weet. Afgezien van het voor de hand liggende, zoals de zon die ‘s morgens opkomt en de winter die aan het eind van het jaar terugkeert, weten mensen niet hoe ze de werkelijkheid van Kennis in zichzelf moeten onderscheiden van hun eigen intellect en hun eigen ideologie of de ideologie van anderen.

Dus als je aan Kennis denkt, gebruik je je ideeën over Kennis. Maar Kennis is een diepgaande ervaring. Zij overstijgt wat je zintuigen slechts kunnen melden, en zij overstijgt zeer zeker de menselijke logica of andere evaluatiesystemen. Dus in dat opzicht blijft ze mysterieus. En toch is het de meest natuurlijke ervaring die je kunt hebben. Dit gebeurt gewoon op een dieper niveau, dat is alles.

Hier worden overtuigingen, vooral als ze goed gefundeerd zijn en als je je er te sterk mee vereenzelvigt, een ernstige belemmering voor je vermogen om de kracht van Kennis te ervaren die God in je heeft gelegd. Deze Kennis werd je gegeven om je te begeleiden, je te beschermen tegen onheil en je te leiden naar je grotere vervulling en een groter leven in de wereld.

Voor veel mensen in de wereld zal Kennis niet tevoorschijn komen omdat zij onder zulke erbarmelijke omstandigheden leven – onder bittere armoede, of zware politieke onderdrukking, of immens onveilige gebieden waar conflicten en oorlog heersen. Het is zo jammer voor de menselijke familie dat dit het geval is, omdat het de bijdrage ontzegt waarvoor al deze mensen naar de wereld zijn gezonden. Zij worden door de omstandigheden onderdrukt, en hun grotere gaven zullen in bijna alle gevallen niet naar voren komen. Evenmin zullen zij de kracht en de zekerheid vinden die alleen Kennis kan verschaffen.

Maar als je eenmaal aan de basisvereisten van het leven voldoet – je hebt een betrouwbare voedselvoorziening, water en onderdak, voldoende zekerheid over waar je woont, en een netwerk van relaties dat je enigszins steunt – dan kun je je gaan bezighouden met de diepere vragen over je leven. Maar deze diepere vragen kunnen alleen bij benadering worden gesteld door je intellect, en door de grenzen van het geloof.

Misschien gelooft je bijvoorbeeld dat God bestaat, maar de werkelijkheid van God is in de eerste plaats een diepgaande ervaring. Veel mensen hebben een rotsvast geloof in het bestaan van God, maar ze hebben nooit een diepgaande ervaring gehad van de werkelijkheid van God of van hun connectie met God, want dat gebeurt op een dieper niveau, op het niveau van Kennis.

Een van de grootste misvattingen is dat mensen geloven dat hun verstand is wie zij zijn. Zonder ooit een diepere en levens-veranderende ervaring van zichzelf te hebben gehad, denken ze dat hun ideeën en hun intellect is wie ze zijn. Door zich te identificeren met de geest en het lichaam, baseren zij hun hele identiteit op hun ideeën, hun overtuigingen en hun doctrines.

Dit is natuurlijk uiterst verblindend en vertegenwoordigt een fundamentele fout en een fundamentele verwarring. Het is het gevolg van de Afscheiding van God, een Afscheiding die jou in de wereld heeft gebracht, om te leven in een zichtbare werkelijkheid en om het hoofd te bieden aan de harde en veeleisende omstandigheden van het leven in een omgeving die voortdurend verandert en die ontelbare bedreigingen en onzekerheden kent.

In werkelijkheid werd je intellect geschapen om een communicatiemiddel te zijn voor de Geest, of Kennis. En voor dit doel is het een prachtig instrument, een briljante creatie. Maar tenzij je beseft dat je ware identiteit voorbij het intellect ligt en voorbij de formulering en de bescherming van je ideeën, zul je een slaaf van het intellect zijn, en het zal een hardvochtige en veeleisende heerser zijn. In dit opzicht is het onderdrukkend, want hoewel het intellect een prachtig communicatie-instrument is, en dient om de details van het leven met grote vaardigheid en genialiteit te evalueren, is het in werkelijkheid een zeer schrale God. Het is een zeer slechte gids.

Vastgeroest in zijn overtuigingen, voortdurend op zoek naar goedkeuring en consensus met anderen, voortdurend bang voor zijn voortbestaan en fundamenteel onzeker zonder de aanwezigheid van Kennis om hem te leiden, is je oppervlakkige geest als een arrogant kind. Hij dient niet langer in zijn ware hoedanigheid. Hij neemt nu andere rollen aan, waarvoor hij niet is ontworpen en waarbinnen hij ineffectief en inefficiënt functioneert.

Hier botsen geesten met andere geesten die andere ideeën hebben, die andere associaties erop nahouden. Hier concurreren mensen die zich identificeren met hun cultuur of hun groep uiteindelijk met degenen die zich identificeren met een andere cultuur of groep – wedijverend om grondstoffen, wedijverend om macht, wedijverend om ideologische suprematie – terwijl ze in feite, op een dieper niveau, allemaal verbonden zijn door Kennis.

Hier, op een dieper niveau, bestaat er geen conflict. Want het komt allemaal van dezelfde Bron. Dit is een deel van jou dat jij niet geschapen hebt en de wereld niet geschapen heeft, het deel van jou dat God geschapen heeft, het deel van jou dat God de wereld in heeft gezonden om een unieke bijdrage te leveren aan een wereld in nood.

Dit komt niet overeen met het idee van een onderbewustzijn, dat als een opslagplaats voor informatie en vroegere herinneringen fungeert. Nee, nee. Kennis is het meest levende deel van jou, je meest dynamische deel, je meest creatieve deel, en het is je enige permanente deel.

Aangezien bijna iedereen zich identificeert met zijn ideeën en denkt dat zijn ideeën hem onderscheiden en hem een plaats in de maatschappij geven, wordt Kennis hier een soort mysterie. En als ze niet volledig wordt ontkend, wordt ze wel met angst en vrees bekeken.

In het begin proberen mensen Kennis te gebruiken als een soort hulpbron. Zij zullen proberen God en wat God heeft geschapen te gebruiken om hun overtuigingen te versterken, om hen grotere verworvenheden en meer macht en invloed in de wereld te geven. Maar je kunt Kennis niet als een hulpbron gebruiken. Zo zal zij niet worden gebruikt, en in werkelijkheid is zij veel machtiger dan je intellect. Hier probeert de geest de Geest te gebruiken om te krijgen wat de geest denkt te willen of nodig te hebben.

Je ziet hier het probleem, want de geest was bedoeld om Kennis te dienen, niet andersom. Geloof is bedoeld om Kennis te dienen als een hulpmiddel, als een manier om iemands gedachten te ordenen en iemands perceptie en handelen stabiliteit te geven. Hier is zelfs geloof relatief. Het wordt alleen gewaardeerd in termen van haar nut om het individu in staat te stellen met goed gevolg in de wereld te functioneren en met anderen te communiceren.

God gaat alle geloof te boven, en wat God in jou heeft gelegd om je te leiden gaat ook alle geloof te boven. Natuurlijk zul je er overtuigingen op nahouden. Je kunt overtuigingen hebben die dit verwerpen. Je kunt overtuigingen hebben die dit theoretisch aanvaarden, maar ze in je eigen ervaring ontkennen. Je kunt zeggen, ja, Kennis bestaat, maar alleen op deze manier, of alleen onder deze omstandigheden, of alleen binnen deze doctrine of ideologie. Dit vertegenwoordigt natuurlijk de arrogantie en de onwetendheid van het intellect.

Grotere geesten in de wereld en in het universum hebben natuurlijk de geest gezien als een medium – het medium tussen je fysieke leven in je lichaam in de wereld en je spirituele leven voorbij de wereld. Zij zien het verstand als een medium waardoor je vijf zintuigen de werkelijkheid kunnen rapporteren en je grotere vermogens de werkelijkheid kunnen rapporteren.

Kennis is hier zo belangrijk omdat ze door alle misleidingen heen kan kijken. Misschien ervaar je dit als wat mensen “een onderbuikgevoel” noemen, en mensen beschrijven dit op veel verschillende manieren. Maar het is een ervaring van herkenning van de waarheid of de valsheid van iets dat intellectuele evaluatie tart en niet het product is van intellectuele evaluatie. Sommige mensen noemen deze ervaring intuïtie, maar intuïtie als idee is onvoldoende om je in staat te stellen de betekenis, de kracht en de aanwezigheid van Kennis in je leven te begrijpen.

Voor de student van Kennis, die leert leven onder de begeleiding en leiding van Kennis, heerst er een soort strijd tussen zijn ideeën en de realiteit van zijn ware ervaring. Terwijl zij voorheen hun identiteit baseerden op hun overtuigingen en die van anderen, vinden zij het nu heel moeilijk om te leven zonder op deze overtuigingen te vertrouwen. Zij hebben gedurende korte perioden het gevoel dat zij niet goed weten wie zij zijn. Nu zij de surrogaten voor Kennis hebben weggenomen en noch niet sterk genoeg en niet voldoende verbonden zijn met de ervaring van Kennis, voelen zij zich tijdelijk verloren.

Dit heet de fase van “zwerven in de woestijn” van je grotere scholing in Kennis. Voldoende bevrijd van je afhankelijkheid van je eigen overtuigingen en de grenzen van het geloof herkennend, ben je er niet helemaal zeker van wie je bent of wat je aan het doen bent. En je bent nog niet ver genoeg gevorderd op deze berg om duidelijk de relatie te zien tussen Kennis en de geest.

En dus ga je een tijdlang door perioden van grote onzekerheid. Maar deze onzekerheid is essentieel voor je ontwikkeling, want het is binnen deze opening in je bewustzijn dat de kracht en de aanwezigheid van Kennis in jou naar boven kan komen. Ook kun je hier de kracht en aanwezigheid van Kennis in anderen beginnen te onderscheiden, en zien hoe dit verschillt van geloof en ideologie.

Als je naar de wereld kijkt, zie je mensen elkaar bevechten en doden om hun ideeën – hun ideeën over wie zij zijn, hun ideeën over wat zij denken dat de waarheid is, hun ideeën over hoe regeringen zouden moeten worden bestuurd en natuurlijk hun ideeën over wie en wat God is en wat God voor de mensheid wil. Zij wedijveren met elkaar, veroordelen elkaar en voeren zelfs oorlog met elkaar over ideeën. Als zij zich door Kennis zouden laten leiden, zou dit niet het geval zijn.

Hierbij is het heel belangrijk te beseffen dat als je jezelf gaat bevrijden van je ideeën, je tegelijkertijd een groter fundament in jezelf naar boven moet laten komen. Het is niet eerlijk te zeggen dat je nergens werkelijk in gelooft, want je gelooft eigenlijk in heel veel dingen. Zelfs alles beschouwen als betrekkelijk of afhankelijk van het perspectief is in werkelijkheid een schaduwsysteem van overtuigingen, en als het aan het licht komt, blijkt het niets meer te zijn dan een verdedigingsmechanisme. Mensen kunnen er hier absoluut zeker van zijn dat absolute zekerheid niet bestaat, maar ze zijn vervolgens absoluut zeker over dat idee en andere ideeën die ermee samenhangen.

Je ziet hier dus dat de geest zichzelf voor de gek kan houden. Hij kan zijn loyaliteit verschuiven tussen ideeën, maar hij zit nog steeds vast in zijn eigen, zelfgeschapen werkelijkheid. En het idee van het scheppen van een nieuwe of betere werkelijkheid in de geest betekent alleen maar dat je van de ene cel naar de andere gaat. Je zit nog steeds in de gevangenis. Je hebt niet door de grenzen van het intellect heen gekeken, en je hebt niet verder gekeken dan het bereik van je eigen emoties.

Je leeft nog steeds in een doos – een doos van je eigen ideeën, een doos van de ideeën van anderen, een doos van je sociale, politieke en religieuze conditionering. En je leeft niet gelukkig in deze doos of vreedzaam in deze doos, want je identiteit baseren op ideeën betekent dat je fundamenteel onzeker bent. En dit plaatst je ook tegenover anderen, die heel andere ideeën hebben.

Zelfs je ideeën over het stichten van vrede en harmonie gaan hier voorbij aan het feit dat je te maken zult krijgen met mensen die er heel andere ideeën op na houden, die niet willen wat jij denkt dat je wilt, en die zich op de een of andere manier tegen je zullen verzetten. Wat doe je dan met hen? Onderhandelen, misschien, maar vaak zonder succes.

Het fundamentele onderliggende probleem hierbij is dat mensen elkaar niet op een dieper niveau herkennen. En ze herkennen zichzelf niet op een dieper niveau. Ze zijn vastgeroest in hun ideeën en hun overtuigingen. Ze zitten vastgeroest in hun standpunten – hun politieke standpunten, hun religieuze standpunten. En arm of rijk, mensen leven in een soort slavernij van een reeks overtuigingen, veronderstellingen en verwachtingen die de menselijke geest onderdrukken.

Dit betekent echter niet dat je leeft, of bedoeld bent om te leven zonder vorm en structuur, want de maatschappij en de beschaving kunnen niet functioneren zonder vorm en structuur. Dit betekent niet dat je in de wereld gaat leven zonder verstand, zonder overtuigingen, want dat is onjuist en is niet mogelijk. Je overtuigingen geven je geest structuur en stellen hem in staat consequent en in samenhang met anderen in de wereld te functioneren.

Het verschil is werkelijk waar je staat met je eigen ideeën en de mate waarin je verbonden bent met de diepere stroom van je leven. Hier realiseer je je dat Kennis werkelijk de kracht en de aanwezigheid is en de essentie is van wie mensen zijn. Je zoekt naar Kennis in anderen, en je kijkt met wie je een diepere verbinding en een serieuzer gesprek en betrokkenheid kunt hebben. In plaats van te strijden over ideeën en overtuigingen en principes, zoek je naar een diepere verbinding. Dit spoort je aan je ideeën en je associatie met je ideeën te matigen. Want per slot van rekening zijn ideeën slechts ideeën; het zijn schimmen in de geest.

Je hebt praktische ideeën die essentieel zijn om de beschaving te laten werken, om technologie te creëren, om een duurzaam milieu, een bewoonbare leefomgeving voor mensen te verschaffen. Maar daar ontstaan niet echt conflicten. Conflicten ontstaan meer rond ideeën waarmee mensen zich identificeren. Ze denken dat ze een christen zijn of een boeddhist of een Amerikaan of een Braziliaan of een Chinees. Ze denken dat dat is wie ze zijn, maar dat is niet wie ze zijn. Wie ze zijn overstijgt de definitie. Dit overstijgt zelfs het onderscheid op het niveau van ideeën.

Als die deur in jezelf openstaat, tempert dat extremisme en excentriciteit. Het tempert de veroordeling van anderen. Het geeft je een dieper perspectief en maakt je voorzichtiger met het veroordelen van anderen of het afwijzen van anderen omdat ze niet vasthouden aan jouw opvattingen of ideeën.

Op een dieper niveau is er erkenning en respect omdat je de menselijkheid van een ander ervaart, en je herkent dat iedereen in de wereld worstelt om te overleven, en in verschillende gradaties probeert in het reine te komen met de realiteit dat ze werkelijk niet van de wereld zijn. Zij hebben een diepere spirituele natuur en een diepere Intelligentie die Kennis heet.

Veel mensen ontkennen dit volledig. Andere mensen proberen een of andere manier te vinden om deze werkelijkheid in hun geest toe te laten, althans op het niveau van een idee. En weer andere mensen hebben een diepgaande ervaring van Kennis. Dit verandert hun zienswijze, en het verandert hun relatie met hun geest.

Zie je, je hebt een relatie met je geest en met je ideeën. Maar dit betekent dat wie je bent niet je verstand of je ideeën zijn, want een relatie vereist minstens een tweetal. Je kunt tegen jezelf zeggen: “Nou, mijn ideeën zijn een deel van mij.” Welnu, ze maken zeker deel uit van je ervaring van jezelf en kunnen zelfs je ervaring van jezelf overheersen en de deur sluiten voor het hebben van een diepere ervaring van jezelf. Maar het feit dat je naar je geest kunt kijken en dat je je geest kunt sturen, betekent dat wie jij bent, niet je geest is.

Er bestaat een relatie, ja, maar je hebt nu met andere realiteiten te maken. Je kunt zelfs leren om je geest tot rust te brengen. En in de studie van Stappen naar Kennis, die Gods Geschenk van voorbereiding aan de wereld is, kun je leren je geest tot rust te brengen en de bron van stilte onder de oppervlakte van je geest binnen te gaan – een wonderlijk verfrissende en vredige omgeving en een omgeving die je dieper brengt naar de ervaring van Kennis in jezelf.

Op deze diepere reis, die de grootste verwezenlijking van het leven vertegenwoordigt, komt je spirituele aard pas echt tot uitdrukking. Dit overstijgt de grenzen van doctrines en overtuigingen. Je kunt er overtuigingen over creëren, je kunt proberen haar in een bestaande doctrine te passen, maar de ervaring zelf tart de definitie.

Dit verandert je relatie met je geest en laat je zien dat je een relatie hebt met je geest, en dat je in werkelijkheid niet slechts een slaaf bent van je ideeën of de ideeën van anderen. Dit nodigt je uit om het leven op een dieper niveau te leven, om het werkelijke doel en de richting van je leven te ervaren, wat allemaal onthuld wordt als je dieper in je eigen geest duikt.

In jou bevinden zich diepere stromingen die niet worden veranderd door de gebeurtenissen van de dag of de meningen van anderen of je emotionele staat of je onmiddellijke omstandigheden. Hier vind je de ware richting. Hier beïnvloedt God je leven. En afhankelijk van je relatie met je geest en het soort ideeën dat je aanhangt, kan deze diepere stroming zich uiten in je uiterlijke leven. Dit vertegenwoordigt werkelijke vooruitgang.

Daarom moet je beseffen dat je ideeën niet absoluut zijn. Het zijn slechts standpunten die je inneemt. Sommige van deze standpunten zijn uiterst verblindend en brengen je ertoe anderen te veroordelen en je in conflict te brengen met anderen. Daarin vormen ze echte belemmeringen.

Sommige mensen geloven dat hun godsdienst de enige godsdienst is, en dat alle anderen tot de hel veroordeeld zullen worden. Je kunt zien dat zij denken dat hun ideeën de werkelijkheid afbakenen, of dat hun ideeën hen door God zijn gegeven en de absolute waarheid vertegenwoordigen, waarin geen variatie bestaat. Dit brengt hen ertoe anderen te veroordelen, anderen te bestrijden en geïsoleerd te raken in de wereld. Hierin zijn zij slaven van hun overtuigingen. Zij zullen zelfs sterven voor hun overtuigingen. Ze zullen anderen doden voor hun overtuigingen. Of ze creëren chaos omwille van hun overtuigingen.

Dit is het gevolg van je vereenzelvigen met je geest, denken dat wie je bent je geest en je lichaam zijn, en dat je gedachten je kenschetsen. Dit is de realiteit van de Afscheiding, waar mensen zichzelf definiëren en leven volgens die definities en niets buiten die definities kunnen zien. Ze zijn blind en ze zijn destructief in de wereld – verdeeld, twistziek, zelfingenomen, bang om iets anders in overweging te nemen. Zij hebben zich zo geïdentificeerd met hun gedachten dat zij voortdurend hun gedachten opnieuw moeten bevestigen, hun geloof opnieuw moeten bevestigen en hun overtuigingen opnieuw moeten bevestigen.

Omdat ideeën niet stabiel zijn, zijn ze geen absolute waarheid. Zelfs je interpretatie van de heilige teksten is een interpretatie. Je ziet hier hoe mensen zich onzeker kunnen voelen als ze beseffen dat hun ideeën slechts benaderingen zijn, slechts pogingen iets te begrijpen. Waar is dan de basis van hun leven? Waar ligt hun ware fundament? Wat in het leven geeft hun echte stabiliteit en zekerheid en een gevoel van continuïteit?

Deze zekerheid, dit fundament, deze continuïteit moet van een dieper niveau komen. Als het alleen maar ideeën zijn, of het slaafs aanhangen van overtuigingen en doctrines, dan zie of weet je werkelijk niets. Je bent een complete slaaf van alleen maar een stel ideeën.

Je ziet hierbij niet dat God tot iedereen spreekt – zelfs tot hen die niet geloven wat jij gelooft, zelfs tot hen die jouw godsdienst niet aanhangen, tot hen uit andere landen en stammen en groepen die misschien heel anders leven dan jij en andere sociale gewoonten en waarden hebben. God spreekt tot hen.

God spreekt niet alleen tot mensen van één geloofstraditie, alsof zij het uitverkoren volk zijn, alsof zij Gods favoriet zijn, want God functioneert niet op het niveau van ideeën. God is geen super-intellect, want God bestaat buiten de fysieke werkelijkheid. En voorbij de fysieke werkelijkheid heb je geen ideeën nodig op de manier waarop je er nu over denkt. Ideeën hebben te maken met vorm, met mensen, plaatsen en dingen en met de interpretatie van gebeurtenissen, die mensen, plaatsen en dingen zijn. God leeft buiten deze werkelijkheid.

Daarom is het idee van een Dag des Oordeels aan het eind van het leven zo belachelijk. Waarom zou God je veroordelen als God weet wat je gaat doen en waarom je dat gaat doen? Daarom heeft God Kennis in je gelegd om je te leiden, je te beschermen en je naar een groter leven te leiden, om deze grote begiftiging te ervaren. Dit is Gods geschenk aan jou.

Je moet verder gaan dan geloof. Je moet jezelf openstellen om diepgaande ervaringen in jezelf te beleven. In plaats van je gedachten te volgen, moet je leren je geest tot rust te brengen, zodat je de diepere werkelijkheid kunt voelen die onder de oppervlakte bestaat.

Wanneer je sterk wordt met Kennis en Kennis meer door je heen kan schijnen, zul je naar andere mensen kijken en het zal lijken alsof ze in ketenen leven. Rijk of arm, ze leven met een juk, als ossen die een wagen trekken, de wagen van hun overtuigingen. Je zult beginnen te zien wat werkelijke bevrijding betekent, en waar de kracht van bevrijding vandaan komt, en hoe die beschikbaar is voor mensen uit alle geloofstradities en mensen zonder geloofstraditie, mensen uit alle naties, landen en culturen.

God discrimineert niet. God weet dat niet iedereen één leraar, één leer of één traditie kan volgen. God functioneert niet op het niveau van doctrines en overtuigingen.

Dit vereist dan dat je je openstelt voor het mysterie en de kracht van je leven, en dat je de weg en het pad niet kunt creëren. Dit is niet het gevolg van een eclectische benadering, waarbij je kiest wat je bevalt uit deze traditie of die leer, want dat is allemaal voorkeur in de geest, en het is de geest die je te boven moet komen.

Je moet je hoofd boven de oppervlakte van de aarde uitsteken. Als je de hele tijd onder de grond leeft in je intellect, zul je niets weten, niets zien, en probeer je al je ervaringen te gebruiken om je geloof te stutten en te bevestigen, en denken dat dat je identiteit is.

Wanneer je de realiteit van Gods Aanwezigheid in je leven, die Kennis is, verwerpt, verwerp je die op basis van ideeën en op basis van traditie, wat de geschiedenis is van ideeën en overtuigingen. Deze ideeën en overtuigingen worden de reden waarom je niet kunt vergeven, de reden waarom je een ander niet kunt herkennen, de reden waarom je niet mededogend kunt zijn, de reden waarom je oorlog zult voeren, de reden waarom je anderen zult veroordelen, de reden waarom je een leven van woede en frustratie zult leiden, de reden waarom je jezelf niet kunt kennen, de reden waarom je de Genade en de Kracht van God niet kunt ervaren.

Wanneer je deze diepere werkelijkheid en je Bron ontkent, heb je maar één plaats waar je heen kunt, en dat zijn je ideeën. Als je je ware basis, je ware zekerheid, je ware kracht niet kunt vinden in Kennis die God daar heeft geplaatst, dan moet je die elders zoeken, en de enige plaats waar je dat kunt is in je ideeën. Dit is fundamenteel het probleem van de Afscheiding.

Zonder God ben je onzeker en onevenwichtig en heb je geen vertrouwen. En je gaat een leven tegemoet van grote onzekerheid, een leven met zoveel uitdagingen, een leven dat overloopt van zoveel gevaren voor je bestaan en voor je welzijn.

Je hebt hier eigenlijk maar twee keuzes: je hebt Kennis en je hebt geloof. Kennis zal geloof gebruiken en leiden, maar geloof zonder Kennis is blind en staat alleen en zal alleen anderen opzoeken die soortgelijke overtuigingen hebben. Dit is het probleem van de Afscheiding.

Wie je bent is niet je geest en je lichaam, maar een grotere Geest die de geest en het lichaam bewoont, en die de geest en het lichaam gebruikt als communicatiemiddelen in de wereld. Ja, het lichaam is belangrijk. Het moet in een goede gezondheid worden gehouden. Ja, de geest is belangrijk. Hij moet gecultiveerd en ontwikkeld worden om een succesvol communicatiemiddel te zijn. Hij zal ideeën, overtuigingen en veronderstellingen erop nahouden, maar deze moeten altijd flexibel zijn om aan de realiteit en de omstandigheden van het leven tegemoet te komen.

In plaats van te denken dat je overtuigingen de uiteindelijke scheidsrechter van de waarheid zijn en absoluut zijn, zie je hier dat het allemaal theorieën zijn, die dan onderworpen zijn aan een grotere openbaring. Niet vastomlijnd, niet defensief, het zijn allemaal theorieën, omdat het allemaal theorieën zijn.

De diepere herkenning gebeurt voorbij het domein van het intellect. Je kunt ideeën en beoordelingen van deze ervaringen creëren, misschien in je eigen voordeel, maar de ervaring zelf vindt plaats op een dieper niveau. Het bereiken van dit diepere niveau is de focus van religie en spirituele oefening in al haar vormen.

De vraag is dan: kun je Kennis ervaren in de ander? Hebben de anderen een diepere verbinding, of leven zij slechts volgens hun ideeën en overtuigingen, identificeren zij zich met hun gedachten en met de denktradities?

Mensen vinden zekerheid in denktradities, maar als zij hun eigen ware aard niet kunnen ervaren, als zij de diepere stroom van hun leven niet kunnen ervaren, dan beroven hun gedachten, hoe groot de traditie rond die gedachten ook is, hen in werkelijkheid van de grotere basis en zekerheid die God heeft gegeven.

Hierbij is christen zijn, of moslim, of jood, hindoe, of welke [religie] dan ook, een weg die het beste bij je past om de diepere stroom van je leven te ervaren. Veel mensen zullen dit nastreven buiten deze grote tradities om. Want alle grote religieuze tradities werden fundamenteel door God geïnitieerd om de geest te herenigen met de Geest, en om de geest onder de leiding van de Geest te brengen. Hier is de geest als de rentmeester van de ziel totdat de koning kan terugkeren of de koningin kan terugkeren, de ware heerser over het leven kan terugkeren.

Mensen denken dat Kennis alleen maar een soort grotere intelligentie is, een groter intellect, maar Kennis functioneert niet zoals je oppervlakkige geest. Kennis in jou is verbonden met Kennis in iedereen, dus er bestaat geen “jouw Kennis” en “mijn Kennis”. Mensen kunnen redetwisten over hun interpretaties van hun ervaringen, of hun interpretaties van het leven, maar op het niveau van Kennis worden het debat en de oorlog van woorden en ideeën steeds irrelevanter.

Daarom is Kennis de grote vredestichter in de wereld. En daarom zal Kennis kracht, zekerheid en inzicht in je leven brengen, om je te leren hoe je je geest kunt gebruiken, hoe je hem kunt gebruiken als het wonderbaarlijke communicatiemiddel dat hij is, en hoe je voor je lichaam kunt zorgen zonder je ermee te identificeren. Ze zal je leren hoe je een onsterfelijk Wezen kunt zijn dat in een tijdelijke wereld leeft – hoe je die wereld kunt dienen, hoe je je diep met anderen kunt verbinden, en hoe je je missie kunt vervullen waarvoor je in de wereld bent gekomen, wat je grootste voldoening zal zijn en tegemoet zal komen aan de diepste behoefte van je ziel.

Moge dit je inzicht zijn.