De Nieuwe Boodschap van God

Wat betekent het om wijs te worden? Hoe onderscheidt je wijsheid in iemand anders? Wat zijn de resultaten van het bereiken van deze geestesgesteldheid en bereidheid? Natuurlijk hebben mensen tal van beelden die met Wijsheid worden geassocieerd. Zij wordt vaak geassocieerd met ascese of zelfopoffering, eenzaamheid, lijden, mysterie of een onverklaarbare kwaliteit in anderen. Het wordt vaak hooggeacht, maar op zo’n manier dat mensen het gevoel hebben dat het ver van hen afstaat en onbereikbaar of niet te vatten is.

Laten we Wijsheid dus niet benaderen als een ultieme gemoedstoestand of als iets wat mensen over het algemeen als verlichting beschouwen, alsof men deze grote drempel bereikt en tot een volledige en vervulde toestand komt en daarna alles vanzelf gaat. Het is belangrijk te beseffen dat verlichting relatief is aan waar je je bevindt in de algehele evolutie van het leven. Ieder leren bevat zeer grote drempels, en in het leren van de realiteit van het leven zijn er ook grote drempels. Het zijn er vele, niet slechts één. Laten we Wijsheid dus niet beschouwen als een ultieme verworvenheid, maar als iets dat je cultiveert terwijl je verder gaat.

Daarom kan het zijn dat je vandaag wijs bent, al is het maar voor een paar tellen. Het kan zijn dat je morgen wijs bent, al is het maar voor een paar tellen. Dat is heel juist, want het is niet erg als je maar een paar momenten wijs bent. In feite is dat prachtig! Dat is een grote verworvenheid, want als je vandaag een paar ogenblikken wijs bent, dan zul je morgen misschien voor wijsheid kiezen en nog een paar ogenblikken wijs zijn.

De ervaring van Wijsheid dient als basis voor de volgende ervaring. Je moet deze ervaring hebben om haar te kunnen waarderen en te zien hoezeer zij contrasteert met je normale gemoedstoestand. Ook al is Wijsheid anders dan inzicht, toch moet het op dezelfde manier worden beschouwd. Als je vandaag of morgen een moment van werkelijk inzicht hebt, is het voor even. Verwacht niet van jezelf dat je elk moment een inzicht hebt.

Het verschil tussen inzicht en Wijsheid is dat je met inzicht iets begrijpt. Je dringt door tot het mysterie van iets, en je hebt er een heel kort maar belangrijk begrip van. Wijsheid gaat meer over je benadering van het leven. Het is meer een gemoedstoestand dan een stukje informatie dat je zou kunnen krijgen of een begrip dat je zou kunnen afleiden uit een specifieke situatie.

Daarom moet je geen afbreuk doen aan wijsheid door haar ver boven je te plaatsen of door haar alleen voor te behouden aan zeldzame individuen die, door grote offers en een bovenmenselijke wil, een geweldige hoogte hebben bereikt. Dit is geen gezonde benadering. Wijsheid is voor jou beschikbaar. Zij is voor jou beschikbaar omdat Kennis, de Grote Geest, in jou leeft. Zijn met Kennis is Wijsheid. Zijn zonder Kennis is zijn zonder Wijsheid. Beiden geven een heel andere ervaring en beschrijving van het leven. Beiden creëren een heel andere perceptie. Wijzen zien een andere wereld dan anderen, zolang zij Wijsheid ervaren. Sommige mensen zijn maar een paar keer in hun hele leven wijs. Anderen zijn vaker wijs. Nog minder mensen zijn voortdurend wijs.

De vraag is dus niet of je wijs wilt zijn of niet, want de meeste mensen zouden zeggen: “Ja, dat zou prachtig zijn.” Maar zij zouden “ja” zeggen met grote aarzeling en twijfel, gezien alles wat zij eventueel met Wijsheid associëren. De vraag is: hoe vaak wil je wijs zijn? Dat is de nuttigste en meest praktische vraag. Je antwoord zal bepaald worden door hoe je Wijsheid ziet en wat je denkt dat Wijsheid voor je zal doen. Velen associëren wijsheid met ascese, zodat zij denken dat wijsheid hen zal beroven van al hun kleine pleziertjes, waaraan zij zo toegewijd zijn. Of zij denken dat Wijsheid hen zal leiden naar een soort gevaarlijke reeks confrontaties in de wereld waarbij zij vervolgd en gekruisigd zullen worden, en dat ziet er niet uit als een erg gelukkig gevolg. Dus misschien zal men zeggen: ” Vandaag niet. Een andere keer.”

Ieder mens heeft een klein beetje ervaring met Wijsheid nodig om er iets over te leren. Je moet over Wijsheid leren. Je kunt niet zomaar zeggen: “Ja, ik wil Wijsheid!” Dat zeggen betekent niets, tenzij je dat werkelijk wilt en er waarde aan hecht, en je zult er waarde aan hechten wanneer je haar hebt ervaren en hebt gezien dat zij genadig en bevrijdend is. In feite zul je, als je de studie van De Weg van Kennis uit de Grotere Gemeenschap voortzet, na verloop van tijd ontdekken dat alleen Wijsheid je zal geven wat je wilt. Alleen Wijsheid zal je een waar gevoel van zekerheid, echt zelfrespect en het vermogen om lief te hebben geven. Het is alleen Wijsheid die je de noodzakelijke middelen en aanpak zal geven om je leven ten volle te leven en om aan anderen te geven op zo’n manier dat jouw waarde wordt benadrukt en die van hen ook.

Dus, laten we het hebben over het ervaren van momenten van Wijsheid. Dit is mogelijk voor jou. Dit ligt niet buiten je bereik. Als ik zeg dat Wijsheid samenzijn met Kennis is, dan bedoel ik dat Wijsheid het verblijven is met een Spirituele Aanwezigheid en het delen in diens perceptie en inzicht in het leven. Mensen zijn bang voor Wijsheid of staan er ambivalent tegenover omdat ze bang zijn dat ze willen veranderen, niet dat iets hen zal veranderen. Wanneer je bij Wijsheid bent, neem je iets van een grotere omvang in het leven waar. Je wacht op die vonk van waarheid die als een stroom door de mensheid loopt, en je stelt jezelf open zodat die door je heen kan lopen, zodat je haar kunt geleiden en een eindstation kunt zijn voor de uitdrukking ervan.

De ervaring van Wijsheid gaat veel verder dan alle pleziertjes die je eventueel voor jezelf in de wereld probeert te verwerven. Ze overstijgt je normale reeks van behoeften. Zij is extatisch. Ze geeft energie als sterke elektriciteit. Ze is diep en doordringend. Ze verdrijft angst. Ze brengt je voorbij de ambivalentie die het normale denken doordringt. Ze is inderdaad levensveranderend, ook al wordt ze maar heel even ervaren, omdat ze zo’n contrast creëert. Nu weet je wat mogelijk is. Het is mogelijk om deze ervaring te hebben! En je zult er naar terugkeren.

Soms hebben mensen een ervaring van Wijsheid, en die is zo anders. Zij creëert zo’n contrast en brengt zulke problemen en vragen naar boven, dat zij proberen haar te vermijden. Misschien zeggen ze: “Nou, het was een prachtige ervaring, maar ik denk niet dat ik die nog eens wil meemaken.” Maar mettertijd zullen zij terugkeren omdat het natuurlijk is om dat te doen en omdat zij zullen beseffen dat alles wat zij in hun andere activiteiten zoeken, in deze geestesgesteldheid kan worden bereikt of vervuld.

De ervaring van Wijsheid is diepgaand. Maar zij kan verwarrend zijn omdat zij een enorm contrast schept. Hierbij realiseer je je dat wie je dacht dat je was, misschien niet is wie je werkelijk bent. Wat je dacht dat de wereld is, is misschien niet wat de wereld werkelijk is. Dit vraagt om een enorme herwaardering. Vaak willen mensen dit niet aan. Het is te ongemakkelijk. Ze willen zich liever veilig voelen in hun huidige veronderstellingen, associaties en overtuigingen. Toch zullen ze hier na verloop van tijd op terugkomen, want als de grote deur eenmaal op een kier staat, zul je hem verder willen openen. Je zult terugkeren omdat het natuurlijk voor je is om dat te doen. Het is eerder het verlangen van het hart dan de bezorgdheid van het verstand dat je terug zal brengen om de grote deur een beetje verder te openen. Je wilt zien. Je wilt weten. Je wilt veilig zijn. Je wilt je inbegrepen voelen. Je wilt een doel, betekenis en richting hebben. Dit brengt je terug bij Kennis en bij de ervaring van Wijsheid, die bestaat uit het samenzijn met Kennis in de wereld.

Dus, hoe is de ervaring van Wijsheid? Zij is zo groot dat ik haar alleen in haar verschillende aspecten kan beschrijven. Geen enkele definitie in woorden kan haar omvatten, en alle woorden die gebruikt zouden kunnen worden, zouden zo grootmoedig lijken dat je misschien denkt: “Niets kan zo goed zijn. Niets kan zo geweldig zijn.” Maar toch is het zo. Wanneer je Wijsheid ervaart, ben je als een leeg vat waar een grote kracht of stroom doorheen kan stromen. De geest wordt dan, in plaats van gevuld te zijn met zijn eigen complexiteiten, in zekere zin leeg. Nu word je veel opmerkzamer en bewuster van je omgeving omdat je geest vrij is om dit te doen in plaats van verwikkeld te raken in zijn eigen wensen en verwarring. Nu is er een groot potentieel omdat je geest volledig gefocust kan zijn, en dat zal hij op natuurlijke wijze doen. Je komt hier in de tegenwoordige tijd omdat je niet in angst voor de toekomst leeft of probeert je met het verleden te verzoenen, waarmee je je natuurlijk niet kunt verzoenen.

Wanneer je in het nu bent en je geest volledig gefocust is, zul je een enorm inzicht hebben. Dan kun je doordringen tot de realiteit van de dingen. Je zoekt hier niet zozeer naar antwoorden als wel naar ervaring. Dit stelt de geest in staat zich te concentreren, en de geest zal zich concentreren omdat dit een van zijn natuurlijke functies is. Je zult hier in staat zijn om bij elke situatie te zijn als deelnemer en als waarnemer. Je zult een tijdloze kwaliteit voelen alsof je deze staat eerder hebt gekend, maar het is zo lang geleden. Je zult niet weten wie je bent of waar je bent, maar je zult weten dat je op de juiste plek bent.

Als je in staat bent de behoefte aan zelfdefinitie op te geven, zul je de grootsheid van het leven op een zeer geconcentreerde manier kunnen ervaren. In deze toestand zul je misschien inzichten hebben, misschien ook niet, maar de ervaring zelf zal belangrijk en gedenkwaardig zijn. Je zult je het later herinneren in termen van hoe het voelde in plaats van wat er in je opkwam.

Het feit dat je intuïtieve impulsen hebt of inzichten krijgt, betekent nog niet dat je Wijsheid ervaart. Dat is een heel belangrijk onderscheid. Wijsheid is in een bepaalde gemoedstoestand verkeren. Dan komen inzichten tot je als dat nodig is. Als het niet nodig is, zijn er geen inzichten.

In deze gemoedstoestand word je bevrijd van de voortdurende poging om dingen te krijgen, dingen te hebben en dingen te begrijpen. Dit streven, dat angst en bezorgdheid moet compenseren, is een chronische gesteldheid in de normale gemoedstoestand van de mens. Jij wordt hiervan bevrijd, en dit is werkelijk een enorme bevrijding! Ook al ervaar je Wijsheid maar voor een moment, de opluchting is zo groot dat je ervaring onvergetelijk zal zijn. Hier stel je geen vragen, en je hoeft ook geen vragen te stellen. Wanneer Kennis in de geest opkomt, houden alle vragen op; wanneer Kennis uit de geest verdwijnt, of door de geest verborgen wordt, komen alle vragen naar boven.

De ervaring van Wijsheid is noodzakelijk om jou werkelijk inzicht te geven in alles wat ik in al deze verhandelingen heb gezegd. Zoals ik al eerder heb gezegd, kun je deze dingen niet begrijpen vanuit een normale geestesgesteldheid. Hoewel veel van wat ik heb gezegd zinnig en betekenisvol zal lijken, moet een groter begrip voortkomen uit een grotere perceptie en een groter vermogen. Het hebben van kortstondige of fragmentarische ervaringen zal niet voldoende zijn.

Wijsheid is niet iets dat je zomaar van tijd tot tijd overkomt, hoewel veel mensen het wel zo ervaren. Zij kunnen bijvoorbeeld op een ochtend wakker worden en hun geest is helder en zij zijn alleen maar aanwezig – zij horen geluiden, en zij ervaren op een zeer indringende manier dat zij leven. Dit is Wijsheid. En dan gaat het voorbij of ze schudden het van zich af en gaan verder en zeggen: “Ik had vanmorgen zo’n prachtig moment. Ik voelde me zo goed.” Ze weten niet waarom ze die ervaring hadden. Waardoor kwam die? Waarom kan het niet weer gebeuren?

Soms hebben mensen een diepgaande ervaring van Wijsheid en zij proberen die terug te krijgen door terug te gaan naar dezelfde plaats en hetzelfde te doen, door hetzelfde gesprek te voeren of dezelfde stimulans te ondergaan. Maar zij krijgen haar niet terug. Misschien hebben ze zo’n moment tijdens het beoefenen van meditatie, dus mediteren ze weer heel intensief, maar ze kunnen de ervaring niet terugkrijgen.

Misschien lijken deze momenten je zomaar uit het niets te overkomen, maar er is inderdaad iets dat je stimuleert. Niet de normale dingen. Niet de mooie plek waar je was. Niet dat lekkere hapje dat je gegeten hebt. Niet de charmante persoon met wie je was. Het is een ander soort stimulans. Het is Kennis in de ander die Kennis in jou stimuleert. Misschien is die ander geen persoon in het fysieke leven. Zou het een Spirituele Aanwezigheid kunnen zijn? Zou het een persoon aan de andere kant van de wereld kunnen zijn die die staat is binnengetreden, en jij bent die staat met hem of haar binnengetreden? Hoe kun je deze invloed verklaren? Hoe kun je die herscheppen? Dat is niet mogelijk. Het is een groot mysterie hoe geesten geesten beïnvloeden. Stimulans in de mentale omgeving in zijn meer subtiele verschijningsvormen is zo doordringend en complex dat niemand ter wereld het zou kunnen begrijpen.

Zie de mentale omgeving als volgt: een sterk geladen veld waar elektriciteit op ontelbare manieren doorheen stroomt. Hoewel het willekeurig en verwarrend lijkt, volgt het natuurlijke en belangrijke patronen in het leven. Of zie het als een grote elektronische printplaat waardoor elektriciteit van de ene component naar de andere stroomt op manieren die van tevoren zijn vastgelegd, maar die verwarrend lijken voor een waarnemer.

Om de ervaring van Wijsheid ten volle te beleven, zullen kortstondige en toevallige ervaringen na een tijdje niet voldoende zijn. Je zult willen terugkeren naar de grote deur en die verder voor je willen laten openen – niet in één keer, want dat zou te veel zijn. Gewoon een klein kiertje per keer. Je zult door deze ervaring gevoed worden, dus na een tijdje zul je er altijd naar terug willen keren. Dit zal je ertoe brengen te zoeken naar oefenmethoden en voorbereidingen die je in staat zullen stellen de gelegenheid en de ontvankelijkheid te cultiveren om deze ervaring in toenemende mate te laten terugkeren en op manieren die relevant zijn voor je huidige leven en je huidige behoeften.

Vroeg of laat moet je gaan oefenen. Net als mensen die met een muziekinstrument ploeteren en er, hoewel gefrustreerd, momenten van verrukking mee beleven, zullen zij vroeg of laat tegen zichzelf zeggen: “Ik wil dit instrument echt leren bespelen! Ik speel dit instrument graag, maar ik kan het nog niet bespelen.” En zij zullen op zoek gaan naar voorbereiding. Als ze slim zijn, zullen ze niet proberen het zichzelf te leren. Zij zullen op zoek gaan naar instructies. Zij zullen hulp zoeken. Zij willen zich verbeteren.

Als je je aangetrokken voelt tot het grote mysterie en de weldaad van het leven, zul je vroeg of laat ook echte voorbereiding zoeken, omdat dit je de beste toegang geeft tot Wijsheid en tot Kennis. Vergeet niet dat ik heb gezegd dat het hebben van grote inzichten geen Wijsheid is, zelfs als de inzichten zeer nauwkeurig en juist blijken te zijn. Kennis leeft in jou, of je haar nu herkent of niet, of je haar kunt ervaren of niet, en of zij zich nu op enigerlei wijze via jou kan uiten of niet. Zij is er. Ze komt en gaat niet wanneer jij komt en gaat. Ze vervaagt niet wanneer je blind bent of in beslag wordt genomen. Wijsheid is leren om Kennis te identificeren, om Kennis te ontvangen en om uiteindelijk een voertuig te worden voor haar expressie. Dit is Wijsheid.

Voorbereiden is heel belangrijk, niet alleen om je in staat te stellen de staat van Wijsheid te bereiken en de aanwezigheid ervan in je leven te vergroten, maar ook om je van alles bewust te worden en alles te leren wat de herkenning en de expressie van Kennis in de weg staat. Afleren is hier even belangrijk als leren. Wil je de belemmeringen en complexiteiten ontrafelen die je in beslag nemen en je laten verdwalen in je eigen gedachten? Zo doe je dat. Zo begin je alles te ontrafelen of uit elkaar te halen waar je in jezelf mee vergroeid bent en je verhinderd om op een consistente manier direct met iemand of iets in contact te treden.

Door de beloningen van Wijsheid te verwerven, leer je de essentiële deugden, en leer je te herkennen wat Wijsheid in anderen in de weg staat. Dit is zó belangrijk. Je zult dit moeten weten om effectief met mensen te kunnen werken en op zo’n manier met hen om te gaan dat je in staat zult zijn een bijdrage aan hen te leveren en eveneens hun bijdrage te ontvangen. Je perceptie zal hier veranderen, je begrip zal veranderen en je bekwaamheden zullen naar boven komen. Je zult leren hoe je je gedrag kunt aanpassen en controle kunt krijgen over je bewuste geest. Je zult inzicht en begrip krijgen, en daarmee ook mededogen. Mededogen zal naar boven komen omdat je zult ontdekken dat de voorbereiding veel moeilijker is dan je dacht. Het is niet iets wat je in een weekend leert.

Na verloop van tijd krijg je mededogen omdat je zult leren dat je mededogen met jezelf moet hebben. Je leert hier een goede leraar voor jezelf te worden, een vertrouwde vriend, in plaats van een voortdurende criticus – een veeleisende, prikkelbare, harde, veroordelende criticus. De criticus in jou wordt uiteindelijk vervangen door een blijvende raadgever, terwijl je leert jezelf te herinneren aan de belangrijke dingen – geduld, doorzettingsvermogen, openheid, aanvaarding en de terugkeer naar Kennis. Alle dingen die een wijze raadgever of leraar je zou vertellen terwijl je verder gaat, leer je jezelf te vertellen. Je leert hiermee zelfbeheersing, verdraagzaamheid en tederheid met jezelf – mededogen. Dit zijn noodzakelijke kwaliteiten. Ze stellen je in staat om in de wereld te geven. Ze stellen je in staat om een zinvolle en werkbare relatie met jezelf aan te gaan.

De voorbereiding creëert dit. Je komt tot de voorbereiding omdat je vroeg of laat de bron van je betekenis, doel en richting zult willen vinden. Je zult terugkeren naar Kennis omdat zij je, als een grote instinctieve thuiskomst, terug zal trekken. Je zult steeds meer ontdekken dat de genoegens van de wereld voor jou van voorbijgaande aard en smakeloos zijn. Er ontstaat iets anders in je leven dat je aantrekt en dat een beroep op je doet. Dit is natuurlijk. Dit is de grote spirituele opkomst in jou. Het gebeurt heel langzaam en geleidelijk, zodat je het binnen je eigen capaciteiten kunt ontvangen en de juiste aanpassingen kunt doen, zodat je je capaciteiten in de loop van de tijd kunt ontwikkelen.

De grote deur van het leven wordt niet opengegooid. Ze wordt heel, heel geleidelijk geopend. Waarom gaat dat geleidelijk? Omdat het wordt geleid door Wijsheid en door de Wijzen. Bedenk hoe lang het hen heeft gekost om te leren en af te leren, te evalueren en opnieuw te evalueren, te ontvangen, te aanvaarden en te geven. Zij weten hier iets over leren. Zij hebben geleerd te leren, en dit is een deel van hun Wijsheid. Wijsheid is dus niet alleen met Kennis zijn; het is leren een voertuig voor Kennis te worden – met Kennis te verblijven, Kennis toe te staan zich door jou uit te drukken, je te voegen in de stilte van Kennis en de perceptie van Kennis te benutten.

Dit leren doen is de grote les. Dat zou je wijselijk Hoger Onderwijs kunnen noemen. Mensen leren dit in het begin heel angstig en aarzelend. Zij zijn er zelfs niet zeker van dat zij dat willen leren. Het lijkt zo vreemd, maar toch zo wonderlijk. Zij zijn misschien bang dat zij hun belangstelling zullen verliezen voor de dingen waaraan zij zich hebben gewijd, en zij zijn bang voor het schuldgevoel en het besef van verspilling die zeker zullen ontstaan als zij zich realiseren dat zij zichzelf vroeger slecht en onwetend hebben geïnvesteerd, door hun leven, tijd, energie en middelen te wijden aan bezigheden die weinig of geen waarde of belofte inhielden. Het is heel moeilijk om dit onder ogen te zien, maar je zult het onder ogen zien, omdat je datgene moet zoeken wat werkelijk zinvol is.

Het streven naar Wijsheid en Kennis laat niet af. Als je het niet redt in deze reis in de wereld, keer je zeker weer terug, want als je naar huis gaat naar je Spirituele Familie, zul je beseffen dat dit het enige is dat telt. Als je daar eenmaal bent, zul je tegen jezelf zeggen: “Ik ben mezelf daar beneden helemaal vergeten. Ik moet teruggaan.” Je zult terugkomen, en je zult jezelf vergeten en opnieuw het proces van zelfverlossing doorlopen binnen de context van je menselijkheid. Zonder de grote deken van de mensheid is dit begrip zó duidelijk, maar wil dit inzicht een effectief middel zijn om hier een bijdrage te leveren, dan moet je deze perceptie hebben terwijl je de menselijke ervaring beleeft.

Daarom vormen Wijsheid en het benaderen van Kennis de grote leer. De reis is hier wat wezenlijk is. Wijsheid is niet slechts een grote eindbeloning van het leven. Zij is het vermogen om met het leven te zijn zoals het zich voordoet, er direct en zinvol mee bezig te zijn en in staat zijn uit Kennis te putten die je in je draagt en die voorheen slechts een idee of een mogelijkheid leek te zijn.

Op een bepaald moment vereist het naderen van Wijsheid een zeer formele voorbereiding. Bijvoorbeeld, mensen die oefenen in Stappen naar Kennis bereiden zich voor op Wijsheid. Zij beginnen deze voorbereiding misschien met de gedachte dat zij andere dingen zullen krijgen – liefde, rijkdom, erkenning of zekerheid. Zij hopen misschien met engelen te kunnen flirten en boven de wereld uit te stijgen en aan haar moeilijkheden te ontkomen. Maar zij ontdekken dat de voorbereiding in werkelijkheid iets heel anders is. De Weg leidt hen in een andere richting. Misschien is de berg die zij willen bereiken wel dezelfde berg waar Kennis hen naar toe brengt, maar het pad leidt hen een andere kant op. En zij zeggen: “Ik dacht dat wij deze kant op moesten,” maar de voorbereiding leidt hen in een andere richting.

Je zou kunnen zeggen dat het benaderen van Kennis een aantal grote herwaarderingen behelst, ontstaan uit noodzaak en niet uit nieuwsgierigheid. Deze herwaarderingen zijn noodzakelijk omdat je op een punt bent gekomen waar je je positie en je veronderstellingen moet herwaarderen of heroverwegen. Niemand dwingt je hiertoe. Je bent gewoon op een punt gekomen waar je dit moet doen omdat het duidelijk is dat je een nieuwe uitgangspositie in je leven nodig hebt. Je zult het zien, je zult het voelen, je zult het weten en het zal in je leven tot uiting komen. Dit zijn kleine drempels, hoewel ze op het moment zelf groots zullen lijken. Ze kunnen zelfs cataclysmisch lijken, maar ze zijn klein. Ook al zijn ze klein, ze zijn noodzakelijk en heel belangrijk voor je om vooruitgang te boeken.

Leren de geest te sturen in plaats van door de geest te worden gedomineerd, de mentale omgeving te gebruiken, je mentale middelen te gebruiken, de fysieke omgeving en je fysieke middelen te gebruiken in plaats van er gewoon in verloren te raken, vergt een grote voorbereiding. Sommige aspecten van de voorbereiding snijden hout, terwijl andere aspecten zeer verwarrend en onverklaarbaar lijken.

Mensen verbazen zich bijvoorbeeld over de nadruk op stilte. Ze denken: “Ik probeer iets gedaan te krijgen! Ik probeer iets te leren! Ik probeer Kennis te verwerven. Ik probeer dingen uit te zoeken! Waarom zou ik me met stilte bezighouden? Goed, ik zal stilte beoefenen, want als ik stilte beoefen, zal ik de antwoorden krijgen, toch?” Nee, je krijgt stilte. Mensen zien niet dat stilte op zichzelf de beloning is. Ze denken dat stilte hetzelfde is als dom en passief zijn. De nadruk op stilte lijkt dan onverklaarbaar. De enige waarde ervan voor de mensen is dat ze misschien kunnen krijgen wat ze willen, als ze stil zijn. Ze zijn nog steeds bezig met krijgen, hebben en verwerven. Zij brengen hun waanzin naar de voorbereiding en proberen de voorbereiding te gebruiken om hun waanzin en de eisen van hun waanzin te bevredigen. Maar de voorbereiding is van dien aard dat ze je van je waanzin verlost, niet ermee vervult, want waanzin kan niet worden vervuld. Daarom is het waanzin.

In het begin en gedurende geruime tijd in de ware voorbereiding zijn de leerlingen het oneens met de voorbereiding zelf. Misschien gaan ze mee en denken ze dat het prachtig is, maar op een gegeven moment beginnen ze er toch vraagtekens bij te plaatsen. Hier zullen mensen vaak de voorbereiding verlaten en op zoek gaan naar iets nieuws. Zij zullen zeggen: “Dit brengt me nergens. Voor mij gebeurt er niets. Ik heb resultaten nodig.” Dan verlaten zij de voorbereiding en gaan op zoek naar iets anders. Wat zij hier niet begrijpen is dat hun benadering van zichzelf, van het leven en van hun voorbereiding, die allemaal hetzelfde zijn, in tegenspraak is met de voorbereiding zelf.

De voorbereiding is een remedie tegen waanzin. Stappen naar Kennis is een remedie tegen waanzin, de waanzin waar iedereen in de wereld in meer of mindere mate mee leeft. Wil je Wijsheid bezitten? Dan moet je verlost worden van de waanzin. Je weet niet wat dat wil zeggen, wat het van je zal vragen of hoe het zal zijn. Mensen krijgen hier beelden van ascese. “De waanzin opgeven is leven in een hut met een kom. Zo wil ik zeker niet leven! Dus, in plaats van te zoeken naar wijsheid, zal ik me gewoon in de buurt begeven van iemand die wijs is en ik ga mijn antwoorden van hem krijgen.” Dit is belachelijk. Je hebt geen flauw benul hoe het leven eruit zal zien als de Wijsheid consequent bij je verblijft. Je bent ambivalent over de vraag of je de waanzin wilt opgeven. Je denkt nog steeds dat de waanzin voor jou zal werken en jou zal geven wat je wilt. Mensen nemen actief deel aan hun waanzin. Het is niet iets dat bezit van hen neemt, zoals een ziekte die ze niet van zich af kunnen schudden. Ze hebben er in geïnvesteerd en blijven er in investeren.

De voorbereiding op Kennis, die verwarrend, onverklaarbaar en misschien ongewenst lijkt, zal echte Wijsheid cultiveren omdat zij je zal leren wat Kennis is en hoe je bij haar moet blijven. Zij is er niet om je te geven wat je wilt. Ze is hier om je te geven wat je weet. Je bent er niet zeker van dat wat je weet datgene is wat je wilt, dus moet dit in de loop van de tijd aan je worden getoond en bewezen. Dit vereist een lange voorbereiding.

Jouw waanzin wordt veroorzaakt door iets te willen dat je niet kent en dat je niet echt wilt. Dit is de waanzin van de wereld. Dit houdt de hele mensheid in een staat van voortdurende ellende. Lijden in de wereld bestaat voor een deel uit een fysiek leven waarin dood en letsel nadrukkelijk aanwezig zijn en tot de mogelijkheden behoren. Maar het overgrote deel van het menselijk lijden zit in de geest. Dit is waanzin. Deze waanzin onder ogen zien zal je ertoe brengen grotere vragen te stellen en meer verlichting te zoeken. Het zoeken naar verlichting is een deel van wat je beweegt in de richting van Kennis. Maar dit kan niet je enige motivatie zijn, want je moet op zoek, althans volgens je huidige opvatting, naar wat Kennis bezit.

Je kunt niet vluchten in Kennis, want Kennis brengt je terug in het leven. Je kunt in Kennis niet alleen maar comfort zoeken, want Kennis vereist verandering en werk. Je kunt niet alleen maar bevestiging zoeken in Kennis, omdat Kennis iets anders in je herkent dan datgene wat je bevestigd wilt hebben. Kennis is geen vakantie. Kennis brengt je in de wereld en leert je hoe je verstandig in de wereld kunt staan.

Je leert stil te zijn omdat stilte je in staat stelt dingen te weten, via je waarneming tot dingen door te dringen en ze ook in je op te nemen. Stilte geeft je de tegenwoordigheid van geest om te herkennen wat heilzaam is en wat niet, en het doet dit zonder veroordeling. Stilte geeft je de vrijheid om vrede te hebben, maar zij geeft je ook de potentie om te handelen. Je reserveert hier je mentale middelen en energie. Kennis is als de boogschutter die zich inspant om de boog te spannen, zodat wanneer het moment komt om de pijl los te laten, die echte kracht en richting heeft.

Dus, terwijl je leert hoe Kennis functioneert, ben je in staat erbij te verblijven en haar tot uitdrukking te brengen in de wereld. Dit is Wijsheid. Wijsheid is niet alle antwoorden hebben, zoals de wijze man op de top van de berg. De man en vrouw van Kennis hebben misschien op geen enkel moment antwoorden voor iemand, maar zij hebben een ervaring die buiten het schijnbare bereik ligt van iedereen om hen heen. Het bezitten van Wijsheid betekent niet dat je altijd gelukkig bent, want je zult het lijden van de wereld inderdaad soms uiterst scherp ervaren.

Met Wijsheid ben je altijd aan het geven. Je beseft dat je niet begrijpt hoe je geeft, hoewel je wel begrijpt dat je bepaalde dingen kunt doen waarbij geven kan optreden, en je zult geneigd zijn die dingen te doen. Maar hoe het geven door jou heen functioneert is een mysterie en een genadige ervaring.