Bezittingen

Nu zullen we spreken over het bezitten van spullen en het hebben van spullen in de wereld. Op de eerste plaats willen wij zeggen dat er niets is dat je zou kunnen bezitten dat even waardevol of op enige manier vergelijkbaar is met de waarde van Kennis en Wijsheid. Je moet Wijsheid ontwikkelen teneinde Kennis te kunnen ervaren en bij je te dragen. Als we het hebben over bezittingen moet je niet denken dat wij ze deze waarde toekennen. Denk niet dat in onze beschouwing deze waardering krijgen.

We spreken over bezittingen omdat spullen bezitten deel uitmaakt van in de wereld zijn. Er zijn spullen die bruikbaar en nuttig zijn en tot op zekere hoogte voorzien in gemak en blijdschap. En er zijn natuurlijk veel spullen die redelijk nutteloos zijn en alleen maar dienen als afleiding of die op zichzelf schadelijk zijn. Aangezien jullie allemaal spullen zullen moeten bezitten zullen we het hebben over eigendom en jullie het besef meegeven dat het van het grootste belang is dat jullie het vizier richten op het terugwinnen van Kennis en op de relaties die Kennis effectief tot uitdrukking kunnen brengen.

In jullie wereld lijken er bijna eindeloos veel dingen te zijn die je kunt hebben of doen. Er is zeker genoeg om jullie tijd volledig op te vullen en dat gebeurt overal om jullie heen. Mensen zijn geobsedeerd door spullen. Ze worden verteerd door spullen. Ze kopen spullen. Ze bezitten spullen. Ze repareren spullen. Ze verhandelen spullen. Ze verkopen spullen. Ze kopen meer spullen. Dan kopen ze spullen om de spullen die ze al hebben te repareren en het gaat maar door en door en door. En hoe meer je natuurlijk bezit, hoe meer je wat je bezit moet onderhouden en daarom moet je harder werken om wat je bezit te behouden en hopelijk meer te kunnen kopen. Dus wordt dit kopen en bezitten volledig dominerend. Het overschaduwt andere vragen van het leven en lijkt het lijden dat individuen voelen als gevolg van het leven van een leven dat hen en anderen onbekend is beter te maken. Verkeerd gebruik van bezit vind je overal. De uitingen ervan zijn te zien. De manieren waarop mensen met hun bezit omgaan en hoe ze zichzelf opgeven voor hun bezittingen kan zich voordoen in veel verschijningsvormen.

Is het slecht om dingen te bezitten als zoveel verkeerd gebruik plaatsvindt? Is het slecht? Het antwoord hierop vereist wat uitleg. Het antwoord is ja, het kan slecht zijn. Veel dingen bezitten is een groot nadeel, niet omdat het op zich slecht is, maar omdat het je aandacht afleidt van andere zaken die belangrijker zijn en het houdt je afgeleid van jezelf. De wereld waarin je leeft is gehecht aan het bezitten en het je kunnen veroorloven van dingen. Mensen worden inderdaad geacht aan de hand van hoeveel ze bezitten, hoe hard ze ervoor werken, hoe ze het vergaard hebben enzovoort. Het vergaren van bezittingen is een steeds toenemende last en een steeds toenemende gerichtheid, die de mogelijkheid om een waar leven te leven overschaduwt.

Dingen bezitten kan slecht zijn. Dingen bezitten maakt echter deel uit van het leven en je moet enkele dingen bezitten om goed in de wereld te kunnen functioneren. Hierbij erken je dat je geen asceet bent. Je hebt geen ascetisch leven gekozen, je leeft evenmin in een klooster. Je moet veel dingen bezitten om in de wereld te kunnen functioneren, dus waar trek je de grens? Dit is de vraag. De vraag is niet of het goed of slecht is om dingen te bezitten. De vraag is waar je de grens trekt.

Hier moeten we opnieuw terugkeren naar Kennis, want alleen Kennis weet wat je nodig hebt en wat je niet nodig hebt. Als je jezelf open kunt stellen voor Kennis, wacht dan op Kennis en houd je aan Kennis, dan zal je de kans krijgen om te weten waar je de grens voor jezelf moet trekken. Zonder dit zal je proberen anderen te imiteren gebaseerd op waardes die je deugdelijker vindt. Je zult opnieuw proberen om een set standaards te gebruiken gebaseerd op je eigen waardesysteem of gebaseerd op het waardesysteem van iemand anders waarvan jij vindt dat dat beter is dan het jouwe. Maar je kunt hier geen grens trekken. Hierbij functioneer je weer puur op basis van vallen en opstaan. Als je op basis van vallen en opstaan functioneert raak je voortdurend teleurgesteld. Het is erg moeilijk om zaken uit te zoeken als dit de enige manier is die je verkiest.

Bij bezit heb ik het niet alleen over fysieke dingen. Ik heb het ook over ideeën. Dus laat ik hierover spreken zodat we ons een ruimer beeld over wat bezit werkelijk is kunnen vormen. Sommige mensen verzamelen voorwerpen. Anderen verzamelen ideeën. Een deel van de aantrekkingskracht van het verzamelen van ideeën is het hebben van stimulerende gedachten en de opwinding bij het hebben van een inzicht, dat lijkt op de opwinding bij het kopen van iets nieuws – misschien een nieuw kledingstuk, waarbij je enkele dagen de opwinding van het dragen hebt, waarna het gewoon een kledingstuk wordt, nog een ding. Mensen waarderen inzichten vaak op dezelfde manier. Ze hebben een inzicht en oh, ze zijn opgewonden en ze denken dat het van grote betekenis is. Ze lopen er trots mee rond en zijn erop gebrand om het met vrienden te delen. Vervolgens, na een paar dagen, tja, is het slechts nog een gedachte die toegevoegd kan worden aan miljoenen andere gedachten die er al zijn. Dus, het hebben van inzichten lijkt op het kopen een nieuw tenue of een nieuw paar schoenen. De opwinding gaat snel voorbij en je hebt weer een nieuw ding.

Dingen bezitten is niet alleen het verzamelen van voorwerpen; het is ook het verzamelen van ideeën. Veel mensen verzamelen ideeën. Ze zoeken altijd naar nieuwe ideeën en als ze ideeën vinden zeggen ze: “Oh, dit is zo interessant! Wat een interessant idee! Fantastisch! Ze lezen een nieuw boek en zeggen: “Oh, wat een goed boek! Oh, wat een geweldige inzichten!” Ze zijn een paar dagen opgewonden over dit boek en dan gaan ze door naar andere nieuwe, opwindende en interessante zaken. Het lijkt op het kopen van curiosa. Het enige verschil is dat het ene fysiek is en het andere mentaal. Maar het is allemaal opeenstapeling. Mensen kunnen een grote hoeveelheid ideeën verzameld hebben, zelfs een enorme verzameling ideeën over een specifiek onderwerp. Er valt natuurlijk altijd meer te verzamelen, want in de wereld van ideeën kom je niet zonder te zitten. Maar waar je tegenaan loopt in de wereld van ideeën is dat na een tijd de meeste ideeën op elkaar lijken. De verschillen ertussen zijn niet zo groot. Hetzelfde geldt voor objecten. Na een tijdje lijkt het ene op het andere – het zijn allemaal spullen!

Sommige mensen denken dat het bezit van dingen iets verachtelijks is en dus verzamelen ze ideeën. Sommige mensen verzamelen spirituele gebruiken. Anderen verzamelen spirituele kunstvoorwerpen. Verzamelen, verzamelen, verzamelen – of het nu objecten of ideeën zijn – verzamelen, verzamelen, verzamelen, totdat je opgezwollen en volgestopt bent met dit alles en alles lijkt de leegte binnenin jou op te vullen die om Kennis roept.

Als mensen beginnen met het bestuderen van De Weg van Kennis uit de Grotere Gemeenschap zijn zij vaak gebrand op nieuwe ideeën. “Oh, ik wil nieuwe ideeën!”. Ze lezen Wijsheid uit de Grotere Gemeenschap, “Oh, een nieuw inzicht! Nieuwe ideeën! Fantastisch!”. Of ze zeggen; “Oh, dit heb ik eerder gehoord.” Het lijkt op hun andere verzameling inzichten. Het zijn alleen maar meer ideeën voor hen. Meer ideeën, meer ideeën. Of misschien zijn het ervaringen met meer inzicht. “Oh, ik heb een diepere ervaring!”. En als de ervaring geleidelijk minder wordt zeggen ze; “Hier valt voor mij niets meer te halen. Ik ga verder met andere zaken.”

Veel mensen benaderen de Leer op deze manier, met het idee om meer zaken te verzamelen. Of misschien is hun bezigheid uitzichtlozer. Misschien zoeken ze antwoorden. Ze moeten het antwoord hebben. Ze zijn niet geïnteresseerd in het verzamelen van ideeën, maar ze moeten iets hebben dat hen verlichting geeft. Dus lezen ze Wijsheid uit de Grotere Gemeenschap en vinden ze iets dat hen verlichting geeft, maar slechts verlichting voor een paar dagen. Dan keert hun pijn terug en zeggen ze; “Ach ja. Dit programma is niets voor mij. Ik moet iets anders vinden. Het neemt mijn pijn niet weg. Het geeft me geen verlichting”. Dus ze gaan op zoek naar nieuwe dingen.

Sommige mensen benaderen deze Leer om nieuwe ideeën, nieuwe inzichten, enzovoort te verzamelen. Sommige mensen denken zelfs dat als ze deze ideeën hebben, dat ze dan in staat zijn om meer geld te verdienen en meer spullen te kopen. Anderen komen omdat ze verlichting zoeken en voor hun problemen willen vluchten en ze zijn wanhopig op zoek. Het vreemde is dat ze allemaal teleurgesteld zullen worden. De Weg van Kennis gaat niet over het verzamelen van zaken of het vluchten voor zaken, helemaal niet. Daarom hebben we Stappen naar Kennis, het eerste studieniveau, beschikbaar gemaakt voor mensen. Het bevat genoeg Wijsheid om de meeste behoeften te overstijgen als het adequaat bestudeerd, verstandig toegepast en binnen de wereld van relaties gebracht wordt.

Wat zij interessant genoeg ook doet, is het blootleggen van de motieven van mensen om haar te bestuderen. Als je de Stappen naar Kennis bestudeert voor het verwerven van meer ideeën, nieuwe inzichten of om de opwinding te behouden en doorgaat met de voorbereiding, dan zal je in staat zijn je bewust te worden van je motieven. Op een gegeven moment zal je je realiseren dat je motieven en wat Stappen naar Kennis te bieden heeft, niet hetzelfde zijn, dus neem je of afstand van je voorbereiding om je motieven te dienen of afstand van je motieven om te participeren in de voorbereiding. Op een bepaald moment bereiken mensen dit punt en moet hun hele studiemotivatie volledig herzien worden.

De ware motivatie voor het bestuderen van Stappen naar Kennis is een mysterie. De werkelijke reden dat je dit doet is dat je dit moet doen. Dat is Kennis. Alleen Kennis kan je motiveren om Kennis te vinden. Andere belangen – vergaren, verwerving, vlucht, opwinding, liefde – kunnen je niet naar Kennis brengen. Zelfs liefde, dat in de ogen van de meeste mensen een opwindende ervaring is in plaats van een levende Spirituele Aanwezigheid, zal je niet naar Kennis brengen want op het pad van Kennis zal je merken dat je enkele zeer liefdeloze en moeilijke ervaringen hebt. Het is niet allemaal prachtig, glorierijk, opwindend en spiritueel. Het is moeilijk. “Oh mijn God! Wat gebeurt er met me? Ik was een aardig iemand; nu weet ik niet wat ik ben!”

Al deze motivaties voor het bestuderen van de Weg van Kennis moeten opnieuw overwogen worden omdat ze jou niet naar Kennis brengen. Je gaat naar Kennis omdat je naar Kennis moet gaan. Het is als een diep, diep instinct dat verder gaat dan je verlangens, angsten en persoonlijke voorkeuren. Het is als een thuiskomen. Je wordt naar binnen getrokken en bent bereid om de offers te brengen. Je bent bereid om de uitdagingen aan te gaan en bereid om alles opnieuw te evalueren. Waarom? Omdat je het moet doen. De voorbereiding belooft je geen groot liefdesleven, rijkdom, een nieuwe auto of een nieuwe persoonlijkheid, waarbij je de oude persoonlijkheid inruilt voor een nieuwe persoonlijkheid, een die plezieriger is. Neen! Dat zou het vergaren van bezit zijn.

Het vergaren van bezit is als het eten van voedsel: Als je te veel eet, raak je opgeblazen en krijg je maagproblemen Als je te veel dingen of ideeën eet, raak je opgeblazen en krijg je gezondheidsproblemen en mentale problemen, enzovoort. Of je nu de waarheid of stimulans probeert te vinden, dingen vergaren begint je ziek te maken en je moet terugkeren naar eenvoud, wat bij Kennis blijven is. Bij Kennis blijven is zo eenvoudig dat het mensen volkomen verwart, omdat ze proberen iets te krijgen, iets te hebben, ergens aan te ontsnappen of iets te ervaren. Kennis is. Het is geen artikel. Het is geen reeks opwindende ideeën. Het is geen groep spirituele voorwerpen.

In het begin van Stappen naar Kennis staat: “Kennis is bij mij. Waar ben ik?” Als je deze les volledig zou kunnen begrijpen, zou je meteen de helft van de hele voorbereiding leren.: Waar ben ik? Wat ben ik aan het doen? Dus als we het over bezit hebben, hebben we het over alles wat iedereen uit het leven probeert te halen. Als je zaken uit het leven probeert te halen, ontgaat het leven je. Dit is frustrerend!

Kijk op een nacht als het helder is en de sterren helder schijnen, omhoog naar de hemel en stel jezelf de vraag; “Wat wil ik hier uithalen?” Praat tegen de sterren en zeg; “Ok, hier ermee! Ik wil de ervaring van Universele Wijsheid of totale affiniteit met het leven. Hier ermee!” En de sterren zijn er gewoon. Ze komen niet naar je toe of gaan van je weg. Ze komen niet nabij of trekken zich terug. Ze zijn er voor jou.

Mensen volgen Stappen naar Kennis en zeggen; “Ok, wanneer krijg ik het? Waar is de beloning? Hier ben ik! Ik oefen zo’n beetje. Waar is de beloning?” Op een bepaald moment, als ze volharden in hun voorbereiding, zullen ze zich realiseren dat het probleem niet bij de voorbereiding ligt; het probleem ligt bij hun motieven. Weet je, zonder zijn bezit heeft het verstand letterlijk niets om het bij elkaar te houden. Zijn hele gevoel van identiteit is gebaseerd op wat het bezit, wat het denkt en waar het zich mee associeert. Omdat het kunstmatig is moet het al deze zaken hebben en ze blijven vernieuwen of anders begint het te slinken en uiteen te vallen. Dus laten wij het slinken, niet drastisch, maar langzaam, niet om het te straffen, maar simpelweg om het verstand opnieuw te richten om een andere reeks vermogens te ontwikkelen en geleidelijk een andere focus en oriëntatie te verwerven – een oriëntatie weg van verzamelen naar diepe ervaring zodat op een dag, als je omhoog naar de sterren kijkt, de sterren daar voor jou zijn en jij er bent voor hen.

De kwestie van bezit, tussen twee haakjes, is verantwoordelijk voor veel van de problemen die mensen ervaren in relaties. Mensen gaan relaties aan en hebben hierbij al deze verwachtingen over wat zij zullen krijgen en hoe zij het zullen krijgen en waar zij recht op hebben, enzovoort. Dus hun vermogen om iemand anders werkelijk te ervaren en om vriendelijkheid te ervaren wordt erg begrensd. Hoe kan je per slot van rekening de ervaring van vriendelijkheid hebben als je deze enorme agenda erop nahoudt over wat je zult krijgen en wie je zult zijn en hoe het uit zal pakken, enzovoort?

Het hebben van al deze verwachtingen en beweegredenen voor verzamelen maken het voor jou onmogelijk om iemand anders te ervaren. Het maakt je opmerkingsgave onbruikbaar; het maakt je beeldvorming ongeschikt; het maakt werkelijke evaluatie, gebaseerd op verenigbaarheid en gedeelde richting, onmogelijk. Als je de relatie aangaat zonder deze motieven tot ophopen, zouden zaken helder voor je kunnen zijn, heel helder. Maar voor iemand die door deze motieven geregeerd wordt zijn jaren nodig om bij het voor de hand liggende uit te komen – en dan alleen nadat veel verwachtingen en verlangens teleurgesteld werden. Je kunt dus zien dat teleurstelling een belangrijk onderdeel van het leren vormt, maar het kan niet het enige deel van leren zijn.

Laten we nu terugkeren bij het begin om te zien waar de grens getrokken moet worden bij dingen bezitten. Als je mij tot dusver kunt volgen en nadenkt over wat ik zeg, nadenkt wat het betekent voor jou en niet voor anderen, dan kan je zeggen; “Waar trek ik de grens? Ik moet een bepaald aantal spullen hebben om goed in de wereld te kunnen functioneren en ik moet een bepaald aantal ideeën, inzichten en goede ervaringen hebben om in de wereld te kunnen functioneren. Waar trek ik nu de grens, want ik weet dat ik spullen kan blijven kopen en mee naar huis nemen totdat mijn huis tot de nok toe gevuld is met spullen. Ik kan ideeën, inzichten en blijde ervaringen blijven verzamelen totdat mijn hoofd tot de rand toe gevuld is, volgepropt met zaken. Ik weet dat ik dat kan doen. Waar trek ik de grens? Waar is het evenwicht?

Zoek eerst uit wat je werkelijk nodig hebt en wat je werkelijk gebruikt. Wat je werkelijk gebruikt en wat je werkelijk nodig hebt hebben erg veel met elkaar te maken. Dit is van toepassing op zowel het bezit van voorwerpen als op het bezit van ideeën. Wat gebruik je echt? Wat heb je echt nodig? Mensen taxeren hun behoefte aan dingen die hen gemak bieden en vaak denken ze dat enkele van hun bezittingen op een dag nodig zullen zijn, maar niet vandaag of binnenkort. Wat heb je nu nodig? Als je begint met het stellen van deze vraag en er serieus over nadenkt, zal je zien dat je niet zoveel nodig hebt. Maar de spullen die je wel nodig hebt moeten heel goed zijn. De voorwerpen in jouw bezit moeten kwalitatief goed en duurzaam zijn. De ideeën waar je je mee associeert moeten blijvend en nuttig zijn zodat je ze niet gemakkelijk kunt uitputten. Veel van de ideeën en inzichten die mensen voor hun eigen vorming verzamelen raken snel uitgeput en hebben geen blijvende waarde. Ze hebben geen diepgang en dienen geen doel. Ze zijn ofwel om zichzelf tevreden te stellen of zijn alleen in het begin stimulerend en daarbuiten hebben ze niets te bieden.

Wat je nodig hebt is gebaseerd op wat je gebruikt. Dat is het eerste criterium. Als je dertig kledingstukken bezit, en je gebruikt er maar vijf, waar dienen die andere vijfentwintig dan voor? En waarom nemen ze tijd en energie in beslag in je leven? Dit is ook overdraagbaar op relaties omdat bepaalde mensen op dezelfde manier relaties verzamelen als anderen boeken, munten, planten, schilderijen, kleren of wat dan ook verzamelen. Welke relaties zijn werkelijk belangrijk voor jou? Deze fundamentele vraag vereist een eerlijk antwoord.

Stel jezelf vervolgens de vraag of het hebben van deze gedachte, dit voorwerp of dit inzicht of je in deze relatie bevinden juist voelt? Niet “Kan ik het rechtvaardigen door de voordelen?” maar “Voelt dit juist?” Dit is een nu-beroep op je ervaring, niet op je ideeën, omdat veel zaken gerechtvaardigd kunnen worden die niet goed voor je zijn en alleen een last blijken te zijn.

Het derde criterium is een appel doen op Kennis om je te tonen wat te doen. Dit is belangrijk als de eerste twee geen doorslaggevende beslissing opleveren. Hier vraag je of het getoond kan worden. “Toon mij wat ik moet doen. Laat mij zien wat belangrijk is.” Denk eraan, je hebt maar een bepaald aantal voorwerpen, ideeën en relaties nodig, maar ze moeten allemaal erg belangrijk zijn en moeten grote waarde bezitten omdat ze je mentaal en fysiek zullen ondersteunen. Dus het is geen kwestie van je alle bezittingen, alle relaties en alle ideeën ontzeggen, noch van jezelf openstellen voor alles wat op je pad komt. Dat zijn twee extremen. Geen van beide is een gezonde weg. Opmerkzaamheid en het maken van onderscheid leren is het belangrijkste deel van ieders ontwikkeling, mits gebaseerd op ware associatie. Ik heb het over ware associatie.

Welke bezittingen gebruik je echt? Welke heb je echt nodig? Waarom andere dingen bezitten? Welke ideeën helpen je echt? Welke ideeën hebben diepte en zijn belangrijk? Waarom moet je andere ideeën erop nahouden? Welke relaties zijn echt essentieel voor jouw ontwikkeling en ondersteunen je spirituele groei? Wat doe je in relaties die dit niet doen? Dit rangschikken creëert werkelijke efficiënt gebruik. Efficiënt gebruik is essentieel omdat het je een voldoende voorraad vitaliteit geeft – tijd, energie en motivatie – om jezelf te richten op grotere zaken.

Mensen die gedomineerd worden door te veel ideeën, te veel relaties of te veel bezit kunnen geen grotere arena van begrip en bekwaamheid binnen gaan. Ze dragen te veel bagage. Hun levens zijn vol. Hun zorgen zijn hen voorbijgestreefd. Ze kunnen nergens heen. Ze dragen te veel bagage. Hun levens zijn vol. Hun zorgen hebben hen overvallen. Ze kunnen nergens heen. Alles wat ze kunnen doen is hun bezittingen dienen. Verder zullen ze niet gaan. Ze zullen geïdentificeerd worden met hun bezittingen, of dat nu objecten, ideeën of mensen zijn. Ze zullen 100% opgevuld worden. Je kunt niets aan ze toevoegen. Niets nieuws kan naar binnen. Ze zijn afgesloten van het leven. In zekere zin zorgen ze voor het museum van hun leven. Ze zijn museumconservatoren van hun eigen leven, alles bijhoudend wat tot dusver verzameld is. Welk een stoffig en troosteloos bestaan! Ze kijken naar de hemel maar zien hem niet. Als je leven toch gaat over het in standhouden van je persoonlijk museum, waar heb je dan een universum voor nodig? Het is slechts decor. Waarom grotere vragen stellen? Waarom je pijn en hunkering naar grotere zaken voelen?

De man en vrouw van Kennis willen efficiënt gebruik omdat ze tijd nodig hebben om zich te richten op Kennis en op het leren van grotere zaken. Ze kunnen niet gehinderd worden door objecten, ideeën en mensen die geen deel uitmaken van hun grotere bezigheid. Dit is efficiënt gebruik en dit is belangrijk. Terwijl je vordert en De Weg van Kennis uit de Grotere Gemeenschap bestudeert, zullen dingen geleidelijk wegvallen, niet omdat ze slecht zijn maar omdat ze eenvoudigweg niet langer nodig zijn. Je kunt ze niet gebruiken. Je wilt geen extra bagage dragen. Je leven wordt in zekere zin gestroomlijnd. Jouw last wordt lichter. Nu kun je een grotere verantwoordelijkheid op je nemen.

Zoals je in mijn presentatie kunt zien omvat het idee van bezit veel meer dan je misschien van tevoren dacht. Dit nieuwe begrip is zeer belangrijk omdat De Weg van Kennis uit de Grotere Gemeenschap de transformatie van relaties en het binnentreden van een nieuw leven en een nieuw soort ervaring vertegenwoordigt. Je kunt deze reis niet maken als je te veel bagage draagt. Je kunt alleen dragen wat je werkelijk nodig hebt. Dan kan je sneller en lichter gaan en je minder bezwaard voelen door wat je achter je laat.

Als zich nieuwe objecten aandienen of je de mogelijkheden krijgt om nieuwe spullen te kopen, nieuwe ideeën te vergaren, nieuwe mensen te ontmoeten of deel te nemen aan nieuwe activiteiten, stel jezelf de vraag; “Wat heb ik werkelijk nodig en wat gebruik ik werkelijk? Wat is essentieel?” Een deel hiervan kan je zelf beantwoorden. Soms moet je een beroep doen op Kennis, niet om je eenvoudig het antwoord te geven, want Kennis neemt aan veel gesprekken niet deel, maar om het je te laten zien. Met name in zeer belangrijke beslissingen moet de te kiezen weg gedemonstreerd worden omdat een idee niet voldoende is. Je moet het zien, haar waarde kennen en zien dat het volledig relevant is voor jouw leven en voor jouw noden. Dit gaat via demonstratie.

Mensen vallen Kennis lastig met allerlei vragen. Vaak willen ze meer inzicht, meer ideeën en meer mensen verzamelen. Meer, meer, meer! Maar Kennis is stil. Wat Kennis zal doen is het opzetten van een leersituatie die de persoon zal helpen om langzaam de kwesties waar het werkelijk om gaat te accepteren. Dit is zo omdat Kennis niet een kleine loopjongen is die je op je wenken bedient – zoals roomservice! Kennis is de Meester. Jij bent de student. Mensen beginnen hun studie echter vaak door te doen alsof zij de meester zijn en Kennis de student. Ergens in het proces wordt de hele rangorde omgedraaid – vaak heel geleidelijk en soms met grote stappen.

Wijsheid uit de Grotere Gemeenschap: Deel I geeft aan dat het eerste doel van God is jou te ontlasten. Dat klinkt leuk. Maar bedenk wat dit werkelijk betekent. Wat het werkelijk betekent is dat het hele idee van verwerven omgekeerd moet worden. Als je ergens in het leven naartoe gaat kan je niet alles met je meenemen. Je kunt slechts meenemen wat je nodig hebt en dit ontlast je. Dit geeft je tijd, energie, mentale vrijheid en de mogelijkheid om nieuwe ideeën te hebben en bondgenootschappen aan te gaan. Dit herschrijft en heroriënteert jouw hele relatie met voorwerpen in de fysieke wereld. Deze nieuwe relatie is nu niet meer gebaseerd op fantasie en associaties uit het verleden. Ze is gebaseerd op bruikbaarheid en echte waarde. Dit schept een gezonde relatie met de fysieke wereld, met mensen en met ideeën.

Sommigen vragen zich af; “Waarom zou ik De Weg van Kennis uit de Grotere Gemeenschap bestuderen? Ik wil eigenlijk geen boeken meer lezen.” De reden is dat De Weg van Kennis uit de Grotere Gemeenschap je een paar dingen geeft om diep over na te denken in plaats van eenvoudigweg meer ideeën in je hoofd te pompen en het gestimuleerd te houden. Denk na over het idee: “Kennis is bij me. Waar ben ik?” Je zou vele jaren alleen aan dit ene idee kunnen spenderen. Een idee! Dat idee kan je niet uitputten. Het is revolutionair. “Alleen kan ik niets bereiken.” Dit is nóg een revolutionair idee. Het zou je wereld kunnen veranderen als je het kon overwegen en kon accepteren dat het je ervaring van jezelf en de wereld zou veranderen. Dan ben je niet langer wat je bezit. Je bent op één lijn gebracht met iets dat onzichtbaar is en mysterieus, hetgeen het leidend principe van alle leven is.