De Nieuwe Boodschap van God

Alleen kan De Weg van Kennis niet volledig worden geleerd. Zij leert jou dat je in relatie bent met het leven om je heen en zij leert jou hoe je in relatie kan zijn met het leven om je heen, op ieder niveau van je bestaan. Ze leert jou hoe je in relatie met je lichaam, met je geest en met Kennis zelf kunt zijn. Zij leert jou hoe je relatie moet zijn met andere mensen, met groepen mensen, met de veranderingen in de wereld, met de krachten in de fysieke leefwereld en krachten in de mentale leefwereld. En uiteindelijk bereidt ze je voor op en leert ze je over jouw relatie met de Grotere Gemeenschap, dat grote panorama van divers intelligent leven waarin jouw wereld nu opkomt.

In tegenstelling tot de idealen en veronderstellingen van culturen en gemeenschappen hier in de wereld, moet het een impliciet inzicht worden dat je anderen nodig hebt om je te helpen, niet alleen om dingen te doen maar ook om dingen te leren en te beseffen. Een van de Stappen die je zult tegenkomen in Stappen naar Kennis is het idee dat je alleen niets kunt doen. Dit is een bewering die helemaal waar is hoewel je die waarschijnlijk maar deels zult geloven. In een staat van afscheiding geloven mensen dat zij hun leven kunnen bepalen, dat ze een context voor hun werkelijkheid kunnen vaststellen en dat ze hun eigen doel, betekenis en richting kunnen bepalen. Dit heeft van meet af aan geleid tot afscheiding en houdt haar in stand.

Het idee dat je alleen niets kunt beginnen gaat lijnrecht in tegen de grondbeginselen van het gezichtspunt van afscheiding en in feite tegen het hele idee van afscheiding. Dit is een revolutionair idee, maar zoals alle grote ideeën moet het correct worden begrepen en benaderd. Je kunt het niet gewoon ontkennen of er gewoon in geloven. Je moet leren wat het betekent en hoe het met wijsheid toegepast kan worden in reële situaties die je in je leven zult tegenkomen.

Het idee dat je losstaat van alles is gebaseerd op de veronderstelling dat jij beter voor jezelf kunt zorgen, jezelf beter kunt leiden en je bestemming beter kunt bepalen dan de Schepper. Deze fundamentele overtuiging is de oorsprong van alle ideeën die haar versterken en de bron van alle ellende die de mensheid plaagt. Ze is de grote sluier over de geest van de mensheid die haar in een staat van verwarring en duisternis houdt. Deze sluier bedekt de geest in zo’n mate dat hij geen onderscheid kan maken tussen wat waar is en wat wordt ingebeeld, wat wordt herkend en wat voor waar wordt aangenomen, wat goed is en waarop wordt gehoopt, wat niet goed is en wat wordt gevreesd. De geest creëert hier een schil om zichzelf en overal waar hij kijkt ziet ze haar eigen ideeën. Als hij de wereld inkijkt kan hij amper zien wat gebeurt.

Zonder de instincten van het lichaam en de aanwezigheid van Kennis, zou je niet eens in de fysieke wereld kunnen functioneren, zo zeer zou je gedomineerd worden door je denken, je veronderstellingen en je verleden. Je kúnt hier functioneren, maar je functioneert niet erg effectief in een staat van afscheiding.

Als je naar de natuurlijke wereld om je heen kijkt, dan zie je een bewijs van het idee dat je alleen niets kunt beginnen. Alle planten en alle dieren functioneren in een groot netwerk van wisselwerking, de natuur genaamd. Je kunt een plant of een dier niet uit hun natuurlijke leefomgeving halen en ze laten gedijen of zelfs overleven, tenzij je de leefomgeving probeert na te bootsen, want die is verbonden met al het andere, net als jij. De eenzaamheid, het gevoel van isolement, de angst voor leven en dood, de argwaan voor alle veelbelovende ideeën, de trouw aan je overtuigingen, het hechten aan je weinige bezittingen, je identificeren met het lichaam met uitsluiting van de geest is allemaal het gevolg van dit gezichtspunt van afscheiding. Het is een compleet geloofssysteem. Met compleet bedoelen we dat het zichzelf in stand houdt. Ieder moment schept het zichzelf opnieuw.

Hoe kun je weten dat dit zo is? We geven je een voorbeeld. Wanneer je de meditaties uit de Grotere Gemeenschap beoefent zie je op het moment dat je je geest in een geconcentreerde staat brengt hoe bang je bent voor het Mysterie. Je ziet hoe bang je bent om buiten je ideeën te stappen. Je voelt je aarzeling en je terughoudendheid. En je hebt momenten van stilte hebben, maar kunt daar niet lang in verblijven omdat je het vermogen nog niet bezit om dit langere tijd te ervaren. Je ziet hoe bang je bent voor de Schepper en de Ongezienen, ook al heb je een ontzettende behoefte aan ze. Je ziet hoe je geest geregeerd wordt door angst en achterdocht en al die lagen en lagen van ideeën, overtuigingen, gewoontes, rituelen en tradities die deze elementaire levensangst en het wantrouwen jegens het Goddelijke voedt.

Alle mensen hebben dit in meer of mindere mate, anders zouden ze niet in de wereld zijn. Deze wereld is een plaats waar mensen leren zich te verbinden. Ze kunnen zich niet met alles verbinden want daarvoor bezitten ze nog niet de capaciteit en voor de meeste mensen hier vertegenwoordigt het zich kunnen verbinden met een ander mens de ultieme uitdaging. Enkelen kunnen zich met mensen verbinden op het niveau van een groep. Een zeldzaam individu kan zich met de mensheid verbinden op het niveau van de mensheid. Een opmerkelijk iemand kan zich in deze wereld met het leven verbinden op het niveau van het leven.

Dus je voornaamste uitdaging is je met iemand anders op een zinvolle manier kunnen verbinden. Denk niet dat je het Goddelijke kunt omarmen en een kunt worden met alle leven als je nog niet eens een zinvolle en werkende relatie met iemand anders kunt aangaan. Met anderen zie je je werkelijke capaciteit en overeenkomst ongeacht de grote idealen en overtuigingen die je misschien hebt over je vermogen om je met het leven te verbinden op een groter strijdtoneel. Hierbij stel je je nederig op ten opzichte van elkaar, zoals het hoort. Hierbij temper je elkaars grandioze ideeën. En hierbij moedig je elkaar aan om zelfvertrouwen terug te vinden.

Een verkeerd begrip over jezelf en zelfingenomen ideeën erop nahouden zijn direct gerelateerd aan een gebrek aan zelfvertrouwen, want er heerst een fundamenteel wantrouwen ten opzichte van Kennis en dus moet dit krachtig gecompenseerd worden. Mensen ontwikkelen zich hier naar eigen goeddunken, maar ze zijn fundamenteel onzeker. Ze moeten voortdurend andermans goedkeuring en bevestiging krijgen omdat hun eigen fundament zwak en feilbaar is. Ze beoordelen alles zonder Kennis; daarom hebben ze voortdurend behoefte aan geruststelling.

De man of vrouw van Kennis heeft dit niet nodig. Ze hoeven niet voortdurend bevestigd te worden. Ze hebben het niet nodig dat anderen altijd spreken over hun grootsheid of hoe geweldig ze zijn. Ze hebben geen behoefte aan het aanprijzen en vieren van hun specifieke vaardigheden. Ze hoeven niet in het middelpunt van de belangstelling te staan.

Met Kennis komt echte zekerheid en met Kennis komt echte verbintenis. Je kunt je relatie met Kennis niet volledig aangaan zonder een zinvolle relatie met iemand anders aan te gaan. En de betekenis van deze relatie is gebaseerd op een groter doel en een grotere betekenis in het leven. Want je hébt al relaties die je helpen om de alledaagse activiteiten van je leven tot een goed einde te brengen. Misschien zijn het geen sterke relaties. Misschien zijn het geen toegewijde relaties. Misschien vertegenwoordigen deze relaties futiliteiten en afhankelijkheid en zijn ze meer gebaseerd op behoefte dan op Kennis.

Hoe dan ook, de relatie waar wij over spreken is een relatie gebaseerd op Kennis. Deze relatie dient een groter doel. Ze stelt je in staat de wildernis van het leven te betreden. Ze maakt het mogelijk aan de tweede grote fase van je bestaan hier te beginnen. Alleen een metgezel die de diepere waarde en betekenis in jou herkent kan je op deze manier bijstaan, je aanmoedigen door te gaan en je hiervoor de vrijheid te bieden. Alleen zo’n metgezel zal je behoeften, je onzekerheid en je moed respecteren.

Wanneer je je in de wildernis bevindt, zul je beseffen dat je in je eentje niet ver komt, want je ideeën en je overtuigingen zullen je nu niet veel zekerheid bieden. Je bevindt je op nieuw terrein. Je ziet mensen om je heen en die begrijpen jouw ervaring niet. Ze lijken de dingen die je voelt niet te voelen of de gedachten die je hebt niet te hebben. Ze maken zich geen zorgen over de dingen waar jij bezorgd over bent. Ze hebben niet de ervaring die jij hebt. Ze hebben niet dezelfde criteria of prioriteiten die jij nu ontwikkelt. Ze bevinden zich nog steeds om je heen, maar het is net alsof je in een andere wereld bent. Jij betreedt de wildernis. Zij blijven nog steeds ver achter in een wereld waar alles voor hen bepaald wordt en alleen aan hun ideeën, veronderstellingen en conditionering in de wereld ontlenen ze de zogenaamde zekerheid en het zelfvertrouwen dat ze hebben.

In de wildernis heb je een nieuw soort relatie nodig. Alleen Kennis zal je hier dragen. Alleen Kennis zal je hier de weg wijzen. Alleen Kennis weet waar je naartoe moet en waarom je daar naartoe moet. Alleen Kennis weet wat het betekent om aan de tweede grote fase van je leven te beginnen. Alleen Kennis weet wat het leggen van een echt fundament betekent en waarom dat essentieel is. Alleen anderen die delen wat Kennis weet kunnen je nu steunen en voor jou van echte waarde zijn. Dat wil niet noodzakelijkerwijs zeggen dat zij sterk met Kennis zijn, maar ze begrijpen wat je moet doen en wat je doet, zelfs als ze niet kunnen uitleggen waarom. Ze steunen waar je mee bezig bent omdat ze weten dat ze dat moeten doen. Jouw ervaring heeft betrekking op hen door wat ze zelf ervaren. Ze bieden je steun omdat zij steun nodig hebben. Ze stellen je gerust omdat zij gerustgesteld willen worden.

In de wildernis is meer behoefte aan onderlinge afhankelijkheid. Hier vertrouw je op elkaar – niet uit persoonlijk gewin, niet omwille van persoonlijke roem, niet zodat je je in jouw romantische fantasieën kunt storten, maar omwille van Kennis, zekerheid en bevestiging. Werkelijke gemeenschappelijkheid wordt mogelijk in de wildernis omdat dat nodig is, gewaardeerd wordt en haar grootste goed herkend wordt. Hieraan voorafgaand is een gemeenschap slechts iets waaraan je deelneemt om een of ander persoonlijk voordeel en je geeft je er nooit helemaal aan over want het wordt als zwakte gezien om ergens bij te horen. Toewijding wordt gezien als een teken van zwakte binnen een gemeenschap die helden en heldinnen vereert.

Kijk bijvoorbeeld naar de religies van jouw wereld. Veel mensen voelen zich meer op hun gemak door Jezus, Boeddha of Mohammed te vereren dan door zich echt bezig te houden met de leringen van deze tradities. De heldenaanbidding neemt de plaats in van hun persoonlijke arbeid en inspanning en zodoende worden deze leraren idolen van aanbidding. Dit is gemeengoed en je kunt het overal om je heen zien. Kijk hoe mensen vereerd worden bij jullie sportevenementen, in jullie films. Iedereen zoekt iemand om in te geloven, alsof in iemand geloven werkelijke hoop en stimulans voor verandering brengt. En dus is het een merkwaardige zaak dat mensen doodsbenauwd zijn om zichzelf ergens aan over te geven, terwijl ze anderen klakkeloos aanbidden. Anderen aanbidden en idealiseren is niet hetzelfde als zich bij hen voegen. Je plaatst ze in feite boven jezelf zodat ze buiten bereik zijn. Schoonheid, macht, excelleren, deskundigheid – dit zijn allemaal criteria voor helden en heldinnen. Ze zijn de goden van jouw wereld. Ze roepen meer toewijding en aandacht op dan de Schepper of al diegenen die de Schepper dienen, zowel in de wereld als daarbuiten.

In de Weg van Kennis bestaan geen helden of heldinnen. Er zijn beginnende studenten. Er zijn gevorderde studenten. En er zijn mensen die helemaal geen student kunnen zijn. Er zijn mensen die wedijveren met Kennis. Er zijn mensen die Kennis steunen. Je hebt beoefenaars en je hebt bondgenoten van beoefenaars: die mensen die de studie niet kunnen volgen maar wel de grote zaak van Kennis steunen.

Een van de zaken die de wildernis zo onbegrijpelijk maakt is dat je die alleen moet betreden en de uitgangspunten die je gebruikte om met anderen om te gaan hier niet langer van toepassing zijn. Dit schept een gevoel van vervreemding en isolement. Maar in werkelijkheid word je gewoon eerlijk over de staat van afscheiding. Wanneer de pretenties worden weggenomen, wanneer de verkeerde veronderstellingen worden verwijderd, wanneer je in een situatie wordt geplaatst waarin jouw idealen en je overtuigingen de werkelijkheid niet kunnen belichamen, zul je zien hoe kwetsbaar en hoe alleen je bent. Dit brengt je situatie aan het licht zoals ze werkelijk is, maar het gaat veel verder dan dit. Het schept de mogelijkheid voor jou om de werkelijkheid van Kennis te ervaren en het ware doel en de ware betekenis van relaties met anderen.

Een fundament voor Kennis kan niet alleen gelegd worden, want het is een groepsgebeuren. Dit wil zeggen dat je bondgenoten en metgezellen nodig hebt op De Weg van Kennis. Onthoud dat dit niet gaat over een held of heldin worden. Het gaat over het verkrijgen van een grotere capaciteit en ervaring van het leven. In de wildernis ga je vroeg of laat beseffen dat je anderen nodig hebt. En dat je ze om de juiste redenen nodig hebt. Je hebt ze dan nodig om dat wat je weet te belichamen. Je hebt ze nodig om je grotere motivatie in het leven te steunen en aan te moedigen. Je hebt ze nodig om je diepere neigingen weer te geven. Je hebt ze nodig om moed te tonen terwijl jij leert moedig te zijn. En jij hebt hen nodig om moed te vatten waar jij zelf moed hebt getoond.

Je legt hier een ondersteunend netwerk aan, niet gewoon voor de dagelijkse activiteiten van je leven – geld verdienen, voedsel kopen, beschutting zoeken, zorgen voor al die kleine boodschapjes ten behoeve van het dagelijkse bestaan – maar om het betreden van en participeren in de wildernis te steunen; steun om Kennis te voelen, te vinden en te volgen; steun om het gevoel van roeping te ervaren en te verhelderen dat je vooruit drijft en je niet toestaat terug te keren naar je comfortabel maar onecht leven. Dit zijn mensen die je kunnen kennen. Dit zijn mensen die voor jou opkomen zolang ze kunnen opkomen voor Kennis in zichzelf.

Om een fundament te leggen om De Weg van Kennis te leren en te leven, heb je een gemeenschap nodig. Dit wil niet zeggen dat je met anderen erop uittrekt en probeert in een of ander filosofisch verband te leven. Het wil zeggen dat je vertrouwen gaat stellen in anderen die bij je zijn in de wildernis. In eerste instantie wordt dit vertrouwen misschien gezien als een last en als een inbreuk op je vrijheid. Misschien zeg je; “Ik wil niet dat iemand afhankelijk van mij wordt! Ik wil vrij zijn om te doen wat ik wil wanneer ik dat wil. Ik wil aan niemand anders verantwoording verschuldigd zijn.” Toch is dat slechts je persoonlijke geest die bang is om zijn controle op te geven. Welke vrijheid levert dat op anders dan chaotisch zijn? Wat betekent vrijheid voor de persoonlijke geest anders dan het recht om zichzelf te omgeven met meer en meer lagen van misleiding en het gevoel van isolement en ellende te compenseren met vruchteloze en wanhopige pogingen tot geluk.

De last waar de persoonlijke geest over klaagt is precies datgene wat jou betekenis geeft in het leven. In je eentje heb je geen betekenis. In het universum bestaan geen betekenisvolle individuen. Een individu is een mogelijkheid tot relatie. Het zijn de relaties die belangrijk zijn. Waar je mee verbonden bent en wie je vertegenwoordigt geeft de betekenis aan je bestaan hier. Waar je toe behoort – niet als in een politieke partij of een gezelligheidsvereniging, maar waar je je in je hart mee hebt verenigd – geeft betekenis en substantie aan je bestaan. Ongeacht hoe groot en roemrijk je als individu ook moge worden, ongeacht hoe zeer je in jouw gemeenschap gerespecteerd en geëerbiedigd wordt, je bent slechts een mens met potentie totdat je jouw leven aan iemand anders hebt gegeven. Als potentieel mens zul je jouw vervulling niet vinden. Je zult niet ten volle je betekenis of je doel in de wereld ervaren of de richting die je moet gaan in het leven. En je zult steeds meer ophemeling nodig hebben om het vreselijk gevoel van isolement dat je voelt te compenseren.

Je bent nu bezig aan deze Hel te ontsnappen, wat dit de Hel. Isolement is de Hel. De Hemel is volledige omsluiting, maar tussen Hemel en Hel bevindt zich een lange reis. Je moet het verlangen naar de Hemel en de capaciteit voor de Hemel bezitten. Kennis binnenin je zal je daarheen brengen want dat is haar enige doel.

Hierbij ga je niet van volledig isolement naar volledige omsluiting. In plaats daarvan overbrug je de kloof tussen jezelf en de ander. En als dat gebeurd is kun je de kloof tussen jou en iemand anders en vervolgens tussen jou en weer iemand anders overbruggen. Een voor een bouw je een brug. Je fundament voor Kennis is niet je eigen schepping omdat het gedeeld wordt met anderen. Wanneer je erop uittrekt om alleen ergens in de wereld te leven waar je geen anderen kunt ontmoeten en je zou proberen een fundament te leggen voor Kennis, zou dat niet opgaan totdat iemand anders je hierbij zou kunnen helpen. Je zou nog steeds in je ideeënwereld vertoeven. Je zou geloven dat je een fundament had gelegd, maar wat voor fundament zou je leggen in een staat van isolement Dat is onmogelijk om verklaarbare redenen. Hoe kun je de Pijler van Werk vormgeven zonder met anderen te werken? Hoe kun je de Pijler van Gezondheid vormgeven zonder betekenisvolle omgang met anderen? Hoe kun je de Pijler van Relaties vormgeven als je helemaal alleen bent? Hoe kun je de Pijler van Spirituele Ontwikkeling tot stand brengen als je niet geleerd hebt je aan te sluiten bij iemand?

De weg naar de Hemel loopt via relaties. Het is een weg van relaties. Je kunt je uiterste best doen om je heel en verenigd met het leven te voelen, en je zult dit nu en dan ervaren, maar tot het moment dat je samen bent met iemand anders, jezelf kunt geven en jouw middelen in samenspel met de inzet van die ander kunt inzetten ben je aan het flirten met de realiteit.

Probeer geen liefdesavontuur met de werkelijkheid te hebben, want het is de bedoeling dat je een relatie hebt. Een liefdesavontuur kan zeer intens zijn en erg opwindend, maar het heeft geen basis en kan niet lang duren. Het zal in verbittering en verwarring eindigen tenzij het tot een betekenisvolle relatie kan leiden. Dit heb je in je eigen ervaring met anderen gezien.

Jouw gemeenschap is nu een ondersteunend netwerk. Dat is het begin van een gemeenschap. Als een gemeenschap zich ontwikkelt, wordt zij iets groters.

Laten we het nu hebben over een gemeenschap van Kennis. Een gemeenschap van Kennis is gebaseerd op herkenning, affiniteit en gemeenschappelijke activiteit in de wereld. Ze verschilt van alle andere gemeenschappen in de wereld die je ziet. In een gemeenschap van Kennis zijn mensen samen omdat ze weten dat ze samen moeten zijn en ze bereid zijn de moeilijkheden van dat samenzijn en van hun gezamenlijk leven onder ogen te zien omdat ze deze innerlijke zekerheid bezitten. In alle andere gemeenschappen in de wereld, die rechtsgemeenschappen zijn, zijn mensen samen voor een tijdelijk voordeel en hun regels en voorschriften creëren orde en stabiliteit.

Een gemeenschap van Kennis is gebaseerd op overgave en toewijding. Een rechtsgemeenschap is gebaseerd op kansen, voordeel en adhesie. Een gemeenschap van Kennis wordt bekrachtigd met waarheid. Een rechtsgemeenschap wordt bekrachtigd door bestraffing en wetgeving. Er zit een groot verschil tussen deze twee werkelijkheden en ervaringen van het samenwerken met mensen.

Wanneer problemen ontstaan in een gemeenschap van Kennis, dan wordt dat gezamenlijk in de gemeenschap behandeld om te achterhalen wat gekend wordt en juist en passend is voor de gemeenschap. In een rechtsgemeenschap is de wet de waarheidsspreker. Zij is de definitieve maatstaf waar beslissingen op gebaseerd worden, want mensen weten niet zeker wat ze moeten doen of wat juist is, dus grijpen ze terug op de wet die zegt, “Zo moet het zijn” en “Zo niet”. Dit is begrijpelijk want een gemeenschap van Kennis op dit niveau van de werkelijkheid kan slechts plaatsvinden tussen een gering aantal mensen. Grote bevolkingsgroepen moeten rechtsgemeenschappen zijn. Grote ondernemingen, zelfs grote kerkgemeenschappen moeten door hun omvang en door het gebrek aan contact dat hun deelnemers onderling hebben, rechtsgemeenschappen zijn. Dat spreekt vanzelf. Dit wordt niemand aangerekend.

Een gemeenschap van Kennis moet echter klein, hecht, intiem en intact zijn. Ze hanteert regels en voorschriften alleen om iedereen bij elkaar te houden zodat haar hoofddoel ondersteund en vervuld kan worden. Haar regels geven steun in plaats van beteugeling. Haar regels houden de zaken scherp en geven de juiste richting aan. Regels zijn er voor het gemak en wenselijk omdat ze helpen bij het leggen van een fundament voor samenwerking en een eind maken aan verwarring. Maar deze regels zijn gebaseerd op wat nodig en juist is. Een rechtsgemeenschap probeert hetzelfde te doen, maar beschikt niet over de overgave en de toewijding erachter. In een gemeenschap van Kennis worden regels herkend als hulp in plaats van beteugeling of een vorm van straf.

Een gemeenschap van Kennis probeert de waarheid te leven. Een rechtsgemeenschap streeft naar co-existentie met anderen. De nadruk ligt op iets anders. De motieven zijn anders. Beide zoeken stabiliteit, maar voor verschillende doeleinden. Hun regels en richtlijnen zijn om verschillende redenen opgesteld en hebben een andere effect en toepassing.

Je hebt een gemeenschap van Kennis nodig omdat je Kennis niet alleen kunt leren. Zelfs als je iets ervaart en er heel zeker over bent, hoe kun je dan weten of het echt is? Hoe kun je er zeker van zijn dat je niet gewoon een wensbeeld creëert? Hoe kun je er zeker van zijn dat je niet ergens voor wegloopt? Hoe kun je er zeker van zijn dat je jezelf niet in het ongeluk stort? Je hebt jezelf al vaak voor de gek gehouden, omdat je je leven gebaseerd had op ideeën in plaats van op ervaring. Nu probeer je je leven op ervaring te baseren in plaats van op ideeën, maar de kans op fouten lijkt hier even groot als vroeger.

Alleen de bevestiging van iemand anders, een zuivere bevestiging, kan de ervaring van Kennis in jezelf onderbouwen. Om deze bevestiging te herkennen en op waarde te schatten moet je een vertrouwensbasis hebben. En dit vertrouwen moet stevig en degelijk zijn. Het kan niet alleen maar opportunisme zijn.

Je weet niet helemaal wat je moet doen, waar je naartoe moet of met wie je moet zijn zonder steun van anderen. Je kunt fysiek niets in de wereld doen zonder de medewerking van anderen. Je vindt je weg door de wildernis niet zonder metgezellen. Je kunt de wildernis alleen betreden, maar jouw Spirituele Familie en de Ongezienen zijn bij je als je aan deze grote reis begint. Je legt niet in je eentje je fundament voor het leren en leven van De Weg van Kennis omdat je dat deelt met anderen. Wat je legt, leg je samen. En waar het fundament voor dient, deel je samen.

Jouw spiritualiteit dient hier niet om een kathedraal voor jezelf te bouwen, maar om een zaal te creëren voor de gemeenschap. Je spirituele ontwikkeling dient hier niet om een heilige of een avatar te worden, maar om een manier te vinden om met mensen te zijn waarmee je grootste kracht versterkt kan worden. Je inspanningen in het leven dienen hier niet om een staat van afscheiding te rechtvaardigen, maar om die overbodig te maken.

Je vormt een gemeenschap omdat je die nodig hebt. En je vermogen om in een gemeenschap te participeren zal jou je zwakke en sterke kanten tonen. Maar afgezien hiervan zal het je laten zien wat jouw werkelijke gaven zijn, die je alleen nooit helemaal zou kunnen achterhalen. Je ziet dat je er bent door wat je te geven hebt, niet door wat je krijgen kunt. En je waarde, je rol en je activiteiten zullen berusten op je vaardigheden en je diepere neigingen, niet op je ideeën of wat je voor jezelf verlangt. Mensen creëren in hun leven complete carrières die berusten op ideeën of wat ze graag willen voor zichzelf om, of ze nu wel of geen succes hebben gehad, alleen maar tot de ontdekking te komen dat ze ergens de boot hebben gemist, op de een of andere manier de verkeerde kant op zijn gegaan en al hun middelen hebben besteed aan iets dat voor hen nooit vruchten kon afwerpen. Wie kan hen nu nog troost brengen?

Dus, jij die de wildernis is binnengetreden of het gevoel hebt dat je in de buurt van de wildernis bent; je leven is gered. Je hebt tijdig je weg gevonden. Hoewel je misschien alleen en geïsoleerd in je eigen gevoelens lijkt te zijn heb je nu veel steun, want je volgende bezigheid in het leven zal je Spirituele Familie aantrekken en die individuen naar je toe roepen die bedoeld zijn als jouw metgezellen. En de komende bezigheden in je leven tonen jou je zwakke kanten en je verkeerde ideeën. Maar tegelijkertijd doen ze een beroep op een grotere kracht in jou, een kracht waarvan je niet eens zeker bent dat je die bezit, maar die je toch zult moeten uitoefenen.

Je moet hierbij vertrouwen stellen in Kennis. Hier kom je in een toestand die relatie genoemd wordt, die ontstaat wanneer geesten zich verenigen om gezamenlijk een grote inspanning te leveren. Hoe kan een grote inspanning anders worden geleverd dan wanneer geesten zich verenigen? En hoe kunnen geesten zich verenigen als geen grote inspanning geleverd moet worden? Dit is de basis voor participatie in de wereld. Dit is het fundament voor echte relaties. Dit verenigt mensen. Dit roept toewijding op. Mensen zijn niet toegewijd aan elkaar omdat ze elkaar mogen of omdat het geweldige mensen zijn of omdat ze elkaar charmant of gezellig vinden. Mensen zijn toegewijd aan elkaar omdat ze samen iets belangrijks doen en elkaar nodig hebben om dat te doen wat hen in eerste instantie heeft samengebracht.

Zie je hoeveel dit verschilt van het romantische ideaalbeeld waarbij mensen gefascineerd raken door elkaars persoonlijkheid of uiterlijk? Dat gaat allemaal over hoe geweldig, mooi en aantrekkelijk je bent en het leven een show is waarin jij de vedette bent. Mensen worden verliefd op beelden. Mensen worden verliefd op sensaties. Mensen worden verliefd op beloftes. Mensen worden verliefd op een blik, een glimlach, een toespeling. Maar mensen worden ook verliefd op ijs en chocolade en ander snoepgoed. Mensen worden verliefd op kleding. Mensen worden verliefd op auto’s. Mensen worden nagenoeg overal verliefd op.

Maar wat is dit voor liefde? Er is geen sprake van inzet. Er is geen sprake van toewijding. De nadruk ligt niet eens op de waarde van de persoon en zijn of haar bijdrage. De nadruk ligt zelfs niet op de ander. Mensen gebruiken elkaar gewoon zodat ze uit hun eigen leven kunnen ontsnappen, uit hun eigen sombere wereld die iedere dag somberder wordt.

In het leven ben je samen en waardeer je elkaar omdat je samen iets kunt doen. In het leven word je toegewijd omdat je elkaars waarde en doel herkent en je je wilt inzetten voor dat doel en die waarde in die persoon. Jullie liefde en jullie affiniteit doorstaan hier het verouderingsproces van jullie lichamen. Jullie liefde en affiniteit overleven hier de liefdesromantiek die ontstaat door bij een nieuw en opwindend iemand te zijn. Jullie liefde en affiniteit doorstaan hierbij de beproevingen als gevolg van het in de wereld zijn. Jullie liefde en affiniteit groeien als jullie leren samen te werken en als jullie het fundament leggen voor een groter leven samen. Jullie relatie duurt dan voort na deze wereld, want jullie zijn nu Familie. Dit is geen romantisch intermezzo. Dit is geen hartstochtelijk moment. Je bouwt hier iets dat eeuwig zal blijven bestaan, want sterke relaties worden nooit worden beëindigd.

Deze persoon en de enkelingen waarvan je misschien het grote geluk hebt ze in het leven te vinden, zullen jouw gemeenschap vormen en jullie gemeenschap zal samenkomen om een fundament voor Kennis te leggen en uiteindelijk gezamenlijk te participeren in het geven en ontvangen van de geschenken van Kennis die op dit fundament geplaatst kunnen worden. Jouw fundament van Kennis is als een groot altaar waarop de geschenken van Genade gegeven kunnen worden en deze geschenken van Genade zullen niet simpelweg magische of wonderbaarlijke dingen zijn. Het zullen waarschijnlijk eenvoudige inspanningen zijn die doordrongen zijn van een grote kracht en een grote liefde. En jullie levens zullen het altaar, het fundament en het platform zijn om te geven.

Je gaat door met je gewone activiteiten, maar je ervaring van het leven wordt heel anders zijn. Je bent niet alleen en je kunt degenen die bij je zijn vertrouwen en je kunt op ze rekenen omdat hun participatie met jou gebaseerd is op iets dat echt, zuiver en permanent is. Zij is niet gebaseerd op een tijdelijke fantasie of een kortstondige genegenheid of als compensatie van een of andere onzekerheid. Je hebt nu echte relaties en jullie toewijding aan elkaar zal de hoogste uitdrukking van jullie liefde zijn, want toewijding is inherent aan Kennis.

Kennis is toegewijd aan jou. De Schepper is toegewijd aan jou. Je Spirituele Familie is toegewijd aan jou. Wanneer je leert toegewijd aan hen te worden, zul je het belang van jouw relaties voelen en je zult zien dat een relatie geen ding is maar een leefwereld – iets dat werkelijk en magisch is binnen de fysieke en mentale leefwerelden van je leven. Je zult deze aanwezigheid en deze zekerheid voelen en beseffen dat je iets hebt dat sterker is dan de wereld, dat jouw ervaring in de wereld zal overleven. Je verwerft hier een kracht waar anderen alleen maar van kunnen dromen. Maar het is niet slechts jouw kracht en ze is niet alleen voor jou, want je kracht is jouw relatie. Je kracht is je band en je band is je toewijding.

Als mensen bij elkaar komen om een belangrijke activiteit voort te zetten ten dienste van de wereld, kunnen ze op een zeer volwassen manier samenzijn. Ze kunnen de kleine geschillen en misverstanden overwinnen die voortdurend tussenbeide komen bij mensen. Ze kunnen de tweedracht zaaiende krachten van de wereld die overal angst en versnippering veroorzaken tenietdoen. Ze kunnen de onzekerheid en beproevingen van het leven doorstaan, omdat ze een grotere kracht bezitten.

Wat is een spirituele gemeenschap? Op een bepaald moment in het leven zullen mensen zich samen vestigen en hun gemeenschap formaliseren omdat dit haar zal helpen sterk en bestendig te worden in de wereld die haar ogenschijnlijk voortdurend uiteen probeert te rukken. Zelfs degenen die in Kennis verenigd zijn zullen de prikkels voelen van de wereld, de herinneringen aan de wereld en de beloften van de wereld dat ze alles afzonderlijk kunnen doen, zijn en hebben. Omdat je deel uitmaakt van een gemeenschap, omdat je diep verbonden bent met iemand anders wil niet zeggen dat je de verlokkingen van de wereld niet kunt voelen, want dit is de fysieke en mentale leefwereld waarin je leeft.

Terwijl mensen zich overal om je heen wijden aan hun eigen persoonlijke vervulling, alles geven wat ze hebben en eisen dat anderen alles geven wat ze hebben ten behoeve van hun eigen persoonlijke verheerlijking, zul jij dit voelen. Je voelt de sterke invloed hiervan. Maar je weet dat dit niet echt is en je ziet waar dit toe leidt, want je kunt dit van meet af aan zien. Je hoeft de fouten van het leven niet volledig te ervaren om te weten waartoe ze leiden want het leven overal om je heen demonstreert dit. Al die mensen die je hebt bekritiseerd en waarover je zo laatdunkend was: laten zij jou niet de gevolgen van dwaling zien? Doen ze geen beroep op jouw vergevingsgezindheid en jouw dankbaarheid door je dit te tonen en je dit essentiële deel van je onderricht te geven?

Menselijk falen is overal om je heen zichtbaar. Je voelt haar prikkels en haar pijn. Maar als je door de wildernis kunt komen en je fundament voor Kennis begint te leggen, waar je Kennis in voldoende mate ervaart zodat zij een blijvende aanwezigheid in je leven wordt, dan heb je een fundament dat niet aan het wankelen gebracht kan worden. Dit betekent niet dat je niet door de wereld overreed en verleid kan worden, maar het betekent wel dat je met een voet in de werkelijkheid staat. Dit staat niet garant voor succes, maar het geeft je de echte belofte op succes. Dit garandeert niet dat je niet zult falen, maar het geeft je het fundament voor succes.

In een formele gemeenschap van Kennis is een iemand de initiatiefnemer. Een iemand is de persoon die het zaadje plant. Hij/zij is het zaadje omdat hij/zij eenheid met het Goddelijke ervaart en de uitdrukking van deze eenheid zijn weg moet vinden binnen het kader van menselijke relaties. De persoon die het zaadje plant moet zich volledig verenigen met iemand anders om een ware spirituele gemeenschap te beginnen. Zij moeten zich helemaal met elkaar verbinden. Dit is het begin van een gemeenschap. Een gemeenschap begint met twee, maar het zaad wordt door een persoon geplant.

Misschien vraag je je af waarom dit zo is? Waarom wordt het zaad niet door velen geplant? Omdat het zo werkt. Anderen vullen het aan en blazen het leven in en geven het nieuwe mogelijkheden, maar een iemand draagt het zaad voor de spirituele gemeenschap en die ene persoon moet zich verenigen met iemand anders en dat vormt de oorsprong van de relatie. Zij moeten zich verenigen met een handvol mensen en dat wordt de basisrelatie.

Bedenk dat in De Weg der Kennis geen grote mannen en vrouwen bestaan. Er bestaan alleen grote relaties. Grootsheid in een mens is het vermogen om zich met de juiste persoon om de juiste reden op het juiste moment op de juiste manier te verenigen. Daaraan herken je menselijke grootsheid.

Er bestaan veel “spirituele gemeenschappen” die geen spirituele gemeenschappen zijn. Het zijn gewoon leefwerelden waarin een iemand wordt aanbeden en ieder ander ondergeschikt is. Je kent de voorbeelden hiervan. Dit komt doordat mensen gefixeerd zijn op heldenverering en niet weten hoe ze zinvol met elkaar moeten omgaan.

Hoezeer mensen het idee ook mogen verafschuwen helden en heldinnen erop na te houden vanwege de grote beperking die het met zich meebrengt voor alle anderen, verlangen ze nog steeds naar een held of heldin – iemand die uitstijgt boven de dagelijkse problemen en het menselijk falen dat ze om zich heen zien. Zo denken mensen bijvoorbeeld graag aan de opstanding van Jezus in plaats van aan de aanwezigheid van de Heilige Geest. De aanwezigheid van de Heilige Geest is een relatie. Het is een uitdaging. Het is Kennis. Maar, oh, het is veel extatischer en een veel mooiere fantasie te denken aan de verrezen Jezus badend in het licht. Dit zijn de dingen waar films en grote romans uit bestaan – de extase en de fantasie die je boven het leven lijken uit te tillen in plaats van het aan te gaan – en die je meenemen naar een mooie plek waar geen pijn en verdriet heerst.

De Schepper biedt je Kennis. Kennis is het fundament voor relaties en relaties zijn het fundament voor succes en vervulling. Je keert terug naar de Schepper via een groot netwerk van relaties die allemaal verbonden zijn in Kennis. Hier betreed en ervaar je het grote web van het leven waar alles met elkaar verweven is opnieuw, maar nu volgens een bepaald patroon en op een bepaalde manier. Hier leer je dat je je niet kunt verbinden met iedereen waarmee je dat zou willen. Je kunt niet verenigd zijn met iedereen die je wilt. Je kunt niet iemand die je leuk vindt of waarvan je houdt een lid van je Spirituele Familie noemen, want je bent voorbestemd om bij bepaalde mensen te zijn en niet bij anderen, ongeacht jouw aantrekkingskracht of genegenheid.

Ware relaties en een ware gemeenschap, die een groter netwerk van relaties is, moeten allemaal een groter doel en een grotere zaak dienen en worden ingegeven door een grotere werkelijkheid in mensen. De zaak en het motief moeten er zijn.

De grotere zaak waarmee de mensheid vandaag geconfronteerd wordt is de opkomst van de wereld in de Grotere Gemeenschap, die in de toekomst de problemen en geschillen van de mensheid zal overschaduwen. Hierdoor wordt de mensheid genoodzaakt zich te verenigen tot een ras en wijze en zorgzame beheerders te worden van de grondstoffen van de wereld. Dit moet toch voldoende uitdaging geven en voldoende betekenis bieden op alle niveaus van het menselijk bestaan. Het ontbreekt dan ook niet aan een grote zaak. Je bent gemaakt om op een specifieke manier deel te nemen aan deze grote zaak. En mocht je de anderen vinden die in de wereld zijn gekomen en die jouw doel delen en die jouw blauwdruk op een complementaire manier delen, dan zul je beseffen dat jullie hier allemaal zijn voor dat doel. Maar jullie moeten allemaal voorbereid zijn in De Weg van Kennis om elkaar te kunnen kennen en te accepteren wat jullie relatie werkelijk te betekenen heeft.

Daarom leggen we een fundament voor Kennis, in jou en om je heen, tussen je geest en je hart en tussen jouw geest en andere geesten. Dit is volkomen natuurlijk. Er is hier niets kunstmatigs. Zo sta je de natuur toe haar belangrijke werkzaamheden in jou en om je heen voort te zetten. Zo sta je dicht bij het leven, zowel in haar gewone fysieke uiting als in de grotere Wijsheid achter het levensmechanisme zelf.

Wanneer je begint met de leer van de Stappen naar Kennis waarin wordt aangegeven dat je in je eentje niets kunt doen, herken dit dan als een uitdaging en als een groot geschenk. Dit tart jouw denken en het denken van de wereld op alle niveaus, maar het wijst ook de weg naar de oplossing van je grote dilemma’s in het leven en de vervulling van jouw grotere doel hier. Dit stelt je in staat om een begin te maken met het leggen van een fundament en diegenen te vinden die samen met jou een fundament kunnen leggen, want jouw fundament is niet alleen voor jou en kan niet door jou alleen worden gelegd.

Je bent de wereld ingezonden voor een doel. Dit hoef je niet voor jezelf te bepalen, want het bevindt zich onaangeroerd in jou. Jij bevat niet alle stukjes voor dit doel, want je moet jouw ware metgezellen vinden om dit te kunnen realiseren. Deze ware metgezellen vertegenwoordigen relaties op veel niveaus. Het zijn niet allemaal echtgenoten en echtgenotes. Zeker niet, want je hebt meer dan een persoon nodig om je roeping in het leven te realiseren. Jouw roeping roept je. Jouw voorbereiding roept je. Zij die in de wereld naar je zoeken roepen je. Jouw Spirituele Familie roept je. En de Ongezienen waken in stilte over jou.

In jouw rusteloosheid en ongenoegen beantwoord je deze roeping. In jouw bezorgdheid en zelfingenomen pogingen om geluk in je leven te brengen zul je deze roeping voelen. Het is een roeping die je niet zozeer in je gedachten ervaart maar meer in je hart en door je hele wezen. Je zult het gevoel hebben dat je ergens moet zijn, iets moet doen, iemand moet ontmoeten.

Je kijkt naar de wereld en je beseft dat de omstandigheden in de wereld steeds ernstiger en moeilijker worden. En je kijkt naar mensen en ziet dat ze niet reageren. Ze zoeken nog steeds naar een uitweg. Ze kunnen niet voelen wat zich in het leven afspeelt. De opkomst van de wereld in de Grotere Gemeenschap is iets dat ze nooit kunnen geloven noch ervaren. Ze worden volkomen in beslag genomen door hun eigen interesses en prioriteiten. Ze zijn op dit moment dood voor de wereld. En ze hopen op een liefdesavontuur dat hun grote nood misschien kan ondervangen, maar uiteindelijk zullen ze erachter komen dat dit nergens toe leidt.

Op een gegeven moment zegt of doet iemand iets, of je ziet, hoort of leest iets dat het diepste deel van jou raakt. Je stopt met denken en voelt iets dat nieuw maar ook oud lijkt, dat onbegrijpelijk lijkt maar ten diepste wordt gekend. Deze kleine aanrakingen zul je vaker krijgen omdat je geroepen wordt aan de tweede fase van je leven te beginnen en je begint met de tweede grote fase in je leven door een fundament voor Kennis te leggen, door de Vier Pijlers van je leven te ontplooien en door relaties aan te gaan die deze grote activiteit kunnen ondersteunen en haar eveneens kunnen vertegenwoordigen.

Je beseft hier al snel dat het fundament gelegd moet worden voordat iets er bovenop gebouwd kan worden. Je ziet dit omdat je jouw beperkingen en jouw neiging tot fouten herkent. Je ziet dit omdat je beseft dat wat je ontplooit veel groter is dan wat je eerder voor mogelijk had gehouden. Je ziet dat leggen van het fundament je in de ogen van anderen niet zal verheffen, maar je alleen zal bevestigen in de ogen van jouw Spirituele Familie. En je vindt relaties die jouw Spirituele Familie in de wereld vertegenwoordigen.

Dan wordt Kennis, dat voorheen verborgen en mysterieus leek een groeiende aanwezigheid en kracht in je leven. De bescherming en de leiding die ze je biedt komt tot uitdrukking in je bewustzijn omdat je bewustzijn de werkelijkheid meer nadert. Op een gegeven moment ga je de Stappen naar Kennis bestuderen. Dan leer je te zien met de ogen van Kennis en te horen met de oren van Kennis en te denken met de geest van Kennis want Kennis is je Grotere Geest en Groter Zelf, een Zelf dat niet los staat van het leven. Je hebt dan relaties en als je vordert krijg je een gemeenschap want gemeenschappen van Kennis zijn de natuurlijke leefomgeving voor een bijdrage en voor vervulling. Ze zijn het ware bewijs dat de Schepper op dit moment aan het werk is in de wereld.