Tekens uit de Wereld

Tegenwoordig maken veel mensen zich zorgen over de toekomst. Zij zijn bezorgd over de koers die de mensheid vaart en over de grote moeilijkheden die zich binnen en buiten de naties voordoen. Misschien zijn hun angsten verbonden met specifieke dingen of specifieke tendensen. Maar hoe zij hun gevoelens ook beoordelen, hun gevoelens geven hun een teken en een aanwijzing dat de wereld gedurende een lange periode moeilijkere uitdagingen en omstandigheden tegemoet gaat. Ongeacht de overtuigingen en veronderstellingen van de mensen, zullen hun gevoelens – als zij er rekening mee houden en werkelijk over na kunnen denken – hen deze tekens aanreiken.

Misschien zullen mensen zeggen, “Nou, ik heb goede hoop dat het goed komt.” Misschien zullen ze zeggen: “We gaan deze uitdagingen aan met nieuwe technologie.” Misschien zullen ze zeggen: “We hebben al eerder moeilijke tijden meegemaakt, en we zullen standhouden en hier goed doorheen komen.”

Maar dit zijn allemaal inschattingen van een primaire ervaring die in geen geval buiten beschouwing mogen worden gelaten. Als de mensen meer naar hun ervaring dan naar hun ideeën zouden luisteren, zouden zij een juister gevoel hebben van wat er aan de horizon gloort. En ze zouden een juister gevoel hebben van hoe ze werkelijk reageren.

Mensen willen niet lijden, en dus vertellen ze zichzelf dingen om zichzelf te verlossen van angst of bezorgdheid. Dit is begrijpelijk, natuurlijk, maar het verraadt vaak een diepere ervaring en een werkelijk teken dat men innerlijk ontvangt.

Want de wereld geeft je tekens, en de diepere Intelligentie in jou, Kennis genaamd, geeft je ook tekens. Zij geven je aanwijzingen, indicaties en waarschuwingen. Kennis in jezelf zal blijven proberen je te waarschuwen om je aandacht te trekken. En als je aandacht eenmaal is verkregen, kan zij je op een constructieve manier beginnen te leiden om je voor te bereiden op de veranderende omstandigheden van de wereld.

Mensen vertrouwen zozeer op hun overtuigingen en veronderstellingen dat zij vaak de tekenen en aanwijzingen missen, en bijna iedereen om hen heen mist de tekenen en aanwijzingen omdat zij zich geen zorgen willen maken. Zij willen zich niet hulpeloos, hopeloos of machteloos voelen ten opzichte van wat zij voelen en zien. En dus proberen ze dat helemaal van zich af te zetten of zich te verliezen in een andere activiteit om voortdurend afgeleid te worden.

Dit is een van de redenen waarom mensen voortdurend afgeleid zijn, omdat zij niet bij hun eigen ervaring willen zijn. Zij willen niet voelen wat zij voelen. Zij willen de leegte van hun leven of de pijn van het compromis niet voelen. Zij willen te allen tijde bezig blijven.

Toen zij baby’s waren, gaven hun ouders hen voortdurend dingen ter afleiding – speelgoed om mee te spelen, dingen om te doen – zodat zij niet zouden huilen of zich ongemakkelijk zouden voelen. En nu, als volwassenen, proberen zij zichzelf afleiding te geven – dingen om te doen, dingen om mee te spelen – zodat zij niet voelen wat zij werkelijk voelen.

Niet al je gevoelens zijn tekens, en zeker niet al je gevoelens tonen waarheid aan. Maar je diepere ervaring zweeft door je gevoelens en emoties. Je gevoelens en emoties zijn het medium, niet het enige medium, maar een primair medium waardoor Kennis, deze diepere Intelligentie in jou, met je communiceert.

Mensen hebben natuurlijk een heleboel verdedigingsmechanismen, niet alleen tegen de buitenwereld en tegen bedreigingen uit hun omgeving, maar zij hebben ook verdedigingsmechanismen tegen hun eigen ervaring. Zij willen geen ongemak, onzekerheid of angst voelen, en dus hebben zij een aantal afweermechanismen opgezet zodat zij druk bezig kunnen blijven en zich beter over zichzelf en hun situatie kunnen voelen.

Maar deze afweer ontkent uiteindelijk belangrijke ervaringen die ze hebben. Een deel van dit afweermechanisme is het ontwikkelen van een heel netwerk van fantasieën waaraan je jezelf overgeeft en waarmee je probeert een gelukkige of interessante reeks dromen te creëren ter vervanging van hoe je je werkelijk op het moment zelf voelt.

De waarheid is dat veel mensen zich op dit moment niet erg prettig voelen. Ze hebben geen goed gevoel over hun omstandigheden. Zij voelen zich niet erg tevreden over de compromissen die zij hebben gesloten. Zij voelen zich niet erg gelukkig met hun eigen ervaringen en activiteiten. Zij voelen zich niet zo hoopvol over de vooruitzichten voor de toekomst. En zij voelen zich niet zo optimistisch over wat zij zien en voelen over hun toekomst.

Hier zijn mensen fijngevoeliger dan ze beseffen. Hun gevoelens spreken hier duidelijkere taal dan hun reacties op hun gevoelens, of op hun afweermechanismen. Met het streven naar geluk misleid je jezelf, omdat je alleen die gevoelens en ervaringen wilt erkennen die je streven naar geluk ondersteunen, terwijl je de rest van je ervaring ontkent of afkeurt.

Dit leidt tot een soort vermijden van jezelf en een gering gevoel van eigenwaarde, want als je je eigen ervaring niet kunt herkennen en erkennen, dan verloochen je in feite jezelf. Je bevindt je in een toestand waarin je je eigen ervaring uit de weg gaat.

Als mensen bij hun ervaring zouden blijven, zou dit hen ertoe brengen uiteindelijk een oplossing te zoeken en hun omstandigheden te veranderen in zoverre dat mogelijk is. Het zou hen eerlijker maken tegenover zichzelf en tegenover andere mensen, waardoor hun relatie met zichzelf en met andere mensen zou verbeteren.

Dat mensen zoveel moeite hebben om bij hun ervaring te blijven, en te leren hoe ze hun ervaring op een constructieve manier kunnen communiceren, vertegenwoordigt een fundamentele zwakte in de menselijke familie – een zwakte die onnoemelijk veel lijden en dissociatie veroorzaakt, een zwakte die je relatie met anderen uitholt. Want als je niet eerlijk kunt zijn tegenover jezelf, hoe kun je dan eerlijk zijn tegenover anderen? Als je je eigen ervaring niet kunt respecteren, hoe kun je dan enig respect hebben voor die van anderen?

Je eigen ongemak erkennen is hier heel waardevol omdat het de deur in jezelf opent voor een diepere ervaring die naar boven kan komen. Zelfs als je ervaring onaangenaam of ongemakkelijk is, zelfs als ze je met zorgen vervult over jezelf en over de toekomst, bereidt ze je voor. Dit maakt deel uit van wat de natuur je heeft gegeven om veranderende omstandigheden te overleven en om te anticiperen op ernstige catastrofes.

Wanneer er grote stormen op de wereld afkomen, worden de dieren stil en zoeken beschutting, maar de mensen schenken er weinig aandacht aan, verstrikt in hun bezigheden, in hun activiteiten of in hun fantasieën. In dit opzicht handelen de dieren veel intelligenter dan de mensen.

Dit is een cruciaal probleem, begrijp je, want de overgrote meerderheid van de fouten die mensen maken, maken ze omdat ze niet opletten. En de reden waarom ze niet opletten is dat ze niet aanwezig zijn bij hun eigen ervaring, en niet aanwezig zijn bij wat er om hen heen gebeurt.

Een groot deel van het probleem hier is sociale conditionering. Alle training, het benadrukken , correctie en bestraffing die je is opgelegd om je op een bepaalde manier te gedragen, om alleen bepaalde kanten van jezelf te laten zien, om alleen bepaalde gevoelens te uiten en geen andere, is een overkoepelend probleem dat bijna iedereen treft. Op deze manier wordt je gedrag beperkt, het wordt bepaald door de verwachtingen van anderen, en als je deze grenzen overschrijdt, word je belachelijk gemaakt, verstoten, afgewezen of in sommige gevallen streng gestraft.

Het enige deel van jou hier dat werkelijk vrij is van deze enorme beperkingen is de aanwezigheid van Kennis in jezelf, want zij bestaat buiten de greep van de sociale conditionering en buiten de greep van verleiding en manipulatie. Daarom vertegenwoordigt zij het meest vrije en natuurlijke deel van jou.

Daarom begin je, wanneer je de Stappen naar Kennis neemt en een verbinding opbouwt met deze diepere Intelligentie in jezelf die God in je heeft geplaatst, de beperkingen die je tegenhouden en die je ervaring en je expressie beperken, te ontwarren en te ontrafelen. Hier zal Kennis je leren hoe je je gevoelens constructief kunt uiten op zo’n manier dat anderen niet geschaad worden, op manieren die leiden tot de grootst mogelijke kans op acceptatie door anderen.

Mensen beseffen niet hoezeer zij worden beheerst door hun sociale conditionering, en hoe zij door hun ervaring en gedrag van moment tot moment een uiterst, uiterst weinig benul hebben van wat zij werkelijk voelen en weten over de dingen om hen heen. Dit leidt tot veel dwangmatig gedrag, sociaal gedrag, waarbij mensen elkaar imiteren om geaccepteerd te worden.

Daarom praten en handelen mensen binnen hun eigen groep of samenwerkingsverband hetzelfde en lijken ze zo veel op elkaar. Hier kan hun werkelijke aard totaal verschillend zijn, maar zij hebben een soort sociale houding en gedrag aangenomen om sociale geaccepteerd te worden binnen elke groep waarmee zij zich identificeren.

Dit is begrijpelijk, maar het is echt jammer, want deze mensen zullen niet intelligent functioneren, zij zullen niet voor zichzelf denken, en het overgrote deel van hun echte ervaring zal worden ontkend en vermeden. Zij zullen op het strand staan met hun rug naar de oceaan wanneer de grote golven aankomen. Zij zullen op het verkeerde moment op de verkeerde plaats zijn, zich niet bewust van wat komen gaat. Als de dieren allemaal hoger gelegen gebieden hebben opgezocht en zich hebben teruggetrokken van de kust, waarom staan de mensen daar dan nog? De mensen, die zoveel meer intelligentie en zintuiglijk bewustzijn hebben, waarom staan zij daar nog?

Waarom wonen mensen dertig kilometer buiten de stad als de olievoorraden in de wereld slinken? Waarom investeren mensen in dingen die geen toekomst hebben, die niet zullen overleven in de Grote Golven van verandering die op de wereld afkomen? Waarom hebben mensen geen aandacht voor de veranderende omstandigheden in hun leven, en hopen en geloven ze dat alles beter zal worden of dat iemand anders het wel voor hen zal oplossen?

Dit is zeer zeker onintelligent, en toch kan je zien dat dit een product is van sociale conditionering en sociale aanpassing. Zie hier het probleem van zelfverloochening. Dit probleem ontstaat als je je eigen ervaring niet respecteert en observeert om te zien wat ze je vertelt, om de tekens te zien die ze je geeft. Je vermijdt de tekens die de wereld geeft zodat je je niet ongemakkelijk of verontrust voelt.

De wereld geeft je tekens. Zij vertelt je wat komen gaat, maar je moet goed kijken, en je moet kijken zelfs als anderen niet kijken. Je moet opletten en bijhouden waar je naar kijkt om er meer over te leren, want je kunt de waarheid niet in een enkel ogenblik zien.

Grote Golven van verandering komen naar de wereld: verslechtering van het milieu, verandering van het klimaat en extreem weer, slinkende grondstoffen, toenemende politieke en economische instabiliteit en het steeds groter wordende risico op concurrentie, conflicten en oorlog [tussen] groepen en naties over wie toegang zal krijgen tot de resterende grondstoffen van de wereld.

Dit zijn de grote veranderingen die op jullie wereld afkomen, veranderingen die iedereen zullen treffen, zelfs in de rijke landen – iedereen. Waarom zou je er geen aandacht aan schenken als ze zo’n grote invloed hebben op jouw leven en jouw toekomst, en het leven en de toekomst van je kinderen en geliefden?

Dit vereist ware moed omdat je problemen onder ogen zult moeten zien waarvoor je geen antwoorden hebt. Je zult moeten aanvaarden dat je echt geen antwoorden hebt, en dat je ideeën en je oplossingen in werkelijkheid ofwel denkbeeldig zijn, ofwel ontoereikend om het hoofd te bieden aan de Grote Golven van verandering die eraan staan te komen.

Je kunt ze ontkennen of betwisten of proberen ze kleiner in te schatten, maar je gevoelens zullen een ander verhaal vertellen. Je kunt jezelf van alles wijsmaken. Je kunt deskundigen zoeken die je zullen vertellen wat je wilt horen om je zorgelijke gevoelens te temperen, maar je gevoelens zullen een ander verhaal vertellen.

De tekens van de wereld en de tekens van Kennis in jezelf zullen je vertellen wat er aankomt en zullen aangeven waar je nu qua voorbereiding rekening mee moet houden.

Wie zich op de toekomst voorbereidt, zal de komende gevaren en dilemma’s voor een zeer groot deel kunnen vermijden. Zij die zich niet voorbereiden zullen uiterst kwetsbaar zijn en weinig keuzemogelijkheden hebben wanneer de grote gevolgen zich in hun leven zullen voordoen. Maar voorbereiding betekent dat je bereid moet zijn om onafhankelijk te denken, om je over je onzekerheid heen te zetten, om vastberaden en moedig te denken en met zoveel objectiviteit als je maar kunt opbrengen.

Je kunt niet in paniek raken en tegelijkertijd verstandige beslissingen nemen. Je kunt niet beheerst worden door angst en dan verstandige beslissingen nemen. Misschien kom je, na een periode van hevige emotie, ontzag en ontzetting, eindelijk tot een stabieler en objectiever perspectief.

Hier wend je je tot de Kennis in jezelf en Kennis in anderen en vraag je: “Wat moet ik doen?” Nu ben je bereid te handelen omdat je moet handelen. Ontwijken, ontkennen en speculeren verzwakken je nu alleen maar, maken je alleen maar kwetsbaarder. Ze verhinderen dat je inziet dat je je moet voorbereiden, en ze ontkennen dat je de kracht hebt om je voor te bereiden.

God heeft je een diepere intelligentie gegeven om je te leiden, je te beschermen en je de kracht te geven om je zwakheden te overwinnen, om je sociale conditionering te overwinnen, om je behoefte aan goedkeuring en consensus met anderen te overwinnen. Dit is heel belangrijk omdat jij misschien de enige persoon bent die je kent die werkelijk op een verstandige en praktische manier reageert op wat er in de wereld gebeurt.

Nu kun je niet worden geregeerd door de wil en de consensus van je vrienden en je familie. Je moet denken als een individu. Je moet de kracht van Kennis gebruiken. Je moet de wereld onder ogen zien en je eigen angsten onder ogen zien. Je moet de angst en het gevoel van hulpeloosheid achter je laten en jezelf afvragen: “Wat moet ik doen?”

Als je niet handelt, zullen je gevoelens van hulpeloosheid en hopeloosheid toenemen, en verlies je het momentum dat je nodig zult hebben. Bewust zijn en niet handelen leidt tot een ander soort crisis. Mensen weten dat ze het zinkende schip moeten verlaten, maar ze verlaten het zinkende schip niet. Hier bevriezen mensen, niet in staat om te handelen in het aangezicht van onmiddellijk en groot gevaar.

Als je je bewust bent van de verandering en de noodzaak je voor te bereiden, maar je stelt deze voorbereiding uit, dan worden je keuzemogelijkheden beperkter en kostbaarder. Je wilt niet wachten tot iedereen zich ervan bewust wordt, want dan breekt paniek uit en zal er weinig beschikbaar zijn om je te helpen.

Voordat je anderen kunt helpen, moet je je eigen positie veiligstellen. Voordat je mensen in nood kunt helpen, moet je een sterke en zekere positie innemen. Je kunt geen ultieme veiligheid bereiken omdat dat niet mogelijk is in de wereld, maar je moet een sterkere positie hebben. Als je dertig kilometer buiten de stad woont en er is een tekort aan brandstof, dan strand je. Als die omstandigheden voortduren, word je een vluchteling.

In de rijke landen is het misschien ondenkbaar dat dit zou kunnen gebeuren, maar dat komt omdat de mensen denken dat de toekomst hetzelfde zal zijn als het verleden. Dat is het gevolg van hun sociale conditionering en hun overtuigingen en veronderstellingen, maar dat komt niet overeen met wat hun diepere gevoelens hen vertellen.

Kijk over de horizon van je leven en zie wat er aan de horizon aankomt en vraag jezelf af: “Wat zie ik werkelijk aan de horizon komen?” Dit is een andere vraag dan “Wat wil ik zien? Wat hoop ik te zien? Wat denk ik dat ik wil zien? Wat denk ik dat er zal gebeuren?” Het gaat niet om hoop of veronderstelling en geloof. Het gaat om zien.

Als de Grote Golven komen, waarom staan de mensen dan op het strand? Waarom doen ze alsof er niets aan de hand is terwijl alle dieren het hogerop zoeken? De domme dieren, waarom zijn zij intelligenter dan de mensen?

Wat komt er aan de horizon aan? Wat zie en voel je echt? Vergeet wat je wilt zien. Wat je wilt, is dwaas en zelfbedrog. Wat zie je werkelijk? En wat moet je doen om dit te beantwoorden?

Kijk naar je situatie: waar je woont, hoe je leeft, hoe je je verplaatst, de aard van je werk, je omstandigheden en je verplichtingen tegenover anderen. Dit alles zal opnieuw moeten worden geëvalueerd met het oog op de Grote Golven van verandering. Als je dit van tevoren doet, dan kun je de nodige aanpassingen maken en een veel sterkere en veel veerkrachtigere positie voor jezelf en je gezin creëren.

Als je je bewust wordt van grote veranderingen en niets doet, zal je angst toenemen en daarmee ook je gevoel van machteloosheid. Je komt niet in beweging en hoopt dan dat iemand deze problemen zal oplossen, hoopt op een wonder van God, want als bewustzijn niet leidt tot actie, leidt het tot een gevoel van machteloosheid en depressie. Als de [mensen] die op het strand staan te wachten tot de grote golven komen, bij zichzelf denken: “Misschien moet ik hoger terrein opzoeken?” en ze komen niet in beweging, dan zijn ze verloren.

Kennis in jou vertelt je waar je heen moet, wat je moet doen, waar je jezelf aan moet geven, waar je jezelf niet aan moet geven, waar je verder moet gaan en waar je je moet terughouden. Zij doet dit op een dagelijkse basis. Maar de meeste mensen zijn veel te veel met zichzelf bezig en hebben te veel weerstand tegen hun eigen ervaring om deze natuurlijke innerlijke leiding te horen en te volgen die de Schepper van alle leven hen heeft gegeven.

Dit is de grote begiftiging in jou. Maar die heeft geen waarde als je je ertegen verweert, als je voortdurend wordt afgeleid, en als je helemaal in beslag wordt genomen door andere dingen.

De natuur heeft je toegerust om met onzekerheid om te gaan, om met catastrofes om te gaan, om met gevaarlijke gebeurtenissen om te gaan, maar zo ontzettend veel mensen zijn dit natuurlijke vermogen kwijtgeraakt. Zij bouwen hun leven op op de meest kwetsbare plaatsen, onder de meest kwetsbare omstandigheden. Veel mensen worden hiertoe natuurlijk gedwongen door armoede en politieke onderdrukking, maar dat is een andere zaak. De tragedie ligt hier bij de welvarende naties, waar mensen keuzemogelijkheden hebben, waar mensen in veel grotere mate kunnen bepalen wat ze doen.

Kijk naar de manier waarop mensen leven en waar ze wonen. Ze hebben geen oog voor de krachten van de natuur. Zij hebben geen aandacht voor de Grote Golven van verandering die over de wereld komen. Ze kijken niet, luisteren niet en letten niet op. En als ze potentiële problemen zien, denken ze dat het geen probleem voor hen is, dat de maatschappij en de beschaving alle problemen wel zullen oplossen, dus is het geen probleem voor ze.

Hier zien mensen soms dingen die ze moeten zien, maar ze reageren niet op de juiste manier. Ze reageren dwaas. Ze bouwen hun huis op het strand. Ze gaan dertig kilometer buiten de stad wonen. Zij bouwen een carrière op die geen toekomst en geen fundament heeft. En wanneer de moeilijkheden komen, wat zal gebeuren, zullen zij tegen zichzelf zeggen: “Ik heb het niet zien aankomen.”

Zij zagen het niet aankomen. Het was op komst, en de tekenen waren er, maar zij zagen de tekens niet. Zij wilden geen acht slaan op de tekens. Zij gingen niet naar hoger gelegen gebied toen zij de tijd hadden om naar hoger gelegen gebied te gaan, en nu staan zij op het strand en de Grote Golven komen eraan.

Zij zullen met het schip ten onder gaan omdat zij niet op de tekens hebben gereageerd. En zij konden hun eigen gevoelens en ervaring van hulpeloosheid en verwarring niet te boven komen. Zij zullen worden bevangen door angst, zij zullen verlamd raken en tenzij iemand hen uit hun droom schudt, uit hun verstijfde toestand, zullen zij gewoon met het schip ten onder gaan.

Je moet niet denken dat dit hun lot was of dat God hen terugriep of dat het hun tijd was om de wereld te verlaten. Dat zijn allemaal dwaze excuses om de fouten die mensen maken te verdoezelen.

Kennis in jou wil je in leven houden, zodat je een kans hebt om je bestemming in de wereld te vervullen. Zij zal er alles aan doen om je aandacht te trekken en je te leiden. Als je voor een vrachtwagen stapt, komt dat niet doordat Kennis je daarheen bracht. Als je de straat oversteekt terwijl je in een telefoon spreekt en je wordt aangereden door een auto, dan komt dat doordat je niet oplet.

Je bent niet voorzichtig, de wereld is immers een gevaarlijke plaats, en je moet voorzichtig zijn. Wanneer je de deur van je huis of van het gebouw waar je bent verlaat, moet je voorzichtig zijn. Let goed op. Wees op je hoede, net zoals alle schepselen in de natuur op hun hoede zijn in de mate die bij hun bewustzijn past. Dit is niet angstig zijn; het is gewoon objectief en waakzaam zijn.

Als je economie gaat haperen, zul je de tekens zien. Als je oplet, zul je ze zien. Als je op de juiste manier reageert, zul je je voorbereiden op deze gebeurtenissen.

God waarschuwt je. De wereld waarschuwt je. Ze vertelt je wat er komt, niet specifiek, niet met een datum. Dat heeft niets met data te maken. Zo beweegt het leven. Dat zijn de veranderende omstandigheden van je leven. Negeer ze voor eigen risico. Ontken ze voor eigen risico.

Je moet altijd waakzaam zijn. Dat hoort bij bewust zijn, dat hoort bij het leven. Deze wereld is niet je hemelse staat. Je moet hier voorzichtig zijn – niet bang, niet in angst leven, maar waakzaam en oplettend.

Als mensen dit zouden doen, zou het merendeel van hun fouten worden voorkomen. En als zij op de juiste manier zouden reageren op wat zij zien en bij hun ervaring zouden blijven om te onderzoeken wat dat werkelijk betekent en wat dat van hen zou kunnen vragen, zouden zij zich in een veel betere positie bevinden dan nu. Als zij naar Kennis zouden luisteren bij hun beslissingen over met wie zij willen zijn en wat zij willen doen, zou de wereld er anders uitzien en anders aanvoelen dan vandaag.

Luister naar je ervaring. Als je voortdurend onrustig bent of last hebt van steeds terugkerende onrust, of steeds terugkerende inzichten of ideeën, besteed daar dan aandacht aan. Je hebt hier met drie stadia te maken: Bewust worden van iets. Aandacht besteden aan dat bewustzijn om het te bestuderen en proberen te begrijpen wat dat betekent. En vervolgens actie ondernemen. Je ziet het teken, blijft bij dat teken om te zien wat het betekent en wat het je heeft te vertellen en dan handel je ernaar.

Ernaar handelen kan bestaan uit veel stappen; het is niet gewoon een actie. Als je beseft dat waar je leeft in de toekomst niet houdbaar is, zal dat een hele reeks handelingen vergen, en deze handelingen zal je dan in fases uitvoeren. Als het leven je vertelt dat je weg moet gaan van toekomstig gevaar, kan dat vele handelingen vergen, een heel stappenplan.

Het leven zal je deze tijd geven, maar je moet wel reageren. Je kunt wat gedaan moet worden niet ontkennen of uitstellen. Vooruitgang betekent hier dat de tijd tussen zien, weten en handelen korter wordt. De tijd die nodig is tussen zien dat alle leven en doel uit je huwelijk zijn verdwenen en weten wat dit betekent en tot handelen overgaan, wordt korter. De tijd die nodig is tussen zien dat je moet sporten en voor je lichaam moet zorgen, weten wat dit betekent en actie ondernemen, wordt korter.

Wanneer je dan geconfronteerd wordt met onmiddellijke gevaren, kun je zien, weten en op de juiste manier handelen. Je zult niet in verwarring verstarren. Je staat dan niet aan de grond genageld. Je wordt niet geblokkeerd en raakt dan niet verstrikt in je sociale conditionering, je angsten of je onveilig gevoel.

God heeft je de kracht hiervoor gegeven. Dat is de kracht van Kennis. Daarom groeit deze kernkracht en reeks bekwaamheden door het leren van De Weg van Kennis en het zetten van de Stappen naar Kennis. Dit herstelt je relatie met jezelf, je vermogen om succesvol te functioneren in de wereld en je vermogen om bij de ervaring van anderen te zijn – om te leren van hun successen en hun mislukkingen, om hun menselijkheid te eren en om de opkomst van Kennis in hen te ondersteunen.

Hoewel dit misschien gezond verstand lijkt, is het werkelijk revolutionair omdat het je relatie met je geest, met je lichaam, met je cultuur, met je familie en met de hele wereld om je heen verandert. Het is een grote verschuiving van autoriteit van je ideeën en sociale conditionering naar een diepere autoriteit die God in je heeft geplaatst, een autoriteit die niet voor de gek kan worden gehouden, een autoriteit die immense kracht en potentiële vaardigheden bezit.

De mensheid gaat een tijd tegemoet van ongekende en escalerende veranderingen. Hoe zal zij reageren? Zal zij zich tijdig en op verstandige wijze voorbereiden? Zal zij kiezen voor samenwerking tussen haar naties en volkeren? Of zal zij vechten en strijden om wie de laatste grondstoffen van de wereld zal bezitten?

De mensheid wordt steeds talrijker, maar drinkt uit een langzaam slinkende bron in de wereld. Hoe bereidt zij zich hierop voor? Kan zij zich hiervan bewust worden? Zal zij begrijpen wat dit betekent? En zal zij gepast en constructief handelen? Deze vragen beginnen bij jezelf en hoe je reageert op je eigen leven en je eigen omstandigheden.

Je levert je bijdrage door eerst wijsheid en vaardigheid in je eigen leven te brengen. Dan zul je in staat zijn anderen bij te staan, omdat je zelf de kracht van Kennis hebt gezien, en je zult zien welke obstakels jou in de weg stonden en hoe die overwonnen konden worden.

In plaats van door te drammen over wat de mensheid zal redden, kun je je beter bezighouden met wat jou zal redden en degenen die je liefhebt en voor wie je verantwoordelijk bent. Kennis zal je het bewustzijn geven en het pad dat je moet volgen. En zij zal de ketenen van sociale conditionering en de ketenen van zwakte en vermijding in jezelf verbreken waardoor je veel kracht en zelfvertrouwen krijgt.

Je moet de menselijke familie kracht bieden, geen zwakte. Jouw rol bestaat erin deze kracht in jezelf te vinden, haar in je leven toe te passen en te volgen en haar over te dragen aan anderen. Dit doe je meer door demonstreren dan door te preken.

Dit zal anderen tonen dat ook zij de kracht van Kennis bezitten – dat ook zij de kracht bezitten om de remmingen die in henzelf bestaan te overwinnen, om een toekomst tegemoet te treden en zich voor te bereiden op een toekomst die anders zal zijn dan het verleden.