Verandering teweegbrengen

Nu zal ik het hebben over verandering – verandering teweegbrengen. Natuurlijk is verandering iets dat overal om je heen gebeurt, maar ik wil me richten op het soort verandering dat je zelf moet bewerkstelligen. Op veel veranderingen die jou overkomen heb je geen invloed, niet alleen in je omgeving en je wereld, maar ook in jezelf. Er gebeurt iets. In de fysieke wereld ben je altijd in beweging.

Toch is er ook verandering waar je zelf de bron van moet zijn en waarvoor je verantwoordelijkheid moet nemen. Als je vooruitgang wilt boeken en belangrijke dingen in het leven wilt bereiken en als je wilt groeien en jezelf wilt ontwikkelen, moet je de verantwoordelijkheid nemen om jezelf te gedragen volgens de ware vereisten van het leven zoals jij die herkent. Dit betekent ook dat je de verantwoordelijkheid moet nemen om verandering teweeg te brengen bij andere mensen. Met andere woorden, soms zul je de situatie moeten veranderen.

De meeste mensen zijn erg passief als het op verandering aankomt. Ze zullen alleen uit zichzelf veranderen als ze door wanhoop worden gedreven. Dat is een erg destructieve manier om het leven te benaderen. Om verandering teweeg te brengen wanneer dat nodig is, moet je op jezelf vertrouwen. Je moet vertrouwen op wat je kent in de situatie en toch openstaan voor het maken van een fout, want zie je, sommige fouten moet je maken. Dus waarom zou je proberen alles goed te doen als er fouten zijn die je moet maken? Ze zijn onvermijdelijk. Veel fouten zijn vermijdbaar omdat ze alleen maar de eerdere fouten herhalen die je moest maken. Denk dus niet dat alle fouten een goed doel dienen. Je krijgt één kans om een domme fout te maken. Dat is voor een goed doel. Daarna kun je die vele malen herhalen, maar de herhalingen zijn niet nodig.

We willen je aanmoedigen om het initiatief te nemen. Als er een conflict is, betekent dit dat er iets moet bewegen, dat er iets moet gebeuren. Mensen willen zich op hun gemak voelen en ze associëren comfort met leven in een statische situatie. Comfort wordt geassocieerd met een toestand van geen verandering. Maar als je niet groeit, krimpt je leven. De muren sluiten zich om je heen. Hier moeten we onze opmerkingen nuanceren, want veel mensen veranderen dingen die niet veranderd hoeven te worden. En evenzo veranderen ze niet de dingen die veranderd moeten worden. Dus wat moet er veranderd worden en wat niet?

Je kunt op twee manieren veranderen: Je hebt de verandering die je wilt maken en je hebt de verandering die je moet maken. De categorie “moeten doen” is de belangrijkste, want de dingen die je moet doen, of je ze nu wilt doen of niet, zijn uiterst noodzakelijk. Het menselijk leven en de menselijke ontwikkeling zijn sterk afhankelijk van deze noodzaak. Dat houdt de dingen in beweging. Het is gebaseerd op een doel. Jullie zijn allemaal op de wereld gekomen met het zaad van God in je en in dit zaad ligt je doel.

Het is duidelijk dat mensen niet willen denken dat ze geen doel hebben, dus verzinnen ze verschillende doelen voor zichzelf. Uiteindelijk zal hun werkelijke doel de mogelijkheid hebben om naar boven te komen en wanneer het naar boven begint te komen, zullen ze zich realiseren dat ze een verantwoordelijkheid hebben om verandering te accepteren die nodig is en om verandering in gang te zetten die nodig is. Ze zullen zich ook realiseren dat ze een verantwoordelijkheid hebben om zichzelf in goede gezondheid te houden, om zich bewust te worden van hun sterke en zwakke kanten en hun gunstige en ongunstige neigingen, enzovoort. Het naar boven komen van een doel zal verandering vereisen in hun denken, gedrag en perceptie en ook in hun relaties met anderen.

Vaak worden mensen hier erg lui omdat ze wachten tot iets hen verandert. Als het dan fout gaat, kunnen ze iemand anders de schuld geven. “Hé, ik was er gewoon en het veranderde! Geef mij niet de schuld!” Maar volledige verantwoordelijkheid nemen betekent dat je samenwerkt met het leven om de nodige aanpassingen aan te brengen terwijl je verder gaat.

Door de routines van het leven vergeten mensen vaak dat ze eigenlijk ergens naartoe willen. Je vestigt je niet gewoon, je gaat ergens naartoe. Je bent iets aan het doen. Voor een deel gebeurt dit in je bewuste geest en voor een deel in je diepere geest, want je opereert in de wereld als individu en als deel van een groter collectief dat het menselijk ras heet. Daarom dring je onbewust aan op vooruitgang om het ras vooruit te helpen. Naarmate meer mensen zich hiervan bewust worden, verloopt de evolutie sneller. Dit is zeker aan het gebeuren. Omdat dit een collectieve beweging is, moeten mensen er wel gelijke tred mee houden. Dit vereist dat je veranderingen in je omstandigheden accepteert en veranderingen in gang zet waar dat nodig is.

Zoals ik al zei, is er verandering die voortkomt uit je wensen en angsten, en dan is er verandering die noodzakelijk is. Je hebt twee soorten noodzakelijke verandering: Er is noodzakelijke verandering wanneer je gedwongen wordt iets te doen of wanneer je geconfronteerd wordt met een catastrofe. Daarnaast is er noodzakelijke verandering wanneer je weet dat je iets moet doen. Hier dwingen de omstandigheden je niet tot actie. In plaats daarvan word je hier gemotiveerd door je eigen Kennis, een diepe en diepzinnige intuïtie.

Het is deze staat van Kennis die we willen cultiveren in alle studenten van Kennis om hen in staat te stellen de richting van het ras met visie te zien en in staat te zijn uiterst krachtige deelnemers te zijn in de evolutie van de wereld. Om in deze hoedanigheid te kunnen functioneren, moeten ze ontsnappen aan de meeste van hun persoonlijke dilemma’s. Ze moeten in staat zijn om kleine problemen in te ruilen voor grote problemen. Omdat deze mensen voorbestemd zijn om een belangrijke bijdrage te leveren in het leven, zijn ze vaak al vroeg in hun leven erg ongelukkig omdat ze verzanden in persoonlijkheidsconflicten, die ze meestal niet kunnen oplossen. Ze hebben nog niet de juiste positie in het leven ingenomen en dus worden hun energie, focus en vitaliteit gericht op kleine dingen, en dat is erg moeilijk voor ze.

En dus willen we jullie eraan herinneren dat jullie in een zeer dynamische situatie leven. Jullie zijn op de wereld gekomen in een heel opwindende tijd. Oh, lieve hemel, de verandering die jullie tijdens jullie leven zullen meemaken! Jullie voorouders konden van zulke dingen niet dromen. Om gelijke tred te houden met deze verandering en niet alleen maar meegesleurd te worden, schoppend en klagend, en om in staat te zijn hier actief aan deel te nemen en een positieve bijdrage te leveren, zul je je gevoel van veiligheid moeten baseren op iets dat veel concreter is dan geld of politieke stabiliteit enzovoort. Je moet een groter fundament in jezelf hebben.

Je leven is een poging om in de ware positie te komen. Alle persoonlijke groei is alleen voor dit doel en niet gewoon voor genotzucht. In feite is persoonlijke groei niet eens voor jou persoonlijk. Al dit zelfonderzoek en de ontwikkeling van vaardigheden – ze zijn niet voor jou. Waarom zou je dat allemaal moeten doen? Je zou gelukkiger zijn als je op het strand zat en bier dronk! Heb je daaraan gedacht? “Oh, laten we allemaal naar het strand gaan en alles vergeten!” Veel mensen doen dat, weet je, maar jij niet omdat je je verder moet ontwikkelen. Er is niets voor jou om je aan vast te houden.

Je wereld verandert sneller dan je je kunt voorstellen. Tijdens je leven zul je veranderingen zien die je op dit moment maar moeilijk voor mogelijk kunt houden. Ik heb het niet over rampen of catastrofes, maar alleen over de vooruitgang van de mens. De dingen ontwikkelen zich heel snel. Het is niet juist om te zeggen dat jij daar verantwoordelijk voor bent. Je bent inderdaad verantwoordelijk voor een deel ervan. Maar het werd in gang gezet door je voorgangers. Iedereen nu en in het verleden is verantwoordelijk. Wat je nu in je leven doet, zet de toon voor je nakomelingen in toekomstige generaties.

Niet alle verandering is goed. Niet alle verandering is gezond. Maar als geheel moet jullie ras verenigd worden, niet in de geest want dat is nog veel te ver gevorderd voor het menselijk ras. Maar jullie zullen uit noodzaak politiek en economisch samensmelten. Als je dit kunt zien gebeuren, zul je de huidige trends begrijpen en zul je zien dat je je een nieuwe verhouding tot verandering zult moeten aanmeten. Je zult verandering niet zien als iets dat je opgedrongen moet worden en dat je accepteert als laatste redmiddel, maar als iets dat je van harte kunt stimuleren. Dingen gaan veranderen met of zonder jouw hulp, maar als je helpt, kun je een positief resultaat genereren.

Bepaalde dingen zijn voorbestemd voor het menselijk ras omdat ze evolutionair zijn, maar hoe de dingen uitpakken – ten goede of ten kwade – hangt af van jouw bijdrage. Mensen denken: “Nou, ik kan individueel zo weinig betekenen”, maar als ze geen bijdrage leveren, zullen de dingen slechter worden! De dingen zijn zo goed als ze nu zijn omdat iemand eerder iets van waarde heeft gegeven. Jouw welvaart, wat je ook hebt, is het gevolg van wat andere mensen hebben bereikt. De auto waarin je rijdt, de gemakken van je huis – mensen hebben bijgedragen en offers gebracht zodat jij deze dingen kon hebben. Je staat op de fundamenten die andere mensen voor jou hebben gelegd. Zij moesten veranderen om dit te kunnen doen. Net als de bomen die groeien uit de bodem van hun eigen voorouders, groei jij nu ook in de bodem van je eigen voorouders. Dit is prachtig om over na te denken omdat het dankbaarheid stimuleert. Het tilt je uit je persoonlijke voorkeur over je leven – wat je wilt, waar je bang voor bent en je persoonlijke belangen daarbij – en je ziet dat je deel uitmaakt van iets groters dat beweegt en verandert en zich ontwikkeld.

Mensen veranderen zelden hun gedrag of hun denken alleen voor zichzelf. Ze veranderen omdat het noodzakelijk voor hen is om iets belangrijks in het leven te doen voor andere mensen. Als je alleen aan jezelf denkt, lijkt de inspanning om jezelf te louteren niet echt de moeite waard. Het is heel moeilijk om de benodigde energie aan je ontwikkeling te besteden. Maar als het voor iets groters is, dan geven mensen meer dan ze voor zichzelf alleen zouden doen, als hun geven oprecht is. Als mensen alleen aan zichzelf geven, geven ze zichzelf ergernis.

Je eerste uitdaging met betrekking tot verandering ligt bij jezelf. Dat is de belangrijkste. Het zal beginnen bij jezelf en in je primaire relaties: je partner, je geliefden, je familie enzovoort. Als je voelt dat er een spirituele ontluiking in je opkomt waar je op moet reageren, zul je je relatie met je familie moeten veranderen. Je kunt deze verandering niet ondergaan zonder dat de relaties om je heen zich daaraan aanpassen. Je moet het zelf doen en niet wachten tot iemand anders het voor je doet.

Als je ware autoriteit in je leven wilt bezitten, de autoriteit die God je heeft gegeven om uit te oefenen, dan moet je opeisen wat van jou is om op te eisen en niet opeisen wat buiten je vermogen ligt. Het ligt niet in jouw macht om het lot van het menselijk ras te bepalen. Het ligt niet in jouw macht om het lot van een ander mens te bepalen. Maar het is wel jouw verantwoordelijkheid om je leven zo goed mogelijk naar Kennis te richten.

Waarom zou je je gezondheid verbeteren? Dat doe je voor iedereen. Waarom zou je een financieel probleem oplossen? Je doet het voor iedereen. Misschien voorziet het in een persoonlijke behoefte en is dat het meest dringend, maar je doet het voor iedereen. Waarom slechte gewoonten opgeven? Zodat de last voor de mensheid minder wordt. Waarom een uitdagende situatie in het huwelijk aangaan? Zodat mensen gelukkiger zullen zijn. Daarom, zie je, zijn het aanzetten tot verandering en dienstbaarheid aan de mensheid erg verwant.

Er heerst veel verwarring in de wereld over het “autoriteitsprobleem”. Wie heeft het gezag? Waar ligt de verantwoordelijkheid? Waar komt die vandaan? Sommige mensen zijn erg passief en denken dat God alles voor hen zal doen als een dienaar, als een dienstmaagd. Sommige mensen staan erop dat niemand iets voor hen kan doen en dat zij alles doen en niemand anders beslissingsbevoegdheid geven binnen hun eigen sfeer. Sommige mensen willen niet dat de overheid de overheid is. Andere mensen nemen geen verantwoordelijkheid en denken dat de overheid alles voor hen zal regelen.

Wat valt onder jouw verantwoordelijkheid en wat niet? Ik kan je hier alleen een beter perspectief op geven. Je moet voor jezelf uitzoeken waar jouw autoriteit kan liggen en waar niet. Jij bent verantwoordelijk voor je gedrag en voor je denken. Je bent verantwoordelijk voor wat je leven demonstreert, maar je bent niet verantwoordelijk voor wie je bent. Je bent niet verantwoordelijk voor het lot van de wereld, hoewel je in sommige opzichten deze verantwoordelijkheid deelt omdat het je richting geeft. Het is voldoende voor mensen om zichzelf in hun primaire relaties te redden met eerlijkheid, tolerantie en vastberadenheid. Maar heel weinig mensen hebben dat gedaan.

Vroeg of laat zul je doen wat je moet doen, in dit leven of in het leven dat komen gaat. Situaties blijven zich voordoen om je deze gelegenheid te bieden. Wat jou de kracht en het vermogen geeft om beslissingen te nemen is God en je Spirituele Familie, die toegewijd zijn aan je spirituele ontplooiing. Maar toch moet de beslissingsbevoegdheid door jou gebruikt worden. Het is heel moeilijk om het idee te begrijpen dat de wereld zich in de juiste richting beweegt en dat jij dat ook – goedschiks of kwaadschiks – doet. Jouw bijdrage is om het goede aan die beweging en bestemming te geven. Je kunt de algehele uitkomst niet bepalen, maar je kunt er wel het goede aan geven.

Als mensen tot deze Leer komen, komen ze er vaak achter dat hun levenssituatie niet erg complex is. Ze weten alleen niet zeker of ze verantwoordelijkheid willen nemen voor wat er moet gebeuren. Een van onze eerste taken is om mensen te ontlasten door hun dilemma te vereenvoudigen. Wat een dilemma complex maakt, is wanneer mensen een oplossing en harmonie willen, maar niet bereid zijn te doen wat nodig is om dat te bereiken. Ze creëren een hoop gespeculeer over zichzelf en hun betrokkenheid en die van anderen en wie er schuld heeft enzovoort. Het is alsof je een glas melk op de grond laat vallen, het breekt en je vraagt je af hoe het heeft kunnen gebeuren en waarom het jou altijd overkomt en of jij degene moet zijn die het opruimt. Na een tijdje is het glas melk op de grond het minste van je problemen. Nu vermaak je je met twijfels over jezelf, conflicten en oordelen en wordt het een groot probleem dat verder gaat dan wat er in eerste instantie is gebeurd.

Dan komt er iemand langs die zo wijs is als ik en zegt: “Hé, dat moet je opruimen. Dan kun je verder en iets anders gaan doen.” En dan zeg jij: “Oh, mijn God! Jij bent zo wijs. Wat een geweldige leraar! Ik hoef het alleen maar op te ruimen en dan kan ik iets anders gaan doen?” En ik zeg: “Ja.”

Ik houd me bezig met wat essentieel is en niet met wat onbelangrijk is. Als je je bezighoudt met wat essentieel is, hebben al je handelingen een grote impact. Hiervoor moet je echter vertrouwen op iets diepers in jezelf dat je hebt leren ontdekken. We noemen dit Kennis, de kracht van Spirit die zich uitdrukt in je leven. Dit is geen buitenaardse geest. Ze komt niet ergens anders vandaan. Zij is de waarheid over jou. Jij bent een uitdrukking van God. Denk niet dat jij God bent. Dat leidt tot enkele zeer ernstige vergissingen in waarneming en begrip. Maar jij bent heel belangrijk voor God.

Iedereen hier kent dingen waarvan hij weet dat hij ze moet doen. Er zijn dingen die je moet veranderen. Uitstel is hier gewoon een vorm van verwaarlozing van jezelf. Om je kracht te beseffen, moet je je autoriteit uitoefenen. Je hebt een grote kracht die latent in je aanwezig is, maar je moet hem gebruiken tegenover dingen die je intimideren om te begrijpen dat hij er is. Dan zul je begrijpen dat de meeste klachten – niet alle, maar wel de meeste – voortkomen uit het feit dat de betrokkenen verwaarlozen wat essentieel is en voor zich uit schuiven. Wanneer je je bezighoudt met dingen die niet veranderd hoeven te worden, en ze concurreren om je aandacht met dingen die wel veranderd moeten worden, wordt het allemaal erg complex. Dit leidt ertoe dat je passief wordt, want je kunt tenslotte niet alles veranderen, toch? Dus zak je terug in je gemijmer.

De man of vrouw van Kennis die Kennis gecultiveerd heeft, houdt zich niet bezig met wat onbelangrijk is. Alles in het leven is zeer duidelijk. Het is zeer actief. Zelfs in meditatie zijn de dingen erg actief. Deze mensen leven in een levendige wereld, niet in een wereld van doffe pijn en zwakke hoop. Daarom moet je, als je vooruitgang wilt boeken, je vermogens cultiveren – je vermogen om onderscheid te maken, eerlijke communicatie, discriminatie, nederigheid, autoriteit en bovenal, de blijvende bereidheid om ongelijk te hebben. Je zult het mis hebben! Dat komt omdat de enige manier waarop je onderscheidingsvermogen kunt ontdekken en leren, is door enkele van de fouten te maken die op je wachten om gemaakt te worden. Als verkeerd zijn wordt geassocieerd met mislukking, als het wordt gezien als een uiting van je zwakte of gebrek aan waarde, tja, dan zul je niet in een positie verkeren om te leren of vooruitgang te boeken. Je zult je leven gewoon gebruiken om jezelf ervan te weerhouden jezelf aan te pakken. Hier wurg je jezelf en kun je geen kant op. Dan ligt het gebroken glas melk op de grond en denk je na over wat voor persoon je bent. Je weet niet genoeg over jezelf om jezelf te veroordelen. Het is niet aan jou om te bepalen wat je waard bent. Als je zo gaat denken, ga je van begin tot eind de fout in.

De meeste fouten die mensen maken, worden gemaakt omdat ze niet kijken. Ze zijn niet aanwezig in de situatie. Ze weten niet hoe ze op het spoor terecht zijn gekomen en nu komt de trein eraan. De enige reden waarom je niet kunt kijken of niet aanwezig kunt zijn in een situatie is omdat je in beslag genomen wordt door je eigen gedachten. Waarom ruimt de man of vrouw van Kennis die de melk laat vallen en de rommel maakt, het zomaar op? Waarom? Omdat ze iets belangrijks te doen hebben in het leven. Ze hebben geen tijd om over hun waarde na te denken.

Als je doet wat je moet doen in je leven, zul je je eigenwaarde voelen. Je zult het misschien niet toegeven, maar je zult het voelen. Als je niet doet wat je moet doen in je leven, zul je je niet goed voelen over jezelf, niet omdat je een slecht mens bent, maar gewoon omdat je niet in een behoefte voorziet. Je hebt zowel een interne als een externe behoefte om vooruit te komen. Sterker nog, je interne behoefte is zelfs sterker dan je externe behoefte. Wanneer je externe behoefte net zo groot is als je interne behoefte, dan past het leven bij jou. Verzet je hier niet tegen. Als je je hiertegen verzet, ben je niet aanwezig bij de situatie. Een wijze beslissing nemen wordt dan erg moeilijk.

Sommige veranderingen zijn erg moeilijk. Ze brengen emotionele pijn met zich mee en vergen veel moed omdat je alle andere argumenten en neigingen terzijde moet schuiven om te doen wat gedaan moet worden. Je hoeft geen verandering te creëren en je autoriteit uit te oefenen als een soort spirituele oefening. Je hebt altijd genoeg te doen in je leven om het echt ten uitvoer te brengen. Soms, als je de verandering identificeert die moet gebeuren en die scheidt van alle dingen die je denkt te moeten hebben of doen, wordt je hele leven duidelijk. Boem! Als je dan kunt accepteren wat je moet doen, begint alles zinvol te worden.

Nu wil ik het kort hebben over leiderschap. Iedereen hier moet een leider van zijn of haar leven worden, maar één ding is belangrijk over een leider: een leider is een volger. Jij bent niet de bron van leiderschap. Je kunt het alleen uitdrukken zoals het in je eigen leven ontstaat. Ofwel leidt de Schepper jou in je leiderschap, ofwel leidt iets anders jou – boosheid, verlangen naar macht, verdriet of wraak. Ook zij zorgen voor leiderschap. Alle leiders moeten iets dienen. Of het nu God is of hun eigen ideeën of ambitie, ze dienen iets. Ze zijn niet de bron van hun eigen leiderschap. Als je je dit realiseert, zal het je in staat stellen om slechte neigingen te corrigeren en de gematigdheid te verwerven die je nodig hebt om op een verstandige manier leiding te geven. Het zal je perspectief en nederigheid geven in moeilijke situaties zodat je je autoriteit niet te buiten gaat.

God wil je verheffen, maar daarop moet je voorbereid zijn. Het is niet iets dat gebeurt met één handbeweging en je wordt verheven. Mensen worden opgevoed zoals een huis wordt gebouwd. Het verschijnt niet zomaar. Waarom? Omdat mensen hun autoriteit moeten uitoefenen en hun ware relatie met het leven moeten leren kennen. God kan autoriteit uitoefenen, maar als jij die van jou niet uitoefent in combinatie met die van God, dan zul je niet vooruitkomen. Daarom begrijp je je relatie met God niet als je passief bent over Gods Aanwezigheid in je leven en denkt dat God alles voor je zal doen en jij vrolijk verder kunt gaan. Je bent hier om op een hoger niveau gebracht te worden, zodat je de wereld kunt dienen. Wanneer je op een hoger niveau gebracht wordt, is dat de kracht van Kennis in jou. Het is geen vorm van zelfverheerlijking. Hier word je niet hoogmoedig en begint leugens over jezelf te vertellen.

Gelukkig zijn mensen altijd onderhevig aan fouten en grappen, toch? Het is heel moeilijk om op dit niveau al te veel over jezelf te zeggen. Je hebt een persoonlijkheid, je hebt een lichaam en je hebt Kennis. Uiteraard kun je niet te veel zeggen over het hebben van een lichaam. Het zit vol gebreken en wordt altijd oud, mijn God! Als het lichaam je voornaamste zorg is, zul je er veel onder lijden. Evenzo kan de persoonlijkheid, net als het lichaam, getraind worden om een hoger doel te dienen, maar op zichzelf is het nauwelijks de toewijding van je leven waard. Daarom zijn zoveel mensen zelfingenomen over hun eigen ontwikkeling. Ze denken dat dit ofwel voor het lichaam ofwel voor hun zelfbeeld is. Dat is de moeite niet waard! Maar wanneer je iets groters dient, dan is het de moeite waard omdat dit een daad is van diepe liefde voor de wereld en het regenereren van je zelfrespect.

Mensen die mijn woorden lezen zijn vaak teleurgesteld omdat ik het niet over metafysische dingen heb. Dat komt omdat ik het over belangrijke dingen heb. Soms zijn dit soort zaken nuttige hulpmiddelen voor wijze beoefenaars, maar in de handen van onwetenden worden ze bronnen van bijgeloof. Waarom zou je je zorgen maken over kristallen als je leven vraagt om je actie en besluitvorming? Waarom zou je je bezighouden met dingen die in de handen van de machtigen een echte betekenis kunnen hebben, maar niet noodzakelijkerwijs relevant zijn voor je onmiddellijke behoeften?

Mensen boeken vooruitgang omdat het moet. Het is zelden uit nieuwsgierigheid. Leven jullie niet in een wereld van grote noodzaak? Is het niet een perfecte omgeving voor vooruitgang? Soms lezen mensen deze woorden en zeggen ze: “Oh, mijn God! Deze leraar is aanmatigend. Ik dacht dat we het over spirituele dingen gingen hebben, en nu vertelt hij me dat ik dit moet doen en dat ik dat onder ogen moet zien. Oh, mijn God, ik ga hier weg!” Dus gaan ze terug naar hun metafysische boeken en lezen ze over dingen die ver van hen af staan.

Ik wil het hebben over dingen die nu aanwezig zijn. Iedereen heeft zijn eigen laboratorium in het leven, toch? Je bent hier zonder te weten waarom je hier bent of je bent actief bezig met dingen die belangrijk zijn. Ze zijn niet alleen belangrijk, ze zijn ook noodzakelijk. Het is deze noodzaak die zo belangrijk is. Het is noodzakelijk omdat je uiterlijke leven zegt dat het zo is of omdat je eigen Kennis zegt dat het zo is. Hoe dan ook, het roept je op om te antwoorden. Als dit nodig is, doe het dan! Je zult niet weten wat er gaat gebeuren.

Het is heel moeilijk om redelijk te zijn over verandering of om logica te gebruiken met betrekking tot verandering. Verandering is vaak onlogisch, vooral wat betreft je relaties. Soms werken dingen niet meer en moet je ze verlaten. Niemand hoeft hier de schuld van te krijgen.

Je hebt het grootste geschenk gekregen dat God je ooit zou kunnen geven, groter zelfs dan Gods Aanwezigheid in je leven. Je hebt Kennis gekregen om je te leiden – een perfect sturende, functionerende werkelijkheid in jezelf. Hoe minder je voorkeur of aandrang van je persoonlijke geest uitgaat, hoe meer je in staat zult zijn Kennis te ervaren en via jou tot uitdrukking te laten komen. Dat is het grootste voorrecht en de grootste voldoening. Het heeft niets te maken met de menselijke problemen van identiteit, belangenconflicten en dat soort zaken.

Ik zal je iets heel interessants vertellen. Het is heel goed om geluk gelijk te stellen aan eenvoud. Waarom? Omdat wanneer iets eenvoudig is, het niet zo gemakkelijk uit elkaar valt. Het is meer geïntegreerd. Eenvoudig zijn betekent echter niet dat je geen diepgang hebt. Het betekent alleen dat je uniform bent. Wanneer mensen uniform worden, neemt hun kracht toe. Hun waarnemings- en begripsbereik neemt toe. Het effect van hun leven op het leven om hen heen neemt toe omdat kracht concentratie is. Hoe geconcentreerder je als mens bent, hoe groter je kracht zal zijn. Ten goede of ten kwade is dit het geval, maar wanneer je kracht geconcentreerd is op wat goed is, zul je een voorbeeld zijn van dat goede. Dan zul je niet bang zijn voor verandering omdat je op jezelf kunt vertrouwen.

Het doet je geen goed als je op God vertrouwt en denkt dat je een rat bent! “Ik ben een rat. God is geweldig. Ik ben een rat.” Wat kan God voor jou doen? God kan je nu niet opvoeden. Je verheerlijkt Gods Schepping niet door een verschrikkelijk, laag iets te zijn. Maar sommige mensen vergissen zich en denken dat ze God kunnen worden. Ze zijn of niets of ze zijn alles! Geen van beide is juist. Je maakt ergens deel van uit. Je hebt een rol te vervullen op een bepaald niveau van de werkelijkheid. Maak dit niveau of deze rol is niet absoluut. Ze zijn niet absoluut. Ze zijn relatief ten opzichte van waar je bent in tijd en ruimte.

Het is heel opwindend als iemand iets doet dat absoluut noodzakelijk is. Het is niet erg opwindend als mensen iets doen louter uit frustratie of verveling, nervositeit of dwang. Als je je leven kunt zien als deel van een Groter Leven hier in de wereld en je bijdrage als deel van de beweging van je ras, dan zul je een perspectief hebben dat je in staat stelt een bijdrage te leveren en verandering in gang te zetten zonder zoveel persoonlijke beproeving.

Je bent zo veilig als je ras, toch? Mensen denken bij persoonlijke veiligheid alleen aan hun eigen leven. Je bent zo veilig als je ras. Natuurlijk maakt dat deel uit van de context waarin je leeft. Waarom kun je eten rond etenstijd? Omdat iemand ervoor gezorgd heeft. Iedereen zorgt voor iedereen, maakt onderweg een paar fouten, maar dat is wat er echt gebeurt. Op dezelfde manier moet je, als je iets voor het ras wilt doen, ook voor je directe behoeften en ontwikkeling zorgen. Je kunt niet je toevlucht zoeken tot het dienen van het ras als je leven een puinhoop is! Het ras is dan niet beter dan jouw leven. Als je leven een puinhoop is, dan is het ras een puinhoop.

Mensen zijn ongelukkig omdat ze niet zien dat ze ergens deel van uitmaken. Ze voelen hun verantwoordelijkheden niet. Ze voelen alleen verantwoordelijkheden die niet hun verantwoordelijkheden zijn. Mensen denken dat de vooruitgang van het ras betekent dat alles er mooi uitziet – alles mooi, geen frons op de gezichten, geen slecht uiterlijk, alles opdoffen! Maar eigenlijk heeft vooruitgang te maken met de kwaliteit van de relatie tussen mensen en hun gevoel van gezamenlijke identiteit.

Jij moet de verandering aanbrengen en dan vind je de open deur. Anders is het allemaal op veilig spelen, zie je. Als niemand ooit risico loopt, wordt er ook nooit iets geopend. Mensen willen eerst weten en dan doen. Maar zo werkt het niet. Je doet het en dan weet je het! Als het gaat om substantiële veranderingen in je persoonlijke leven, dan doe je en dan weet je.

Als je iets dient dat groter is, ben je groter. Als je iets dient dat minder is, ben je minder. Je bent wat je dient. En dienen houdt verandering in: verandering accepteren, verandering sturen en verandering teweegbrengen.