De Nieuwe Boodschap van God

Tegenwoordig voelen zeer veel mensen over de hele wereld dat de mensheid grote veranderingen te wachten staat. Dit baseren ze niet alleen op de feitelijke veranderingen die ze zien in hun gemeenschappen en culturen, maar ook in termen van hun diepste gevoelens. Sommigen zijn hoopvol; velen zijn bang; sommigen speculeren alleen maar dat de mensheid hogere beloningen en meer succes te wachten staat, terwijl anderen een grote ramp voorspellen.

Veel mensen in de wereld maken zich vandaag de dag grote zorgen. Dit is allemaal het gevolg van leven in een overgangsperiode, een periode van grote veranderingen. Door de geschiedenis heen zijn in deze perioden vele grote spirituele verkondigingen gedaan: sommigen voorspellen het begin van een gouden tijdperk, anderen de ondergang en het einde van het menselijk bestaan.

Veel mensen proberen zich als reactie hierop terug te trekken in oude tradities en proberen ze wat zij denken dat een gouden of meer zuivere tijd van het menselijk bestaan was, op te roepen en opnieuw te beleven. Anderen raken verdwaald in fantasie, niet in staat om met hun eigen innerlijke ervaringen of de feitelijke ervaring van verandering om hen heen om te gaan. Weer anderen proberen verder te gaan, dapper niet wetend waarheen, maar in een poging het verleden en alles wat het vertegenwoordigt achter zich te laten.

Deze drie reacties tonen aan dat de mensheid tijdens een groot keerpunt leeft. Het bewijs hiervan is overal te vinden, als je maar kijkt. Maar waar gaat de mensheid heen? Wat gebeurt er werkelijk? Wat is de drijvende kracht achter de belangrijke verandering die mensen om zich heen ervaren? En waarom zijn mensen onrustig en onzeker? Wat veroorzaakt deze angst, deze bezorgdheid en deze opwinding?

Om het antwoord op deze vragen te vinden, moet je verder kijken dan de hoop en de angst in de menselijke familie. Je moet verder kijken dan de recepten voor ongebreideld succes of totale ondergang die veel mensen [voorspellen]. In al die verschillende verwachtingen tussen deze twee extreme voorstellingen, moet je eerst verder kijken dan jezelf naar de Grotere Gemeenschap.

Het is overduidelijk dat de mensen niet naar hun bestemming in de Grotere Gemeenschap hebben gekeken. Want veel van de toekomstverwachtingen waarover je leest of waarvan je je bewust bent in de huidige wereld bevatten geen enkele vermelding over de Grotere Gemeenschap omdat veel mensen geloven dat de mensheid maar door zal gaan in haar staat van isolement en probeert haar problemen te overwinnen, te profiteren van haar sterke punten, te proberen zich aan te passen aan de moeilijke verandering die op handen is en de moeilijke verandering die nog komen gaat.

Waar vind je, in alle mooie en sombere toekomstperspectieven, een vermelding van de Grotere Gemeenschap, een vermelding dat er een einde komt aan het eeuwenoude isolement van de mensheid? De mensen denken nog steeds vanuit een staat van isolement. Ze projecteren hun ideeën, hun overtuigingen en hun ambities vanuit een staat van isolement.

De meeste mensen die nu in de wereld zijn realiseren zich niet dat hun isolement voorbij is en dat de Grotere Gemeenschap hier is. Maar dag na dag groeit het bewijs dat er iets belangrijks gebeurt, iets belangrijks verandert, iets dat niet het product is van een menselijke fout of een menselijke uitvinding. Iets buiten de creaties van menselijke familie genereert een grote verandering.

Het bewijs groeit met de dag. Dag na dag worden meer mensen zich ervan bewust. Maar er heerst nog steeds een enorme onwetendheid en ontkenning. Nog steeds vindt een enorme manipulatie van het bewijs plaats. Het is erg moeilijk voor mensen om nu betrouwbare informatie te krijgen.

De regeringen van de wereld zullen jullie niet vertellen wat ze weten. De religieuze instellingen van de wereld kunnen jullie niet helpen. Mensen zijn erg bijgelovig. Ze zijn vol hoop. Ze zijn vol van wilde verwachtingen. Maar wie kan nu duidelijk zien? Wiens gedachten zijn helder en niet beïnvloed door de heersende opvattingen en overtuigingen van de samenleving?

Het antwoord ligt zowel buiten je als binnenin je, niet slechts bij een van beide. Je moet naar de wereld, naar de grotere beweging van de wereld. Je moet verder kijken dan de menselijke inventaris van hoop, geloof, angst en aspiratie. Je moet verder kijken dan de menselijke familie om te zien dat de mensheid niet langer alleen is, zelfs niet binnen haar eigen wereld; om te zien dat de Grotere Gemeenschap hier is en dat jouw isolement voorbij is; om te zien dat de wereld van [de mensheid] zich voorbereidt op een groot keerpunt, een keerpunt dat het lot van de mensheid en het gevolg van menselijke inspanningen voor altijd zal veranderen.

Je moet met nieuwe ogen naar de wereld kijken, niet met ogen vol hoop en verlangen, niet met ogen van angst en vrees, maar kijken om te zien wat er is, de tijd en de energie te nemen om echt te kijken en te zien wat er is. De meeste mensen zullen zich deze tijd niet gunnen. Ze zijn te bang voor hun eigen onzekerheid. Ze willen niet de verwarring ervaren van iemand die probeert door te dringen tot de mysteries van het leven. Ze zullen gewoon een positie kiezen die aanvaardbaar is en dat blindelings en zonder gedachten of overwegingen aanhouden.

Kijk naar de wereld. Voel wat daar gebeurt. Stel jezelf de vraag: “Zijn we alleen in de wereld? Is de mensheid alleen in de wereld? Voert de mensheid nu volledig de regie over haar bestemming?”

En kijk naar binnen – niet naar wat je denkt en gelooft, maar dieper, in je diepere geest, in de geest van wat echt bekend is in je. Hier vindt je ook de onderbouwing, want de waarheid in jezelf is verbonden met de waarheid buiten jou, net zoals wat niet waar of onjuist is in jou, verbonden is met wat niet waar en onjuist is buiten je.

Maar om op deze manier te kijken, moet je kijken en geduld hebben. Je zult het antwoord niet meteen krijgen. Je moet het doorgronden, je moet dieper gaan, je moet het begrijpen, je moet de tijd nemen. Dit is zelfs nodig om te beginnen te begrijpen en te ervaren wat er gebeurt en je voor te bereiden op een toekomst die zo anders zal zijn dan het verleden. Wie zal deze tijd en aandacht geven aan de zin en de bestemming van zijn leven en aan de werkelijkheid en de bestemming van de mensheid als geheel?

Om op deze manier te kunnen zien, moet je een jonge blik hebben. Als je een leven vol kennis en ideeën probeert te onderbouwen, zal je vooral proberen te onderbouwen wat je al gelooft en wat je al voor waar houdt. Als je naar de wereld kijkt, maar je geest heeft al een mening gevormd over de aard van de werkelijkheid en het lot van de mensheid en de oorzaken van de menselijke verandering en evolutie, zul je het bewijs niet zien, ook al is het overal om je heen.

Om echt te zien, moet je met open en een jonge blik kijken. Dat betekent niet dat je jong moet zijn, maar het betekent wel dat je bereid moet zijn iets in je op te nemen wat je nog nooit hebt gezien, iets te zien wat je nog nooit eerder hebt gezien, iets te voelen en te ervaren wat je nog nooit eerder hebt gezien en ervaren, en om je eigen ideeën in twijfel te trekken, hoeveel je er ook in hebt geïnvesteerd.

Als je niet kunt zien, kun je het niet weten. Als je niet kunt weten, dan weet je niet hoe je juist en gepast moet reageren. Als je niet weet hoe je moet reageren, dan zul je net als iedereen reageren, op een vooraf bepaalde en voorgeschreven manier, volgens je conditionering of volgens de invloeden die je op dit moment nog ondergaat.

Het is onvoorstelbaar dat mensen niet vrij zijn, maar dat ze wel denken dat ze vrij zijn. Ze denken dat ze vrij zijn, maar ze zijn niet vrij. Alleen maar omdat je niet in de gevangenis zit; alleen maar omdat iemand niet de wacht houdt bij je deur; alleen maar omdat je wat rechten hebt binnen je samenleving betekent niet dat je werkelijk vrij bent.

Als je niet kunt zien; als je niet kunt weten; als je niet kunt ervaren wat je het meest diepgaand ervaart; als je niet kunt zien wat er in de wereld om je heen gebeurt, in het grotere geheel buiten je eigen kleine persoonlijke sfeer; als je deze dingen niet kunt zien en voelen, ben je nog niet vrij. En de vrijheid roept je.

Het is jouw uitdaging om te zien en te weten en te handelen en een fundament in je leven te leggen voor Kennis, een fundament voor je spirituele werkelijkheid, een nieuw fundament. Hier verfraai je niet wat je al weet, je legt een nieuw fundament. Je begint opnieuw.

Alleen het nuttige wat je inbrengt, zal deel uitmaken van je toekomst. Al het andere zal, stap voor stap, beetje bij beetje worden achtergelaten. Dit is jouw uitdaging. Je doet dit niet alleen voor jezelf. Je doet dit voor de mensheid. Alleen voor jezelf zal je niet de moeite nemen, zul je je niet inzetten, zul je de moeilijkheden en de onzekerheden niet onder ogen zien. Maar voor de mensheid is er een grotere roeping en een grotere verantwoordelijkheid.

Dat is jouw uitdaging. Maar dat is niet alles. Omdat je innerlijke werkelijkheid direct verbonden is met je uiterlijke werkelijkheid, moet je erachter komen wat er gebeurt en leren hoe je je moet voorbereiden. Je moet leren over de Grotere Gemeenschap. Je moet leren wat Kennis en Wijsheid uit Grotere Gemeenschap werkelijk betekenen. Je moet de Grotere Gemeenschapsspiritualiteit ervaren om je eigen spiritualiteit te vinden en dit in je tradities en in je ervaringen van het dagelijks leven te brengen. Je moet leren over de Grotere Gemeenschap en je moet de Stappen naar Kennis nemen. Dat is de grote uitdaging die iedereen te wachten staat die bereid is om zijn of haar grote uitdaging aan te gaan.

Mensen willen vaak de uikomst: “Nou, ik wil gewoon weten wat mijn doel is, en ik zal het uitvoeren. Misschien.” Ze willen niet het proces doorlopen om er achter te komen, wat het belangrijkste is. Ze willen gewoon het antwoord. Ze willen de uitkomst. Dus geven ze zichzelf het antwoord. Ze schrijven zichzelf een resultaat voor. En het is gebaseerd op hun wankelmoedige gevoelens, hun hoop, hun angsten, hun verlangens, hun zorgen.

Ze kunnen zich nergens aan verbinden, want ze hebben geen fundament waarop ze zich kunnen verbinden. En dus willen ze dit vandaag heel graag, maar volgende week, nou ja, is het anders. En dan een maand later is het weer anders. En ze kunnen zich niet focussen en ze kunnen geen richting kiezen en daar duidelijk met wijsheid en onderscheidingsvermogen naartoe werken.

De grote uitdaging waarvoor de mensheid staat, is zich voor te bereiden op haar opkomst in de Grotere Gemeenschap, zich voor te bereiden op de realiteit dat haar isolement voorbij is en dat zij nu de confrontatie moet aangaan met andere rassen die zelf geïnteresseerd zijn in wat de mensheid op waarde schat en in de hulpbronnen en de mogelijkheden binnen deze wereld.

Maar om deze uitdaging aan te gaan, moeten mensen zoals jij – mensen die dit boek lezen, mensen die reageren – de uitdaging in zichzelf aangaan. Hierbij volg je geen leider. Hierbij adoreer je een leraar niet. Hierbij ga je niet uit van een starre vorm van geloof of een stel voorschriften.

In plaats daarvan begin je de mysterieuze en fundamentele reis naar Kennis. Je neemt de stappen naar Kennis. Je leert De Weg van Kennis. Je wordt een student van Kennis. Je zoekt de voorbereiding op die je zelf niet kan bieden. Je neemt de verantwoording voor je ontwikkeling. Je reageert op de roeping in jezelf. Je accepteert niet de passieve en nutteloze veronderstellingen die mensen om je heen zullen maken en nu maken.

De mensheid bestaat uit individuen, en de mensheid is altijd vooruitgeholpen door de vastberaden inspanning van een klein percentage van haar bevolking. Wat de mensheid vooruithelpt is het samenkomen van mannen en vrouwen van goede wil en ware inspiratie om belangrijke taken uit te voeren, bestaande problemen aan te pakken en zich voor te bereiden op problemen die zich aan de horizon aftekenen.

De mensheid bereidt zich niet zomaar voor. Het zijn de individuen die zich voorbereiden. Kijk niet naar jouw regering. Kijk niet naar jouw religieuze instellingen. Kijk niet naar jouw maatschappelijke organisaties. Zeg niet, “Iemand moet hier iets aan doen!” Jij bent dat. De roeping is voor jou. De roeping is voor iedereen die kan antwoorden en die zich kan voorbereiden en die de uitdaging kan aangaan en die de verantwoordelijkheden op zich kan nemen.

Ja ze zijn groot, maar dit is de manier waarop je grootsheid in jezelf vindt. Je vindt nooit grootsheid door een kleingeestig leven te leiden dat zich bezighoudt met kleine dingen. Je vindt een groter leven door een grotere uitdaging en verantwoordelijkheid aan te gaan, door een beroep te doen op een grotere kracht en energie in jezelf door dat te koesteren en de leerniveaus te doorlopen door je vaardigheden en je bewustzijn te ontwikkelen.

Zoals Wij hebben gezegd, is de mensheid niet voorbereid op de Grotere Gemeenschap. Ze is niet intellectueel voorbereid, ze is niet psychologisch of emotioneel voorbereid en ze is niet spiritueel voorbereid. Je kunt geen beroep doen op menselijke instellingen of menselijke tradities om deze voorbereiding aan te rijken, want de werkelijke voorbereiding zal verder gaan dan wat zij tot nu toe hebben bereikt om tegemoet te komen aan een nieuwe reeks omstandigheden.

Hierbij is het essentieel om te beseffen dat wat de grote Leraren millennia geleden aanleverden niet helemaal kan volstaan om aan een nieuwe reeks omstandigheden tegemoet te komen. Daarom vertegenwoordigt de evolutie van de religie een opeenvolgende golf van nieuwe Openbaringen. Ze vinden niet elke dag of elk jaar plaats, maar eerder elke eeuw of elk millennium. En ze vinden plaats om tegemoet te komen aan de veranderende omstandigheden van het leven en ter voorbereiding op de toekomst.

Het christendom of het boeddhisme of de islam van 2000 jaar geleden [of 2500 jaar geleden], of 1500 jaar geleden, uit de oudheid kan de uitdagingen van vandaag niet aan zonder een nieuwe golf van Openbaringen. De Openbaring is hier. Het is de leer over de Grotere Gemeenschap. Ze is het middel om de Spiritualiteit van de Grotere Gemeenschap te leren kennen. Ze is de Weg van Kennis uit de Grotere Gemeenschap.

Dit zal de oude tradities hier nieuw leven inblazen. Dit geeft een nieuwe belofte aan de mensheid. Maar de echte verantwoordelijkheid ligt nog steeds bij jou, het individu. Wat ga je doen? Kennis weet wat je moet doen, maar jij weet nog niet wat Kennis weet. Dat is jouw kans. Kennis heeft de kracht en de wijsheid om je naar je vervulling te leiden, maar jij moet de moed hebben om zo’n reis te maken.

De mensheid komt op in een veel grotere arena van het intelligente leven. En iedereen zal zich daardoor wat kleiner voelen. Dit is altijd de prijs die je betaalt om jezelf in een grotere context te plaatsen. In plaats van een belangrijk persoon in je dorp te zijn, ben je nu een klein iemand binnen een grotere gemeenschap.

Iedereen zal zich heel klein en kwetsbaar voelen als ze zich realiseren dat hun isolement voorbij is en dat de Grotere Gemeenschap hier is. Ze zullen hun hulpeloosheid herkennen. Ze zullen merken dat ze de gebeurtenissen niet onder controle kunnen houden. Ze zullen merken dat ze hun reacties niet eens onder controle kunnen houden. En daarom is er tegenwoordig zoveel ontkenning in de wereld. Mensen willen hun gevoel van controle en gezag behouden, ook al zijn de omstandigheden in hun leven drastisch veranderd.

Wie kan dit onder ogen zien? Wie kan dit onder ogen zien met het inzicht dat dit een goede kant heeft? Het is makkelijk om bang te worden. Het is moeilijker om je met je eigen moed bezig te houden.

De mensheid loopt bij de voorbereiding op de Grotere Gemeenschap ver achter op schema. De grotere Spirituele Krachten die toezicht houden op het welzijn van de mensheid hoopten dat er meer vooruitgang zou zijn geboekt. Maar de mensheid loopt achter. Ze is zo volledig met zichzelf bezig dat ze niet verder kan kijken.

Zo is het pas in de afgelopen jaren dat zij eindelijk enige verantwoordelijkheid heeft genomen voor het feit dat zij in een leefwereld leeft die gerevitaliseerd en beschermd moet worden. Er zijn mensen die dit al eeuwenlang weten. Elke goede landbouwer weet dit. Elke goede houthakker weet dit. Maar er is eindelijk een collectief verantwoordelijkheidsgevoel. En hoe lang heeft het geduurd voordat dit gebeurde? En hoe laat is dit ontstaan?

Je je voelt je rusteloos, je voelt dat er iets in je beweegt en het lukt je niet om je gemak te voelen, hoeveel pleziertjes en geneugten je jezelf ook toestaat, het lijkt alsof je maar niet tot rust kunt komen. Als dit voor jou geldt, dan weet je iets, en reageer je ergens op. En misschien heb je van binnen wel een gevoel van urgentie dat je niet persoonlijk kan verklaren omdat je in de meeste gevallen voldoende lijkt te bezitten om een relatief tevreden persoon te zijn.

Waarom die rusteloosheid? Waarom het gevoel van urgentie? Waarom de zorg en de voorzichtigheid? Waarom die verontrustende gevoelens en emoties? Komt dat omdat je fundamenteel tekortgeschoten bent? Komt dat omdat je een ongelukkige jeugd hebt gehad? Komt dat omdat je leven niet perfect is?

Nee. Kijk verder. Kijk dieper. Je voelt dat je ergens op reageert. Dit betekent verantwoordelijk zijn: kunnen reageren. En wel reageren op iets diep in jezelf en op iets wat buiten jezelf ligt, veel verder dan de criteria van je persoonlijke leven.

Voordat de storm begint, worden de dieren in het bos stil en zoeken ze hun toevlucht. Ze veranderen hun gedrag. Ze reageren ook al is de storm nog niet begonnen. Jij reageert ook, maar je reacties blijven vaak onopgemerkt en je voelt ze niet. Dit is je natuurlijke instrument wat je scherp houdt dat je verbonden houdt met je omgeving, maar vooral in de moderne mens is dit natuurlijke instinct, dit natuurlijke vermogen, sterk verminderd en beschadigd. Het wordt genegeerd.

Mensen leiden hun dagelijks leven alsof er niets aan de hand is, ook al zijn de omstandigheden van hun hele leven compleet veranderd. Mensen bereiden zich niet voor op de toekomst. Ze bereiden zich niet voor op het ouder worden. Ze bereiden zich zelfs niet voor op de behoeften van hun leven, omdat ze niet reageren op de tekenen en signalen waarop ze moeten reageren.

De Grotere Gemeenschap is nu in de wereld. Ze houdt zich verborgen, maar ze laat haar sporen overal achter. Je kunt ze vinden, maar je moet wel kijken. Je zult ze niet in je kranten tegenkomen, want die mogen zulke zaken over het algemeen niet drukken. De menselijke samenleving lijdt aan een algemeen geheugenverlies, vooral in de meer ontwikkelde landen, waarvan men zou verwachten dat ze beter onderlegd en beter geïnformeerd zijn.

De grote uitdaging die de mensheid te wachten staat, is niet alleen de aanwezigheid van de Grotere Gemeenschap, maar ook de eis dat de mensheid rekenschap moet gaan afleggen van haar veranderende omstandigheden en zich bewust moet worden van de factoren in haar leefwereld en de omstandigheden die zo’n fundamentele verandering teweegbrengen. Dit leidt je rechtstreeks naar de Grotere Gemeenschap.

Het brengt overal mensen ertoe om na te denken over iets wat ze nog nooit eerder over na hebben hoeven denken. Je ouders hoefden hier niet over na te denken. Je voorouders hoefden hier niet over na te denken. Ze hadden andere problemen, waarvan je sommige niet meer meemaakt. Maar jij hebt problemen die zij nooit hebben hoeven ervaren.

Om van binnen te kunnen reageren, moet je dieper kijken dan alle conditionering die je hebt ondergaan in je scholing en in je leven in de wereld en die overigens zeer aanzienlijk is. Je moet er bovenuit stijgen. Je moet diep naar binnen gaan om die verantwoordelijkheid in jezelf te vinden.

De Grotere Gemeenschap brengt een groot risico voor de mensheid met zich mee, maar ze brengt ook de goede kant met zich mee door meer scholing, een grotere spirituele afstemming en een groter geheel aan vaardigheden te eisen. Ze plaatst iedereen in de wereld in hetzelfde schuitje – rijk of arm. Uit welk land je ook komt, je wordt met hetzelfde probleem geconfronteerd. Dit nivelleert de bestaande ongelijkheden en biedt een basis voor samenwerking die voorheen gewoonweg niet voldoende aanwezig was.

De realiteit van de Grotere Gemeenschap, de noodzaak om een Groter Gemeenschapsbegrip en -perspectief te creëren en de noodzaak om Grotere Gemeenschapsspiritualiteit te leren, zijn precies die dingen die de basis zullen vormen voor menselijke samenwerking. Niet alleen wordt de mensheid overal geconfronteerd met een ernstige bedreiging, maar ook heb je nu de kans om het fundament te ontwikkelen dat de meeste problemen van de wereld van vandaag zal oplossen en je voorbereidt en in staat stelt om de grotere problemen aan te pakken die de mensheid te wachten staan bij het opkomen in een Grotere Gemeenschap van het leven.

Als je alleen maar met angst en vrees op de Grotere Gemeenschap reageert, zul je niet in staat zijn te weten. Maar als je op de Grotere Gemeenschap reageert met een onbegrensd optimisme – met de gedachte dat alles goed komt, dat het maar een proces is, dat God de baas is over alles, dat ik gewoon mijn rol moet spelen en dat het allemaal goed komt – dan kun je niet weten en kun je je er niet op voorbereiden.

In plaats daarvan moet je de middenweg nemen. Angst en hoop hebben hun eigen aantrekkingskracht, maar ze hebben allebei grote handicaps. De man of vrouw van Kennis geeft zich aan geen van beide over maar neemt de middenweg, zodat hij/zij helder kan zien. Hij/zij vindt het evenwicht in zichzelf. Hij/zij houdt het midden en kijkt en ziet het verschil.

Kijk om je heen. Je zult zien dat de mensen aarzelen tussen onbegrensd enthousiasme en totale angst. Ze gaan van het ene uiterste naar het andere. Ze weten niet hoe ze de middenweg moeten vinden.

Vanuit een positie van angst ziet optimisme er heerlijk bevrijdend uit, dus daar wil je naart. “Alles komt goed. Alles komt in orde. We kunnen dit aan. God heeft de leiding. Ik kan me ontspannen. Het is niet zo erg als ik denk. In feite is het allemaal prachtig. En je leeft daar een tijdje mee en je komt erachter, “Nou, dat komt helemaal niet overeen met mijn ervaring van de werkelijkheid,” en dus zak je terug in angst en vrees.

Je moet de middenweg vinden. Hier wordt alles duidelijk. Hier heerst evenwicht. Het beweegt niet van de ene reeks emoties of verwachtingen naar de andere. Het gaat om het vinden van de middenweg. Dit is de Weg van Kennis volgen, want Kennis raakt niet geboeid door beloften van hoop en voorspoed en geluk. En Kennis raakt niet gefascineerd door de duistere [druk] van angst of de aantrekkingskracht van onrust.

Angst is gemakkelijk. Het kost heel weinig moeite om die te ervaren. Optimisme is iets moeilijker, maar het is ook gemakkelijk omdat je je geest kunt vullen met prachtige verwachtingen en jezelf allerlei dingen kunt vertellen over de realiteit om je heen en in je. Maar Kennis is moeilijker. Het vinden van de balans is moeilijker. Dit vereist vastberadenheid, inspanning en voorbereiding.

Op deze pagina’s geven we je een duidelijk beeld van het grotere geheel, een duidelijker beeld dan je ergens anders zult vinden. We zeggen dit allemaal niet om je te overrompelen, maar om een diepere reactie en een dieper weten in je op te roepen, een weten dat je al hebt. We doen een beroep op wat je weet, we geven je niet iets nieuws om te geloven. Dit maakt deel uit van de grote uitdaging die de mensheid te wachten staat.

Het is merkwaardig in de menselijke samenleving en in veel andere samenlevingen in de Grotere Gemeenschap dat men geneigd is om de zaken te laten verslechteren tot een punt waarop een oplossing absoluut noodzakelijk is, buiten ieders verwachtingen en voorkeuren om. Mensen laten de omstandigheden verslechteren en worden dan gedwongen iets te doen, maar tegen die tijd worden hun acties wanhopig en zijn ze zeer kostbaar en vaak niet erg effectief.

Terwijl de man of vrouw van Kennis probeert het probleem te elimineren zodra het voor het eerst wordt opgemerkt, zal iemand zonder dit grote fundament de dingen laten verslechteren om vervolgens drastische inspanningen te leveren om het aan te pakken, vaak zonder goede resultaten.

Deze neiging getuigt van een gebrek aan verantwoordelijkheid en een gebrek aan innerlijk bewustzijn. Het toont een gebrek aan sociale cohesie in menselijke samenlevingen en een gebrek aan respect voor de grote impact op je leefomgeving – je mentale leefomgeving en je fysieke leefomgeving.

De komst van de Grotere Gemeenschap zal dit alles veranderen. Ze zal het vereisen. Als mensen gewoon iets willen, nou ja, dan is dat niet genoeg, maar als het moet gebeuren, dan moet het gebeuren. Dat veroorzaakt de prikkel. De man of vrouw van Kennis wordt gestuurd door wat er moet gebeuren, niet door wat ze willen of prefereren. Verlangens zijn zwak en zonder besluit. Voorkeuren zijn gebaseerd op persoonlijke wensen. Ze zijn niet gebaseerd op de realiteit van het leven of de beweging van Kennis in de persoon.

De grote uitdaging is deze: De mensheid moet zich voorbereiden op de Grotere Gemeenschap en moet een groter en meer zuiver geestelijk fundament verwerven en moet een fundament leggen voor samenwerking en vereniging onder de menselijke familie als zij wil overleven en haar zelfbeschikking in de Grotere Gemeenschap wil behouden.

Het is een moeten. Het is niet iets waarbij je zegt: “Nou, het is een probleem, maar we komen er ooit wel uit.” Met die aanpak zal het tegen de tijd dat de mensen wakker worden, te laat zijn en zal het kwaad al zijn geschied.

Op zoveel andere gebieden van het menselijk leven is het dezelfde uitdaging – de aantasting van het natuurlijk milieu, de omvang van de armoede en de sociale onrust in de wereld, de oneigenlijke verdeling van de rijkdommen. Dit zijn allemaal problemen die met de dag groter worden en er is niet genoeg verantwoordelijkheid in de menselijke familie om ze volledig onder ogen te zien en op te lossen. De fakkel van de waarheid wordt gedragen door individuen die gaan stralen door de waarheid, hun aantal neemt weliswaar toe, maar is nog steeds niet voldoende.

De grote uitdaging die de mensheid te wachten staat, is niet alleen de uitdaging om zich ergens bewust van te worden, om zich bewust te worden van de Grotere Gemeenschap, maar ook de uitdaging om zich voor te bereiden en de uitdaging om over te gaan tot handelen. Dit moet voortvloeien uit een duidelijk begrip van de huidige situatie, en het moet worden gevoed door Kennis om werkelijk effectief te zijn en werkelijk vruchtbare resultaten te halen.

Deze grote uitdaging voor de mensheid is dezelfde als de grote uitdaging waar jij voor staat – de uitdaging om te achterhalen wie je bent, om te achterhalen wat je hier kwam doen, om het fundament van waarheid in je te vinden, en om te beginnen met de waarheid te leven.

Je bent geboren met de Kennis van wat je moet doen, waar je heen moet en wat je moet worden. Het is tijd om die Kennis te vinden en te gaan leven. Dat is de grote uitdaging waar je voor staat. Dat is dezelfde als de grote uitdaging waar de mensheid voor staat.

Er zijn grotere dingen voor je te doen in je leven. Er zijn grotere dingen voor de mensheid te doen. Er zijn grotere dingen voor je om je bewust van te worden. Er zijn grotere dingen voor de mensheid om zich bewust van te worden. Er zijn belangrijke dingen voor jou om te weten en te realiseren. Er zijn belangrijke dingen voor de mensheid om te weten en te realiseren.

Het begint allemaal met het individu. Kijk niet naar jullie regeringen en instellingen. Ze zijn verlamd door het verleden. Ze zijn verlamd door hun geloof in het verleden, en vaak zijn ze niet vrij om te reageren op de toekomst, want ze worden zelf beïnvloed en gedomineerd. Het gaat om het individu. Hier vindt innovatie plaats. Wie je ook bent, waar je ook werkt, wat je omstandigheden in het leven ook zijn, dit is je grote uitdaging.

De Grotere Gemeenschap is nu in de wereld. Zij probeert invloed te winnen om zich hier te kunnen vestigen. Ze beïnvloedt de mensen in de mentale leefomgeving en probeert zich genetisch te vermengen met de mensheid. Zij zal de conflicten in de menselijke regeringen en de tegenstrijdigheden in de menselijke religies aangrijpen om hier invloed uit te oefenen, om degenen die meer kracht en vermogen hebben te pacificeren en om de huidige illusies van de mensheid in stand te houden, zodat zij haar aanwezigheid hier zonder menselijke tussenkomst kan blijven opbouwen.

Maar jullie hebben ook bondgenoten in de Grotere Gemeenschap, en we zullen later in dit boek over hen spreken en over hun belang voor jou als individu en voor de mensheid als geheel. Want jullie zullen niet in staat zijn om in de Grotere Gemeenschap op te komen zonder hun hulp, en jullie zullen niet in staat zijn om jullie voor te bereiden op jullie nieuwe leven in een grotere arena van intelligentie zonder de voorbereiding te vinden die dit mogelijk zal maken.

Laten we ons nu richten op de voorbereiding zelf en op wat er bij komt kijken, wat nodig is en de grote beloning die het biedt. Het is niet genoeg om je ergens van bewust te zijn. Je moet je voorbereiden op de uitdaging en de kans die deze biedt. Dan zullen jullie in staat zijn om met de Grotere Gemeenschap om te gaan en van haar aanwezigheid te profiteren en haar te gebruiken om kracht en integriteit te verwerven en haar te gebruiken als een basis voor vereniging en samenwerking binnen de menselijke familie. En jullie zullen haar gebruiken om relaties op te bouwen die sterk en gefocust zijn en niet beheerst worden door persoonlijke verlangens en angsten. Dit is allemaal het gevolg van voorbereiding, en dit zullen we nu bespreken.