Luister naar de origineel gesproken openbaring in de Engelse taal:
Download (rechtsklik om te downloaden)
Zoals geopenbaard aan
Marshall Vian Summers
op 28 mei 2011
te Boulder, CO, Verenigde Staten
Ziek worden maakt deel uit van het leven, is een risico van het leven, is een gevolg van het leven. Er zijn vele oorzaken: blootstelling aan gevaarlijke stoffen, stress, teleurstelling, het verlangen zich terug te trekken voor de uitdaging van het eigen leven, blootstelling aan andere mensen die ziek zijn, depressie, verdriet. Een of meerdere van deze dingen kunnen de oorzaak zijn van ziekte.
Als je met mensen om wilt gaan, mensen wilt dienen, betrokken wilt zijn bij de wereld, zal ziekte tot op zekere hoogte deel uitmaken van je ervaring. En hoewel er veel theorieën zijn over de oorzaak van ziekte en haar genezing, is er iets dat essentieel is in de kern van de zaak, en dat is de intentie om te leven en de ervaring van het hebben van een groter doel in het leven.
Zonder dat deze intentie en dit doel krachtig van je uitgaan, heerst er een ambivalentie, een tweeslachtige houding tegenover het leven. Je zult aan het leven deelnemen, zolang de teleurstelling niet al te groot wordt. Je doet mee als je slechts tot op zekere hoogte de dingen kunt verwerven die je wilt.
Zouden deze intenties worden gedwarsboomd, dan ontstaat de ambivalentie. Je houdt op goed voor jezelf te zorgen. Je doet dat niet waarvan je weet dat je het moet doen om je goed te voelen en gezond te zijn. Je verwaarloost jezelf. Je vermijdt datgene wat heilzaam is en begint je steeds meer bezig te houden met dingen die schadelijk of zelfs gevaarlijk voor je zijn. Dit is zowel fysiologisch als psychologisch.
Veel mensen lijken gezond, maar van binnen zijn ze niet in orde. Ze zijn een vreemde voor zichzelf. Zij kennen hun diepere natuur niet. Ze proberen te leven voor het moment en zo veel mogelijk plezier, comfort en veiligheid te vergaren, maar in zichzelf zijn ze verdwaald, een slachtoffer van de omstandigheden. Zij kunnen geen contact krijgen met hun diepere kracht, diepere moed en diepere doel.
Er zijn zelfs mensen die zeer atletisch zijn, die het toonbeeld van lichamelijke gezondheid lijken te zijn, maar hun geest is duister; hun ziel is ver weg. Ook zij worden zwaar belast met angst en teleurstelling, en grote onzekerheid over zichzelf en de zin van hun leven.
Deze ongezonde kwaliteit om niet verbonden te zijn met jezelf is dan ook een voorloper van fysieke moeilijkheden: verwondingen en ziekte. Als je innerlijke toestand fundamenteel niet goed voelt, kan het niet zo zijn dat dit zich niet op een bepaald moment in je uiterlijke, fysieke leven zal manifesteren.
De beslissingen die je elke dag neemt over hoe je zult leven, wat je zult eten, wat je gaat doen, de mate waarin je zult communiceren, of de mate waarin je je aan mensen zult onttrekken hebben allemaal invloed op je gezondheid en welzijn.
Zij die werkelijk gezond zijn, zijn betrokken bij een dieper en groter doel. Zij kunnen het verdriet en de genoegens van de wereld overzien met een groter perspectief, een diepere wijsheid. Zij zullen hun leven of hun tijd hier op aarde niet verspillen aan zinloze bezigheden of hopeloze romances of gevaarlijke verwikkelingen – allemaal dingen die leiden tot een grotere en diepere staat van onwel voelen.
Het vergt een grote intentie om met vastberadenheid, met geduld en met mededogen voor anderen in de wereld te leven. De wereld lijkt deze dingen uit te hollen, deze dingen te verhinderen of zelfs te ondermijnen.
Als je eerlijk bent tegenover jezelf, zullen er teleurstellingen zijn. Je zult fouten maken. Je zult bepaalde doelstellingen niet halen. Andere mensen zullen falen in hun doelstellingen. De hele natie kan falen in haar doelstellingen.
Falen is overal om je heen. Depressie is overal om je heen. Ontmoediging is overal om je heen. Oneerlijkheid is overal om je heen. Dus is er grote vastberadenheid voor nodig om boven deze dingen uit te stijgen, om je omgang met mensen te veranderen en op zoek te gaan naar degenen die meer moed en grotere drijfveer in het leven hebben.
De wereld is in zekere zin een zeer ongezonde plaats om te zijn vanuit het standpunt van wie je werkelijk bent. Hij is voortdurend problematisch. Er zijn enorme gevaren, waarvan vele ongezien en onvoorzien zijn.
De menselijke leefwereld zit vol ontmoediging, teleurstelling, grieven en corruptie. Het fysieke lichaam vereist veel zorg om goed te functioneren, en zelfs dan kan ziekte of verwonding je overkomen. Het schrikbeeld van ontmoediging kan overweldigend zijn, en veel mensen worden hierdoor overweldigd.
Er is dus grote vastberadenheid nodig, en deze vastberadenheid moet voortkomen uit een gevoel van een groter doel in het leven, een doel dat sterker, standvastiger en meer leven genererend is dan alle andere factoren in je leven, die proberen je te verzwakken en deze drijfveer te ondermijnen.
Hier zie je ziekte met meer moed en geduld tegemoet. Je zult er doorheen komen, en je zult van plan zijn er doorheen te komen omdat je belangrijke dingen te doen hebt, en dit belang is niet louter bijkomstig. Het gaat verder dan alleen maar de verplichting om weer aan het werk te gaan of om productief te zijn voor je gezin. Deze drijfveer is zelfs sterker dan deze dingen.
Het is deze drijfveer die je in staat stelt niet te bezwijken voor moedeloosheid en woede, teleurstelling en hopeloosheid, die zoveel andere mensen overvallen, zoveel andere mensen die dood zijn nog voordat zij deze wereld hebben verlaten – dood voor zichzelf, dood voor de wereld, dood voor de schoonheid en de verwondering van het moment, dood zelfs voor de wonderen en de voordelen die hun leven bevat.
Het licht binnenin hen is verbleekt. Ook al lijken zij aan de buitenkant in orde en gezond, zij zullen het in het leven niet goed doen. En met de Grote Golven van verandering die op de wereld afkomen, zullen zij niet de moed, de kracht of het inzicht hebben om zich voor te bereiden.
Wat kan God anders voor hen doen dan proberen tot hen te spreken via hun teleurstelling, via hun depressie, via hun ontmoediging, via hun grieven jegens anderen en jegens zichzelf?
Daarom brengen Wij je naar de grotere vragen van je leven – waarom je hier bent, wat is de bedoeling dat je doet. Leef je werkelijk het leven zoals het bedoeld was? Doe je werkelijk de dingen waarvoor je bestemd bent, ook al weet je op dit moment niet wat die zijn?
Voorbij alle speculaties over de oorzaak van ziekte en alle remedies, waarvan sommige zeer nuttig zijn, is er deze fundamentele vraag, omdat deze fundamentele vraag zal bepalen of je deze grotere vastberadenheid in het leven bezit – deze grotere inzet om hier te zijn, om de stormen van de wereld te doorstaan, om de moedeloosheid en teleurstellingen te overwinnen die je zult ervaren en om je heen zult zien. Zul je deze grotere vastberadenheid hebben?
Dit is niet het product van wilskracht of persoonlijke bevestiging. Het moet van een diepere plaats binnenin je komen, een diepere Geest – de Geest die Wij Kennis noemen, de Geest die God geschapen heeft, de Geest die je had voordat je hier kwam, en de Geest die je zult hebben nadat je vertrokken bent.
Door de stappen naar Kennis te zetten, kom je dus bij de bron van je kracht, je integriteit en je vastberadenheid. Het is deze vastberadenheid, die zelfs de wil om te leven en de angst om je leven te verliezen overstijgt, die je met een grotere kracht en moed de wereld in zal drijven.
Het is niet alleen dat je je verzet tegen ziekte en ouderdom. Het is dat je belangrijke dingen te doen hebt, en die zijn nog niet gedaan. En nu word je gedreven, niet door angst of woede of persoonlijke kracht. Je wordt gevoed door een grotere drijfveer vanuit het centrum van je Wezen.
Je weet dat je naar de wereld bent gekomen voor een doel. Je weet dat dit doel al was vastgesteld voordat jij kwam. Je weet dat het verbonden is met je Bron. Je weet dat het de bron is van de zin en de waarde van je leven.
Het is geen idee. Het is geen concept. Het is geen theorie of een filosofie. Het is een krachtige ervaring in jezelf. Je moet voorwaarts gaan. Je moet opstaan uit ziekte en verwondingen. Je moet doorgaan. En dit is niet zomaar een vreselijke verplichting. Het is een aanmoediging, gevuld met intentie en de toewijding om te slagen.
Wat zal de menselijke geest doen ontbranden? Dat is de vraag die zelden wordt gesteld op het gebied van gezondheid en welzijn.
Wanneer wordt je ziel geactiveerd? Wanneer wordt je leven echt belangrijk? Niet alleen om pleziertjes en voordelen veilig te stellen en moeilijkheden te vermijden, maar echt om iets te bereiken waarvan je weet dat je hier bent om dat te bereiken?
Als je dan ziek bent, zelfs ernstig ziek bent, heb je de verplichting om je leven te veranderen, om je gewoonten en je relaties met anderen te wijzigen indien nodig. Je gaat je concentreren op vooruitgaan in plaats van toe te geven aan de omstandigheden van het moment.
Wat zal de geest in een persoon doen ontbranden? Dat is wat Ons bezighoudt. Niet hoe goed het naar omstandigheden met je gaat, niet of je geld verdient of je doelen bereikt, want dat kun je zelfs in een zeer ongezonde toestand doen.
De vraag voor Ons is: Wat zal de geest van de persoon en van het volk doen ontbranden? Zullen zij tegen een grotere situatie opgewassen zijn, niet gedreven door angst en vrees, maar door een grotere inspiratie?
Dit zou het keerpunt zijn voor de mensheid die geconfronteerd wordt met een wereld in verval, een wereld van slinkende grondstoffen en toenemende politieke en economische ontwrichting en ontreddering.
Wat zal de mensen bezielen om zich te verenigen en samen te werken en de gezondheid en het welzijn van deze wereld, waarvan iedereen zo volledig afhankelijk is, te vernieuwen?
Wie zal moed, inspiratie en stimulans geven aan de persoon die ernstig ziek of zwaargewond is? Zullen zij bezwijken onder de tragedie en het trauma van hun situatie die de rest van hun leven en hun hele kijk op zichzelf en de wereld zullen overheersen? Of zullen zij weer opstaan, niet gebaseerd op de kracht van ideeën, maar op de kracht van Kennis in hen?
Wanneer deze wereld uiteindelijk geen deel meer uitmaakt van je ervaring, zal het dit doel zijn waarover je zult nadenken met je Spirituele Familie. Dat zal voor jou de graadmeter zijn voor succes of mislukking.
Al je andere geweldige prestaties, tja, als ze dit grotere doel niet rechtstreeks hebben gediend en je niet de kracht, moed en wijsheid hebben gegeven om dit te vinden en te volgen, dan maakt het uiteindelijk niet uit of je in een herenhuis woont of erg rijk bent of omringd wordt door aantrekkelijke mensen of grootse uitspraken doet over jezelf terwijl je rondhuppelt. Je had succes of geen succes in je grotere levenstaak.
Als je gefaald hebt door armoede en onderdrukking, dan valt je dat niet aan te rekenen. Er zal alleen het verlangen zijn om terug te keren en het opnieuw te proberen.
Daarom moet je, zoals in alle zaken van het leven, terugkeren naar het essentiële doel dat jou hier gebracht heeft. Het is niet simpelweg een definitie of een claim die je voor jezelf maakt. Het is het product van een diepere verbintenis met Kennis, een verbintenis die je perspectief en je prioriteiten verandert. Het verandert je relaties en brengt helderheid en harmonie in je streven. De verbintenis is datgene wat de toewijding en het bewustzijn van een groter doel doet ontbranden. Dit is de meest bezielende en gezondheidsbevorderende kracht in jezelf.
Je kunt de rest van je dagen doorbrengen met het innemen van medicijnen en drankjes om te proberen je situatie en je gezondheidstoestand te corrigeren of te verbeteren, maar als je niet betrokken bent bij de verbintenis, en de uitdrukking van die verbintenis in termen van je doel en deelname aan het leven, dan is het alleen maar een kwestie van je dagen verlengen, een leven verlengen dat nooit echt tot bloei is gekomen. En je zult hier ambivalent over voelen, zoals zoveel mensen.
Ambivalentie is een duidelijk teken dat je niet betrokken bent bij Kennis, want op het niveau van Kennis zijn de dingen óf een ja óf een nee. Wat mogelijk is, wat misschien is in het leven – deze dingen worden hier afgezwakt, want ze beroven je van energie. Ze verspillen je tijd. Ze verspillen je focus. Ze verspillen je gezondheid.
Dus als je tot dit grotere doel komt, besef je dat je een zeer goede gezondheid voor je lichaam en ook voor je geest moet ontwikkelen. Je moet je communicatiemiddelen koesteren en ze niet vervuilen met de duistere dingen van de wereld en de gevaarlijke dingen van de wereld.
De drijfveer hiervoor zal van binnenuit komen en je zult de discipline opbrengen om dit tot stand te brengen. Je zult de ambivalentie overwinnen, die je berooft van je toewijding en je zelfdiscipline.
Een grotere kracht zal naar boven komen en de andere stemmen in je geest overwinnen – de luiheid, de indolentie, de besluiteloosheid, de lusteloosheid, de zielige emoties, het zelfmedelijden – omdat je hier bent om iets belangrijks te doen. Dit zal jou herstellen. Dit zal jou verlossen. Dit trekt je uit de afgrond en draagt je verder.
Als je dus ziek of gewond bent, doe dan wat nodig is om je lichaam te helpen, maar denk goed na over wat je geest zal doen ontvlammen en je zal inspireren tot een groter leven. Dit zijn de grotere vragen die de waarde van je leven zullen bepalen. Want als je leven geen waarde heeft die je kunt ervaren, zul je er ambivalent over zijn. Een deel van je zal willen leven, en een deel zal op willen geven – wat waarschijnlijk allemaal onder je bewustzijn gebeurt.
Je bent ambivalent over het feit dat je je huidige leven leidt. Je bent zelfs ambivalent over het feit dat je überhaupt leeft. Welke boodschap zendt dit uit naar je fysieke lichaam, je communicatiemiddel? Het is alsof je je lichaam tegelijkertijd vertelt dat het zich goed of onwel moet voelen. Het krijgt gemengde boodschappen van je geest omdat je geest verward is. Die wil dingen die heel verschillend zijn.
Hij wil leven, maar hij wil ook vluchten en verlichting. Hij wil vooruit, maar hij wil ook opgeven. En als de dingen te moeilijk worden of er te veel tegenslag in je leven is, zal dat deel van je dat wil opgeven de overhand krijgen. Dat is het moment waarop je echte neergang zal beginnen.
In de wereld zijn maar niet van de wereld betekent dat je een Kracht hebt die je voortdrijft die groter is dan alle andere krachten die je kunnen verscheuren of onderuithalen. En deze Grotere Kracht zal je ervan weerhouden je leven te geven aan mensen en aan situaties die geen belofte inhouden, ongeacht hun voorkomen op dat moment. Je zult jezelf niet verdoen aan mensen of bezigheden die niet de kant op gaan waar jij naar toe moet.
Daarom is leven voor het moment eigenlijk jezelf positioneren als slachtoffer van de wereld. Dat is hetzelfde als zeggen: “Ik zal gelukkig zijn als alles op mijn manier gaat.” Maar de dingen gaan niet zoals jij wilt. Ook al probeer je jezelf en andere mensen onder controle te houden om gewenste resultaten te bereiken, de dingen zullen niet echt jouw kant op komen – niet altijd, vaak niet.
Dus als je zegt: “Ik leef voor het moment”, zeg je: “Ik laat mijn geluk afhangen van de omstandigheden.” En wanneer jouw omstandigheden je teleurstellen, zul je in jezelf wegzinken in duisternis. Wanneer je lichaam ziek of gehandicapt raakt, zul je je hopeloos en hulpeloos voelen omdat de grotere drijfveer om je voort te drijven ontbreekt.
Dat deel van jou dat werkelijk krachtig is – dat een doel heeft om in de wereld te zijn, dat vastbesloten is, dat grotere deel van jou – ligt buiten je bereik. Je ervaart het niet. Je vertrouwde voor je geluk en vervulling op de omstandigheden, en die hebben je in de steek gelaten, zoals ze je in het leven in de steek zullen laten.
Als het schip water maakt, zul je niet van dat schip afkomen. Je zult vervallen tot droefenis. Je wordt wanhopig. En je zult met dat schip ten onder gaan.
Inspiratie moet van binnenuit komen, en zij moet worden ondersteund door een leven dat haar weerklank vindt en dat haar in andere mensen terugziet. Het moet een leven zijn met een positieve invloed en klemtoon, niet gebaseerd op louter hoop of wensen, maar op het gehalte van de kracht van je eigen Kennis.
Dit stelt mensen in staat te overwinnen en grootse dingen te doen, en een grote invloed op anderen uit te oefenen, en door te zetten waar anderen hebben gefaald, en grootse dingen tot stand te brengen voor de toekomst en het welzijn van de menselijke beschaving – op welk gebied dan ook, op alle gebieden waar men zich voor inspant.
Dus, als je ziek bent of gewond of zelfs diep ontmoedigd en met wanhoop vervuld, keer dan terug naar de kracht en de aanwezigheid in jezelf. Onder de oppervlakte van je geest bevindt zich Kennis. Zij is sterk. Zij is niet met wanhoop vervuld. Zij is niet bang voor de wereld. Zij is niet bang voor toekomstig verlies en teleurstelling.
Keer daar naar terug. Neem de stappen naar Kennis. Dit genereert leven en doel, want doel is leven in deze wereld.
Vind de bron van kracht, welzijn en integriteit binnenin jezelf, en je zult de meeste calamiteiten van het leven, de meeste valkuilen van het leven omzeilen. Je zult je niet overgeven aan mensen of situaties die geen belofte en geen richting hebben, want jij hebt belofte en richting.
Dit zal jou en de wereld genezen. Het komt voort uit Kennis, voorbij het domein van het intellect. Voorbij het domein van wishful thinking en goede ideeën, is het deze kracht en potentie die je verder zal dragen en je leven een grote belofte zal geven in dienst van dat wat diepgaand en universeel is.