Vrijheid

Wij willen het graag hebben over vrijheid, een zeer belangrijk onderwerp dat vooral in bepaalde samenlevingen veel aandacht krijgt. Maar we moeten nu over vrijheid spreken in een bredere context en enkele ideeën aanreiken die je tot nadenken zullen stemmen. Misschien zullen ze enkele diepgewortelde ideeën in twijfel trekken en ook enkele diepere neigingen bevestigen.

Met name in dit land wordt heel hysterisch gedaan over vrijheid, persoonlijke vrijheid. Vrijheid wordt hier heel ver doorgevoerd. Vrijheid is inderdaad een zeer belangrijk aspect van je streven in het leven. Het is echter zeer verwarrend, omdat het een aantal nadelen heeft – sommige voor de hand liggend en andere misschien waar men zich nooit rekenschap van geeft.

Zij die Wijsheid hebben vergaard in deze wereld, en ook in andere werelden, die de gave van Kennis hebben ontdekt en deze volmondige hebben gecultiveerd, zijn tot bepaalde fundamentele inzichten gekomen die overal hetzelfde zijn, ongeacht cultuur, milieu, religie, taal enzovoort. Een van de dingen die zij allemaal hebben ontdekt is dat hoe groter de Kennis, hoe groter de kracht en hoe beperkter de persoonlijke vrijheid. Ik herhaal: hoe groter de Kennis, hoe groter de kracht en hoe beperkter de persoonlijke vrijheid.

Natuurlijk willen de mensen hier beide. Ze willen meer kracht. Ze willen hun Kennis cultiveren zodat ze meer zekerheid en richting in het leven hebben. En ze willen meer persoonlijke vrijheid. De Wijzen hebben echter ontdekt dat wanneer de ware stappen naar het terugwinnen van Kennis worden gezet, het verlangen naar meer persoonlijke vrijheid op de een of andere manier wordt aangetast of belemmerd.

Iets anders dat de Wijzen hebben ontdekt is dat vrijheid en doel in het licht van de normale definities van mensen elkaar kunnen uitsluiten. Nogmaals, mensen willen een doel omdat het richting biedt, de belofte van een zinvolle toekomst en zinvolle lopende verplichtingen. Ze willen ook meer persoonlijke vrijheid. Maar wanneer zij de kans krijgen om hun doel te ontdekken in een herkenbare vorm, zijn zij bang voor wat zij zouden moeten opgeven om dat doel na te streven. En dus wordt de vrijheidskwestie een twistpunt.

Vrijheid wordt vaak beschouwd als het vermogen om te handelen en deel te nemen op welke manier dan ook, zonder tegenwerking of belemmering van anderen. Natuurlijk worden Innerlijke Leraren hier als hoogst bedreigend ervaren, omdat het altijd lijkt alsof ze je gaan vertellen wat je allemaal niet kunt hebben. Hoezeer je het contact ook zou willen omdat het zinvol is, heerst er een angst voor verlies aan vrijheid; een angst dat je op de een of andere manier verteld zal worden wat je moet doen en niet langer zelf alle beslissingen kunt nemen.

Mensen willen niet graag veel zinvolle beslissingen nemen, maar ze laten ze door niemand anders nemen, zodat het geheel erg verwarrend wordt. Van leraren wordt gevraagd alles van waarde aan te reiken en er niets voor terug te vragen. Mensen willen onmiddellijke bevrediging, onmiddellijk een doel, onmiddellijke Kennis, maar willen zich nergens aan overgeven.

Laten we dit dus een beetje onderzoeken, omdat er in werkelijkheid geen tegenstelling bestaat tussen doel en vrijheid, als je de dingen juist ziet. Wat is vrijheid anders dan het vermogen om je Kennis, die je bestemming en je erfgoed is, terug te winnen? Dat is alles waar vrijheid voor bedoeld is.

Zonder Kennis ben je gebonden aan je eigen gedachten, en ben je gebonden aan de krachten in deze wereld. Je persoonlijke vrijheid is hier nutteloos en pijnlijk. Wat heeft het je opgeleverd? Vallen en opstaan is een zeer slecht leermiddel. Het is erg langzaam en moeilijk en slechts tot een bepaald punt noodzakelijk.

Jouw vrijheid nu is de vrijheid om Kennis na te streven, die de enige vrijheid biedt die er is, omdat zij je herinnert aan je Spirituele Familie. Zij herinnert je aan je verbintenis om in de wereld te komen. Zij herinnert je aan je bestemming, en jij begint je leven te zien als ononderbroken, niet alleen conceptueel maar werkelijk ononderbroken. Plotseling heeft de wereld die zo moeilijk en intimiderend was, niet meer zoveel gewicht. Hij is nu niet meer zo angstaanjagend.

Nu besef je dat je alleen vrij bent om deel te nemen aan het leven. Wat is individuele vrijheid als die niet leidt tot volledige participatie in wat het leven werkelijk is? De mensen in dit land zijn zeer gesteld op hun persoonlijke vrijheid, maar wat heeft het hen opgeleverd behalve een groter isolement en meer frustratie? Ze zijn de eenheid van de oude stammenculturen kwijtgeraakt, waar je een doel werd gegeven, verstrekt uit noodzaak. Nu kan het niemand schelen wie je bent of wat je doet en ben je vrij, tot op zekere hoogte.

Toch is jullie opmerkelijke samenleving zo belangrijk omdat zij jullie de grootste kans biedt om je Kennis te ontdekken en deze met een minimum aan belemmeringen tot uitdrukking te brengen. Het is een ongekende prestatie dat jullie deze grote vrijheid hebben, maar hoeveel mensen kunnen er op de juiste manier gebruik van maken en het grote voordeel ervan ontvangen?

Je enige echte vrijheid is de vrijheid om je doel te leven. Vrijheid zonder doel is chaos. Het is doelloos leven zonder richting, met alleen je angsten om te overleven, je wensen en je verlangens om je te motiveren. Het is een uiterst wanhopige situatie. En dus zoeken mensen gebondenheid. Hoeveel mensen hier hebben gebondenheid gezocht in persoonlijke relaties? “Ik zit liever in een relatie die pijnlijk is zonder belofte, dan dat ik weer vrij ben, want mijn vrijheid is een vreselijker last.”

Persoonlijke vrijheid, als die te veel wordt begeerd, weerhoudt mensen ervan zichzelf te geven. In feite wordt gedacht dat als je jezelf ergens aan geeft, je iets van enorme waarde verliest. “Geef jezelf niet volledig aan iets! Laat je door niets uitputten! Red jezelf!” En toch zijn de enige mensen die harmonie en zelfredzaamheid bereiken diegenen die zich volledig geven, met niets dat ze voor zichzelf achter de hand houden. Maar persoonlijke vrijheid zegt: “Nee. Laat je niet bedonderen. Geef jezelf niet weg. Geef je persoonlijke macht niet op. Je moet de baas zijn over alles in je leven.” Dit wordt de reden om een relatie niet volledige aan te gaan. Dus, in het huwelijk probeer je samen te zijn, maar niet volledig. Je probeert te geven, maar slechts tot op zekere hoogte. Je wilt je privé motieven beschermen, en toch zijn ze pijnlijk voor je omdat je je niet volledig aan de ander kunt overgeven.

Zie je, je vrijheid is er om Kennis te ontdekken. Daarom ben je in deze wereld gekomen. Je bent van een gemakkelijkere plaats naar een moeilijkere plaats gekomen om iets te bereiken. Als je naar een plek werd gestuurd die in grote problemen verkeerde, zou je er niet heen gaan voor een vakantie. Je zou erheen gaan om te werken. Als er een bosbrand woedde ten noorden van de stad, zou je er niet heen gaan met een camper en badpak. Je zou er heen gaan met een schop om iets gedaan te krijgen. En als je daarheen ging en je wist niet wat je moest doen, zou je een groot gemis voelen. “Ik ben hier. Ik heb het gehaald. Maar ik weet niet wat ik moet doen!” Je kunt jezelf op geen enkele manier troosten om die behoefte aan een bijdrage te sussen.

Kennis lost het vraagstuk van de vrijheid op natuurlijke wijze op, omdat zij je volledig bij het leven betrekt en je de vrijheid geeft dit te doen. Het is de vrijheid van volledige overgave aan het leven die echte vrijheid is, want het leven is het enige dat vrij is. Je kunt in je eentje niet vrij zijn, want je zult je leven lang vechten tegen relaties en er tegelijkertijd naar verlangen. Je zult ze afwimpelen en aantrekken en weer afstoten, en je zult wanhopig van persoon naar persoon trekken.

Persoonlijke relaties worden zeer begeerd omdat men gelooft dat zij meer persoonlijke vrijheid geven. “Ik zal gelukkig zijn als ik iemand heb om mijn persoonlijke vrijheid mee te delen.” Maar het is heel moeilijk om persoonlijke vrijheid te delen, want de ander wil er altijd iets van afpakken, en je moet compromissen sluiten om een relatie te onderhouden. Als je getrouwd bent, kun je niet vrij uitgaan en een relatie hebben met wie je maar wilt. Die vrijheid wordt opgeofferd. En toch, als je niet getrouwd bent, wil je misschien een betekenisvolle relatie met iemand.

Dus als de Wijzen zeggen: “Hoe groter de kracht, hoe minder de vrijheid,” is dat één aspect van dit inzicht. Het andere aspect is dat je, als je betrokken raakt bij Kennis, zelfs als je haar nadert, je interesse zult verliezen in de meeste dingen die er niet mee te maken hebben. Je zult niet meer zoveel willen rondrennen. Je zult steeds meer naar binnen getrokken worden, alsof een grote aantrekkingskracht je naar het centrum van jezelf trekt. Nu wil je niet meer zoveel stimulans. In feite zul je rust en vrede steeds meer gaan waarderen en lawaai en irritatie steeds minder. Je houdt je minder bezig met je vroegere ambities en meer met zaken die voor jou van meer centraal belang zijn. Voor je vrienden zul je minder vrij lijken. “Laten we gaan dansen!” En jij zegt: “Ik kan niet. Het voelt gewoon niet goed.” En zij kijken je aan en zeggen: “Wat is er mis met jou? Je ging altijd dansen en nu ben je een sukkel! Je bent niet leuk meer!” Dat is normaal. Mensen in het leven die zinvol bezig zijn, zitten niet vast in hun persoonlijke afleidingen. Ze hebben geen tijd. Ze zijn te veel nodig. Daarom zeggen de Wijzen: “Hoe groter de kracht, hoe minder de vrijheid.”

Je zult niet alles naar believen of in een opwelling willen of kunnen nastreven. Je zult een veel eenvormiger en, in sommige opzichten, geïsoleerd leven leiden. Je onderscheidingsvermogen in relaties zal enorm toenemen, omdat het criterium voor een relatie zal zijn of ze Kennis aanmoedigt of niet. Andere bekoringen worden allengs herkend als zeer tijdelijk en gevaarlijk als ze van harte worden nagestreefd. Ook dit is een natuurlijke gang van zake.

De man en vrouw van Kennis hoeven zich nooit zorgen te maken over het hebben van een relatie, want mensen zullen altijd bij hen willen zijn. Hun probleem is onderscheidingsvermogen, want een persoon van Kennis gaat ergens heen, omringd door mensen die staan te wachten. Wie werkelijk in beweging is, zal anderen aantrekken. Daarom leven de zeer Wijzen vaak teruggetrokken want als zij zich in het openbaar begeven, maakt iedereen zich druk – niet omdat zij bijzonder briljant of mooi zijn, maar eenvoudigweg omdat hun leven totaal betrokken is, en het is die betrokkenheid die zo’n sterke reactie teweegbrengt.

Daarom zul je in het streven naar Kennis vrijheid waarderen om Kennis na te kunnen streven. Hier bedank je je ouders, je bedankt je maatschappij en je bedankt je pijnlijke ervaringen uit het verleden voor het feit dat ze je deze vrijheid hebben doen waarderen en je hebben laten zien dat andere vrijheden nergens toe leiden. Die zijn leeg.

Op een bepaald moment zul je misschien je Innerlijke Leraren verwelkomen omdat je hun hulp nodig hebt, en je niet bezorgd bent over wat je zult verliezen. Je bent bezorgd over wat je moet ontvangen. Mensen die doodsbang zijn om te verliezen zijn bang om te ontvangen. De prijs is voor hen altijd te hoog. Als je individueel en als samenleving volledig betrokken wilt zijn bij het leven, kost dat alles wat je hebt. Je zult je leven volledig gebruiken als een groot vat dat is leeggemaakt. Het is dit volledig benutten dat jou in deze wereld zal vervullen en het voor jou onnodig zal maken om terug te keren. Je hebt alles gegeven wat je hebt meegebracht. Je bent volledig opgebruikt. Je bent niet leeggeroofd of uitgeput. Je bent voldaan.

Wees dus niet bezorgd over de prijs. De prijs is alles wat je ziet voor alles wat je niet ziet, en wat je ziet is zo’n klein deel van het leven en wat je niet ziet is zo groot. Je kunt niet zien waar je vandaan komt of waar je naartoe gaat. Je kunt je Leraren niet zien. Je kunt, behalve onder zeldzame omstandigheden, je Spirituele Familie niet zien. Je bent afgedaald naar de zichtbare wereld om iets gedaan te krijgen en om onderscheid te leren maken tussen wat waardevol is en wat niet, wat blijvende betekenis heeft en wat slechts een tijdelijke stimulans is.

Als je het permanente waardeert, kun je genieten van het tijdelijke, omdat het niet langer een beperking of een vloek is. Het is een tijdelijk genoegen. Je eet het koekje en zegt: “Lekker koekje.” Je kijkt niet naar het koekje en zegt: “Jij bent mijn meester. Ik kan je niet laten liggen.” Je kijkt niet naar het lichaam en zegt: “Je bent mijn gevangenis. Ik moet dag en nacht voor je zorgen. Je wordt nooit volwassen. Je bent voor altijd als een kind, en je zult me elke dag van mijn leven pijn doen.” Je kijkt naar het lichaam en zegt: “Je bent mijn voertuig, en ik zal je ten volle gebruiken. Ik zal je helemaal opgebruiken, en ik zal je niet misbruiken, want je bent mijn geschenk. Je bent mijn microfoon, en via jou kan ik een ander raken op de manier die hier het meest betekenisvol is.”

Dus als de wijzen zeggen: “Hoe groter de kracht, hoe geringer de vrijheid”, bedoelen ze ook dat hoe meer kracht je hebt, hoe meer verantwoordelijkheid er op je schouders rust en hoe groter het risico. Daarom rennen de wijzen niet naar elke nieuwe film en zoeken ze niet naar elke nieuwe sensatie. Zij hebben te veel verantwoordelijkheid. Degenen onder jullie die ouders zijn, beseffen de verantwoordelijkheid en de prijs, en toch geven jullie kinderen jullie iets wat jullie anders nooit gekregen zouden hebben.

Wanneer je deze wereld verlaat zal er genoeg tijd zijn om te rusten. Dan ga je op vakantie, helemaal vies van het bestrijden van de bosbranden en zo blij dat je rust hebt. De mensen weten dit niet omdat Kennis niet voldoende omhoog is gekomen om hun diepe angsten te compenseren. Inderdaad, als Kennis krachtig in je wordt, zul je bezorgd zijn om deze wereld te verlaten. Je zult ernaar uitkijken om je taak te voltooien. Je zult dankbaar zijn voor elke gelegenheid om dat te kunnen, en je vertrekt dankbaar, met de woorden: “Hartelijk dank!”

Waarom is het belangrijk om iemand als ik te horen? Omdat ik jouw leven buiten de wereld vertegenwoordig. Als je je dat herinnert, al is het maar stapsgewijs, zal dat je angst wegnemen, omdat je weet dat je niet geïsoleerd en alleen bent in deze wereld. Je zult weten dat je verblijf hier tijdelijk is en dat er niet zoveel van je verwacht wordt als je dacht. Je hoeft geen God te zijn in je universum. Je hebt geen universum. Je bent in het universum. Je hoeft niet te zoeken naar persoonlijke macht, want je hebt echte kracht.

Wat is persoonlijke macht? Het is macht over iets dat tijdelijk is. Je brengt je hele leven door met persoonlijke macht, en dan geef je het persoonlijke op. Alles wat je hebt nagestreefd valt dan weg. Je verlaat de wereld met lege handen en zegt: “Wat is er met mijn persoonlijke macht gebeurd?” Nou, die werd achtergelaten met je persoonlijke kant. Die werd weggegooid met je kleren. Wanneer de koning en de koningin de wereld verlaten, blijven hun kronen en juwelen en grafkelders achter. Wanneer je de wereld verlaat, blijven je verworvenheden achter, op één ding na – je Kennis. Dat is het leven in je, en dat zal het leven in je zijn wanneer je deze wereld verlaat zoals ze nu is.

Wanneer mensen studenten worden in De Weg van Kennis, rijzen er veel vragen over vrijheid. Men maakt zich veel zorgen over wie de leiding heeft. “Heb ik de leiding of volg ik slechts bevelen op? Heb ik enige zeggenschap over wat er met mij gebeurt? Word ik gemanipuleerd of gebruikt?”

Dit zijn zeer serieuze vragen, hoewel Kennis ze onmiddellijk oplost. Je persoonlijke vrijheid opgeven is God en al je werkelijke kracht terugvorderen. Je persoonlijke vrijheid maakt je gek.

Wat hebben wij je te bieden? Wij bieden een herinnering en hulp om je Kennis terug te winnen. Dat is empowerment voor jou, maar het is een empowerment die jou een beetje verandert, zie je, want voorheen was je slechts gedeeltelijk jezelf. Nu word je volledig jezelf, en het is vreemd hoe je je over alles anders voelt. Je voelt je meer jezelf in die heerlijke momenten dat er geen toekomst of verleden is en je je geen zorgen maakt over jezelf. Je bent bezorgd om de wereld, en je neemt de wereld waar en niet jezelf.

Persoonlijke vrijheid is alleen waardevol omdat het jou de mogelijkheid geeft Kennis te vinden. Het is een ruil, zie je. Het is het opgeven van een zekere mate van dominantie over je leven om een grotere Wijsheid te ontvangen. Het kind moet de kindertijd opgeven om de adolescentie binnen te gaan. Het is afstand doen en ontvangen tegelijk. Als je de kinderlijkheid in de kindertijd niet opgeeft, zul je die behouden en het volgende geschenk niet ontvangen. Het ontvangen van Kennis is nog natuurlijker dan dit.

Wij hechten veel waarde aan vrijheid omdat vrijheid Kennis is. Het is niet de vrijheid om dingen te krijgen. Weet je, iedereen heeft zijn of haar lijstje. Mensen gaan door het leven, en ze zijn vastbesloten om een relatie, een baan en alle andere dingen te krijgen. En natuurlijk, als ze die krijgen, is het moeilijk ze te houden omdat de relaties altijd uit elkaar vallen en allerlei soorten onderhoud nodig hebben. Auto’s worden oud en je moet een nieuwe halen. Deze dingen zijn niet slecht, maar ze komen vanzelf als je iets nastreeft dat veel essentiëler is voor jezelf en voor iedereen.

Er is geen mens in de wereld die geen Kennis heeft. De verschillen zijn dus de verschillen in het niveau van ontwikkeling, afstemming en realisatie. Het enige gemeenschappelijke ingrediënt voor iedereen is Kennis. Op dat niveau is er geen onenigheid. Dus als je in totale harmonie met het leven wilt zijn, dan moet je persoonlijke kant transparant genoeg zijn zodat het je aandacht niet belemmert. Dan kun je beginnen het leven waar te nemen dat door jezelf en anderen heen beweegt. Je kunt de beweging van de dingen zien. Je kunt degenen die wijs zijn herkennen en degenen die onwetend zijn met mededogen bekijken. Nu is er geen sprake schuld. Er is geduld. Er is zo’n groot hoeveelheid geduld!

Stel je even voor dat je je eigen Leraar bent en dat je hoog boven jou persoonlijk staat toe te kijken hoe deze persoon door het leven gaat. Stel je voor hoeveel geduld je moet hebben. Al die kleine dingen die je hier en daar plant, en misschien komt de persoon hierheen en ziet dit. Ze missen negentig procent van wat je plant en van de tien procent die ze niet missen, interpreteren ze het geheel meestal toch verkeerd. Je bent dus altijd aan het plotten om ze bij zichzelf te brengen, en zij zijn altijd aan het plotten om verder weg te komen. Het vergt veel geduld, maar het resultaat is de moeite waard.

Het enige dat telt in deze wereld is Kennis. Kennis is geen ideeën of filosofie. Zij is diepgaande ervaring. Ze is universeel en tijdloos, en geldt voor alle dimensies. Maar het is eng. Je moet de vrijheid waaraan je gewend bent, namelijk het voorrecht om chaotisch te zijn, opgeven voor de vrijheid om uniform te zijn en richting te hebben. Als je richting hebt, zijn je keuzes beperkt. Sterker nog, als Kennis sterker wordt, is er na een tijdje geen keuze meer. Dat is vrijheid. Vrijheid is een staat van geen keuze. Nu heb je te maken met wat eenduidig en absoluut vitaal is; je hebt niet te maken met toevallige keuzes. Het leven is elk moment van vitaal belang. Als je keuzes maakt, kun je er zeker van zijn dat je in die situatie niet tot bij Kennis bent gekomen.

De dwingende kracht van Kennis is zo sterk dat zij alles terzijde schuift wat de wereld haar in de weg kan leggen. Dit niveau van toewijding is de grootste demonstratie van God. Ze is krachtig, oneindig en barmhartig. Ze heeft vitaliteit. Ze wordt gedreven door iets voorbij deze wereld. Ze is een ongewone, niet aflatende kracht. Ze geeft niet om kosten en obstakels; ze geeft om praktisch functioneren. Mensen met Kennis zullen ongewoon en krachtig zijn. Zij zullen niet alleen zijn, tenzij uit vrije wil.

Dus, de Wijzen zeggen dat keuze iets is om aan te ontsnappen, en toch wordt keuze zo gewaardeerd in deze wereld. Mensen zeggen, “Ik moet kunnen kiezen in alles. De regering kan me niet vertellen wat ik moet doen. Mijn vrouw kan me dat niet vertellen. Mijn vriend kan me dat niet vertellen. Mijn lichaam kan het me niet vertellen. Het weer kan me dat niet vertellen. Ik moet de keuze hebben. Het is mijn keuze!” Als een klein kind. “De mijne!” Het maakt niet uit of het goed voor je is of niet. Het maakt uit of het “de mijne” is!

Maar zie je, als Kennis naar boven komt, valt alles op zijn plaats. Er zijn niet zoveel keuzes. Je voelt je heel sterk aangetrokken tot iemand anders, van het soort dat je meesleept, en in plaats van te zeggen: “Oh, wat geweldig! Aantrekkingskracht!” en meegesleurd worden en vervolgens later erachter komen of hier sprake is van een relatie, stop je en kijk je of dit Kennis is of niet. Je bent in staat jezelf te controleren. Hierdoor keer je terug naar wat essentieel is voor je eigen vervulling en voor je eigen bijdrage aan anderen.

Dan stel je de vraag: “Waar geef ik me helemaal aan over?” Je kijkt rond en er is niet veel dat erg inspirerend is om je aan te geven, dus moet je jezelf geven aan je voorbereiding. Je moet zien wat de wereld van je vraagt, want nu zie je dat je leven geen wanhopige poging is om in korte tijd dingen te verwerven. Het is een plek waar je komt om een bijdrage te leveren en te ontvangen.

Waarom is de wereld zo zwaar? Nu wordt er veel energie in gestoken om van de wereld een plek te maken die helemaal niet zwaar is. Maar zie je de tegenstrijdigheid hierin? Er is een tegenstrijdigheid. De vraag is niet of het leven moeilijk of gemakkelijk is. De vraag is of het vitaal is. Je hebt mensen die een heel gemakkelijk leven hebben en ze zijn dood vanbinnen. Hun vitaliteit is hen lang geleden ontglipt. Het enige waar ze nu op kunnen hopen is op een bescherming tegen hun dood en een soort voortdurende plezierige stimulans.

Soms als het leven moeilijk is, schijnt je vitaliteit er doorheen. Als je het leven te gemakkelijk maakt, val je in slaap – comfortabel en op je gemak. Er wordt niets gevraagd, niets vitaals. Je werkt je hele leven, verdient veel geld en je kinderen groeien op met helemaal niets vitaals. Dit ligt zo voor de hand. Je ziet het overal om je heen.

Het leven is niet passief. Het is een vitale en sterke kracht, een serieuze en volledige betrokkenheid, geen terloopse betrokkenheid. Er is niets vluchtigs aan het leven. Of het nu rustig of actief is, het is uiterst betrokken.

Dingen gebeuren uit noodzaak, niet uit behoefte. De wolken drijven niet over omdat ze dat willen. Ze worden hierheen getrokken. Ze moeten komen en ze komen. Ze laten geen regen vallen omdat het leuk is. Ze geven regen omdat het moet. Jij komt naar de wereld om te geven omdat je moet geven. Dat is je natuur. Als je niet geeft, word je ongelukkig en geef je iedereen de schuld, zelfs jezelf, maar gelukkig zul je niet zijn.

Je moet je voorbereiden om te geven. Kennis is een verantwoordelijkheid. Je moet iemand zijn die haar kan dragen. Je kunt je niet als een kind gedragen en de verantwoordelijkheid op je nemen. Je moet je voorbereiden. Het leven zal dit voor je doen, en je moet het zelf doen. Als je het mysterie van je bestaan hier wilt ontsluieren, moet je er veel aandacht aan besteden. Misschien ben je persoonlijk niet zo vrij als je dat doet, maar dat geeft niet, want dit is belangrijker.

We zullen je nu een verhaaltje vertellen over de geschiedenis van een andere wereld. In deze wereld hebben de meest wijze mensen weinig persoonlijke vrijheid. In feite lopen ze helemaal niet rond. Ze gaan niet op vakantie. Dat is niet nodig. Zij die het minste inzicht hebben, hebben de grootste vrijheid. Zij kunnen binnen bepaalde grenzen van alles doen. Zij hoeven geen onderscheid te maken tussen wat ze denken en wat ze zeggen. Maar zij die wijs zijn moeten elke seconde onderscheiden, maar zij hebben de kracht en de stimulans om dit te doen omdat elke seconde voor hen compleet is. Zij hebben een staat bereikt waarin zij heel weinig kunnen doen, behalve wat voor hen absoluut noodzakelijk is. En dit doen zij met buitengewone vaardigheid. In feite vormt dit zo’n buitengewoon contrast met jullie wereld en jullie samenleving, dat jullie mensen in vergelijking daarmee ongelooflijk lui en passief zouden lijken. Maar jullie zijn dit ras niet, en zij hebben een andere natuur dan jullie. Toch is Kennis in alle werelden hetzelfde. Zij is de gemeenschappelijke factor in al het intelligente leven.

In andere werelden is het niet zo anders. Alleen omdat ze nieuwe machines hebben, betekent niet dat de aard der dingen zo anders is. Waarom is het belangrijk dat jullie dit weten? Omdat wat daar gebeurt jullie toekomst als ras is. Jullie kijken naar jullie toekomst. Hier racen jullie naartoe met jullie technologie. Hierop bereiden jullie je emotioneel voor. Hierdoor verandert elk aspect van jullie leven. Hierdoor worden tribale samenlevingen in hoog tempo vernietigd. Dit dwingt jullie wereld om zich te verenigen.

Het verschil tussen de Wijzen en de Onwijzen zal nog steeds hetzelfde zijn. Jullie mogen dan over veel meer informatie beschikken dan jullie voorouders en jullie mogen dan over prachtige gadgets en prachtige machines beschikken, jullie zullen nog steeds geconfronteerd worden met jullie Kennis, ontdekt of onontdekt. Geloof me, er zijn niet veel Wijzen in het fysieke universum, ongeacht de cultuur. Weet je waarom dat zo is? Omdat de Wijzen zich moeten verbergen. Ze moeten zich verbergen omdat hun gaven alleen voor bepaalde individuen bestemd zijn, en ze moeten zich verbergen om hun vrijheid om te geven te behouden.

Jouw Kennis in deze periode in de tijd heeft een specifieke taak te vervullen, want wanneer je vanuit je Spirituele Familie de wereld binnentreedt, kom je in een periode van de geschiedenis, en jouw bijdrage is afgestemd op die periode in de geschiedenis. Hoe kan het ook anders? Wanneer je een taak te vervullen hebt, moet die relevant zijn voor de tijd waarin je arriveert. Je kunt geen bosbrand bestrijden met een stenen bijl. Je moet er naartoe met een brandweerwagen omdat een brandweerwagen nodig is.

In sommige samenlevingen genieten mensen een grote vrijheid en grote luxe, maar er heerst heel weinig plichtsbesef, en mensen zijn er heel eenzaam door. Het is niet natuurlijk om zo afgescheiden te zijn. Mensen haten hier plicht. Ze vinden het een enorm verlies van vrijheid, maar plicht in zijn ware essentie staat voor zinvolle betrokkenheid, niet voor verplichting. Waar zou ik anders moeten zijn dan hier? Ik zou overal naartoe kunnen gaan en toch zou ik hier moeten zijn, dus keuze is voor mij vrij zinloos. Het eindeloze kiezen, het eindeloze debatteren – daar ben ik nu van verlost. Dat is vrijheid. Het eindeloze wikken en wegen. “Wat wil ik?” Ik hoef me daar niet mee bezig te houden, zie je, want Kennis heeft me overvleugeld.

Vrijheid is de grote reden waarom mensen God niet willen aanvaarden, en toch geeft God je vrijheid en kracht van zo’n kaliber dat je die niet zinvol aan jezelf zou kunnen geven. God geeft je verantwoordelijkheid, zodat je je kracht weer kunt opeisen en jezelf kunt waarderen. Je kunt niet dichter bij God komen als je deze waarde niet bezit. Je kunt niet een klein kruimeltje zijn en naar God gaan! God kent je niet als een kleine kruimel. God kent je als een prachtige schepping. Je kunt niet naar God gaan met een groot naamkaartje waarop staat: “Ik ben een prachtige schepping!” terwijl je van binnen een kleine kruimel bent. Je moet naar God gaan zoals God je gemaakt heeft, niet zoals je jezelf hebt gemaakt.

Daarom trekt God je aan van onder je bewustzijn – het grote vacuüm dat alles terug naar God trekt! Daarom zijn er Spirituele Families. Daarom zijn er leraren en studenten op alle niveaus. Ik heb ook leraren, weet je. Zij trekken mij. Ik trek jou. Jij trekt iemand anders. Dat is de grote aantrekkingskracht. Zo wordt alles teruggetrokken naar jullie Thuisland. En in de mate dat Kennis in je is geactiveerd, zul je haar op natuurlijke wijze bijdragen. Hoe zou je dat anders kunnen?