Zoals geopenbaard aan Gods Boodschapper
Marshall Vian Summers
op 22 januari 1988
te Dallas, TX, Verenigde Staten
Wat je in deze tekst leest is de transcriptie van de originele stem van de Engelenschare zoals zij door de Boodschapper Marshall Vian Summers sprak.
Hier wordt de originele communicatie van God, die voorbij woorden bestaat, vertaald naar menselijke taal en begrip door middel van de Engelenschare die over de wereld waakt. De Engelenschare levert vervolgens Gods Boodschap aan de Boodschapper, waarna het wordt getranscribeerd en beschikbaar gemaakt aan jou en aan alle mensen.
In dit opmerkelijke proces spreekt de Stem van de Openbaring opnieuw. Het Woord en het Geluid zijn in de wereld. Moge jij de ontvanger zijn van dit geschenk van de Openbaring en moge jij open staan om deze unieke Boodschap in ontvangst te nemen voor jou en voor jouw leven.
Noot voor de lezer:
Deze vertaling werd voor de Society verzorgd door een student van de Nieuwe Boodschap die aangeboden heeft om de originele Engelse tekst te vertalen. Wij stellen deze vertaling in haar vroege vorm beschikbaar voor de wereld om mensen de mogelijkheid te geven in hun eigen taal kennis te maken met een deel van de Nieuwe Boodschap.
Ik wil je graag een paar woorden leren om met mij op te zeggen. De woorden zijn RAYE NAVAR. Zeg ze nu alsjeblieft met mij mee. RAYE NAVAR. Dit is een passende aanroeping voor ons onderwerp. RAYE NAVAR betekent, in grove lijnen althans, “de geest afschudden”, omdat het gaat om een opleidingsniveau dat verder gaat dan wat hier normaal gesproken als onderricht wordt beschouwd. Het vertaalt zich ook naar “het scheiden van de geest” omdat de geest een middenlijn heeft tussen het rationele en het intuïtieve. De twee aspecten van je persoonlijke geest zijn met een naad verbonden, en die kan worden gescheiden. Wat dit onthult is een zaadje van licht, niet het soort licht dat je ziet in een gloeilamp, maar een zaadje van Aanwezigheid, een grotere expressie van je wezen in de wereld.
Ik wil het graag hebben over onderricht om jouw verlangen naar Kennis te stimuleren en je een nieuwe kijk op zaken te geven die je heel goed van pas zal komen. Ik zal spreken over onderwijs als bestaande uit drie niveaus: Het eerste is overleven in de wereld; het tweede is de ontwikkeling van je persoonlijke zelf; het derde is de ontdekking van Kennis. RAYE NAVAR heeft betrekking op de ontdekking van Kennis.
Nu, jullie hebben allemaal vanaf de eerste dag geleerd, niet? Je training in het begin was in de eerste plaats bedoeld om te overleven in de wereld en je persoonlijke zelf te ontwikkelen. Nou, je bent in leven gebleven in de wereld. Gefeliciteerd! En je hebt een persoonlijke identiteit. Gefeliciteerd! Nu is er slechts een bepaalde hoeveelheid overlevingstraining nodig en er is altijd een klein beetje dat nodig blijft omdat het te maken heeft met je behoefte om in je eigen inkomen te voorzien en om met andere mensen om te gaan. Je leeft niet alleen in een biologische, maar ook in een sociale omgeving. Je moet fysiek overleven en je moet sociaal overleven. Om dit te kunnen moet je je persoonlijk zelf ontwikkelen, zodat je effectief kunt communiceren en participeren met mensen en in staat bent om de eenvoudige zaken van je leven te beheren. Dit blijft doorgaan, want zelfs met de nadruk op een groter leven zul je je nog steeds moeten ontwikkelen en je persoonlijke zelf moeten cultiveren om tegemoet te komen aan deze nadruk op een groter leven. Verwacht niet dat God je een grote missie in het leven zal geven voordat je de capaciteit ervoor bezit.
Dus, als je het derde onderwijsgebied betreedt, waar ik me op zal concentreren, moeten we ook in gedachten houden dat je vermogen om te overleven en je vermogen om je voertuig te ontwikkelen – wat je geest en je lichaam is – ook moet worden voortgezet. Je geest en je lichaam worden nooit opgeofferd, want hoe meer je je vermogen ontwikkelt om Kennis te ervaren – het diepgaande vermogen om de waarheid te kennen – hoe meer je een persoon van kracht, consistentie en richting moet worden, en je moet leren hoe je moet overleven in een veranderende wereld. Dus, de overlevingstraining is nog niet voorbij, maar hier ligt nu niet de nadruk op.
Kennis is niet alleen je vermogen om de waarheid waar te nemen en met de waarheid te resoneren, zij bevat ook de herinnering aan je leven buiten deze wereld en de reden waarom je hier bent gekomen. Iedereen is op de wereld gekomen om een bijdrage te leveren en te leren om een bijdrage te leveren; iedereen is op de wereld gekomen om meer over de wereld te weten te komen. Enkelen die in de wereld zijn gekomen, zullen hier hun studie voltooien. Ik bedoel dat ze hier niet meer terug hoeven te komen. Je hoeft geen meester te zijn om je studie in de wereld te voltooien. Dat is heel belangrijk om te begrijpen, vooral omdat meesterschap zo’n relatief begrip is. Meesterschap in de wereld betekent niet noodzakelijkerwijs meesterschap buiten de wereld. We moeten nu denken aan meesterschap in verhouding tot jouw situatie, want dit leven is niet alleen een ervaring op zich, het is een voorbereiding op je toekomstige leven en op het leven buiten de wereld. Daarom zal een groot deel van je opleiding mysterieus lijken. Als je het Mysterie kunt betreden, zul je op een veel breder gebied kunnen participeren waardoor je effectiever, bekwamer en veel gelukkiger zult worden in de wereld.
Het is erg belangrijk als je over Mysterie nadenkt dat je het Mysterie mysterieus laat zijn, want het maakt niet uit hoe goed je het overleeft en hoe capabel je ook lijkt te zijn op persoonlijk vlak, je bent verregaand onwetend over wie je bent, waar je vandaan komt en waar je naartoe gaat. Je bent als iemand die geleerd heeft een schip te besturen, maar je hebt geen idee wanneer je bent vertrokken of waar je naartoe vaart. Dat is een Mysterie. Theorieën en filosofieën over je vertrekpunt en bestemming zullen helemaal niet voldoen aan de werkelijkheid. Je hoeft niet te definiëren wat je te wachten staat, want dan zou je hier nu niet meer productief kunnen zijn. Dat zal je ontdekken als je doorgaat.
Het derde onderwijsniveau is de ontdekking van Kennis. Hier begin je je vertrekpunt te herinneren en te anticiperen op het punt van terugkeer – niet omdat je de wereld wilt verlaten, maar omdat de betekenis van je aanwezigheid hier volledig wordt bepaald door waar je vandaan komt en waar je naartoe gaat. Het is alsof je op een dag naar school bent geweest en je daar tachtig jaar bent gebleven en de klas nooit hebt verlaten. Nou, na een tijdje zou het erg moeilijk worden om je te herinneren hoe het leven was buiten het klaslokaal. Maar als je na tachtig jaar de klas verlaat, ga je min of meer naar huis naar je “ouders”, wat je Spirituele Familie is. Het was gewoon een hele lange dag in de klas, dat is alles – in feite zo lang, dat je je daardoor volledig kon concentreren op het klaslokaal. Als je het membraan dat deze wereld scheidt van het leven daarbuiten binnendringt, wordt het erg moeilijk om je te concentreren op je aanwezigheid hier, omdat het leven daarbuiten zo aanlokkelijk is. Het is zo aantrekkelijk. Het is makkelijker om daar jezelf te zijn dan hier. Daarom moet je de wereld in een staat van geheugenverlies betreden om je te kunnen concentreren op je aanwezigheid hier.
Nu brengt De Weg van Kennis uit de Grotere Gemeenschap mensen naar de derde leerdrempel, wat de ontdekking van Kennis is. Het is zeer essentieel om hier in gedachten te houden dat deze ontdekking je veel beter in staat zal stellen om te overleven en je persoonlijk te ontwikkelen, maar het is uiterst mysterieus. Bij de derde drempel begin je toegang te krijgen tot het leven buiten de wereld, maar wel op zo’n manier dat je meer in staat bent om in de wereld te zijn in plaats van minder.
Als je tachtig jaar in een klaslokaal zou zitten en je dacht aan thuis, zou je het moeilijk hebben om in de klas te zitten. ” Ik kan niet wachten om naar huis te gaan!” Je kunt je herinneren hoe het was toen je een klein kind was, terwijl je wachtte op het moment dat de school uit was. Je kon niet wachten, hield de klok in de gaten en je kon de leraar niet horen. Je wachtte gewoon tot de tijd voorbij was.
Het lijkt erop dat je bij het betreden van het Mysterie alle rationele, verantwoordelijke en objectieve benaderingen van het leven achter je laat, maar dat is niet waar. Wat wel waar is, is dat je nu een basis hebt voor ware objectiviteit. Hoe kun je objectief zijn als de wereld je volledige realiteit vormt? Ze is zo tijdelijk en veranderlijk met zo veel bedreigingen, hoe kun je hier objectief zijn? Hoe kun je gelijkmoedig zijn als de wereld alles is wat je kent? Alsof je iemand in een wasmachine stopt en vraagt om te mediteren. Als de wasmachine alles is wat er is, weet men alleen maar dat alles enorm roteert. Nou, de wereld lijkt op een zeer langzame draaiende wasmachine. Dat maakt je een beetje in de war, nietwaar? Het is erg moeilijk om hier enig perspectief te hebben.
Overal is zoveel Mysterie! Je relaties zijn mysterieus. Je kunt de fysieke kwaliteiten van een relatie identificeren – de mate van betrokkenheid, de fysieke interactie, de persoonlijke gewoontes, enzovoort – maar de aantrekkingskracht is echt mysterieus. Dat is magisch omdat het mysterieus is. Het feit dat je kunt ademen zonder erover na te denken is mysterieus. Het feit dat alles gebeurt is mysterieus. Het is allemaal mysterieus! Eigenlijk is dat wonderbaarlijk!
De eerste twee onderwijsniveaus, die ongeveer negenennegentig procent van het onderwijs in het leven uitmaken, houden zich niet bezig met Mysterie. Mysterie is een lastpost, iets om niet mee bezig te zijn. Het maakt je een dromer – minder goed in staat om te overleven en je persoonlijke zelf te ontwikkelen. Veel van het onderricht dat nu in het menselijk potentieel plaatsvindt, is gericht op persoonlijke ontwikkeling. Om beter te kunnen praten. Beter te kunnen nadenken. Beter te kijken. Beter te handelen. Meer te hebben. Minder te lijden. Dit is belangrijk, maar iets anders is nog belangrijker.
Onze Aanwezigheid vertegenwoordigt het Mysterie van je leven omdat wij leven waar jij vandaan komt. Daarom ontvang je bij het aanvaarden van onze communicatie een aspect van jezelf dat heel erg levendig is, maar dat misschien buiten je bereik als individu ligt.
Je hebt het overgrote deel van je geest, dat Kennis is, in deze wereld gebracht. Dit is niet je persoonlijke geest. Dit is niet de jij die probeert te overleven, dingen te verkrijgen, dingen op afstand te houden, plezier te beleven en pijn te vermijden. Dat deel worstelt niet. Verandert niet. Het groeit niet eens. De eerste twee fasen van het onderwijs gaan over groei. De derde fase gaat over ontdekken. Kennis groeit niet, maar je bewustzijn ervan wel.
Tegenwoordig wordt er veel gediscussieerd onder mensen die betrokken zijn bij hogere vormen van onderricht en die zeggen dat alle antwoorden in je zitten. “Je kunt het antwoord in jezelf vinden. Het enige wat je hoeft te doen is een beetje graven of heel stil worden of met voldoende oprechtheid vragen, en het zal naar je toe komen.” Maar het is eigenlijk zo dat je niet bij deze antwoorden kunt komen. Je kunt je ingewanden niet opblazen in een poging een manier te vinden om ze te bereiken. Je kunt je niet naar beneden hameren en boren, want de antwoorden die je bezit zijn niet alleen voor jou. Ze zullen op natuurlijke wijze ontstaan als je voorbereid bent om ze te ontvangen en om ze aan anderen te geven. Je boodschap is niet voor jou. Ze is voor anderen. Het geven van de boodschap herstelt Kennis als een levende realiteit.
Wanneer je je studie in deze wereld hebt afgerond en het is niet langer een plek is om je voor God te verbergen, dan begin je degenen te helpen die achterblijven – niet iedereen, maar bepaalde personen die deel uitmaken van je groep en die hier beneden nog steeds werkzaam zijn. In de wereld zijn is als op de bodem van een mijnschacht zitten. Je kijkt rond en alles wat je ziet is een mijnschacht, oké? Dus je bent daar beneden lang genoeg en dat is alles wat je weet. Maar als je terugkeert naar de oppervlakte, zeg je: “Ach, ik ben dit allemaal vergeten!” Je ademt rustig en er is ruimte en je hebt perspectief.
Kennis geeft je de ervaring dat je buiten de mijnschacht bent terwijl je er nog in zit, maar op zo’n manier dat je effectiever in de wereld bent. Bepaalde individuen worden monnik in het leven, maar zij zijn hier de uitzondering en niet de regel. Denk niet dat als God je roept, je een soort kloosterling wordt of zoiets. Je eerste taak is om een gezond en betrouwbaar persoon in de wereld te worden. Vervolgens kan er iets belangrijks aan je worden gegeven. Als je niet gezond en betrouwbaar bent, zal je ware geschenk eerder een last dan een vreugde voor je zijn en het zal in feite heel gevaarlijk voor je zijn. Je zult het niet effectief kunnen dragen en niet effectief kunnen geven.
Ambitie in deze is heel ongelukkig. Daarom zijn er grenzen aan de persoonlijke groei. We willen niet dat je probeert een perfect, onberispelijk persoon te worden omdat je niet eerlijk zult zijn. Het is verstandig om te weten wat je wel en niet kunt doen. In veel leringen ligt nu een grote nadruk op het gegeven dat als je maar uit de weg zou gaan en niet meer zo’n stommeling zou zijn, je alles zou kunnen hebben, alles zou kunnen doen en alles zou kunnen zijn. Nou, het is dit ” als dan” dat de onophoudelijke boeman vormt in deze situatie. “Was ik maar niet zo gestoord, dan zou ik deze geweldige persoon zijn.” “Had ik maar geen obstakels en belemmeringen, dan zou mijn leven een hoge vlucht nemen! Ik zou als een vallende ster zijn. Dat klopt. Dat zou je doen. Je zou het ongeveer een seconde volhouden en als een nachtkaars uitgaan. Je bent hier niet gekomen om het een seconde vol te houden en als een nachtkaart uit te gaan als een soort van vakantievlam.
In de persoonlijke ontwikkeling is er heel wat beweging, maar niet veel echte beweging. Er wordt veel gekletst, met grote en kleine ervaringen, grote inzichten – “Oh, ik realiseer me waarom ik een halvegare ben geweest – en dan ben je vervolgens weer een halvegare. Het maakt niet uit dat je de reden weet waarom je een halvegare bent. Het is niet zo dat als je de reden weet, het probleem verdwijnt. Mensen zijn altijd op zoek naar het beste antwoord. Het enige wat ze willen van het leven is antwoorden en ze leven niet omdat ze het hele plaatje missen. Het leven gaat aan hen voorbij en ze zijn op zoek naar een antwoord. “Als ik de werkelijke reden weet waarom ik een halvegare ben, dan zal ik geen halvegare zijn. Dan zal ik dit prachtige schepsel zijn, dat voor iedereen een fel licht zal zijn.”
De gevorderden in deze wereld zijn niet zo. Ze houden zich verborgen. Je vindt ze niet vaak en als je ze wel vindt is dat met een reden. Waarom? Waarom vertonen zij zich niet in het openbaar en delen hun uitstraling met iedereen? Waarom verkondigen ze daar niet de grootsheid van God door middel van hun eigen leven? Waarom is dit? Is het niet de bedoeling dat persoonlijke groei een vlammende, majestueuze demonstratie is? Waarom doen de gevorderden dat dan niet? Waarom houden ze zich verborgen in de uithoeken van de wereld?
Het is belangrijk dat je leert over overleven en persoonlijke ontwikkeling, want Kennis moet gepaard gaan met Wijsheid. Kennis is weten wat er gedaan moet worden en Wijsheid is weten hoe je het moet doen. Je moet een persoon zijn die iets weet over het leven en die daadwerkelijk activiteiten kan uitvoeren en zich daarin kan handhaven. Dat is Wijsheid: Wijsheid is weten hoe je dingen moet doen. Het is het gevolg van echte ervaringen tijdens je bestaan in de wereld. Daarom draait het eerste grote deel van je leven om overleven en persoonlijke ontwikkeling. Hier leer je hopelijk hoe je de dingen effectief kunt doen. Je bent er nog steeds niet achter gekomen waar je leven voor dient, maar als je dat wel doet, als je je tijdens de eerste twee fasen ontwikkelt, zul je in staat zijn om er iets mee te doen zonder dat er een catastrofe voor jezelf of voor anderen ontstaat.
De reden waarom de gevorderde individuen die zich in deze wereld bevinden zich niet laten zien, is omdat ze Wijsheid bezitten. Ze willen geen vallende sterren zijn. Ze willen liever een blijvende aanwezigheid in de wereld zijn dan een kortstondige sensatie. Ze zijn op zoek naar studenten die klaar zijn voor Kennis, het derde onderwijsniveau. Ze kunnen informatie verspreiden naar anderen om hen te helpen in hun persoonlijke ontwikkeling en bij het oplossen van persoonlijke dilemma’s, maar ze zijn op zoek naar studenten van Kennis. Ze begrijpen dat God in het geheim werkt in de wereld omdat mensen bang zijn voor God.
Wil je weten waarom je echt verdrietig en depressief bent en waarom die emoties opkomen? Dat komt omdat je God mist. Dat is de oorzaak van alle ellende, en dat is ook het zaad van alle vreugde. God werkt op mysterieuze wijze. God is als een grote aantrekkingskracht zonder een feesttent of een reclamebord. God sleept je onophoudelijk mee. Hopelijk wordt de overtollige bagage in je leven voldoende terzijde gelaten, zodat je de aantrekkingskracht zelf kunt gaan ervaren, want dit is de roep van liefde voor de geliefde. Je probeert dit met elkaar te reproduceren, deze diepe liefde en aantrekkingskracht.
Kennis neemt je mee terug naar God terwijl je in de wereld bent, maar ze doet dat op een heel specifieke manier, omdat ze de nadruk legt op het praktische en niet op het magische. Het gaat niet om metafysica, alles leren over de zestien miljoen niveaus en de kosmologie van alle universa. Dat is voor mensen die denken en niets doen. De man en vrouw van de Kennis is niet bezig met deze zaken, tenzij die een specifieke relevantie hebben voor hun rol in het leven, en zelfs dan zijn ze een tijdelijk hulpmiddel en niets anders. Als je iets wilt weten over mystieke kosmologie, zal een leraar je misschien vertellen over deze dingen om je aandacht te trekken terwijl hij of zij je iets veel groters geeft. Met mystieke kosmologie kom je niet door de dag heen. Het is niet van belang voor je als je alleen en ellendig in je gedachten zit. Zij is gewoon een breder scala aan speculaties. Het kan een verlichting zijn voor je persoonlijke problemen, maar het is niet de sleutel tot je vrijheid.
Dus vereist het derde opleidingsniveau een grote mate van eerlijkheid. Het vraagt van je dat je een persoon wordt die eerlijk en consistent het leven objectief kan bekijken. Je probeert nu niet een geweldig persoon te zijn; je probeert ook niet een schurk te zijn. Je probeert niet eens “te zijn”. Je bent bevrijd van de poging om iemand te zijn. Dit is de grootste vrijheid die je in het leven kunt ervaren. In zekere zin moet de zoektocht om iemand te zijn worden opgegeven voordat je iemand kunt zijn. Kennis vereist niet dat je voorbeeldig wordt volgens jouw normen. Je kunt niet zeggen: “Ik ga Kennis gebruiken om meer van dit of minder van dat te krijgen”, want Kennis is de Meester in je leven. Ze beweegt je voort. Je hebt de zeilen gehesen, en God blaast je nu over de wereld.
Jezus Christus is een persoon die de zeilen heeft gehesen. Hij bevindt zich niet op de scheepswerf om reparaties uit te voeren. Hij zit op het water. Hij is in beweging. Hij hoeft zich geen zorgen te maken over wat hij in het leven moet zijn. Hij legt alleen de nadruk op het onderhouden van zijn zeilen en ze aan te passen aan de beweging die hem voortbeweegt.
In Programma van Stappen naar Kennis is er sprake van twee aspecten waar de student zich op moet concentreren: het eerste is dat je ontdekt wat je nu weet, wat je niet weet en wat je niet kunt weten. Het tweede is het contact met je Innerlijke Leraren. Je hebt een gids nodig in nieuw territorium, en je moet sterk op deze gids vertrouwen. Je Leraren zullen je niet te veel op hen laten vertrouwen, noch zullen ze je toestaan dat je hen als grote helden of heldinnen beschouwt. Dit is niet doelmatig. Zoals alle ware leraren, zijn je Innerlijke Leraren hier om hun aanwezigheid overbodig te maken. Ze helpen je om het zeil te hijsen, de zeilen te verstevigen, te leren je zeilen te repareren als ze kapotgaan en de wind te volgen die Gods beweging in het leven is. Ze leren je zeilen.
Dit is een goede analogie omdat mensen die de leiding hebben over hun schip een enorme bekwaamheid en verantwoordelijkheid aan de dag moeten leggen. Tegelijkertijd wordt hun beweging geleid door grotere krachten. Ze hebben groot ontzag voor de krachten die hen in beweging brengen. Ze claimen geen meesterschap over de hele wereld. Ze gebruiken de wereld gewoon om hun taak te volbrengen. Daarom zijn we niet erg enthousiast als we mensen horen praten over meesterschap in het leven omdat de meeste mensen het zien als de perfectie van hun persoonlijke zelf, met uitsluiting van het leven zelf. Hoe kun je gelukkig zijn in de wereld als je alles probeert te gebruiken om te pronken met je eigen gevoel van perfectie, als je probeert alles prachtig te maken en probeert het iedereen naar de zin te maken, terwijl het leven voortdurend bezig is je creaties uit te hollen. Dat kan geen gelukkig leven zijn.
Je weet dat je de zeilen moet hijsen. We kunnen meedrijven op de wind. We zijn niet gebonden aan de wal. We verdrinken niet in de wateren van het leven, dus gaan we met je mee. Blootstellen aan je Leraren stimuleert je gevoel dat er echte hulp is en dat je leven niet alleen afhankelijk is van je inspanningen, want alleen kun je niets bereiken. In feite kun je helemaal niets in je eentje bereiken. Daarom voelen mensen zich soms pijnlijk getroffen bij het streven naar Kennis, omdat ze zien hoe klein hun aandeel is. “Nou, jeetje, ik dacht dat ik een Meester moest zijn!”
En toch kun je je verantwoordelijkheden niet uit handen geven. Je Leraar vraagt je om je verantwoordelijkheden op te eisen, maar niet om verantwoordelijkheden op te eisen die buiten je rol vallen. Je leert wat wel en wat niet kan, wat je functie is en wat niet. Zelfs op persoonlijk vlak maakt het ontdekken van wat je niet moet doen in het leven deel uit van het volwassen worden. Een heel groot deel van het volwassen worden is het besef dat je maar in een paar dingen echt goed kunt zijn. Pas dan kun je ontspannen en leren aanspraak te maken op je ware rol, zonder dat je probeert om anderen rollen op te eisen.
Het leven is uiterst rechtvaardig en eerlijk, maar het kan een zeer harde ervaring zijn voor degenen die dat niet zijn. Evenzo, als je de open zee op gaat, zul je de omstandigheden moeilijk vinden als je niet voorbereid bent en je zult de omstandigheden gevaarlijk vinden als je niet kunt zeilen. Kennis neemt je mee naar de open zee; ze stelt je in staat om nieuwe gebieden te betreden en een breder perspectief en meer wijsheid in de wereld aan de dag te leggen. Ze tempert ambities die ongepast zijn en ze moedigt ambities aan die wel gepast zijn. Ze is de grote gelijkmaker in je leven en daarom vormt ze de basis voor vrede. Ze plaatst alles in de juiste verhouding. Hier kom je tot het inzicht dat je tegen jezelf hebt gevochten, dat je probeert een perfect mens te zijn, zonder dat je je realiseert dat je een aard hebt. Dan leer je te werken met je aard, in plaats van te proberen die te veranderen. Het leven zal je dienovereenkomstig veranderen. Je hoeft jezelf niet te veranderen. De manier waarop het leven je verandert is het hoogst haalbare.
Ik wil je heel duidelijk maken dat het derde onderwijsniveau de eerste twee completeert; het vervangt ze niet. Het geeft ze gewoon een grotere context waarin ze echt betekenisvol kunnen zijn. Dan begrijp je waarom je in de wereld overleeft. Dan begrijp je waarom je bezig bent met persoonlijke ontwikkeling. Nu is er een reden. Je leven is belangrijker dan je eigen ambities.
Als je je realiseert dat je leven voor iedereen belangrijk is, dan zul je je aanwezigheid in de wereld op prijs stellen. Als je leven alleen maar waardevol is voor jou, nou ja, dan ben je er niet zo zeker van dat het zoveel inspanning waard is, toch? De prijs lijkt te hoog. Maar als je leven zowel voor jou als voor anderen belangrijk is, dan zul je zien dat er echte waarde en een echte reden is om die dingen te doen die heel goed voor je zijn en om dingen opzij te zetten die je kleineren of kwetsen. Dan is eigenliefde mogelijk. Bovendien, als je leven over het leveren van een bijdrage gaat, heb je geen tijd om er op uit te gaan en jezelf te kwetsen. Jullie zijn allemaal heel belangrijke mensen voor het leven.
Jullie weten allemaal dat je bepaalde dingen moet eten en vaker moet bewegen en waarschijnlijk niet naar dat soort films moet gaan, toch? Maar je luistert niet. Waarom? Komt dat omdat je kindertijd zo moeilijk was? Waarom doe je geen dingen waarvan je weet dat ze goed voor je zijn? Is het omdat je niet genoeg van jezelf houdt? Dus bemin je, beminnen, beminnen, beminnen. “Ik hou van, hou van, hou van en ik doe nog steeds niet hetgeen waarvan ik weet dat ik dat moet doen. Ik ben nog steeds verliefd op iemand die niet geïnteresseerd is in mij.” Slag in het gezicht. “Ik eet nog steeds voedsel dat mijn maag van streek maakt.” Waarom? Dieren doen wat goed voor ze is. Een vogel eet geen stenen, tenzij dat nodig is voor zijn spijsvertering. Ze zien het verschil. Waarom zie jij het verschil niet?
Het is verbazingwekkend wat mensen kunnen wanneer zij zich laten leiden door Kennis, en toch zullen zij verborgen blijven en alleen werken in het gebied dat voor hen is weggelegd. Als ze vooruitgang hebben geboekt, hebben ze genoeg geleerd om zich niet te laten zien aan de wereld, want de wereld is nogal in de war over Kennis. Zij wil Kennis voor de kracht die ze lijkt te kunnen leveren, maar de wereld haat haar om de herinnering aan God die ze lijkt uit te dragen. Daarom vergoddelijken en kruisigen jullie je grote leermeesters. Ze zijn te mooi om te vergeten, maar te veeleisend om mee te leven. Dus doden jullie ze en dan kunnen jullie een prachtige herinnering aan hen bewaren. Daarom blijven de Wijzen verborgen. Ze werken achter de schermen. Dat is meesterschap. Dat is een vorm van praktisch meesterschap.
De reden dat het derde onderwijsniveau moeilijk te benaderen is, is dat het mysterieus is. Het komt niet overeen met je persoonlijke ambities of je verlangen naar perfectie. Je weet niet zeker of je die deur wilt binnengaan. Het kan je niet meer garanderen van alles wat je wilt. Je gaat die deur binnen omdat het geluk daar ligt en de bevestiging van je aard en je wezen. Daarom ga je daar naar binnen. Toen ik lang geleden de voorbereiding begon met mijn Leraar, zei ik niet: “Nou, laten we eens kijken. Ik ga ervoor zorgen dat ik alles krijg wat ik wil voordat ik investeer.” Ik werd geroepen. Ik reageerde. Ik werd opnieuw geroepen. Ik reageerde weer. Ik werd nogmaals geroepen. Ik reageerde opnieuw. Het is deze roeping en de beantwoording die Kennis in je leven vertegenwoordigt. Het is niet tot in detail regelen hoe je gaat profiteren van de situatie.
Mensen die deelnemen aan het programma Stappen naar Kennis, of een vergelijkbaar onderwijsproces, weten dat ze een roeping hebben in het leven. Ze kijken nu niet meer naar nieuwe methoden om een beter mens te worden. Hun beslissing om te participeren komt vanuit een diepere plaats in henzelf. Ze komt van Kennis. “Ik weet niet zeker waarom ik hier ben, maar ik moet hier zijn”. Dat is een verklaring van onschatbare waarde. Het is ditzelfde vermogen om te reageren op een diepere kracht die je leven zal redden en je leven steeds opnieuw heeft gered en je heeft weggehouden van bepaalde dingen of je uit bepaalde situaties heeft gehaald die gevaarlijk voor je waren. Pas daarna keek je terug en zei je: “Oh, mijn God! Ik ben zo blij dat die relatie niet werkte!” of “Ik ben zo blij dat ik niet naar die plek ben gegaan met die mensen.”
Niemand voelt zich hier thuis. Dit is een schoonheidssalon. Iedereen gebruikt iedereen en alles om zijn of haar uiterlijk te verbeteren. Dit is heel eenzaam. Er is een bepaalde prachtige berusting die komt met de landing op je ware fundament. Het is de troost van een liefhebbende ouder; het is de troost van een liefhebbende God dat je niet alles hoeft te zijn wat je denkt dat je moet zijn, en je huilt omdat je zo opgelucht bent.
Wat ik te bieden heb is dat mijn leven Kennis is. Ik heb geen ander leven. Ik ben gekomen van waar je leven overvloediger is om je te helpen in de wereld.